Search results

Search:
in the keywords: oporność nabyta

Sort By:

Limit search:

"Ciężkozbrojny" pseudomonas aeruginosa: mechanizmy lekooporności i ich tło genetyczne

100%

Urbanowicz P., Gniadkowski M.

Kosmos

2017

vol. 66

issue 1

11-29

Występujące powszechnie i narastające zjawisko oporności na antybiotyki wśród bakterii chorobotwórczych jest jednym z największych wyzwań dzisiejszej medycyny zakażeń. Szczególne zagrożenie stanowią zakażenia szpitalne wywoływane przez wielooporne szczepy określonych gatunków, np. Pseudomonas aeruginosa. Jest to patogen oportunistyczny, odznaczający się opornością naturalną na kilka klas stosowanych antybiotyków. Dzięki wysokiej plastyczności genomu, obejmującej różnorodne mutacje funkcjonalne (strukturalne i regulacyjne) oraz pozyskiwanie obcego DNA, jest w stanie szybko adaptować się do niesprzyjających warunków środowiska. Szczególnie niepokoi zdolność nabywania przez P. aeruginosa dodatkowych cech oporności, co w połączeniu z naturalnymi mechanizmami czyni ten patogen wybitnie trudnym do zwalczania. Bakteria ta jest w stanie wywoływać m. in. ostre zapalenie płuc, zakażenia łożyska krwi, skóry i tkanek miękkich (w tym ran operacyjnych i oparzeniowych). Jest również czynnikiem etiologicznym zakażeń przewlekłych, towarzyszących np. mukowiscydozie. Antybiotykami stosowanymi obecnie przeciwko zakażeniom P. aeruginosa są najczęściej cefalosporyny III i IV generacji, karbapenemy, fluorochinolony i aminoglikozydy. W związku z malejącą liczbą dostępnych, skutecznych opcji terapeutycznych pracuje się nad nowymi terapeutykami lub nowatorskim wykorzystywaniem dotąd już poznanych.

The rapid spread of antibiotic resistance (AMR) in pathogenic bacteria is one of the greatest challenges of modern infectiology. In particular, the most threatening are nosocomial infections caused by multi-drug-resistant strains of several major species, such as Pseudomonas aeruginosa. This opportunistic pathogen exibits a broad-spectrum of natural resistance. Due to its high genome plasticity, comprising functional mutations and acquisition of foreign DNA, P. aeruginosa can easily adapt and persist in harsh environmental niches. The critical issue is its outstanding ability to acquire diverse AMR mechanisms, including those encoded by mobile genetic determinants. In addition to the intrinsic resistance, P. aeruginosa can be highly resistant to all of the currently available antipseudomonadal antimicrobials. P. aeruginosa is the etiological agent of a variety of infections, including acute pneumonia, bloodstream infections or skin and soft tissue infections (e. g. postoperative or burn wounds). It is responsible also for chronic infections, like those in cystic fibrosis (CF) patients. The major antimicrobials used in P. aeruginosa infections are newer-generation cephalosporins, carbapenems, fluoroquinolones or aminoglycosides. Owing to limitations of the effective therapeutic options against P. aeruginosa, new antimicrobials and novel indications and thus applications for older drugs are being developed.

Refine search results

1 Kosmos

1 2017

1 Gniadkowski M.

1 Urbanowicz P.

Search results

"Ciężkozbrojny" pseudomonas aeruginosa: mechanizmy lekooporności i ich tło genetyczne