Search results

1

Stigmasterol blocks cartilage degradation in rabbit model of osteoarthritis

100%

Chen W.-P., Yu C., Hu P.-F., Bao J.-P., Tang J.-L., Wu L.-D.

|

2012

|

vol. 59

|

issue 4

537-541

EN

Stigmasterol has been shown exihbit anti-osteoarthritic properties in vitro studies. However, the in vivo effects of stigmasterol on cartilage are still unclear. This study investigated the anti-osteoarthritic properties of stigmasterol on cartilage degradation in a rabbit model of osteoarthritis (OA). Twenty rabbits underwent bilateral anterior cruciate ligament transection (ACLT) to induce OA. Five rabbits were used as normal control. Two weeks after operation, the rabbits were randomly divided into two groups. Each group of 10 rabbits received intra-articular injection with 0.3 ml of stigmasterol in left knees and vehicle in right knees, once weekly. Group 1 was killed 6 weeks after ACLT and 2 were sacrificed 9 weeks after ACLT. The knee joints were assessed by gross morphology, histology and gene expression analysis. We found that expression of genes encoding matrix metalloproteinases (MMPs) was significantly higher while tissue inhibitors of metalloproteinase (TIMP)-1 was significantly lower in the both joints of the two OA groups compared to normal contrals. Stigmasterol reduced the cartilage degradation as assessed by histological analysis and markedly suppressed MMPs expression both in group 1 and group 2. Our results suggest that stigmasterol may be considered as a possible therapeutical agent in the treatment of OA.

2

The influence of total hip arthroplasty on patients’ disability

100%

Szczepłek K., Truszczyńska-Baszak A., Twarowska N. A.

|

2018

|

vol. 32

|

issue 1

31-37

EN

Introduction Hip osteoarthritis manifests itself with pain, limitation of the range of motion, weaker muscles and pathological gait pattern. Total hip arthroplasty is a treatment of choice which leads to pain relief and improvement in patients' functioning. The aim of the work was to assess the influence of total hip arthroplasty on the reduction in patients' disability. Material and methods The study group included 30 patients aged 62.53 ± 12.79. Mean body height was 168.03 ± 8.83 cm, while mean body mass was 78.47 ± 12.86 kg. Patients were examined twice, i.e. before the surgery and three months post surgery. In order to assess disability levels, two scales were applied, i.e. Western Ontario and McMaster Universities Arthritis Index (WOMAC) and modified Harris Hip Score (HHS). Results Total hip arthroplasty significantly reduced the patients' disability. Prior to the surgery, the mean results of HHS were at the level of 37.07 ± 14.47 points. After the surgery, the patients scored 74.93 ± 24.12 points. In WOMAC, the study participants scored an average of 61.7 ± 20.82 points before the surgery and 19.78 ± 26.31 points after the surgery. No correlations of the respondents' BMI and the duration of pain with the level of improvement resulting from the surgical treatment were noted either in HHS or in WOMAC. A positive correlation was found between the age of the respondents and the level of improvement in HHS. Conclusions Total hip arthroplasty significantly reduced the patients' disability three months after the surgery. No correlations of the respondents' BMI and the duration of pain with the level of improvement in their physical fitness were noted.

3

Alterations in Three-dimensional Knee Kinematics and Kinetics during Neutral, Squeeze and Outward Squat

88%

Han S., Ge S., Liu H., Liu R.

Journal of Human Kinetics

|

2013

|

vol. 39

|

issue 1

59-66

EN

The squat exercise was usually performed with varying feet and hip angles by different populations. The objective of this study was to compare and contrast the three-dimensional knee angles, moments, and forces during dynamic squat exercises with varying feet and hip angles. Lower extremity motions and ground reaction forces for fifteen healthy subjects (9 females and 6 males) were recorded while performing the squat with feet pointing straight ahead (neutral squat), 30º feet adduction (squeeze squat) and 30º feet abduction (outward squat). Nonparametric procedures were used to detect differences in the interested measures between the conditions. No significant difference in three-dimensional peak knee angles was observed for three squat exercises (p>0.05), however, the overall tendency of knee rotations was affected by varying feet and hip positions. During the whole cycle, the outward squat mainly displayed adduction moments, while the neutral and squeeze squat demonstrated abduction moments. Peak abduction moments were significantly affected by feet positions (p<0.05). Moreover, the tibiofemoral and patellofemoral joint forces progressively increased as knee flexed and decreased as knee extended, yet peak forces were not affected by varying feet positions (p>0.05). In conclusion, a neutral position is recommended to perform the squat exercise, while the squeeze squat and outward squat might contribute to the occurrence of joint pathologies.

4

miRNA-146a-5p is upregulated in serum and cartilage samples of patients with osteoarthritis

88%

Skrzypa M., Szala D., Gablo N., Czech J., Pajak J., Kopanska M., Trzeciak M., Gargasz K., Snela S., Zawlik I.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(3)

1-5

EN

Introduction: Osteoarthritis (OA) is a widely prevalent joint disease leading to motor disability and pain. Appropriate indicators for identifying patients at risk for this progressive disease, identifying molecular events for detecting early phases of the disease, or biomarkers to screen for treatment responses, however, are lacking. Micro RNAs (miRNAs), which play crucial roles in OA, could be potential biomarkers of OA. Because circulating miRNA levels reflect the disease state, they may be useful for OA screening and as diagnostic tools, reducing the need for invasive procedures and minimizing the cost of current diagnostic methods. Materials and methods: The expression levels of 18 microRNAs (let-7e-5p, miR-21-5p, miR-93-5p, miR-101-3p, miR-103a-3p, miR-130a-3p miR-146a-5p, miR-16-5p, miR-193b-3p miR-199a-3p, miR-210-3p, miR-222-3p, miR-22-3p, miR-27a-3p, miR-27b-3p, miR-335-5p, miR-454-3p, and miR-98-5p) were analyzed by quantitative real-time polymerase chain reaction in the cartilage tissues and serum samples of 28 OA patients and were compared to those of 2 healthy controls. Results: Expression of microRNA-146a-5p was significantly upregulated in the cartilage (p=0.006) and serum (p=0.002) of OA patients. The expression levels of miR-146a-5p in the serum were positively correlated with those in the cartilage (Pearson correlation coefficient R=0.32; p=0.002). Conclusion: miR-146a-5p was significantly overexpressed in patients with OA, both in the articular cartilage tissue and serum, with a positive correlation between the levels in both types of samples. Therefore, the miR-146a-5p serum level could reflect the molecular processes in the cartilage, suggesting its clinical utility as a biomarker for OA management. Implementing noninvasive biomarker using serum miRNAs involves the analysis of the misregulated miRNAs linked to the cartilage pathology.

5

Ocena stanu funkcjonalnego pacjentów po zabiegu alloplastyki całkowitej stawu kolanowego

75%

Matla J., Grodzka K., Bac A., Gądek A., Sorysz T.

|

2017

|

vol. 31

|

issue 2

17-27

EN

Introduction In the society of the 21st century, osteoarthritis is considered one of the primary causes of the occurrence of pain and disability. Arthroplasty is the treatment of choice for advanced degenerative changes. The aim of the study was to carry out a functional assessment of patients at early stages of rehabilitation after total knee replacement. Material and methods The research material included 35 individuals qualified for the total knee replacement. The group consisted of 26 females with an average age of 68.6 ± 7.0 and 9 males with an average age of 70.8 ± 9.1. To assess their functional status, the following tools were used: 100-point Lysholm-Gillquist scale, the VAS scale, the Timed Up and Go test, the Lovett scale and the range of motion measurement made with a goniometer. The level of significance was set at p<0.05. Results The research revealed statistically significant differences in the measurements of active and passive ranges of flexion and active extension in the knee joint, knee flexors and extensors muscle strength, the VAS scale and the 100-point Lysholm-Gillquist scale. Conclusions 1 After applying the treatment in the form of a total knee replacement, the functional state of the patients improved at early stages of rehabilitation. 2 The study proved the effectiveness of treating advanced degenerative changes through total knee replacement and the patients’ functional improvement at early stages of rehabilitation.

PL

Wstęp W społeczeństwie XXI wieku za jedną z podstawowych przyczyn występowania bólu oraz niepełnosprawności uważa się chorobę zwyrodnieniową stawów. Leczeniem z wyboru zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych jest endoprotezoplastyka. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnego pacjentów we wczesnym okresie usprawniania po zabiegu alloplastyki całkowitej stawu kolanowego. Materiał i metody Materiał badawczy stanowiła grupa 35 osób zakwalifikowanych do zabiegu alloplastyki całkowitej stawu kolanowego. W grupie tej znajdowało się 26 kobiet o średniej wieku 68.6±7.0 oraz 9 mężczyzn o średniej wieku 70.8±9.1. Do oceny stanu funkcjonalnego użyto 100–punktowej skali Lysholma–Gillquista, skali VAS, testu Timed Up and Go, skali Lovetta, oraz pomiaru zakresu ruchomości stawu kolanowego za pomocą goniometru. Za poziom istotności przyjęto wartość p<0,05. Wyniki Przeprowadzone badania własne wykazały istotne statystycznie różnice dla pomiarów czynnego i biernego zakresu ruchu zgięcia oraz czynnego ruchu wyprostu w stawie kolanowym, siły mięśni prostowników oraz zginaczy stawu kolanowego, skali VAS oraz 100–punktowej skali Lysholma–Gillquista. Wnioski 1. Po zastosowaniu leczenia w postaci alloplastyki całkowitej stawu kolanowego we wczesnym okresie usprawniania stan funkcjonalny pacjentów uległ poprawie. 2. Przeprowadzone badania świadczą o skuteczności leczenia zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych poprzez zabieg alloplastyki całkowitej stawu kolanowego i poprawę funkcji pacjenta już we wczesnym okresie usprawniania.

6

Psychological Aspects of Ostaoarthritis

75%

Kot-Bryćko K., Pietraszkiewicz F.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2021

|

vol. 37(2)

61-71

PL

Choroba zwyrodnieniowa jest najczęstszą chorobą stawów. Liczba chorych cierpiących z powodu bólu stawów i pogłębiającej się niepełnosprawności rośnie, zwłaszcza w krajach wysoko rozwiniętych. Według danych WHO jest obecnie czwartą co do częstości przyczyną niepełnosprawności u kobiet i ósmą u mężczyzn. Jest także główną przyczyną bólu i pogorszenia jakości życia chorych, znajdując się jednocześnie wśród 10 chorób na świecie generujących najwyższe koszty społeczne. Ból oraz niepełnosprawność, które prowadzą często do trwałego kalectwa niosą za sobą wiele negatywnych konsekwencji nie tylko fizycznych, ale także psychologicznych i społecznych. Poczucie osamotnienia, bezradności, nieprzydatności, a także lęk oraz objawy depresji w znaczącym stopniu wpływają na jakość życia chorych, którą należy postrzegać wieloaspektowo w celu osiągnięcia oczekiwanych sukcesów w leczeniu. Podkreślana przez wielu autorów potrzeba holistycznego prowadzenia często wieloletniej terapii choroby somatycznej, która wymaga leczenia współwystępujących zaburzeń psychicznych (lęk, depresja i in.), w praktyce często nie jest stosowana – nawet jeśli zaburzenia te zostaną właściwie rozpoznane. Tymczasem sprawna komunikacja pacjenta z lekarzem jest niespecyficznym czynnikiem leczącym, który wpływa na motywację chorego do leczenia oraz pełne stosowanie się do zaleceń. Niestety, pomimo rozwoju wiedzy na temat współwystępowania zaburzeń psychicznych z chorobami przewlekłymi (w tym w chorobie zwyrodnieniowej stawów) oraz wdrażania jej do standardów postępowania, często w praktyce zagadnienia te traktowane są marginesowo – zarówno przez terapeutów, jak i samych pacjentów.

EN

Osteoarthritis is the commonest condition affecting joints. The number of patients suffering from joint pain and progressive disability has been growing, especially in the most developed countries. It is also the major cause of pain and deterioration of the patient’s quality of life, being among the 10 diseases worldwide, generating the highest social costs. Pain and disability, often leading to permanent disability entail numerous adverse consequences, not only of physical ones but also of psychological and social nature. The feeling of loneliness, helplessness and uselessness as well as anxiety and depression symptoms significantly affect the patient’s quality of life which should be perceived in multiple aspects in order to achieve the expected success in treatment. The need for holistic approach to frequently long-lasting treatment of a somatic condition, requiring treatment of concomitant mental disorders (anxiety, depression, etc.) is rarely implemented in practice, even if the disorders are properly diagnosed. However, good communication between the patient and the physician is a nonspecific factor in the course of treatment, which affects the patient’s motivation to undergo treatment and full adherence to physician’s recommendation. Regretfully. Despite the progress in the knowledge of the incidence of mental disorders and chronic conditions (including osteoarthritis) and implementation of this knowledge to standard medical procedures, in practice these recommendations are marginally followed, both by the therapists and patients themselves.

7

Analysis of therapeutic efficacy of collagen in injections for treatment of osteoarthritis

75%

Tomaszewski W., Paradowska A.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2021

|

vol. 37(2)

73-85

PL

W okresie ostatnich kilkunastu lat wiedza na temat roli biologicznej kolagenu w metabolizmie ustroju człowieka rozwinęła się znacząco. Sprawia to, że zrozumienie mechanizmów etiopatogenetycznych i fizjopatologicznych prowadzących do rozwoju licznych chorób związanych z układem mięśniowo-szkieletowym obejmujących kości, ścięgna, więzadła, mięśnie, powięzie lub tkankę chrzęstną – w tym chorobę zwyrodnieniową stawów będącą tematem niniejszego doniesienia – pozwala na skuteczne wprowadzenie do leczenia. Kolagen stanowi ok. 30% masy wszystkich białek organizmu człowieka, co daje ok. 6% całkowitej masy ciała. Rola kolagenu w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów jest już dostatecznie udowodniona, zwiększyła się dostępność do nowych generacji preparatów leczniczych zawierających kolagen stosowanych doustnie, przezskórnie czy drogą iniekcji. O ile preparaty kolagenowe w formie tabletek, maści, kremów itp. są znane, dostępne powszechnie na rynku farmaceutycznym i skutecznie stosowane już od wielu lat, to preparaty stosowane w formie iniekcji, opracowane w oparciu o rzetelną i wiarygodną podbudowę naukową, nie są jeszcze wystarczająco upowszechnione wśród specjalistów ortopedii lub reumatologii. Zaprezentowane w niniejszej publikacji wyniki wielokierunkowych najnowszych badań naukowych, które potwierdzają skuteczność terapeutyczną nowych generacji iniekcyjnych preparatów medycznych zawierających w swoim składzie kolagen sprawi, że w kompleksowym leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów zajmą należne im miejsce – zarówno w aspekcie działania przeciwbólowego, odzyskania sprawności funkcjonalnej, jak również wpływu na regenerację tkanek na poziomie molekularnym.

EN

During the last several years the knowledge of the biological role of collagen in human body metabolism has significantly increased. Therefore, understanding the etiopathogenetic and physio-pathological mechanisms, leading to the development of multiple conditions affecting the musculoskeletal system including bones, tendons, ligaments, facias and cartilaginous tissue, including osteoarthritis which is the topic of the presented paper, enables effective introduction of collagen into treatment. Collagen makes about 30% of the mass of all proteins in the human body, which is about 6% of body mass. The role of collagen in the treatment of osteoarthritis has been sufficiently proved and the availability of new generation therapeutic preparation containing collagen for oral and transdermal administration or through injections has increased. While collagen supplements in a form of pills, ointments or creams are well-known, widely available on pharmaceutical markets and have been successfully administered for many years, using collagen in a form of injections, developed on the basis of a reliable research findings, have not been yet sufficiently widespread among the specialists in orthopedics and rheumatology. Presentation of the results of the latest multidirectional research presented in this paper, confirming the therapeutic efficacy of new generation injective medications containing collagen, will contribute to an increased use of such medications, both due to its analgesic effect and helping patients regain functional fitness, and due to its effect on tissue regeneration at the molecular level.

8

The activity of cathepsin D and alpha-1 antitrypsin in hip and knee osteoarthritis

75%

Olszewska-Slonina D., Matewski D., Jung S., Olszewski K. J., Czajkowski R., Braszkiewicz J., Wozniak A., Kowaliszyn B.

|

2013

|

vol. 60

|

issue 1

99-106

EN

The progress of cartilage decay during joint degeneration is not well monitored with biochemical methods. The role of cathepsin D (CAT-D) in articular cartilage deterioration remains unclear. The aim of this study is to assess the activity of CAT-D and alpha-1 antitrypsin (AAT) in blood in patients with hip or knee osteoarthritis. The activity of CAT-D and AAT in blood serum of 40 women and 21 men with hip or knee osteoarthritis was determined before total joint replacement, on the tenth day after surgery, and once in 54 healthy patients. The preoperative activity of CAT-D in patients with osteoarthritis was lower by 53.6% (11.00 ± 4.54 10-2 nM released tyrosine/mg protein/min, P < 0.001) and after surgery by 55.0% (10.67 ± 4.64 10-2 nM released tyrosine/mg protein/min, P < 0.001) when compared to its activity in healthy patients. There was no significant statistical difference between CAT-D activity before the surgery and its activity on the tenth day after it in the analyzed group (P< 0.496). Simultaneously, the preoperative activity of AAT in the OA (osteoarthritis) patients was by 25.5% (0.93 ± 0.32 mg inhibited trypsin/ml blood serum, P < 0.001) and postoperative was by 44.9% higher (1.26 ± 0.36 mg inhibited trypsin/ml blood serum, P < 0.001) than in healthy patients. The low CAT-D activity in osteoarthritis of big joints is associated with a decrease of cartilage cells during the degenerative process. The higher activity of acute phase protein AAT in OA patients' blood serum confirms the inflammatory component in the osteoarthritis process.

9

Yoga training application in overweight control of seniors with arthritis/osteoarthritis

75%

Krejci M.

|

2011

|

vol. 19

|

issue 2

3-8

EN

The subject of the paper is oriented on problems of senior revitalization and joints healing. The study reports the application and evaluation of an interventional yoga program for seniors with overweight in arthritis or osteoarthritis combination. The aim of the study is to accomplish significant changes in overweight reduce, pain reduce and selfconcept optimization of participants after the yoga training. The experimental group (ES) was conducted from 58 persons from senior homes in the region of South Bohemia in Czech Republic. The control group (CS) was conducted from 54 persons from senior homes in the region of South Bohemia in Czech Republic. All the probands were disabled seniors with diagnosis of overweight with arthritis or osteoarthritis. ES and CS were compared before and after intervention movement program in somatic and psychological tests, e.g. BMI, measuring of diameters of 10 skin folds with callipers, self-perception gamut, and list of open sentences. In ES a significant discrepancy between input and check out BMI was perceptible. Significant positive changes in the reduction of diameters of 10 skin folds were recorded in female and male of ES after the yoga intervention. Psychological analyses after intervention movement program document shift from anxiety to state fair, from depressive moods to vitality, from fatigue to force and energy, from confusion and uncertainties to self-respect and self-esteem. The intervention program was running in three months cycles in several groups. Whole experiment was completed in one year.

10

Lansoprazole is an uncompetitive inhibitor of tissue-nonspecific alkaline phosphatase

75%

Delomenède M., Buchet R., Mebarek S.

|

issue 2

301-306

EN

Lansoprazole, a known H/K+-ATPase inhibitor, is currently used as a therapeutical option for the initial treatment of gastroesophageal reflux disease. Recently, lansoprazole has been found to be an inhibitor of cytosolic PHOSPHO1 (a phosphatase which hydrolyses phosphocholine and phosphoethanolamine), providing a possible therapeutical target to cure pathological mineralization. Since PHOSPHO1 is present inside matrix vesicles, we tested the effect of lansoprazole on matrix vesicles containing several key enzymes for the mineralization process including tissue-nonspecific alkaline phosphatase. We found that lansoprazole can inhibit in an uncompetitive manner tissue-nonspecific alkaline phosphatase. A Ki value of 1.74 ± 0.12 mM has been determined for the inhibition of tissue-nonspecific alkaline phosphatase by lansoprazole. Lansoprazole, currently used for treating gastroesophageal disease, by inhibiting PHOSPHO1 and tissue-nonspecific alkaline phosphatase could prevent hydroxyapatite-deposition disease and could serve as an adjunct treatment for osteoarthritis.

11

Pain and mobility improvement and MDA plasma levels in degenerative osteoarthritis, low back pain, and rheumatoid arthritis after infrared A-irradiation

75%

Siems W., Bresgen N., Brenke R., Siems R., Kitzing M., Harting H., Eckl P. M.

|

2010

|

vol. 57

|

issue 3

313-319

EN

Infrared (IR)-A irradiation can be useful in back and musculoskeletal pain therapy. In this study joint and vertebral column pain and mobility were measured during two weeks of IR-A irradiation treatment of patients suffering from degenerative osteoarthritis of hip and knee, low back pain, or rheumatoid arthritis. Additionally, before and after IR-A treatment MDA serum levels were measured to check if MDA variations accompany changes in pain intensity and mobility. Two-hundred and seven patients were divided into verum groups getting IR-irradiation, placebo groups getting visible, but not IR irradiation, and groups getting no irradiation. In osteoarthritis significant pain reduction according to Visual Analogue Scale and mobility improvements occurred in the verum group. Even though beneficial mean value changes occurred in the placebo group, the improvements in the placebo and No Irradiation groups were without statistical significance. In low back pain, pain and mobility improvements (by 35-40%) in the verum group were found, too. A delayed (2nd week) mobility improvement in rheumatoid arthritis was seen. However, pain relief was seen immediately. In patients suffering from low back pain or rheumatoid arthritis, the pain and mobility improvements were accompanied by significant changes of MDA serum levels. However, MDA appears not a sensitive biofactor for changes of the pain intensity in degenerative osteoarthritis. Nevertheless, unaffected or lowered MDA levels during intensive IR-A therapy argue against previous reports on free radical formation upon infrared. In conclusion, rapid beneficial effects of IR-A towards musculoskeletal pain and joint mobility loss were demonstrated.

12

Wpływ refleksoterapii na dolegliwości bólowe stawów i niepełnosprawność chorych ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów biodrowych

75%

Kielar K., Drzał-Grabiec J., Truszczyńska A., Twarowska N.

|

2018

|

vol. 31

|

issue 3

29-40

EN

Introduction Osteoarthritis (OA) is one of the most common joint disorders and affects a significant percentage of the elderly. Reflexology is a therapeutic method of applying appropriate compression technique to pressure points located, for instance, on feet. The aim of this study was to evaluate the impact of foot reflexology treatment on pain and vitality level in persons with osteoarthritis. Material and methods The study was conducted on a group 20 individuals (16 women and 4 men) aged 41-76, who suffered from osteoarthritis. Two questionnaires (surveys), i.e. the NRS scale and the WOMAC questionnaire, were the research tools applied in the study. The study was conducted prior to the therapy and after a series of 8 sessions. Results After the treatment, the researchers observed an improvement in average results obtained in the WOMAC questionnaire. Moreover, the respondents reported a reduction in pain intensity and improvement in functionality. The applied treatment effectively reduced the intake of pain medications by the surveyed individuals (p = 0.006). The respondents also reported improvement in the quality of sleep. Conclusions According to the individuals surveyed, reflexology is an effective analgesic method, as a notable reduction in pain severity was observed. Reflexology increases the activity of patients and reduces the intake of pain medications.

PL

Wstęp Choroba zwyrodnieniowa jest jedną z najczęstszych chorób stawów i dotyka znaczny odsetek osób w wieku podeszłym. Refleksoterapia jest metodą polegającą na stosowaniu odpowiedniej techniki uciskowej na punkty zlokalizowane m.in. na stopach. Celem pracy była ocena wpływu refleksoterapii stóp na dolegliwości bólowe i aktywność życiową osób z chorobą zwyrodnieniową. Materiał i metody Badania zostały przeprowadzone na 20-osobowej grupie 16 kobiet i 4 mężczyzn w wieku 41-76 lat, którzy cierpieli na chorobę zwyrodnieniową stawów. Narzędziami badawczymi były dwa zaprojektowane kwestionariusze ankiety zawierające skalę NRS oraz kwestionariusz WOMAC. Badania zostały przeprowadzone przed zabiegami refleksologii i po serii 8 zabiegów. Wyniki Po terapii zaobserwowano poprawę średniego wyniku uzyskanego w formularzu WOMAC. Stwierdzono również zmniejszenie intensywności dolegliwości bólowych, oraz poprawę funkcji. Zastosowana terapia wpłynęła na zmniejszenie liczby przyjmowanych tabletek przeciwbólowych (p=0.006). Poprawiła się także jakość snu. Wnioski Refleksoterapia w opinii badanych osób jest skuteczną metodą przeciwbólową, ponieważ zauważono u nich zmniejszenie nasilenia dolegliwości bólowych. Refleksoterapia wpływa na wzrost aktywność pacjentów oraz ograniczenie przyjmowania leków przeciwbólowych.

13

Physiological and histological conditionings of articular cartilage regeneration techniques and clinical application of these techniques

75%

Włodarski K. H., Szczęsny G., Brodzikowska A.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2021

|

vol. 37(3)

127-145

PL

W warunkach klinicznych nie odnotowano spektakularnych, potwierdzanych metodami histologicznymi wyników leczenia jakie są uzyskiwane w badaniach laboratoryjnych (stwierdzenie u leczonych chorych wytworzenia w miejscu ubytku regeneratu zbudowanego z chrząstki szklistej jest rzadkością; regułą jest w zasadzie wytworzenie regeneratu chrząstki włóknistej). Olbrzymia i szybko rosnąca liczba wykonywanych zabiegów mających na celu regenerację chrząstek stawowych, w tym z użyciem osocza bogatopłytkowego, izolowanych autogennych chondrocytów czy mezenchymalnych komórek prekursorowych u chorych leczonych z powodu choroby zwyrodnieniowej stawów, udostępnia olbrzymi materiał badawczy dla analizy skuteczności i bezpieczeństwa terapii, na podstawie którego, jak dotąd, nie stwierdzono jednoznacznie negatywnych skutków stosowanych terapii w postaci groźnych dla życia powikłań wynikających choćby z nowotworzenia. Jednak znajomość mechanizmów ich działania zmusza do zachowania daleko idącej ostrożności w kwalifikowaniu chorych oraz ich stałego i wieloletniego monitorowania w celu jak najszybszego wykrycia i skutecznego wyleczenia powstałych powikłań.

EN

In clinical setting no spectacular treatment results confirmed using histological approaches were noted as compared with these obtained in laboratory research (finding the regeneration built of the hyaline cartilage in the damaged area in the treated patients is very rare since, as a rule the regeneration is built of the fibrous cartilage). Numerous and increasingly frequent procedures aimed at regeneration of the articular cartilage using platelet rich plasma (PRP), isolated autogenous chondrocytes or mesenchymal precursor cells in patients with osteoarthritis provide access to the vast research material for the analysis of the efficacy and safety of the treatment, based on which, no definitely adverse consequences of the applied methods were noted, such as life-threatening consequences due to new tissue formation. However, the knowledge of the underlying mechanisms indicates the necessity of exercising caution in qualifying patients for such procedures and many years long monitoring in order to the fastest possible diagnosing and successful treatment of the complications.

14

Isometric exercise, acupuncture, and magnet therapy for knee osteoarthritis: randomized clinical trial

63%

Hakimi F., Asheghan M., Hashemi S. E.

Medical Rehabilitation

|

2019

|

vol. 23(3)

12-20

PL

Wstęp: Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego jest powszechnym schorzeniem, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia zwyrodnieniowe chrząstki wywołują ból i sztywnienie stawu kolanowego. W rezultacie, pacjenci często napotykają ograniczenia w codziennych czynnościach. Cel: Porównanie wpływu ćwiczeń, akupunktury i magnetoterapii na objawy i funkcje fizyczne wśród osób w średnim wieku i u osób starszych z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Materiały i metody: Przeprowadziliśmy randomizowane badanie kliniczne w trzech grupach równoległych w poradni Oddziału Medycyny Fizykalnej i Rehabilitacji Szpitala Uniwersyteckiego. W sumie, 60 pacjentek w wieku 40 lat, z przewlekłą chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, przydzielono losowo do jednej z trzech grup: ćwiczeń izometrycznych, akupunktury i magnetoterapii. Głównym kryterium oceny był subiektywny ból, oceniany według wizualnej skali analogowej (ang. Visual Analog Scale). Do oceny i monitorowania objawów choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego oraz w celu oszacowania skuteczności zabiegów, użyliśmy również indeksu WOMAC (ang. the Western Ontario McMaster Universities Osteoarthritis Index). Zalecono program ćwiczeń izometrycznych, złożony z trzech sesji tygodniowo, przez okres 6 tygodni. Uczestniczki grupy z akupunkturą, otrzymały trzy 30-minutowe sesje terapeutyczne na tydzień, przez okres 6 tygodni. W terapii pulsacyjnego pola elektro-magnetycznego, zastosowano u każdej pacjentki w sumie trzy 30-minutowe sesje na tydzień przez okres 6 tygodni. Wyniki: Nie było różnic istotnych statystycznie pomiędzy grupami badawczymi pod względem wyników pomiaru (wszystkie wartości p > 0.05). Jednakże, analizy wewnątrzgrupowe wykazały, że były istotne różnice dotyczące wyników klinicznych w każdej z grup (wszystkie wartości p < 0.05). Wnioski: Wszystkie trzy techniki terapeutyczne są efektywne i mogłyby być użyte jako pierwsza linia leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Ponadto, warto zauważyć, że pozytywne efekty utrzymywały się przez co najmniej dwa miesiące po zakończeniu leczenia.

EN

Introduction: Knee osteoarthritis is a common disease, particularly in the elderly population. Degenerative disorders of the cartilage cause pain and stiffness in the knee joint. As a result, patients frequently experience limitation in their daily activities. Purpose: To compare the effects of exercise, acupuncture, and magnet therapy on symptoms and physical function among middle-aged and elderly people with knee osteoarthritis. Materials and methods: We carried out a parallel three-arm randomized clinical trial in an outpatient clinic of the Department of Physical Medicine and Rehabilitation at a University Hospital. In total, 60 female patients of age ≥ 40 years with chronic knee osteoarthritis were randomly allocated to one of three groups of isometric exercise, acupuncture, and magnet therapy. The primary outcome measure was subjective pain rated according to the Visual Analog Scale. We also used the Western Ontario McMaster Universities Osteoarthritis Index for assessing and monitoring the symptoms of knee osteoarthritis in order to evaluate the efficacy of the interventions. An isometric exercise program was prescribed, consisting of three sessions per week for six weeks. Participants in the acupuncture group received three treatment sessions per week for six weeks, each lasting for 30 minutes. For pulsed electro-magnetic field therapy, a total of three 30-minute sessions per week for a period of 6 weeks were administered to each patient. Results: There were no statistically significant differences between the study groups in terms of the outcome measures (all p values > 0.05). However, within-group analyses showed that there were significant differences regarding the clinical outcomes in each group (all p values < 0.05). Conclusion: All three therapeutic modalities are effective and could be used as the first line of treatment for knee osteoarthritis. Moreover, it should be noted that the favorable outcomes remained at least two months after treatment concluded.

15

Odpowiedzi gastroenterologa i reumatologa na pytania lekarzy POZ dotyczące stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych

63%

Dyrla P., Gil J., Kwiatkowska B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2016

|

vol. 12

|

issue 1

28-41

EN

Non-steroidal anti-inflammatory drugs are drugs of choice for chronic pain, which is most common in chronic conditions, rheumatism in particular. According to current recommendations, these medications should be used continuously or intermittently, and their choice should be tailored to each patient. Unfortunately, non-steroidal anti-inflammatory drugs have multiple adverse effects ranging from the most insignificant dyspepsia to severe upper gastrointestinal bleeding. Therefore, gastroscopy and, in the case of confirmed Helicobacter pylori infection, eradication is advisable for planned long-term treatment with these agents. Long-term use of proton pump inhibitors is recommended in rheumatic patients chronically receiving non-selective non-steroidal anti-inflammatory drugs, while celecoxib (a selective COX-2 inhibitor) combined with proton pump inhibitor should be administered in patients at high risk of gastrointestinal complications. In rheumatic patients, the type of non-steroidal anti-inflammatory drug and the route of its administration should be tailored to each patient in terms of strength and duration of drug action, the type of disease and comorbidities as well as contraindications. Adverse gastrointestinal effects are due to the mechanism of action of non-steroidal anti-inflammatory drugs, and therefore independent of the route of administration. The use of proton pump inhibitors with cardioprotective doses of aspirin should be limited to patients with risk factors for gastrointestinal complications. High non-steroidal anti-inflammatory drug doses are limited to gout attack, acute pain and axial spondyloarthropathy showing high clinical activity. In other cases, the lowest effective non-steroidal anti-inflammatory drug dose is recommended. Advancing age is characterised by impairment in the function of all organs, therefore elderly patients should receive lower non-steroidal anti-inflammatory drug doses. Concomitant use of two or more non-steroidal anti-inflammatory drugs in rheumatic diseases is not recommended. According to the latest recommendations, non-steroidal anti-inflammatory drugs can be combined with paracetamol and medicinal products with different mechanisms of action.

PL

Niesteroidowe leki przeciwzapalne są lekami z wyboru w leczeniu bólu przewlekłego, który najczęściej występuje w chorobach przewlekłych, a zwłaszcza reumatycznych. Zgodnie z obowiązującymi rekomendacjami leki te powinny być stosowane w sposób ciągły lub z przerwami, a ich dobór powinien być indywidualny dla każdego pacjenta. Niestety, wywołują one szereg działań niepożądanych – od najbardziej błahych dyspepsji do ciężkiego krwotoku z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Wobec powyższego w przypadku planowanego długotrwałego leczenia tymi lekami wskazane jest wykonanie gastroskopii, a w razie potwierdzenia infekcji Helicobacter pylori – eradykacji. W chorobach reumatycznych przy przewlekłym przyjmowaniu nieselektywnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych zaleca się stosowanie przewlekle inhibitora pompy protonowej, a u chorych z wysokim ryzykiem powikłań ze strony przewodu pokarmowego – celekoksybu (selektywny inhibitor COX-2) wraz z inhibitorem pompy protonowej. W chorobie reumatycznej niesteroidowy lek przeciwzapalny oraz jego droga podania powinny być dobierane indywidualnie dla każdego pacjenta pod kątem siły i czasu działania leku, rodzaju choroby oraz schorzeń współistniejących i ewentualnych przeciwwskazań. Objawy niepożądane ze strony przewodu pokarmowego są wynikiem mechanizmu działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, a te są niezależne od drogi ich podania. Stosowanie inhibitora pompy protonowej przy zażywaniu tylko kardioprotekcyjnych dawek aspiryny powinno być ograniczone do chorych, u których występują czynniki ryzyka powikłań ze strony przewodu pokarmowego. Stosowanie dużych dawek niesteroidowych leków przeciwzapalnych jest ograniczone do przerwania ataku dny moczanowej, ostrego bólu oraz spondyloartropatii osiowej o dużej aktywności klinicznej. W pozostałych przypadkach zaleca się najmniejszą skuteczną dawkę niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Z wiekiem dochodzi do upośledzenia funkcji wszystkich narządów w ustroju, w związku z czym u osób w wieku podeszłym stosowane dawki niesteroidowych leków przeciwzapalnych powinny być niższe. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej niesteroidowych leków przeciwzapalnych w chorobach reumatycznych. Według najnowszej rekomendacji leki te można łączyć z paracetamolem i z lekami o innym mechanizmie działania.

16

Radiosynowektomia w chorobach reumatycznych

63%

Ćwikła J. B., Żbikowski P., Kwiatkowska B., Buscombe J. R., Sudoł-Szopińska I.

Journal of Ultrasonography

|

2014

|

vol. 14

|

issue 58

241-251

EN

Radiosynovectomy is a safe and repeatable treatment method of chronic synovitis with synovial overgrowth and refractory chronic or acute inflammatory joint effusion. It consist in the intraarticular administration of a radioactive isotope in the form of a colloid causing the extinguishing of active synovitis. The radiocolloid causes permanent irradiation of the synovium with beta ray electron beams, which ultimately leads to its fibrosis and extinguishes the inflammatory process destroying the joint. The main indications for radiosynovectomy include chronic and acute arthritis in the course of systemic diseases, intraarticular bleeding in hemorrhagic diatheses (hemophilia), selected cases of osteoarthritis, recurrent effusions following surgery, e.g. arthroplasty, or other iatrogenic post-surgery complications causing arthritis. Radiosynovectomy is also performed in pigmented villonodular synovitis and crystal synovitis. The most common method used to determine the eligibility for radiosynovectomy is an ultrasound, which shows the location and activity of the thickened synovium. The administration of a radiocolloid into the joint, sheath or bursa should also be performed under the control of the ultrasound image, as this ensures a precise location of the puncture needle and full control of the isotope administration process. Clinical efficacy of radiosynovectomy depends on the proper qualification of patients for the procedure. The success rate of radiosynovectomy in common indications is 65–80%. It is confirmed by the visualization of avascular (fibrotic) synovium in follow-up ultrasound tests. The aim of this article is to present techniques and indications for the radiosynovectomy treatment.

PL

Radiosynowektomia jest bezpiecznym i powtarzalnym zabiegiem, polegającym na podaniu do jamy stawu lub pochewki ścięgnistej preparatu zawierającego izotop promieniotwórczy w formie radiokoloidu, powodujący wygaszenie aktywnego zapalenia błony maziowej. W następstwie trwałej inkorporacji radiokoloidu dochodzi do ciągłego napromieniowania błony maziowej strumieniami elektronów promieniowania beta, co w końcowym efekcie terapeutycznym prowadzi do jej zwłóknienia i tym samym zatrzymania procesu zapalnego, który jest przyczyną niszczenia stawu. Głównymi wskazaniami do radiosynowektomii są przewlekłe i ostre zapalenia stawów w przebiegu chorób układowych, krwawienia dostawowe w skazach krwotocznych, niektóre przypadki choroby zwyrodnieniowej stawów, nawracające wysięki po zabiegach operacyjnych, m.in. alloplastyce stawów, czy inne jatrogenne powikłania zabiegów operacyjnych powodujące zapalenie stawu. Radiosynowektomię wykonuje się także w przypadku barwnikowego kosmkowo-guzkowego zapalenia błony maziowej i zapaleń stawu wywołanych kryształami. Z reguły metodą kwalifikującą do radiosynowektomii jest ultrasonografia, obrazująca lokalizację i aktywność pogrubiałej błony maziowej. Również podawanie radiokoloidu do stawu, pochewki lub kaletki powinno być wykonywane pod kontrolą obrazu ultrasonograficznego, zapewnia to bowiem dokładną lokalizację igły punkcyjnej i pełną kontrolę procesu podawania izotopu. Skuteczność kliniczna radiosynowektomii zależy od właściwej kwalifikacji pacjentów do zabiegu; w typowych wskazaniach metoda ta umożliwia osiągnięcie znacznej poprawy u 65–80% chorych. Jej potwierdzeniem jest uwidocznienie w kontrolnym badaniu ultrasonograficznym nieunaczynionej (zwłókniałej) błony maziowej. Artykuł ma na celu przybliżenie czytelnikom techniki oraz wskazań do leczenia za pomocą radiosynowektomii.

17

Ryzyko wystąpienia choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa lędźwiowego wśród piłkarzy nożnych

63%

Siwecka G., Wodka-Natkaniec E., Niedźwiedzki Ł., Niedźwiedzki T.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2018

|

vol. 34(1)

27-33

EN

Background. Football is the most popular sport discipline among men. Due to its high dynamics and multiple motor features, which are necessary to obtain good results, considering the risk connected with involvement in this sport is essential. The aim of this study was the assessment of mobility and low back pain among football players in terms of the risk of degenerative changes. Material and methods. The sample comprised 50 males aged 16-20 years. The study group included 25 football players whose mean age was age: 17.5 and mean BMI value BMI: 21.5 and the control group included 25 non-training males with the corresponding parameters: age: 18.3 and BMI: 22.3. Lumbar spine mobility was measured using Schöber teat. Besides, hyperextension test was performed as well as anamnesis for the history of contusions, injuries and pain episodes. Results. A lower average value of Schöber’s test was obtained in the group of footballers as compared with the average result obtained from the control group. The anamnesis revealed pain in the lumbar spine in 8% of the footballers while the hyperextension test revealed pain in 12% of participants. No low back pain symptoms were found in the control group. Conclusions. Schöber’s sign and pain in the lumbar spine indicate muscle overload and/or overload of other spinal and adjoining structures and thus, a higher risk of the development of degenerative changes in the lower spine among footballers.

PL

Wstęp. Piłka nożna jest najpopularniejszą dyscypliną sportową wśród mężczyzn. W związku z dużą dynamiką i mnogością cech motorycznych istotnych dla uzyskania dobrych wyników, konieczne jest zwrócenie uwagi na ryzyko jakie niesie ze sobą ten sport. Celem pracy jest ocena ruchomości i występowania bólu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym wśród piłkarzy nożnych w aspekcie ryzyka zmian zwyrodnieniowych. Materiał i metody. Badaniami objęto 50 mężczyzn w wieku 16-20 lat. Grupę badaną stanowiło 25 piłkarzy nożnych w wieku: 17,5 i BMI: 21,5, natomiast grupę kontrolną 25 osób nietrenujących w wieku: 18,3 i BMI: 22,3. W badaniu przeprowadzono pomiar ruchomości kręgosłupa lędźwiowego testem Schöbera. Wykonano także test przeprostu oraz zebrano informacje o przebytych kontuzjach, obrażeniach i bólu. Wyniki. U badanych zaobserwowano niższy wynik testu Schöbera w grupie piłkarzy nożnych w porównaniu do grupy kontrolnej. Podczas wywiadu odnotowano ból w odcinku lędźwiowym kręgosłupa u 8% piłkarzy nożnych, a w czasie testu przeprostu stwierdzono go u 12%. Nie stwierdzono objawów bólowych kręgosłupa lędźwiowego w grupie kontrolnej. Wnioski. Objaw Schöbera i ból w odcinku lędźwiowym świadczą o przeciążeniu mięśni i/lub innych struktur kręgosłupa i jego okolic, a zatem większym ryzyku rozwoju zmian zwyrodnieniowych w dolnym odcinku kręgosłupa u piłkarzy nożnych.

18

Rola czynników zapalnych i tkanki tłuszczowej w patogenezie reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów. Część II: Zapalne tło choroby zwyrodnieniowej stawów

63%

Sudoł-Szopińska I., Hrycaj P., Prohorec-Sobieszek M.

|

issue 54

319-328

EN

Osteoarthritis is the most common rheumatoid disease. It may develop as a primary disease of the motor organ or as a secondary one in the course of other inflammatory joint diseases. Similarly to the majority of rheumatoid conditions, the pathogenesis of osteoarthritis has not been fully explained. The fact that its development is determined by adipocytokines, which are inflammatory mediators produced in the adipose tissue, has been known for several years. Additionally, inflammatory processes taking place in the adipose tissue that lead to degenerative changes are the main subject of studies conducted by various immunological laboratories. Degenerative changes in patients with osteoarthritis are frequently accompanied by secondary inflammation with cellular infiltrations in the synovial membrane. In numerous cases, the intensification of inflammatory lesions resembles changes seen in arthritis, particularly in rheumatoid arthritis, which inhibits the differential diagnosis by means of imaging examinations. This may have significant clinical implications, e.g. with respect to sonography, which is the basic imaging examination in diagnosing rheumatoid arthritis, monitoring the efficacy of implemented treatment or confirming remission. This article discusses the pathogenesis of three elements of osteoarthritis, i.e. synovitis (due to the difficulties in differentiation of synovitis in the course of osteoarthritis and in rheumatoid arthritis) as well as osteophytes and subchondral sclerosis (due to the significance of the inflammatory factor in their development).

PL

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęstszą chorobą reumatyczną. Może się rozwijać jako pierwotne schorzenie narządu ruchu lub wtórnie w przebiegu innych zapalnych chorób stawów. Podobnie jak w przypadku większości chorób reumatycznych patogeneza choroby zwyrodnieniowej stawów nie została w pełni wyjaśniona. O tym, że istotną rolę w jej rozwoju odgrywają adipocytokiny, czyli mediatory zapalne produkowane w tkance tłuszczowej, wiadomo od kilku lat, a procesy zapalne zachodzące w tkance tłuszczowej, prowadzące do rozwoju zmian zwyrodnieniowych, są wiodącym tematem badań wielu laboratoriów immunologicznych. Zmianom degeneracyjnym u chorych na chorobę zwyrodnieniową często towarzyszy wtórny proces zapalny z obecnością nacieków komórkowych w błonie maziowej. W wielu przypadkach duże nasilenie zmian zapalnych jest podobne jak w innych jednostkach chorobowych, zwłaszcza w reumatoidalnym zapaleniu stawów, co utrudnia różnicowanie przy użyciu badań obrazowych. Może to mieć znaczące implikacje kliniczne, np. w odniesieniu do ultrasonografii, która jest podstawowym badaniem obrazowym w diagnostyce, monitorowaniu skuteczności leczenia czy w potwierdzaniu remisji u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów. W niniejszym artykule omówiono patogenezę trzech elementów obrazu chorobowego choroby zwyrodnieniowej stawów, tj. zapalenia błony maziowej, z uwagi na trudności różnicowania synovitis w przebiegu tej choroby i reumatoidalnego zapalenia stawów, oraz osteofitów i podchrzęstnej sklerotyzacji, ze względu na istotne znaczenie czynnika zapalnego w ich powstawaniu.

19

Endoprotezoplastyka odwrócona w artrozie stawu ramiennego – ocena wyników

63%

Porwoł A., Bereza P., Marszałek W., Kusz D.

|

vol. 24(4)

239-249

EN

Background. The aging structure of society results in a growing need for treatment of shoulder osteoarthritis. Reverse shoulder arthroplasty (RSA) has been developed to improve the motor function and strength of the shoulder joint without increasing the risk of dislocation. The aim of the study was to assess the change in quality of life and functional assessment of the shoulder joint after RSA in patients with osteoarthritis, based on the Oxford Shoulder Score (OSS) and an assessment of joint mobility parameters. Material and methods. A total of 10 patients were admitted to our centre for shoulder arthroplasty between August 2020 and October 2021. The assessment of the degenerative changes was based on the Walch classification and the Samelson & Prieto classification. The OSS questionnaire was used to assess function of the affected shoulder joint and pain in each patient. The range of motion in the shoulder joint was assessed in the pre- and postoperative period. A follow-up examination was performed approximately 6 months after surgery. Results. Analysis of the OSS scores revealed a mean value of 46 points preoperatively and 25 points postoperatively. The OSS scores six months after the procedure were an average of 20.5 points lower. A statistically significant improvement was noted in shoulder flexion (mean 37˚), abduction (42˚), external rotation (34˚), and internal rotation (5˚)(p<0.05). Conclusion. Each patient reported reduced pain and demonstrated an increased range of motion in the affected shoulder joint and functional improvement.

PL

Wstęp. Starzejąca się struktura społeczeństwa powoduje rosnąca potrzebę leczenia choroby zwyrodnieniowej z wykorzystaniem technik endoprotezoplastyki stawu ramiennego. Endoprotezoplastyka odwrócona powstała by usprawnić motorykę i siłę stawu ramiennego u chorych bez jednoczesnego zwiększenia ryzyka zwichnięć. Celem badania jest ocena zmiany jakości życia i ocena funkcjonalna stawu ramiennego po operacji endoprotezoplastyki odwróconej stawu ramiennego, u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową, w oparciu o wykorzystanie skali Oxford Shoulder Score (OSS) oraz ocenę parametrów ruchomości stawu. Materiał i metody. W okresie od sierpnia 2020 do października 2021 przyjęto do oddziału 10 chorych w trybie planowym do endoprotezoplastyki stawu ramiennego. Ocenę zmian zwyrodnieniowych przeprowadzono na podstawie klasyfikacji Walcha oraz klasyfikacji Samelson & Prieto. U każdego pacjenta wykonano ocenę funkcji chorego stawu ramiennego oraz dolegliwości bólowych, w oparciu o ankietę OSS. W badaniu określono zakres ruchu w stawie ramiennym w okresie przed- i pooperacyjnym. Badanie kontrolne wykonywano po około 6 miesiącach od daty zabiegu. Wyniki. Analiza ocen skali OSS wykazała uzyskanie średniej wartości 46 punktów w okresie przed operacją oraz 25 punktów po operacji. Chorzy uzyskiwali średnio o 20,5 punktu mniej w formularzu OSS pół roku po zabiegu. Uzyskano statystycznie znamienną poprawę w zakresie zgięcia w stawie ramiennym, które średnio wynosi 37˚, odwodzenie 42˚, rotacja zewnętrzna 34˚, a rotacja wewnętrzna 5˚(p<0,05). Wniosek. Każdy z operowanych chorych uzyskał istotne statystycznie zmniejszenie dolegliwości bólowych, zwiększenie funkcjonalności stawu oraz zwiększenie zakresu ruchomości stawu.

20

Imaging diagnosis of osteoarthritis

63%

Palczewski P.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2021

|

vol. 37(2)

103-115

PL

Choroba zwyrodnieniowa stawów (ChZS) jest obecnie jednym z najczęściej występujących w populacji schorzeniem narządu ruchu. Postawienie właściwego rozpoznania wymaga zazwyczaj wykonania wielu badań obrazkowych. Celem artykułu jest przedstawienie możliwości diagnostycznych poszczególnych badań oraz analiza ich miejsca we współczesnej diagnostyce tej powszechnej choroby.

EN

Osteoarthritis (OA) is currently one of the most common diseases of the musculoskeletal system in the population. Establishing a proper diagnosis usually requires a lot of imaging examinations. The aim of the article is to present the diagnostic possibilities of individual tests and to analyze their place in the modern diagnosis of this common disease.

Refine search results

Stigmasterol blocks cartilage degradation in rabbit model of osteoarthritis

The influence of total hip arthroplasty on patients’ disability

Alterations in Three-dimensional Knee Kinematics and Kinetics during Neutral, Squeeze and Outward Squat

miRNA-146a-5p is upregulated in serum and cartilage samples of patients with osteoarthritis

Ocena stanu funkcjonalnego pacjentów po zabiegu alloplastyki całkowitej stawu kolanowego

Psychological Aspects of Ostaoarthritis

Analysis of therapeutic efficacy of collagen in injections for treatment of osteoarthritis

The activity of cathepsin D and alpha-1 antitrypsin in hip and knee osteoarthritis

Yoga training application in overweight control of seniors with arthritis/osteoarthritis

Lansoprazole is an uncompetitive inhibitor of tissue-nonspecific alkaline phosphatase

Pain and mobility improvement and MDA plasma levels in degenerative osteoarthritis, low back pain, and rheumatoid arthritis after infrared A-irradiation

Wpływ refleksoterapii na dolegliwości bólowe stawów i niepełnosprawność chorych ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów biodrowych

Physiological and histological conditionings of articular cartilage regeneration techniques and clinical application of these techniques

Isometric exercise, acupuncture, and magnet therapy for knee osteoarthritis: randomized clinical trial

Odpowiedzi gastroenterologa i reumatologa na pytania lekarzy POZ dotyczące stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych

Radiosynowektomia w chorobach reumatycznych

Ryzyko wystąpienia choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa lędźwiowego wśród piłkarzy nożnych

Rola czynników zapalnych i tkanki tłuszczowej w patogenezie reumatoidalnego zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów. Część II: Zapalne tło choroby zwyrodnieniowej stawów

Endoprotezoplastyka odwrócona w artrozie stawu ramiennego – ocena wyników

Imaging diagnosis of osteoarthritis