Search results

Search:
in the keywords: postawa

Sort By:

Limit search:

Porównanie skuteczności technik mięśniowo-powięziowych i masażu klasycznego u osób z zespołem skrzyżowania górnego (doniesienie wstępne)

100%

Łukasik E., Targosiński P., Szymański M., Letkiewicz-Ryłów O., Styczeń P., Wychowański M.

2017

vol. 31

issue 2

53-67

Introduction Upper crossed syndrome is a postural syndrome, with myofascial and functional imbalance within the shoulder girdle and the cervical spine. The therapy usually includes myofascial techniques or massage. The aim of this work was to indicate which of these forms of therapy is more effective in terms of myofascial release. Material and methods The study group consisted of 18 individuals (12 females and 6 males) with upper crossed syndrome who were randomly assigned to one of the two groups. In group 1 (8 females, 1 male), rehabilitation protocol involved myofascial techniques, while in group 2 (4 females, 5 males), massage was performed. In both groups, the therapy consisted of five 30-minute daily sessions. Prior to the therapy, on the 1st and the 5th day of the therapy immediately after the intervention as well as 14 days after the therapy completion, suprasternale height was measured and the cervical spine mobility was examined. Results It was revealed that both forms of the therapy resulted in an increase in the range of motion of the cervical spine, particularly in the case of the right flexion and right rotation. Effects were still present two weeks after the therapy. After 5 days of rehabilitation, both forms of the therapy led to a significant increase in suprasternale height (p<0.05). Conclusions Both myofascial techniques and massage result in an increase in the cervical spine and chest mobility in the longitudinal dimension in persons with upper crossed syndrome.

Wstęp Zespół skrzyżowania górnego to zespół posturalny, w którym występuje nierównowaga strukturalna mięśniowo-powięziowa oraz funkcjonalna w obrębie obręczy barkowej i odcinka szyjnego kręgosłupa. Terapia w tym przypadku polega najczęściej na zastosowaniu techniki mięśniowo-powięziowych bądź masażu klasycznego. Celem pracy było wskazanie, która spośród wskazanych form terapii wykazuje większą skuteczność w rozluźnianiu kompleksu mięśniowo-powięziowego. Materiał i metody Grupę badaną stanowiło 18 osób (12 kobiet, 6 mężczyzn) z zespołem skrzyżowania górnego, które w sposób losowy zostały przydzielone do jednej z dwóch grup. W Grupie I (8 kobiet, 1 mężczyzna) przeprowadzono rehabilitację za pomocą technik mięśniowo-powięziowych, zaś w Grupie II (4 kobiety, 5 mężczyzn) zastosowano masaż klasyczny. Terapia składała się z pięciu 30 minutowych sesji, odbywających się codziennie, przez 5 dni. Przed terapią, 1 dnia i 5 dnia bezpośrednio po terapii oraz 14 dnia od zakończenia terapii, zbadano wysokość punktu suprasternale klatki piersiowej ruchomość odcinka szyjnego kręgosłupa. Wyniki Wykazano, że obie formy terapii wpływają na zwiększenie zakresu ruchu odcinka szyjnego kręgosłupa, w szczególności skłonu bocznego w prawo oraz rotacji w prawo. Uzyskane efekty występowały również 2 tygodnie od zakończenia terapii. Po 5 dniach usprawniania, obie formy terapii wpłynęły na znamienne zwiększenie wysokości suprasternale.(p<0,05). Wnioski Zarówno techniki mięśniowo-powięziowe, jak i masaż klasyczny wpływają na zwiększenie ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa oraz poprawę ruchomości klatki piersiowej w wymiarze długościowym u osób z zespołem skrzyżowania górnego.

Photogrammetry – principles of operation and application in rehabilitation

100%

Tokarczyk R., Mazur T.

Medical Rehabilitation

2006

vol. 10(4)

31-38

Fotogrametria jest pomiarem obiektu fizycznego przy pomocy obrazów. Pojęcie to obejmuje rejestrację promieniowania elektromagnetycznego w szerokim zakresie długości fal. Wspólna dla wszystkich metod jest zasada wyznaczania połoŜenia punktu w trójwymiarowej przestrzeni. Podstawą do obliczeń są zdjęcia tego samego punktu wykonane jednocześnie przynajmniej z dwóch różnych miejsc. Metody fotogrametryczne, stosowane w medycynie, możemy podzielić na dwie podstawowe grupy: do badania ruchu i do oceny zmian powierzchni. Przedstawiona zasada podziału jest bardzo duŜym uproszczeniem istoty badań fotogrametrycznych. O prawdziwej złoŜoności tematu świadczy wielka różnorodność systemów pomiarowych. Do tej pory największą popularność w rehabilitacji zdobyła metoda mory, oceniająca kształt pleców. Metody oceniające ruch są znacznie mniej popularne, ze względu na cenę urządzeń, potrzebę wykorzystywania dużych pomieszczeń i czasochłonność pomiarów. Na szczęście, także i pod tym względem zachodzą korzystne zmiany. W zależności od sposobu patrzenia uzyskujemy informacje o strukturze lub o ruchu. żadne urządzenie stosujące najnowsze technologie pomiarowe nie jest w stanie zbadać całości. Zaletą wszystkich systemów fotogrametrycznych jest duŜa ilość dostarczanych informacji, wadą – trudność w ich interpretacji. żeby system pomiarowy był uŜyteczny, jego integralną częścią powinien być system interpretacji wyników badań. Postęp w rehabilitacji zależy z jednej strony od technicznych możliwości urządzeń pomiarowych, z drugiej strony od specjalistów rehabilitacji, którzy będą potrafili formułować oczekiwania wobec nowo rozwijanych systemów pomiarowych układu ruchu

Photogrammetry is a method of measurement of a physical object by means of images. The term comprises registration of electromagnetic radiation in a wide range of wave lengths. Determination of location of a point in a three-dimensional space is the common principle for all methods. Photographs of the same point taken simultaneously from at least two locations constitute the basis of calculations. Photogrammetric methods used in medicine fall into two basic groups: evaluation of movement and assessment of changes on a surface. The presented principle of classification is very simplified. The real complexity of the idea is reflected by a great variety of measurement systems. So far, Moiré’s system assessing the shape of the back has gained greatest popularity in rehabilitation. Methods assessing movement are much less common due to the prices of the equipment, necessity to use large rooms and being time-consuming. Fortunately, there has lately been an improvement in this respect. Depending on the capturing method, information about structure or movement can be obtained. None of the devices using most modern measurement technologies is able to examine both kinds of data simultaneously. The advantage of all photogrammetric systems is a large amount of information obtained; their disadvantage is a difficulty of its interpretation. Usefulness of measurement equipment requires presence of a system of data interpretation as an integral part of this equipment. Progress in rehabilitation depends on one hand on technical features of measurement equipment and, on the other hand, on rehabilitation specialists who will be able to formulate their expectations towards systems of movement measurement being newly developed.

Refine search results

1 Advances in Rehabilitation

1 Medical Rehabilitation

1 2017

1 2006

1 Letkiewicz-Ryłów O.

1 Mazur T.

1 Styczeń P.

1 Szymański M.

1 Targosiński P.

1 Tokarczyk R.

1 Wychowański M.

1 Łukasik E.

Search results

Porównanie skuteczności technik mięśniowo-powięziowych i masażu klasycznego u osób z zespołem skrzyżowania górnego (doniesienie wstępne)

Photogrammetry – principles of operation and application in rehabilitation