Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 9

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  pandemia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem badania było zidentyfikowanie obaw związanych z COVID-19 w końcowej fazie zamrożenia gospodarki w Polsce. Skonstruowana ankieta zawierała część demograficzną oraz 21 pytań, w tym 8 związanych z doświadczanymi obawami. Do oceny związku pomiędzy obawami badanych a poszczególnymi zmiennymi zastosowano test niezależności chi-kwadrat. Wyniki badań wskazują, że większość respondentów obawiała się wpływu pandemii na polską gospodarkę oraz zakażenia swoich bliskich. Kobiety częściej od mężczyzn obawiały się negatywnych konsekwencji pandemii. Respondenci z wyższym wykształceniem i powyżej 30. roku życia częściej zgłaszali obawy przed zakażeniem koronawirusem. Osoby pracujące częściej wyrażały strach przed utratą pracy lub obniżeniem wynagrodzeń. Badania wskazują, że utrzymująca się pandemia może negatywnie wpłynąć na wiele sfer ludzkiego życia, w tym na zdrowie psychiczne. Uzyskane dane można wykorzystać w celu łagodzenia negatywnych skutków pandemii w określonych grupach ryzyka.
PL
Wprowadzenie: Pandemia wywołana przez wirusa powodującego ostrą chorobę dróg oddechowych 2 (SARS-CoV-2) w 2020 roku jest jednym z największych wyzwań, z jakimi musi zmierzyć się opieka zdrowotna na całym świecie w ciągu kolejnych kilkudziesięciu lat. Każdego dnia lekarze podejmują próbę dostosowania codziennych procedur, tak aby zapewnić bezpieczeństwo na najwyższym poziomie zarówno sobie, jak i pacjentom. Z uwagi na to, że choroba ta prowadzi do zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), wielu chorych wymaga przedłużonej intubacji. Aby uniknąć licznych powikłań, część chorych na ostrą chorobę dróg oddechowych wywołaną przez wirusa SARS-CoV-2 (COVID-19) wymaga bądź będzie wymagało wykonania tracheotomii w warunkach bloku operacyjnego. Podczas tracheotomii wytwarza się aerozol stwarzający bardzo duże ryzyko zakażenia personelu medycznego oraz skażenia bloku operacyjnego. Cel: W pracy przedstawiamy zbiór wskazówek mających na celu jak najbezpieczniejsze przeprowadzenie tracheotomii. Skupiamy się na aspektach, takich jak: wykonywanie testów wykrywających RNA wirusa przed zabiegiem, odpowiednie przygotowanie sali operacyjnej, dokładne przeszkolenie personelu biorącego udział w każdym etapie zabiegu, transport pacjenta oraz procedura tracheotomii. Przedstawiamy punkty krytyczne podczas wykonywania każdej z tych czynności i staramy się wyjaśnić, jakie kroki należy powziąć, aby zminimalizować ryzyko transmisji wirusa.
3
86%
PL
Pandemia COVID-19 jest wynikiem postępującej globalizacji. Jednak właśnie dzięki wysiłkom klinicystów i umiędzynarodowieniu współpracy ośrodków badawczych nieustannie opracowywane są najlepsze metody diagnostyki oraz leczenia zakażenia COVID-19. Zgodnie z najaktualniejszymi badaniami, do najwcześniej występujących objawów zostały zaliczone zaburzenia węchu. Niniejsza praca poglądowa stanowi syntetyczny zbiór i podsumowanie aktualnego piśmiennictwa na temat występowania zaburzeń węchu u chorych na SARS-Cov-19. W artykule prezentowane są: mechanizmy patofizjologiczne, typowy obraz kliniczny oraz dostępne narzędzia diagnostyczne dla prawidłowego rozpoznawania zaburzeń węchu u chorych na SARS-Cov-19. W dyskusji wyróżniona została skuteczność olfaktometrii psychofizycznej i dokładnego wywiadu lekarskiego. Autorzy pracy sugerują możliwość skutecznego prowadzenia diagnostyki zaburzeń węchu w formie telekonsultacji oraz podkreślają, jak istotna jest rola laryngologów w diagnostyce COVID-19 i konieczność rozpowszechniania wiedzy na temat zaburzeń węchu w kontekście ograniczenia pandemii. Postulują również utworzenie prostego modelu opartego o badanie przedmiotowe i podmiotowe, który z wysoką czułością rozpoznawałby zakażenia SARS-CoV-2. Docenienie wagi zaburzeń węchu może pozwolić na skuteczniejsze izolowanie bezobjawowych nosicieli, co wyraźnie zahamowałoby rozwój pandemii. Ponadto w pracy zaprezentowane zostało postępowanie terapeutyczne w przypadku zaburzeń węchu utrzymujących się dłużej niż dwa tygodnie.
EN
Introduction. All countries in the world have their own vaccination policies, which are influenced by the economic, political, sociological and geographical situation as well as the epidemiological hazards in a given country. In the territory of Poland, there is an obligation to implement the Preventive Vaccination Program. High level of vaccination makes it possible to achieve population immunity, which strengthens the epidemiological safety. In Poland, for several years now, we have seen the strengthening of attitudes of reluctance, doubt and even hostility towards vaccinations. This unfavorable situation is the result of the activities of antivaccination movements, low health awareness, religious beliefs, lack of trust in health care institutions and the influence of mass media. Vaccination, the implementation of which was previously standard, has now proven to be a challenge. The crisis caused by the COVID-19 pandemic made access to vaccination difficult. The reason was interruptions in the supply of vaccines. The hope to eradicate Covid– 19 and stabilize, remains vaccination. It represents a tremendous opportunity to immunize the public against infection and gain control of SARS-CoV-2 virus transmission. Aim. The aim of this study is to analyze the impact of the COVID-19 pandemic on the implementation of the vaccination calendar. Materials and methods. The study was conducted on the legal guardians of the patients of the Pediatric Outpatient Clinic signed for preventive vaccination. The research sample consisted of 100 persons. The study was conducted on the premises of Centrum Medica Sp. z o.o. Prof-Med branch in Włocławek, in which a diagnostic survey and estimation method were used. A survey technique was used in the study. The research tools were STAI – State-Trait Anxiety Inventory and own questionnaire. Results. Slightly more than half of the respondents admitted that the coronavirus pandemic makes the visit to the clinic to vaccinate their child more stressful than before, while 43.0% felt no additional stress because of it. Respondents had mixed opinions about vaccinating their child against COVID-19. The study revealed that 63.0% would not vaccinate their child and 36.0% were in favor of vaccination. The self-analysis also revealed that the pandemic does not affect opinions about vaccines, 45.0% believe that vaccination is needed and justified and only 1.0% are against it. A fairly significant percentage of respondents had no opinion on the impact of the pandemic on attitudes toward immunization (39.0%). Anxiety as a state and as a trait did not differentiate perceptions of increased stress when visiting the clinic for a child’s vaccination. Anxiety as a state and as a trait differentiated respondents’ opinions about vaccinating their child against COVID-19. The data showed that those who definitely declare the desire to vaccinate their child against COVID-19 had significantly higher levels of anxiety as a state than individuals who are more likely to want to vaccinate their child or more likely not to do so. Anxiety as a state is also slightly lower among respondents who are definitely unwilling to vaccinate their child against coronavirus than those who are definitely willing to do so. The data show that those who say they would not vaccinate their child against COVID-19 have the highest levels of anxiety as a trait than those who would definitely vaccinate their child. There are also slightly higher levels of anxiety among those who are rather willing to vaccinate their child against coronavirus than those who are rather reluctant to do so. The data show that the highest levels of anxiety as a state were found among vaccine opponents pandemic, and among those whose opinions about ivaccination were positively affected by the pandemic. The lowest level of anxiety as a state was found among respondents with no opinion on the impact of the pandemic on opinions about immunizations and among those who still believe that vaccinations are justified. Conclusions. Changes in social functioning resulting from the coronavirus pandemic caused a slowdown in the vaccination calendar. The pandemic caused additional stress on children’s immunization schedules but did not change respondents’ attitudes about the need for immunizations. Anxiety as a state and as a trait differentiated parents’ attitudes toward vaccinating their child against COVID-19, and anxiety as a state differentiated opinions about the impact of the pandemic on immunization.
PL
Wstęp. Wszystkie państwa na świecie posiadają własną politykę szczepień ochronnych, na którą wpływ ma sytuacja ekonomiczna, polityczna, socjologiczna, geograficzna oraz zagrożenia epidemiologiczne panujące w danym kraju. Na terytorium Polski jest obowiązek realizacji Programu Szczepień Ochronnych. Wysoki poziom zaszczepienia umożliwia osiągnięcie odporności populacyjnej, co pozwala wzmocnić bezpieczeństwo epidemiologiczne. W Polsce od kilku lat widoczne jest umacnianie się postaw niechęci, wątpliwości, a nawet wrogości do szczepień. Niekorzystna sytuacja jest wynikiem aktywności ruchów antyszczepionkowych, niskiej świadomości zdrowotnej, wyznania religijnego, braku zaufania do instytucji ochrony zdrowia, czy też wpływu środków masowego przekazu. Szczepienia, których realizacja wcześniej była standardem, teraz okazały się być wyzwaniem. Kryzys wywołany pandemią COVID-19 utrudnił dostęp do szczepień. Powodem były przerwy w dostawie szczepionek. Nadzieją na zwalczenie COVID-19 i ustabilizowanie, pozostaje szczepienie. Jest ono ogromną szansą na uodpornienie społeczeństwa na zakażenie i zdobycie kontroli nad transmisją wirusa SARS-CoV-2. Cel. Celem badania jest analiza wpływu pandemii COVID-19 na realizację kalendarza szczepień. Materiał i metody. Badania prowadzono na opiekunach prawnych pacjentów Poradni Dziecięcej zgłaszających się do przychodni na realizację szczepień ochronnych. Próba badawcza składała się ze 100 osób. Badania własne przeprowadzono na terenie Centrum Medycznego Medica Sp. Z o.o. Oddział Prof-Med we Włocławku, w których wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego i metodę szacowania. W badaniach własnych wykorzystano technikę ankiety. Narzędziami badawczymi były STAI – Inwentarz Stanu i Cechy Lęku oraz ankieta własna. Wyniki. Nieco ponad połowa ankietowanych przyznała, że pandemia koronawirusa powoduje, że wizyta w przychodni celem realizacji szczepienia ochronnego u dziecka jest dla nich bardziej stresująca niż wcześniej, a 43% nie odczuwało z tego powodu dodatkowego stresu. Badani mieli zróżnicowane zdanie na temat zaszczepienia dziecka przeciw COVID-19. Badania ukazały, że 63% nie zaszczepiłoby swojego dziecka, a zwolenników szczepień było 36%. Z analizy własnej wynika także, że pandemia nie wpływa na opinie o szczepionkach, 45% uważa, że szczepienia są potrzebne i zasadne, a tylko 1% jest im przeciwny. Dość znaczny odsetek ankietowanych nie miał zdania na temat wpływu pandemii na nastawienie do szczepień ochronnych (39%). Lęk jako stan i jako cecha nie różnicował odczuwania zwiększonego stresu podczas wizyty w przychodni celem realizacji szczepienia u dziecka. Lęk jako stan i jako cecha zróżnicował opinie badanych na temat zaszczepienia dziecka przeciw COVID-19. Z danych średnich wynika, że osoby, które zdecydowanie deklarują chęć zaszczepienia dziecka przeciw COVID-19 mają istotnie wyższy poziom lęku jako stanu niż osoby, które raczej chcą dziecko zaszczepić lub raczej tego nie zrobią. Lęk jako stan jest także nieco niższy u ankietowanych zdecydowanie niechętnych do zaszczepienia dziecka przeciw koronawirusowi niż osób zdecydowanie do tego przekonanych. Z danych średnich wynika, że osoby, które deklarują, że nie zaszczepią swojego dziecka przeciw COVID-19 mają najwyższy poziom lęku jako cechy niż osoby, które zdecydowanie dziecko poddaliby szczepieniu. Nieco wyższy poziom lęku występuje także u osób raczej skłonnych do zaszczepienia dziecka przeciw koronawirusowi, niż osób raczej do tego niechętnych. Dane średnie ukazują, że najwyższy poziom lęku jako stanu występował u przeciwników szczepień i osób deklarujących brak zmiany nastawienia do szczepień w dobie pandemii oraz u osób, których pandemia pozytywnie wpłynęła na opinie o szczepieniach ochronnych. Najniższy poziom lęku jako stanu mieli ankietowani niemający zdania na temat wpływu pandemii na opinie o szczepieniach ochronnych oraz osoby, które wciąż uważają, że szczepienia są zasadne. Wnioski. Zmiany w funkcjonowaniu społecznym wynikające z pandemii koronawirusa spowodowały spowolnienie w realizacji kalendarza szczepień. Pandemia powodowała dodatkowy stres w związku z wykonywaniem szczepień ochronnych u dzieci, ale nie zmieniła nastawienia ankietowanych do konieczności ich realizacji. Lęk jako stan i jako cecha różnicuje nastawienie rodziców do szczepienia dziecka przeciw COVID-19, a lęk jako stan różnicuje opinie o wpływie pandemii na temat szczepień ochronnych.
EN
Admission. In March 2020, the whole world began to fight a previously unknown enemy - the SARS-CoV-2 coronavirus, also known as COVID-19. The pandemic had a significant impact on functioning of the family. Aim. The aim of the study is to analyze the quality of life of a child and family in the time of exacerbations related to the Coronavirus (COVID-19) pandemic. Material and methods. The quality of life of the entire family and children during hospitalization during the pandemic was investigated using the diagnostic survey method, with the use of self-authored questionnaires. The research procedure was also prepared on the basis of the original version of the KIDSCREEN 27 questionnaire. The research was conducted among 200 people. The examined children and adolescents (100 people) were patients of the Children's Observation Department of the Specialist Provincial Hospital. in Włocławek and a group of 100 parents of these children. Results. Using the above-mentioned research tools, it has been shown that the COVID -19 pandemic in the study group negatively affects every aspect of the life of the entire family. The child's physical and mental health and social relations are disturbed, as well as their relatives. Conclusions. The quality of life in family during a pandemic takes on a completely different dimension. As a result of the restrictions, it is necessary to reorganize life in every sphere. This leads to a number of negative consequences, namely the physical health of not only the child deteriorates, but also other family members, the mental health of the whole family, and the ability to establish proper social relationships is impaired.
PL
Wstęp. W marcu 2020 roku cały świat rozpoczął walkę z nieznanym dotąd wrogiem – Koronawirusem SARS-CoV-2 zwanym także COVID-19. Sytuacja pandemii znacznie wpłynęła  na  funkcjonowanie rodziny. Cel. Celem pracy jest analiza jakości życia dziecka i rodziny w dobie zaostrzeń związanych z pandemią Koronawirusa (COVID-19). Materiał i metody. Za pomocą metody sondażu diagnostycznego, przy użyciu ankiet własnego autorstwa badano jakość życia całej rodziny i dzieci w trakcie hospitalizacji w czasach pandemii. Procedurę badawczą przygotowano również na podstawie przeprowadzenia oryginalnej wersji kwestionariusza KIDSCREEN 27. Badanie przeprowadzono wśród 200 osób. Badani to dzieci i młodzież (100 osób) byli pacjentami Oddziału Dziecięcego Obserwacyjnego Specjalistycznego Szpitala Wojewódzkiego we Włocławku oraz grupa rodziców tych dzieci licząca 100 osób. Wyniki. Za pomocą wymienionych powyżej narzędzi badawczych wykazano, że pandemia COVID-19 w badanej grupie wpływa negatywnie na każdy aspekt życia całej rodziny. Dochodzi do zaburzeń zdrowia fizycznego, psychicznego i relacji społecznych samego dziecka, a konsekwencji także jego najbliższych. Wnioski. Jakość życia w rodzinie w dobie pandemii nabiera całkiem innego wymiaru. W wyniku restrykcji konieczne jest przeorganizowane życia w każdej sferze. Prowadzi to do szeregu negatywnych konsekwencji, a mianowicie pogorszeniu ulega zdrowie fizyczne nie tylko dziecka, ale też pozostałych członków rodziny, zdrowie psychiczne całej rodziny, a także dochodzi do zaburzenia umiejętności nawiązywania prawidłowych relacji społecznych.
PL
Zaćma to choroba polegająca na całkowitym lub częściowym zmętnieniu naturalnej soczewki. W okresie pandemii obserwowano znaczny spadek liczby wykonywanych operacji usunięcia zaćmy w stosunku do lat wcześniejszych, wynikający z obawy przed zachorowaniem i o bezpieczeństwo wykonywanych zabiegów. Usunięcie zaćmy powinno być przeprowadzone u pacjentów, u których pogorszenie ostrości widzenia ma wpływ na wykonywanie czynności życiowych lub zawodowych. Okres pandemii spowodował, że część pacjentów zgłasza się w bardziej zaawansowanym stadium zaćmy, co prowadzi do obniżenia komfortu ich życia. Taki zabieg obarczony jest większym ryzykiem powikłań operacyjnych i dłuższą rekonwalescencją. Rozwój nowych technologii soczewek wewnątrzgałkowych, wydłużenie średniej długości życia, a także zmiana stylu życia oraz większa aktywność zawodowa osób w starszym wieku przyczyniają się do coraz częstszego wyboru przez pacjentów soczewek wewnątrzgałkowych z grupy premium. Soczewki te pozwalają osiągnąć satysfakcjonującą nieskorygowaną ostrość widzenia nie tylko do dali, ale także do bliży oraz odległości pośredniej.
EN
Cataract is a disease in which the natural lens becomes completely or partially cloudy. During the pandemic, there was a significant decrease in the number of cataract surgeries performed compared to previous years, due to fear of the disease and the safety of the procedures performed. Cataract surgery should be performed in patients whose visual acuity deterioration has an impact on the performance of life or work activities. Due to the pandemic, some patients report to a more advanced stage of cataract, which leads to a reduction in their quality of life. Such surgery can be associated with a higher risk of surgical complications and longer recovery time. The development of new intraocular lens technologies, increased life expectancy, as well as changing lifestyles and increased activity of the elderly contribute to the increasing choice of premium intraocular lenses by patients. These lenses enable patients to achieve satis-factory uncorrected visual acuity not only for distance, but also for near and intermediate distances.
EN
The aim of this paper is to present previous experiences of tourism cities in reducing the negative impact of COVID-19 pandemic on the local tourism economy. The article is based on literature review, which starting point was a World Tourism Cities Federation report on urban tourism during COVID-19 pandemic. The authors argue and discuss the proposed instruments of actions and tools supporting the tourism sector at the urban level, both in the phase of first responses to the outbreak, and in next stage of the pandemic, which is aimed at rebuilding and revitalizing tourism in the city.
PL
Celem artykułu jest prezentacja dotychczasowych doświadczeń miast turystycznych w zakresie ograniczania negatywnego wpływu pandemii COVID-19 na lokalną gospodarkę turystyczną. Opracowanie ma charakter przeglądowy. Za punkt wyjścia przyjęto raport World Tourism Cities Federation na temat turystyki w miastach w czasie COVID-19. Autorzy omawiają i dyskutują zaproponowane w nim instrumentarium działań i narzędzi wspierających na poziomie miejskim sektor turystyczny, zarówno w fazie pierwszych odpowiedzi na wybuch pandemii, jak i w następnym etapie, zmierzającym do odbudowy i ożywienia turystyki w mieście.
PL
Wprowadzenie: Pandemia COVID-19 i związane z nią rygory sanitarne stanowią duże wyzwanie dla uczelni przygotowujących młodzież do pracy w zawodach medycznych i okołomedycznych, w tym w zawodzie fizjoterapeuty. Szczególnie trudne jest przeprowadzenie praktyk, podczas których zarówno studenci i pracownicy placówki, jak i pacjenci będą mieli zapewnione maksymalne bezpieczeństwo, ale jednocześnie zachowane zostaną wysokie standardy kształcenia. Celem pracy była ocena ewentualnych zmian w jakości praktyk zawodowych, jakie mogły nastąpić w czasie pandemii COVID-19 i obowiązującego reżimu sanitarnego. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w październiku 2021 roku wśród 67 studentów fizjoterapii Akademii Nauk Stosowanych w Tarnowie. W próbie znalazły się zarówno kobiety (n = 49), jak i mężczyźni (n = 18), którzy odbyli co najmniej jeden pełny staż zawodowy przed wybuchem pandemii oraz co najmniej jeden pełny staż zawodowy w trakcie pandemii. Studenci dobrowolnie wypełniali specjalnie skonstruowany elektroniczny kwestionariusz, w którym odpowiadali na 20 pytań dotyczących warunków odbywania praktyk, współpracy z personelem placówki, atmosfery panującej w miejscu praktyki oraz zdobytych tam umiejętności. Określali w skali od 1 do 5 (1 – zdecydowanie zmieniły się na korzyść, 5 – zdecydowanie zmieniły się na niekorzyść), jak zmieniły się praktyki zawodowe w związku z pandemią i reżimem sanitarnym. Studenci mogli również dodać swoje uwagi w postaci rekomendacji mających na celu poprawę jakości praktyk. Zostali do tego zaproszeni za pomocą następującego stwierdzenia: Podaj przykład praktycznego rozwiązania, które przyczyniłoby się do poprawy jakości praktyk. Wyniki: Według respondentów najbardziej niekorzystne zmiany w jakości praktyk spowodowane pandemią to: zwiększony stres związany z praktykami, gorsze warunki do nauki diagnozowania i planowania terapii, ograniczone możliwości poznania nowoczesnych metod terapii oraz ograniczone możliwości bezpośredniej pracy z pacjentem. Respondenci zauważyli również pozytywne zmiany w jakości praktyk. Były to możliwość pracy w małej grupie, lepsza atmosfera w placówce, większa pomoc ze strony personelu oraz lepsze zapoznanie się z miejscem stażu. Wnioski: Pandemia przyniosła zarówno pozytywne, jak i negatywne zmiany w jakości praktyk. Monitorowanie jakości praktyk i badanie opinii studentów jest bardzo ważnym narzędziem w podnoszeniu jakości kształcenia. Warto przeprowadzać dodatkowe badania jakości, aby mieć świadomość ewentualnych zmian w jakości praktyk wywołanych trudnymi sytuacjami. Interesujące było również zauważenie, że studenci oczekują, że niektóre zmiany związane z reżimem sanitarnym utrzymają się po zakończeniu pandemii.
EN
Introduction: The COVID-19 pandemic and the related sanitary rigour pose a great challenge for universities preparing young people to work in medical and medicine-related professions, including the profession of a physiotherapist. It is particularly difficult to conduct placements, during which both students and employees of the institution as well as patients will be provided with maximum safety, but at the same time high standards of education will be maintained. The aim of the study was to assess possible changes in the quality of placements that might have occurred during the COVID-19 pandemic and the applicable sanitary regime. Material and methods: The study was conducted in October 2021 among 67 students of physiotherapy at the University of Applied Sciences in Tarnow, Poland. The sample consisted of both women (n = 49) and men (n = 18) who had completed at least one full work placement prior to the outbreak of the pandemic and at least one full work placement during the pandemic. Students voluntarily filled in a purpose-built electronic questionnaire, in which they responded to 20 questions referring the conditions of placements, cooperation with staff, the atmosphere in the institution and the skills acquired there. They determined on a scale of 1 to 5 (1 – has definitely changed in favour, 5 – has definitely changed in an unfavourable way), how professional practices have changed due to the pandemic and the sanitary regime. Students could also add their comments in the form of recommendations aimed at improving the quality of placements. They were invited to do it with the following statement: Provide an example of a practical solution that would help improve the quality of placements. Results: According to the respondents, the most unfavourable changes in the quality of placements caused by the pandemic are: increased stress related to placements, worse conditions for learning how to diagnose and plan therapy, limited opportunities to learn about modern methods of therapy and limited opportunities to work directly with the patient. The respondents also noticed positive changes in the quality of placements. These were the opportunity to work in a small group, a better atmosphere in the institution, more help from the staff and better familiarization with the place of the placement. Conclusions: The pandemic has brought both positive and negative changes in the quality of placements. Monitoring the quality of placements and surveying students’ opinions is a very important tool in improving the quality of education. It is worthwhile to carry out extra quality control studies at times of change to be aware of possible changes in the quality of placements induced by such challenging situations. It was also interesting to notice that students expect some of the changes related to the sanitary regime to persist after the pandemic has ended.
PL
Od kilku tygodni jesteśmy uczestnikami wykładniczo postępującej pandemii koronawirusem SARS-CoV-2. Wraz z przyrostem liczby osób zakażonych SARS-CoV-2, narasta problem postępowania chirurgicznego z pacjentami wymagającymi pilnej operacji. W szpitalach innych niż jednoimienne będą pojawiać się osoby zakażone wirusem SARS-CoV-2 z ujemnymi wynikami badań, które mogą stanowić zagrożenie dla innych pacjentów oraz personelu szpitali. Pracownicy ochrony zdrowia stanowią niemal 17% zakażonych Polaków, zatem priorytetem staje się wczesne wychwytywanie osób zakażonych, celem ochrony zasobów ludzkich i zapewnienia ciągłości dostępu do opieki chirurgicznej. Zarówno operacje chirurgiczne, jak i badania oraz zabiegi endoskopowe, są procedurami o podwyższonym ryzyku zakażenia. Zatem kluczowe staje się nie tylko określenie algorytmu kwalifikacji pacjentów do leczenia chirurgicznego, ale także stratyfikacja ryzyka zakażenia personelu podczas operacji i adekwatna ochrona personelu. Każdy szpital powinien być przygotowany organizacyjnie i logistycznie na konieczność przeprowadzenia pilnej operacji u chorego z podejrzeniem lub potwierdzonym zakażeniem, łącznie z zabezpieczeniem środków ochrony indywidualnej. Ograniczona dostępność sprzętu, praca pod presją i braki kadrowe w sytuacji zagrożenia wysoce zakaźnym patogenem zmuszają do pragmatycznego gospodarowania zasobami ludzkimi w ochronie zdrowia. Konieczne są: natychmiastowe, skoordynowane działanie i jasne, jednolite wytyczne, aby system opieki zdrowotnej mógł zapewnić obywatelom niezbędną opiekę chirurgiczną, jednocześnie chroniąc pacjentów i personel. W niniejszym dokumencie przedstawiono aktualne zalecenia dotyczące postępowania chirurgicznego w czasie pandemii COVID-19 w Polsce.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.