Search results

1

Nerwiak nerwu twarzowego imitujący przewlekłe zapalenie ucha

100%

Zwierzyńska K., Bartoszewicz R., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9(2)

58-61

PL

Praca przedstawia przypadek 44-letniego mężczyzny z nerwiakiem nerwu twarzowego szerzącym się do środkowego dołu czaszki i wyrostka sutkowego. Od 4 lat pozostawał pod stałą opieką laryngologiczną z powodu wysiękowego zapalenia ucha prawego. W audiometrii tonalnej opisano rezerwę 30-40db, bez cech niedosłuchu odbiorczego. W rezonansie magnetycznym opisano zmianę sugerującą nerwiaka nerwu twarzowego. Pacjenta zakwalifikowano do zabiegu usunięcia guza z dostępu przez środkowy dół czaszki z konwersją do dostępu zausznego, oraz wykonano ossikuloplastykę LC. Omówiono problemy diagnostyczne i metody leczenia.

2

Analiza efektów leczenia chirurgicznego pourazowego porażenia nerwu twarzowego

100%

Marszał J., Bartochowska A., Gawęcki W., Wierzbicka M.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 4

1-6

PL

Wstęp: Do pourazowych uszkodzeń nerwu VII najczęściej dochodzi podczas wypadków komunikacyjnych oraz upadków z wysokości. Wybór sposobu leczenia oraz czasu interwencji chirurgicznej wciąż budzi wśród klinicystów wiele kontrowersji. Cel: Celem pracy była analiza efektów leczenia chirurgicznego pacjentów z pourazowym uszkodzeniem nerwu twarzowego i ich zależności od: czynników epidemiologicznych, mechanizmu urazu, miejsca uszkodzenia nerwu, a także czasu podjęcia leczenia oraz rozległości zabiegu. Materiał i metody: Analizą objęto 9 pacjentów z porażeniem nerwu twarzowego po urazie czaszkowo-mózgowym. U wszystkich chorych pełne porażenie wystąpiło bezpośrednio po urazie. U 5 pacjentów do uszkodzenia nerwu doszło w przebiegu podłużnego złamania kości skroniowej, u 3 chorych na skutek jej złamania poprzecznego, u 1 chorej nie stwierdzono ewidentnej szczeliny złamania. We wszystkich przypadkach zastosowano leczenie operacyjne. Czas od urazu do podjęcia chirurgicznej interwencji wahał się od 4 dni do 13 tygodni. Wszystkich pacjentów operowano z dojścia przez wyrostek sutkowaty. U 6 chorych dominowały zmiany obrzękowe nerwu, w związku z czym wykonano jego dekompresję, u 2 pacjentów uwidoczniono częściowe zmiażdżenie nerwu przez odłam kostny, który usunięto, u jednej z osób stwierdzono przerwanie ciągłości nerwu; nie udało się go pierwotnie zrekonstruować, dlatego pacjenta wykluczono z dalszej analizy. Wyniki leczenia oceniano za pomocą skali House’a-Brackmanna (HB) po 12 miesiącach od zabiegu. Wyniki: Pełny powrót czynności nerwu twarzowego (HBI) uzyskano u dwóch pacjentów, satysfakcjonujący (HBII) u kolejnych czterech. Czas podjęcia leczenia oraz jego zakres, podobnie jak wiek chorego, mechanizm urazu oraz miejsce uszkodzenia nerwu pozostawały bez wpływu na ostateczny rezultat terapii. Wnioski: Postępowanie w przypadku pourazowego porażenia nerwu twarzowego powinno być ustalane w każdym przypadku indywidualnie. Powszechnie akceptowanym wskazaniem do leczenia zabiegowego jest uszkodzenie nerwu VII występujące bezpośrednio po urazie oraz jego całkowite porażenie. Pacjenci, u których ze względu na ciężki stan ogólny nie ma możliwości wczesnego przeprowadzenia zabiegu odbarczającego nerw twarzowy, mogą odnieść korzyść z odroczonego leczenia w okresie nawet do 3 miesięcy od urazu.

3

Analiza morfologii potencjałów słuchowych z pnia mózgu u pacjentów z samoistnym obwodowym porażeniem nerwu twarzowego

100%

Rzepakowska A., Morawski K., Niemczyk K.

Otolaryngologia Polska

|

2010

|

vol. 64(7)

27-31

PL

Introduction: Idiopathic facial nerve paresis still remains a challenge for laryngologists and neurologists. The etiology of idiopathic peripheral facial nerve paresis has not been explained so far. There is a group of patients that complain about coexisting hearing abnormalities. Aim: Analysis of audiological abnormalities in patients with idiopathic peripheral facial nerve paresis on the basis of pure tone audiometry and auditory brainstem responses. Material and methods: The retrospective analysis of 35 patients, aged under 40 years, with idiopathic peripheral facial nerve paresis hospitalised in Department of Otolaryngology of Warsaw Medical University – Poland (2004-2009). Control group consisted of age-matched, 23 healthy subjects. Each patient underwent audiometric evaluation that included pure tone audiometry and auditory brainstem responses. Statistical analysis was performed with Student’s t-test. Results: In the analysed group of 35 patients (17 male + 18 female), age ranged 13-40 years (mean 26.7 ± 7.1) signifi cantly prolonged latencies of wave III and V and III-V and I-V intervals in comparison with control group where observed (p<0.05). We found also that 48.6% patients with idiopathic peripheral facial nerve paresis had high-frequency hearing loss. Conclusions: The auditory brainstem responses in this study showed an association between retrocochlear pathology of the auditory system and idiopathic peripheral facial nerve paresis. Further investigations are necessary to estimate the etiopathology of these coexisting abnormalities.

4

Perlak wrodzony szczytu piramidy kości skroniowej – opis przypadku oraz przegląd literatury

100%

Makuszewska M.

|

vol. 6(1)

62-67

PL

Wstęp: Wrodzony perlak szczytu piramidy kości skroniowej jest rzadkim schorzeniem, które rozwija się skrycie, tak więc jego rozpoznanie wymaga dużej dociekliwości. Przedstawiamy opis przypadku wrodzonego perlaka nadbłędnikowego szczytu piramidy kości skroniowej oraz przegląd literatury. Metodyka: Pacjentka, lat 27, zgłosiła się z powodu postępującego niedowładu nerwu twarzowego. W badaniu otoskopowym stwierdzono normalną błonę bębenkową, słuch był również prawidłowy. Pomimo braku zawrotów głowy i zaburzeń równowagi w wywiadzie, badania wykazały niewyrównane obwodowe uszkodzenie układu przedsionkowego. Badania radiologiczne uwidoczniły zmianę o charakterze perlaka w szczycie piramidy kości skroniowej i epitympanum. Wyniki: W celu zachowania słuchu do usunięcia perlaka wybrano dojście przez środkowy dół czaszki. Zniszczony fragment nerwu twarzowego został zrekonstruowany autologicznym przeszczepem nerwu usznego wielkiego. Wnioski: Nowoczesne techniki obrazowania umożliwiają szczegółowe zaplanowanie zabiegu, jak również rozwój chirurgii podstawy czaszki, a także pozwalają na bezpieczne i radykalne usunięcie perlaków szczytu piramidy.

5

Analiza morfologii potencjałów słuchowych z pnia mózgu u pacjentów z samoistnym obwodowym porażeniem nerwu twarzowego

100%

Rzepakowska A., Morawski K., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2010

|

vol. 64

|

issue 7

27-31

EN

Introduction: Idiopathic facial nerve paresis still remains a challenge for laryngologists and neurologists. The etiology of idiopathic peripheral facial nerve paresis has not been explained so far. There is a group of patients that complain about coexisting hearing abnormalities. Aim: Analysis of audiological abnormalities in patients with idiopathic peripheral facial nerve paresis on the basis of pure tone audiometry and auditory brainstem responses. Material and methods: The retrospective analysis of 35 patients, aged under 40 years, with idiopathic peripheral facial nerve paresis hospitalised in Department of Otolaryngology of Warsaw Medical University – Poland (2004-2009). Control group consisted of age-matched, 23 healthy subjects. Each patient underwent audiometric evaluation that included pure tone audiometry and auditory brainstem responses. Statistical analysis was performed with Student’s t-test. Results: In the analysed group of 35 patients (17 male + 18 female), age ranged 13-40 years (mean 26.7 ± 7.1) signifi cantly prolonged latencies of wave III and V and III-V and I-V intervals in comparison with control group where observed (p<0.05). We found also that 48.6% patients with idiopathic peripheral facial nerve paresis had high-frequency hearing loss. Conclusions: The auditory brainstem responses in this study showed an association between retrocochlear pathology of the auditory system and idiopathic peripheral facial nerve paresis. Further investigations are necessary to estimate the etiopathology of these coexisting abnormalities.

6

Leczenie idiopatycznego porażenia nerwu twarzowego (porażenia Bella) w świetle aktualnych doniesień

75%

Paprocki A., Bartoszewicz R., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2017

|

vol. 6(2)

25-30

PL

Wstęp: Porażenie idiopatyczne nerwu twarzowego, zwane porażeniem Bella, jest częstą chorobą spotykaną w codziennej praktyce otolaryngologicznej. Jakkolwiek niesie ze sobą pomyślne rokowanie, to w przypadku niecałkowitego powrotu czynności nerwu pozostaje dla pacjenta znacznym okaleczeniem fizycznym. Pomimo rozwoju technik diagnostycznych, w większości przypadków nadal nie udaje się wskazać czynnika etiologicznego, tak więc jej leczenie musi opierać się na leczeniu empirycznym. Materiał i metody: W pracy dokonano przeglądu literatury poświęconej patogenezie i leczeniu porażenia idiopatycznego opublikowanej w latach 2006–2016, prezentując prace mające bezpośrednie implikacje dla codziennej praktyki klinicznej. Wyniki: W świetle przytoczonych publikacji podkreślono znaczenie stosowania leczenia skojarzonego lekami sterydowymi i antywirusowymi, poszerzonej diagnostyki w kierunku zaburzeń metabolicznych (IGT) oraz leczenia chirurgicznego drogą wczesnej dekompresji nerwu twarzowego w przypadkach porażenia z nasiloną degeneracją włókien lub porażenia nawrotowego.

7

Zespół Melkerssona‑Rosenthala jako przyczyna nawracającego porażenia nerwu twarzowego u 10‑letniej dziewczynki

63%

Szałowska D., Wosik‑Erenbek M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2012

|

vol. 8

|

issue 3

263-267

EN

The facial nerve is the seventh, paired cranial nerve. The pathogenesis of the facial nerve disorders is strictly connected with the way it is placed. The peripheral or central paralysis of the nerve may occur at any age. The most common causes of the palsy are: idiopathic, post‑traumatic, post‑viral infectious paralysis, the transition of the inflammation from the middle ear to the VII nerve stem as well as neoplastic changes and vascular changes on the nerve. Melkersson‑Rosenthal syndrome is a rare cause of the recurrent facial nerve palsy. Though Melkersson‑Rosenthal syndrome develops most commonly between the age of 20 and 30, the early manifestation of the syndrome can start at any age. Melkersson‑Rosenthal syndrome is reported to occur also in young children. The main causes of this syndrome still have not been clearly established, however, the infectious, allergic, immunological and genetic factors are taken into consideration as the ones implicated in its aetiology. The syndrome is characterized by a triad of symptoms: recurrent facial nerve palsy, facial oedema and a fissured tongue. The full triad of symptoms occurs very rarely and thus is very uncommon. Most often the symptoms are oligosymptomatic. The paper presents a 10‑year‑old girl with the recurrent facial nerve palsy, fissured tongue and lip oedema. On the basis of the examination the girl was diagnosed to suffer from the Melkersson‑Rosenthal syndrome. The aggravation of the pathological symptoms was accompanied by the recurrent, caused by Herpes simplex virus infections.

PL

Nerw twarzowy jest siódmym, parzystym nerwem czaszkowym. Patogeneza schorzeń nerwu VII jest ściśle związana z jego przebiegiem. W każdej grupie wiekowej może wystąpić porażenie nerwu twarzowego – ośrodkowe lub obwodowe. Wśród najczęstszych przyczyn porażenia nerwu VII wymienia się: porażenie idiopatyczne, porażenie pourazowe, porażenie po infekcji wirusowej, przejście stanu zapalnego na pień nerwu VII ze struktur ucha środkowego, zmiany nowotworowe, a także naczyniowe na przebiegu samego nerwu. Zespół Melkerssona‑Rosenthala jest rzadką przyczyną nawracającego porażenia nerwu twarzowego i choć występuje zazwyczaj między 20. a 30. rokiem życia, to jego wczesne objawy mogą pojawić się w każdym wieku. Występowanie tego zespołu opisywane jest także w populacji pediatrycznej. W nieustalonej do końca etiologii zespołu bierze się pod uwagę między innymi czynniki infekcyjne, alergiczne, immunologiczne i genetyczne. W zespole Melkerssona‑Rosenthala występuje charakterystyczna triada objawów klinicznych: nawracający obrzęk tkanek miękkich twarzy, porażenie nerwu twarzowego i bruzdy (pofałdowania) na powierzchni języka (lingua plicata). Postać zespołu Melkerssona‑Rosenthala z pełną triadą wymienionych objawów występuje rzadko, najczęściej spotykane są postacie niepełne czy monosymptomatyczne. W pracy przedstawiono przypadek 10‑letniej dziewczynki z nawracającym porażeniem nerwu twarzowego, bruzdami na języku i obrzękiem wargi, u której na podstawie badania przedmiotowego i podmiotowego rozpoznano zespół Melkerssona‑Rosenthala. Zaostrzeniom choroby towarzyszyły nawracające zakażenia wirusem Herpes simplex.

Refine search results

3 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

2 Polish Journal of Otolaryngology

1 Otolaryngologia Polska

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2021

1 2020

1 2018

2 2017

1 2012

1 2010

4 Niemczyk K.

2 Bartoszewicz R.

2 Morawski K.

2 Rzepakowska A.

1 Bartochowska A.

1 Gawęcki W.

1 Makuszewska M.

1 Marszał J.

1 Paprocki A.

1 Szałowska D.

1 Wierzbicka M.

1 Wosik‑Erenbek M.

1 Zwierzyńska K.

Nerwiak nerwu twarzowego imitujący przewlekłe zapalenie ucha

Analiza efektów leczenia chirurgicznego pourazowego porażenia nerwu twarzowego

Analiza morfologii potencjałów słuchowych z pnia mózgu u pacjentów z samoistnym obwodowym porażeniem nerwu twarzowego

Perlak wrodzony szczytu piramidy kości skroniowej – opis przypadku oraz przegląd literatury

Analiza morfologii potencjałów słuchowych z pnia mózgu u pacjentów z samoistnym obwodowym porażeniem nerwu twarzowego

Leczenie idiopatycznego porażenia nerwu twarzowego (porażenia Bella) w świetle aktualnych doniesień

Zespół Melkerssona‑Rosenthala jako przyczyna nawracającego porażenia nerwu twarzowego u 10‑letniej dziewczynki