Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  oporność na antybiotyki
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Wykazano związek biofilmu bakteryjnego z nawracającymi chorobami migdałków podniebiennych oraz migdałka gardłowego, wykazującymi oporność na antybiotyki oraz związanymi z szczególnymi trudnościami w zakresie postępowania terapeutycznego. Cele: Starano się wykazać związek pomiędzy obecnością biofilmu bakteryjnego a występowaniem limfadenopatii szyjnej, przerostem migdałków podniebiennych oraz przerostem migdałka gardłowego w przypadkach przewlekłego zapalenia migdałków podniebiennych. Materiał i metody: Materiał tkankowy z badania biopsyjnego migdałków podniebiennych, pochodzący od 30 dzieci poddanych tonsillektomii, badany skaningowym mikroskopem elektronowym (SEM, ang. scanning electron microscope). Projekt badania: Badanie przekrojowe zostało przeprowadzone od sierpnia 2012 do lipca 2015 roku w Szpitalu Uniwersyteckim Al-Azhar (Al-Azhar University Hospitals). Wyniki: Stwierdzono, że u 23,3% dzieci występował w pełni wykształcony biofilm bakteryjny (III stopień), u 6,7% występował biofilm I stopnia, u 6,7% – II stopnia, co wykazano w badaniu SEM. Najczęściej izolowanym szczepem był Staphylococcus aureus (26%), następnie gronkowce koagulazo-ujemne (17,4%) i Klebsiella pneumoniae (10,4%). Nie wykazano statystycznie istotnej różnicy w odniesieniu do obecności biofilmu bakteryjnego w zależności od występowania lub braku limfadenopatii szyjnej, przerostu migdałków podniebiennych lub przerostu migdałka gardłowego. Wnioski: Biofilm bakteryjny jest możliwą przyczyną przewlekłości choroby migdałków u dzieci. Nie wykazano związku pomiędzy jego obecnością a występowaniem limfadenopatii szyjnej, przerostem migdałków podniebiennych lub przerostem migdałka gardłowego.
Kosmos
|
2017
|
vol. 66
|
issue 1
109-124
PL
Narastająca oporność bakterii na dostępne obecnie antybiotyki stanowi niezmiernie duży problem w terapii zakażeń. Na świecie zanotowano pojawienie się bakterii niosących wiele genów warunkujących oporność, efektem tego może być niewrażliwość na wszystkie dostępne klasy antybiotyków, jak to miało ostatnio miejsce w przypadku bakterii opornych na kolistynę. Kolistyna to lek ostatniej szansy w przypadku leczenia infekcji wywołanych bakteriami opornymi na antybiotyki β-laktamowe. Współcześnie dostępne klasy antybiotyków mają różne cele, takie jak osłony komórkowe, i procesy w komórce takie jak hamowanie syntezy białek, transkrypcja, replikacja, czy zaburzenia szlaków syntezy niektórych metabolitów w komórkach bakterii. Ciągle jednak trwa swojego rodzaju "wyścig zbrojeń" i poszukiwania nowych sposobów walki z opornymi mikroorganizmami. Stosowane są nowe strategie lepszego wykorzystania stosowanych już antybiotyków np. przez poszukiwanie synergistycznych oddziaływań pomiędzy lekami lub stosowanie różnego rodzaju dodatków zwiększających ich skuteczność, poszukiwanie nowych substancji i nowych celów komórkowych oraz strategie zmniejszania zjadliwości bakterii podczas infekcji.
EN
Constantly increasing resistance of bacteria to available antibiotics is a real clinical problem. In recent years we observed a dramatic increase in number of multi resistant, so called MDR and XDR strains, causing some bacteria to become resistant to all classes of antibiotics. One recent example is the raise of collistin resistant strains while collistin has been an antibiotic of last resort in treatment of infections caused by bacteria resistant to β-lactam antibiotics. Currently available classes of antibiotics have various cellular targets. They may affect cell envelope, processes such as replication, transcription and translation and affect cellular metabolism. Today’s situation reminds the Red Queen’s Race when we try to develop new antibiotics, but constantly deal with antibiotic resistance. However, new strategies are being applied to develop active antimicrobial substances. Such strategies include: (i) better use of “old” antibiotics by using them in synergistic combinations or in combinations with small molecule additives, (ii) search for new active substances, and for new cell targets, and (iii) lowering of bacterial virulence during the infection.
PL
Wstęp: Pojawienie się oporności na wiele środków przeciwdrobnoustrojowych u bakterii chorobotwórczych stało się znaczącym zagrożeniem dla zdrowia publicznego. Szczególnie niebezpieczne są wielooporne szczepy: MDR, XDR, PDR. Materiały i metody: Analizie bakteriologicznej poddano materiał w postaci aspiratów z zatok przynosowych, pobranych w czasie zabiegu operacyjnego FESS od pacjentów Centrum Medycznego MML w Warszawie, leczonych z powodu przewlekłego zapalenia zatok. Przeprowadzono izolację i identyfikację szczepów do gatunku oraz określono ich lekooporność wraz z wartościami minimalnego stężenia hamującego (MIC). Wyniki: Wśród wyizolowanych szczepów gronkowców koagulazo-ujemnych przeważała oporność na makrolidy, aminoglikozydy i tetracyklinę. Dziewięć spośród wyizolowanych szczepów wykazywało oporność wielolekową. Dyskusja: Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe wzrasta w przypadku bakterii powodujących przewlekłe zapalenie zatok. Jeśli chodzi o CNS, zbyt często proces diagnostyczny zamyka się na etapie identyfikacji gatunku, a nawet rodzaju bakterii. Szczepy te są traktowane jako bakterie niechorobotwórcze i nie podlegają eradykacji. Może to prowadzić do błędnych decyzji terapeutycznych, a tym samym do generowania oporności na antybiotyki. Szczepy CNS są zaliczane do zakażeń szpitalnych, dlatego niezbędne jest podjęcie właściwych procedur epidemiologicznych. Autorzy zwracają uwagę na konieczność oznaczania wartości MIC dla antybiotyków oraz wprowadzenia leczenia spersonalizowanego dla pacjentów.
PL
Wstęp: Pojawienie się oporności na wiele środków przeciwdrobnoustrojowych u bakterii chorobotwórczych stało się znaczącym zagrożeniem dla zdrowia publicznego. Szczególnie niebezpieczne są wielooporne szczepy: MDR, XDR, PDR. Materiały i metody: Analizie bakteriologicznej poddano materiał w postaci aspiratów z zatok przynosowych, pobranych w czasie zabiegu operacyjnego FESS od pacjentów Centrum Medycznego MML w Warszawie, leczonych z powodu przewlekłego zapalenia zatok. Przeprowadzono izolację i identyfikację szczepów do gatunku oraz określono ich lekooporność wraz z wartościami minimalnego stężenia hamującego (MIC). Wyniki: Wśród wyizolowanych szczepów gronkowców koagulazo-ujemnych przeważała oporność na makrolidy, aminoglikozydy i tetracyklinę. Dziewięć spośród wyizolowanych szczepów wykazywało oporność wielolekową. Dyskusja: Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe wzrasta w przypadku bakterii powodujących przewlekłe zapalenie zatok. Jeśli chodzi o CNS, zbyt często proces diagnostyczny zamyka się na etapie identyfikacji gatunku, a nawet rodzaju bakterii. Szczepy te są traktowane jako bakterie niechorobotwórcze i nie podlegają eradykacji. Może to prowadzić do błędnych decyzji terapeutycznych, a tym samym do generowania oporności na antybiotyki. Szczepy CNS są zaliczane do zakażeń szpitalnych, dlatego niezbędne jest podjęcie właściwych procedur epidemiologicznych. Autorzy zwracają uwagę na konieczność oznaczania wartości MIC dla antybiotyków oraz wprowadzenia leczenia spersonalizowanego dla pacjentów.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.