Search results

1

Rola postaw rodzicielskich w kształtowaniu wczesnych nieadaptacyjnych schematów. Badania populacji nieklinicznej

100%

Mącik D.

|

PL

Cel. Wczesne nieadaptacyjne schematy rozumiane są jako poznawczo-emocjonalna wiedza o sobie, tworzona w sytuacji deprywacji podstawowych potrzeb związanych z bezpieczeństwem i rozwojem dziecka. Potrzeby te mogą nie być zaspokajane w adekwatny sposób ze względu na postawy rodzicielskie prezentowane przez rodziców dziecka. Celem badań było określenie, czy istnieje wpływ postaw rodziców na nasilenie schematów u dzieci. Materiał i metoda. Przebadano 435 osób, które uzupełniły Kwestionariusz Retrospektywnej Oceny Postaw Rodzicielskich, KPR-Roc M. Plopy oraz Kwestionariusz Schematów J. Younga w wersji skróconej YSQ-S3. Do analiz zastosowano dwuczynnikową analizę wariancji. Wyniki. Istotne zależności odkryto dla wpływu postaw matki na niemal wszystkie grupy schematów, zwłaszcza obszar Rozłączenia i odrzucenia oraz Osłabionej autonomii. Postawy ojca nie mają wpływu na nasilenie schematów, podobnie jak niezgodność pomiędzy postawami ojca i matki. Postawy pozytywne stanowią zabezpieczenie, obniżając nasilenie schematów, postawy negatywne zwiększają ich nasilenie. Słowa kluczowe: wczesne nieadaptacyjne schematy, postawy rodzicielskie

2

Percepcja postaw rodzicielskich jako czynnik różnicujący młodych dorosłych pod względem etyki pracy

80%

Turska E., Chudzicka-Czupała A., Grabowski D.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2017

|

vol. XXII

|

issue 3

400-419

PL

Ludzie o wysokiej etyce pracy uważają ciężką pracę za moralny obowiązek i traktują ją jako dobro, mając jednocześnie negatywny stosunek do marnotrawienia czasu, w pracy ufają samym sobie i cenią uczciwość w relacjach z ludźmi. Przeprowadzone badania empiryczne o eksploracyjnym charakterze, opisane w tym artykule, poświęcono poszukiwaniu różnic w zakresie etyki pracy ludzi młodych o odmiennej percepcji postaw rodzicielskich matki i ojca. Z próby liczącej 335 studentów obu płci wyłoniono cztery profile osób różniących się między sobą w istotny sposób w zakresie percepcji postaw rodzicielskich matki i ojca. Porównanie osób z czterech wyłonionych profili nakazało odrzucenie hipotezy o istnieniu istotnych różnic między wszystkimi profilami badanych. Przynależność badanych do wyróżnionych skupień wyjaśnia jedynie 3,3% zmienności w zakresie etyki pracy. Rezultaty potwierdziły istnienie statystycznie istotnych różnic między profilami badanych jedynie w wymiarze Moralności/etyki (ME) oraz między pojedynczymi profilami w wymiarze Niechęć do czasu wolnego (NCW) i Poleganie na sobie (PS).

3

Percepcja postaw rodzicielskich przez młodzież a jej trudności w procesie podejmowania decyzji zawodowych

80%

Paszkowska-Rogacz A.

|

vol. XXIII

|

issue 1

157-171

PL

Celem prezentowanego badania była analiza związku pomiędzy trudnościami, jakie w procesie podejmowania decyzji pojawiają się wśród młodzieży w różnym wieku, a jej percepcją postaw rodzicielskich. W badaniu, mającym charakter kwestionariuszowy, wzięło udział 300 uczniów ostatnich klas gimnazjum i liceum (dwie grupy po 150 osób każda, łącznie 162 dziewcząt i 138 chłopców). Wykorzystano w nim Kwestionariusz Podejmowania Decyzji Zawodowych Gatiego oraz Kwestionariusz Retrospektywnej Oceny Postaw Rodziców KPR-Roc Plopy. W wyniku analizy skupień wyłoniono po dwa skupienia postaw rodzicielskich dla każdej z czterech grup badanych (dziewczęta i chłopcy, gimnazjaliści i licealiści). Okazały się one powiązane z różnymi kategoriami trudności decyzyjnych. Na przykład dziewczęta, zarówno gimnazjalistki, jak i licealistki, prezentują lepsze wskaźniki gotowości do podejmowania decyzji zawodowych, gdy oboje rodzice oceniani są przez nie jako akceptujący i dający autonomię, a ojcowie jako ochraniający. Z kolei chłopcy gimnazjaliści lepiej radzą sobie z podejmowaniem decyzji, gdy rodzice nie koncentrują się na nich wychowawczo, czyli gdy oceniają matki jako mniej akceptujące i ochraniające, stawiające niższe wymagania, a ojców jako mniej ochraniających i dających dziecku wyższą autonomię. Badanie nie potwierdziło wcześniejszych doniesień, iż dziewczęta prezentują większe trudności decyzyjne niż chłopcy. Wykazano również, że młodzież starszą charakteryzuje niższy poziom trudności decyzyjnych.

4

Doświadczenie nastoletniego macierzyństwa a wybrane aspekty funkcjonowania dorosłych kobiet

61%

Szczerbal J., Bakiera L.

|

PL

Doświadczenie macierzyństwa w okresie adolescencji traktować można jako wydarzenie niepunktualne i nienormatywne, a tym samym wydarzenie krytyczne i sprawiające wiele trudności. Przegląd badań oraz przyjęte założenia teoretyczne stały się podstawą przypuszczeń o istnieniu różnic między dorosłymi kobietami, które doświadczyły nastoletniego macierzyństwa, a kobietami, które pierwszego macierzyństwa doświadczyły w dorosłości, w zakresie prezentowanych postaw rodzicielskich, satysfakcji z życia oraz samooceny. Wyniki badania Kwestionariuszem Postaw Rodzicielskich, Skalą Satysfakcji z Życia oraz Wielowymiarowym Kwestionariuszem Samooceny przeprowadzonego wśród 227 kobiet znajdujących się w fazie dorosłości wskazują na występowanie istotnych różnic w funkcjonowaniu w obszarze niektórych postaw rodzicielskich oraz samooceny między kobietami, które doświadczyły nastoletniego macierzyństwa, a kobietami, które pierwszego macierzyństwa doświadczyły w dorosłości. Różnice w obszarze poziomu satysfakcji z życia okazały się nieistotne statystycznie.

5

Psychospołeczne korelaty agresywnej strategii radzenia sobie dorastających w sytuacji konfliktu społecznego

61%

Borecka-Biernat D.

Polskie Forum Psychologiczne

|

2017

|

vol. XXII

|

issue 4

600-622

PL

Celem badań było poznanie zależności pomiędzy oceną poznawczą sytuacji konfliktu, emocjonalnym odzwierciedleniem znaczenia tej sytuacji i postawami wychowawczymi rodziców a występowaniem agresywnej strategii radzenia sobie młodzieży w sytuacji konfliktu społecznego. W badaniach posłużono się Kwestionariuszem Oceny Stresu (KOS) D. Włodarczyk, K. Wrześniewskiego, Trójczynnikowym Inwentarzem Stanów i Cech Osobowości (TISCO) C. Spielbergera, K. Wrześniewskiego, Skalą Postaw Rodzicielskich (SPR) M. Plopy oraz autorskim kwestionariuszem do badania strategii radzenia sobie młodzieży w sytuacji konfliktu społecznego (KSMK). Badania empiryczne przeprowadzono w szkołach gimnazjalnych we Wrocławiu i okolicznych miejscowościach. Objęły one 893 adolescentów (468 dziewczynek i 425 chłopców) w wieku 13-15 lat. Analiza wyników badań ujawniła, że ocena sytuacji konfliktu jako zagrożenie nasila strategię agresji radzenia sobie młodzieży w sytuacji konfliktu społecznego. Uczestnictwo adolescentów w sytuacji zagrożenia realizacji własnych dążeń wzmaga emocje negatywne. Agresja stanowi formę radzenia sobie z gniewem odczuwanym w sytuacji konfliktu społecznego. Rezultaty badań wskazują, że agresywny sposób reagowania młodzieży na napięcie emocjonalne, powstający w sytuacji konfliktu społecznego, kształtują niewłaściwe postawy wychowawcze.

6

Ocena poziomu lęku i depresji u rodziców dzieci z zespołem nerczycowym – sposoby radzenia sobie z nimi i metody wsparcia

51%

Pawlak-Bratkowska M., Pilarz E., Tkaczyk M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 2

179-185

EN

Idiopathic nephrotic syndrome of childhood has been described as a recurrent disease with detrimental influence on child health and family settings. Authors assessed the level of anxiety and depression in group of parents of nephrotic children. Material and methods: The study was a cross-sectional clinical trial of parents (46 subjects) whose children suffer from nephrotic syndrome in relation to parents of healthy children. All parents filled: original questionnaire concerning of clinical course of the disease, State-Trait Anxiety Inventory, Beck Depression Inventory and Courtauld Emotional Control Scale Inventory. Twenty parents of healthy children consisted a control group. Results: Parents whose children suffer from the nephrotic syndrome indicate significantly higher level of depression (Beck Depression Inventory 8.7 vs. 4.9, t = 2.18, p < 0.05). Fathers showed subjective sense of controlling their emotions when compared to mothers – CECS, total in fathers (55.1 vs. 47.2, t = 2.53, p < 0.05). Mothers have higher level of anxiety as a trait (STAI – trait 45.7 vs. 36.1, t = 3.19, p < 0.05) and as a state (STAI – state 42.8 vs. 33.4, t = 2.8, p < 0.05) and also the depression level (10.62 vs. 4.86, t = 2.66, p < 0.05). Parents who blame themselves of being responsible for the child’s disease during first episode of the disease have statistically higher depression level. Conclusions: Parents of nephrotic children showed significantly higher level of depression when compared to parents of healthy children. Authors suggest to take care of mothers whose children suffer from the nephrotic syndrome to help them to decrease the level of anxiety and depression and fathers, because they have tendency of damming up their feelings.

PL

Idiopatyczny zespół nerczycowy w wieku rozwojowym przebiega nawrotowo i trwale zmienia życie dzieci oraz ich rodziców. Celem badania była ocena poziomu lęku i depresji u rodziców dzieci z zespołem nerczycowym. Materiał i metodyka: Badanie zaplanowano jako przekrojową próbę kliniczną wśród rodziców dzieci chorujących na zespół nerczycowy w odniesieniu do rodziców dzieci zdrowych. Wszyscy badani (46 rodziców) wypełniali: ankietę dotyczącą przebiegu choroby u dziecka, kwestionariusz STAI (Inwentarz stanu i cechy lęku), kwestionariusz Skali depresji Becka, kwestionariusz Skali kontroli emocji (CECS). Grupę kontrolną stanowiło 20 rodziców dzieci zdrowych. Wyniki: Rodzice dzieci z zespołem nerczycowym charakteryzowali się istotnie wyższym poziomem depresji (Skala depresji Becka 8,7 vs 4,9, t = 2,18, p < 0,05). U ojców zaobserwowano wyższe subiektywne uczucie kontrolowania własnych reakcji w porównaniu z matkami – wyższy wynik CECS, suma u ojców (55,1 vs 47,2, t = 2,53, p < 0,05). U matek odnotowano wyższe wskaźniki zarówno w skalach mierzących poziom lęku jako cechy (STAI – cecha 45,7 vs 36,1, t = 3,19, p < 0,05) i stanu (STAI – stan 42,8 vs 33,4, t = 2,8, p < 0,05), jak i w kwestionariuszu badającym poziom depresji (10,62 vs 4,86, t = 2,66, p < 0,05). Rodzice, którzy wykazywali tendencję do obwiniania się o chorobę dziecka, podczas jej pierwszego epizodu uzyskali statystycznie istotny wyższy wynik w testach badających poziom depresji. Wnioski: Rodzice dzieci cierpiących na zespół nerczycowy charakteryzowali się istotnie wyższym poziomem depresji niż rodzice dzieci zdrowych. Ważne wydaje się objęcie szczególną opieką matek, mającą na celu obniżenie poziomu lęku i objawów depresji, oraz ojców skłonnych do tłumienia przeżywanych emocji.

Refine search results

5 Polskie Forum Psychologiczne

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

3 2018

2 2017

1 2013

1 Bakiera L.

1 Borecka-Biernat D.

1 Chudzicka-Czupała A.

1 Grabowski D.

1 Mącik D.

1 Paszkowska-Rogacz A.

1 Pawlak-Bratkowska M.

1 Pilarz E.

1 Szczerbal J.