Phacoemulsification is a common surgical procedure performed in every ophthalmology department. Good postoperative visual acuity is the result of many pre-, intra and postoperative components, including correct morphometric measurement of the eyeball and calculation of the artificial lens power using an appropriate calculation formula. The ophthalmologist should have extensive knowledge of the potential impact of surgical technique modifications on the postoperative visual acuity, as performing additional intraoperative manipulations may be associated with unexpected postoperative ametropia and need to correct the refractive value of the implanted intraocular lens.
PL
Fakoemulsyfikacja to powszechna procedura chirurgiczna, wykonywana na każdym oddziale okulistycznym. Dobra pooperacyjna ostrość wzroku jest pochodną wielu czynników przed-, śród- i pooperacyjnych, w tym prawidłowego pomiaru morfometrycznego gałki ocznej i kalkulacji mocy sztucznej soczewki z zastosowaniem odpowiedniej formuły obliczeniowej. Przystępując do operacji, okulista powinien dysponować szeroką wiedzą o potencjalnym wpływie modyfikacji techniki operacyjnej na pooperacyjną ostrość wzroku, ponieważ wykonanie dodatkowych manipulacji śródoperacyjnych może się wiązać z nieoczekiwaną pooperacyjną ametropią i z koniecznością korekty wartości refrakcyjnej wszczepianej soczewki wewnątrzgałkowej.
Introduction. Cataract surgery is one of the most important surgical procedures in ophthalmology. Aim. The aim of this study is to compare cataract surgeries performed in 1994 and 2014. Material and methods. A retrospective analysis of 100 cataract procedures in 1994, as well as a total of 100 cataract procedures performed in 2014. The authors considered the following factors: age, sex, vision acuity, cataract type, preoperative patient preparation, intra- and postoperative complications, and total hospitalization time. Results. Back in 1994, extracapsular cataract extraction (ECCE) was the most common treatment technique. It caused more intraoperative complications (46) and postoperative complications (38) and longer total hospitalization time (9.25 days±3.25 SD). In 2014, all procedures were performed using phacoemulsification. As a result, the number of intraoperative (20) and postoperative (14) complications has dropped significantly. Total hospitalization time was also reduced (1.53 days±1.08 SD). Conclusions. Phacoemulsification significantly improved cataract treatment. This method is much safer and more effective than ECCE.
Wstęp: Oczekiwano, że wprowadzenie laserów femtosekundowych do chirurgii zaćmy zrewolucjonizuje tę gałąź okulistyki. Jednak ocena korzyści klinicznych okazała się znacznie bardziej złożona, niż można było pierwotnie przypuszczać. Celem niniejszej pracy był przegląd korzyści i wad operacji zaćmy wykonanej z wykorzystaniem lasera femtosekundowego w porównaniu z tradycyjną metodą fakoemulsyfikacji. Wyniki: Korzyści związane z użyciem lasera femtosekundowego w operacji zaćmy obejmują niższy skumulowany czas fakoemulsyfikacji, zmniejszenie utraty komórek śródbłonka rogówki, idealną centrację lasera oraz możliwość jednoczesnego wykonania łukowatej keratotomii. Głównymi wadami są: wysoki koszt lasera i materiałów jednorazowych, specyficzne dla operacji zaćmy z użyciem lasera femtosekundowego torebkowe powikłania śródoperacyjne, a także ryzyko śródoperacyjnego zwężenia źrenicy. Wnioski: Operację zaćmy z zastosowaniem lasera femtosekundowego można uznać za korzystną metodę w niektórych grupach pacjentów: u tych z niską wyjściową liczbą komórek śródbłonka lub u tych, u których planuje się użyć wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych. Niemniej jednak zalety nie są ewidentne w każdym przypadku, a metody tej nie można uznać za opłacalną ekonomicznie.
EN
Introduction: Since the introduction, femtosecond laser-assisted cataract surgery (FLACS) was believed to revolutionize cataract surgery. However, the judgment of clinical benefits was found to be far more complex than initially might have been thought. The aim of this review was to analyze the benefits and drawbacks of FLACS compared to traditional phacoemulsification cataract surgery. Results: The benefits of FLACS include lower cumulated phacoemulsification time and endothelial cell loss, perfect centration of the capsulotomy, and the possibility to perform precise femtosecond-assisted arcuate keratotomy incisions. The major disadvantages of FLACS are: high cost of the laser and the disposables for surgery, FLACS-specific intraoperative capsular complications, as well as the risk of intraoperative miosis and the learning curve. Conclusions: FLACS seems to be beneficial in some groups of patients i.e., with low baseline endothelial cell count, or those planning to receive multifocal intraocular lenses. Nevertheless, having considered that the advantages of FLACS might not be clear in every routine case, it cannot be considered as cost-effective.
INTRODUCTION: The aim of this study was to determine whether convergence varies with age and pseudophakia. MATERIAL AND METHODS: 86 patients, aged 21–85 (average age: 62.7) years were included in the study group: 39 patients with binocular pseudophakia and 41 with their own lens, as well as 68 people with their own lens, at the age of 19–25 (average 22.1) years. Examinations were carried out at distances of 50 and 10 cm, and for distant vision. Interpupillary distance measurements were used to calculate the difference of convergence capabilities. The exami-nation results of phakic and pseudophakic eyes were compared. RESULTS: The mean convergence of the pseudophakic patients was 3.52 mm (± 0.42 mm), in the patients with their own lens: 3.46 (± 0.74 mm). No statistically significant differences between the groups were found. No statistically significant difference was found in the mean convergence between the two groups of patients aged 19–25 (group 1) and over 65 years (group 2), either. The average value of convergence in group 1 was 3.47 mm (3.84–2.93 mm). Ho-wever, in the second group the values were 3.46 mm (3.96–2.48 mm). There was no evidence of statistical differences in the average value of convergence in both groups for distances of 50 cm and 10 cm. CONCLUSIONS: Convergence does not depend on age. Presbyopia does not lead to a loss of convergence in phakic or pseudophakic eyes.
PL
WSTĘP: Celem badania było stwierdzenie, czy konwergencja zależy od wieku i pseudofakii. MATERIAŁ I METODY: Do grupy badanej włączono 86 pacjentów w wieku 21–85 lat (średnia: 62,7): 39 pacjentów z obuoczną pseudofakią, 41 z własną soczewką oraz 68 osób z własną soczewką w wieku 19–25 lat (średnia 22,1). Badanie zostało wykonane w odległości 50 i 10 cm oraz dla spojrzenia w dal. Wykorzystując uzyskane pomiary rozstawu źrenic, obliczono różnicę zdolności konwergencji oraz porównano obie grupy badanych. WYNIKI: Średnia wartość konwergencji u pacjentów z pseudofakią wyniosła 3,52 mm (± 0,42 mm), a w grupie pacjentów z własną soczewką 3,46 mm (± 0,74 mm). Na podstawie przeprowadzanych analiz nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic pod względem średniej konwergencji pomiędzy grupami pacjentów w wieku od 19 do 25 lat (grupa 1.) i powyżej 65 lat (grupa 2). Średnia wartość konwergencji w grupie 1. wynosiła 3,47 mm (maksymalna 3,84 mm, minimalna 2,93 mm). Natomiast w grupie 2 – 3,46 mm (maksymalna 3,96 mm, minimalna 2,48 mm). Średnia wartość konwergencji przy patrzeniu na przedmiot znajdujący się w odległości 50 cm i 10 cm różniła się istotnie statystycznie pomiędzy badanymi grupami. WNIOSKI: Dane z uzyskanych analiz statycznych pozwalają stwierdzić, że konwergencja nie zależy od wieku oraz starczowzroczność, nie prowadzi do utraty zdolności konwergencji w oczach fakijnych i pseudofakijnych.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.