Search results

Search:
in the keywords: późne rozpoznanie

Sort By:

Limit search:

Przegląd kliniczno-epidemiologiczny 91 przypadków niezębopochodnych mięsaków okolicy ustnej i twarzy w populacji nigeryjskiej

100%

AGBARA R., FOMETE B., OMEJE K., ONYEBUCHI P.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

2019

vol. 8(2)

25-31

Wprowadzenie: Mięsaki są rzadką grupą nowotworów złośliwych. W badaniu podsumowano 91 przypadków niezębopochodnych mięsaków okolicy ustnej i twarzy. Materiały i metody: Do badania retrospektywnego włączono pacjentów, którzy zgłosili się do Kliniki Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-twarzowej regionalnego uniwersyteckiego szpitala klinicznego w okresie od stycznia 1997 r. do czerwca 2017 r. Wyłączono przypadki mięsaków Kaposiego i mięsaków zębopochodnych. Uzyskane dane analizowano przy użyciu pakietu Statistical Package for Social Sciences (SPSS) wersji 16. (SPSS Inc., Chicago, IL, USA). Wyniki statystyk opisowych przedstawiono w formie wykresów. Wyniki: Analizie poddano ogółem 91 pacjentów, w tym 51 (56,0%) mężczyzn i 40 (44,0%) kobiet, ze stosunkiem mężczyzn do kobiet wynoszącym 1,3:1. Nowotwór występował zazwyczaj w żuchwie (n = 47; 51,6%) i szczęce (n = 26; 28,6%). Najczęściej obserwowano kostniakomięsaka (n = 44; 48,4%) i mięsaka prążkowanokomórkowego (n = 16; 17,6%). W sumie 41 (45,1%) pacjentów poddano leczeniu zabiegowemu, a najczęstszymi operacjami tkanek twardych były: mandibulektomia (n = 26; 28,6%) i maksillektomia (n = 10; 11,0%). Leczeniem uzupełniającym objęto 32 (35,2%) chorych, w 8 (8,8%) przypadkach jako jedyną formą leczenia. Okres obserwacji wynosił od 1 do 43 miesięcy. W tym czasie stwierdzono 7 (17,1%) nawrotów z 1 przypadkiem przerzutów do płuc. Dyskusja: Większość wznów odnotowano mniej niż rok po leczeniu. Pacjenci mają tendencję do późnego zgłaszania się do lekarza, a następnie do nieprzestrzegania zaleceń.

Koarktacja aorty u 13-letniego chłopca z chorobą trzewną i chorobą Leśniowskiego-Crohna – opis przypadku

84%

Krenc Z., Bąk-Romaniszyn L.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2010

vol. 6

issue 1

63-67

Coarctation of the aorta (CoA) is a narrowing of the aorta most commonly found just distal to the origin of the left subclavian artery. It is a relatively common anomaly that accounts for 5-7.5% of all congenital heart diseases. Male to female predominance is 2:1-3:1. This condition may occur as an isolated defect or in association with various other lesions, most commonly bicuspid aortic valve. Coarctation of the aorta is the most common cardiac defect associated with Turner syndrome. This congenital aorta disease is characterized by a high blood pressure in the upper part of the body and a decreased blood pressure in the lower part. Hypertension is common in older children but infants may present early heart failure. CoA can be diagnosed with echocardiography, but the most accurate methods are CT angiography or MR angiography. Management of coarctation of aorta depends upon age, clinical presentation, type of coarctation and associated heart defects. Various surgical options, e.g. end-to-end anastomosis, subclavian flap, synthetic grafts are reported. Endovascular treatment (balloon angioplasty and stent placement) is an acceptable alternative to surgical repair of native and recurrent coarctation. This paper presents unusual coexistence of aortic coarctation, celiac disease and Crohn’s disease in a 13-year-old male patent.

Koarktacja aorty (CoA) jest to zwężenie światła aorty umiejscowione najczęściej poniżej odejścia lewej tętnicy podobojczykowej. Występuje z częstością 5-7,5% wszystkich wad wrodzonych serca i dwu-, trzykrotnie częściej u chłopców niż u dziewcząt. Koarktacja aorty jest najczęstszą wadą układu sercowo-naczyniowego u pacjentek z zespołem Turnera. Wada może mieć charakter izolowany lub występować w skojarzeniu z innymi wadami, zwłaszcza dwupłatkową zastawką aorty. Najbardziej typowym objawem CoA jest wzrost ciśnienia na kończynach górnych, a jego obniżenie na kończynach dolnych. Nadciśnienie tętnicze obserwuje się głównie u dzieci starszych, podczas gdy u niemowląt mogą wcześnie rozwinąć się objawy niewydolności krążenia. Badanie echokardiograficzne jest podstawową metodą w diagnostyce koarktacji aorty, ale bardziej precyzyjną ocenę wady można uzyskać w badaniach angiograficznych CT lub MR. Postępowanie lecznicze w CoA zależy od wieku pacjenta, objawów klinicznych, typu wady oraz wad towarzyszących. W leczeniu operacyjnym stosowane są różne metody, np. zespolenie koniec do końca, poszerzenie zwężonego odcinka z wykorzystaniem łaty z własnej tętnicy podobojczykowej czy tworzywa sztucznego. Alternatywą dla operacji chirurgicznej są metody leczenia interwencyjnego (angioplastyka balonowa, implantacja stanu), szczególnie w przypadku nawrotów zwężenia. W niniejszej pracy prezentujemy przypadek nieopisywanego dotąd w piśmiennictwie współistnienia koarktacji aorty, choroby trzewnej i choroby Leśniowskiego-Crohna. Jest to jednocześnie przykład późnego rozpoznania wady układu sercowo-naczyniowego u 13-letniego chłopca.

Refine search results

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

1 2019

1 2010

1 AGBARA R.

1 Bąk-Romaniszyn L.

1 FOMETE B.

1 Krenc Z.

1 OMEJE K.

1 ONYEBUCHI P.

Search results

Przegląd kliniczno-epidemiologiczny 91 przypadków niezębopochodnych mięsaków okolicy ustnej i twarzy w populacji nigeryjskiej

Koarktacja aorty u 13-letniego chłopca z chorobą trzewną i chorobą Leśniowskiego-Crohna – opis przypadku