Search results

1

Trust of society towards selected medical professions - doctors, nurses, paramedic.

100%

Klepacka M., Bakalarski P.

|

EN

INTRODUCTION: In Poland is equal access to the health care system, based on the insurance model. It consists of many institutions in which patients can benefit from health services. Help in pre-hospital and outpatient settings is usually performed by doctors, nurses and paramedics. The study is aimed at assessing confidence towards these selected three medical professions and indicating their the most important disadvantages and advantages. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted among 109 randomly selected people, using the authorial questionnaire. To the statistical analysis was used Kruskal–Wallis test. All results were considered significant at p<0.05. RESULTS: The study was attended by 75 women and 34 men, the average age was 29.63 years (SD±15.62). The most people had contact with a doctor (n=109), and slightly less with a nurse (n=105) and with a paramedic (n=66). In terms of the level of social trust, paramedics was rated the highest (7.81 points, SD±1.84), and slightly below doctors (7.2 points, SD±1.89) and nurses (6.9 points; SD±2.23). The accuracy of diagnosis / therapy (43.1%, n=47) was considered the best advantage among the doctors, among nurses - good contact with the patient (57.8%, n=63), and among paramedics - manual skills (36.7%, n=40). The main disadvantages of physicians were wrong diagnosis and / or therapy (44%; n=48), among nurses - bad contact with the patient (37.6%, n=41), and among paramedics - a low level of knowledge (45%, n=49). There were no statistically significant differences between the three professional groups in terms of advantages (p = 0.957) and disadvantages (p = 0.995). CONCLUSIONS: The study showed that the greatest confidence have paramedics, then doctors and the smallest nurses. Also indicated the most important advantages and disadvantages of people performing selected medical professions.

PL

WSTĘP: W Polsce istnieje równy dostęp do systemu opieki zdrowotnej, oparty na modelu ubezpieczeniowym. Składa się on z wielu instytucji, w których pacjenci mogą korzystać ze świadczeń zdrowotnych. Pomoc w warunkach przedszpitalnych i ambulatoryjna jest wykonywana zazwyczaj przez lekarzy, pielęgniarki i ratowników medycznych. Przeprowadzone badanie ma na celu ocenę zaufania względem tych wybranych trzech zawodów medycznych oraz wskazanie ich kluczowych wad i zalet. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono wśród 109 losowo wybranych osób, przy użyciu autorskiego kwestionariusza ankiety. Do analizy statystycznej posłużono się testem Kruskala – Wallisa. Wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: W badaniu wzięło udział 75 kobiet oraz 34 mężczyzn, średnia wieku wyniosła 29,63 lat (SD ± 15,62). Najwięcej osób miało kontakt z lekarzem (n=109), a nieco mniej z pielęgniarką (n=105) i z ratownikiem medycznym (n=66). Pod względem poziomu zaufania społeczeństwa najwyżej oceniono ratowników medycznych (7,81 pkt.; SD ± 1,84), a nieco niżej lekarzy (7,2 pkt.; SD ± 1,89) oraz pielęgniarki (6,9 pkt.; SD ± 2,23). Za największe zalety wśród lekarzy uznano trafność diagnozy i/lub terapii (43,1%; n=47), wśród pielęgniarek - dobry kontakt z pacjentem (57,8%; n=63), a wobec ratowników medycznych umiejętności manualne (36,7%; n=40). Za główne wady lekarzy uznano błędne diagnozy i/lub terapie (44%; n=48), u pielęgniarek - zły kontakt z pacjentem (37,6%; n=41), zaś u ratowników niski poziom wiedzy (45%; n=49). Nie wykazano istotnych statystycznie różnic między trzema grupami zawodowymi w zakresie zalet (p=0,957) oraz wad (p=0,995). WNIOSKI: Badanie wykazało, że największym zaufaniem cieszą się ratownicy medyczni, następnie lekarze, a najmniejszym pielęgniarki. Wskazano również na kluczowe zalety i wady u osób wykonujących wybrane zawody medyczne.

2

Differences in students' feelings and preferences in physical education classes: A comparison by degree of hearing loss

86%

Kurková P.

Physical Activity Review

|

2020

|

vol. 1

|

issue 8

113-120

EN

Physical education is a very important discipline since it helps the development of students' cognitive abilities and motor skills. Also, physical education may be the best setting for individuals with hearing loss to learn about physical activity and a healthy lifestyle. Purpose: The objective of this study was to analyse differences in students' feelings in physical education classes and their leisure time preferences at the second grade of elementary schools for the deaf by degree of hearing loss. Material and methods: Participants were 86 students with hearing loss (severe to profound hearing loss, n = 51; 59.3%); an average age of 14.3 ± 1.4 years. Six elementary schools for the deaf participated in the research. The data were described using absolute and relative frequencies, including the mean and standard deviation. The non-parametric Mann-Whitney U-test, Kruskal-Wallis test, Fisher exact test, Chi-square test and Bonferroni post hoc tests were used for statistical analyses. For calculation of effect size coefficient abs(r) was used. All tests were performed at a significance level of alpha 0.05. Physical education is more popular among students with a more severe hearing loss (Z = -2.409; p = 0.016; abs(r) = 0.260). Relation to emotional response if a physical education class is cancelled, a small effect size coefficient (abs(r) = 0.175) was found, however statistical significance was not proven. Hearing loss affects the amount of leisure time spent listening to music - students with a less severe hearing loss do this activity considerably more often. By contrast, students who only use the Czech sign language do not listen to music. Conclusion: The degree of hearing loss has no negative effect on students' feelings in physical education classes and their preferences in leisure time.

3

Wpływ posiadania dziecka z przewlekłą chorobą nerek na postawę rodziców wobec przeszczepiania narządów

72%

Machnicka S., Tkaczyk M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2012

|

vol. 8

|

issue 3

222-228

EN

Chronic kidney disease (CKD) is a challenge for medicine of the 21st century because is rare detection and the often concealed course. It is known that kidney transplantation is the best, though not only procedure for the final cure of this illness. The social awareness about transplanting is being shaped by a lot of factors. A chronic disease appearing at close friends and family can be one of them. Examining the influence of having a child with chronic kidney disease on the knowledge and attitudes of parents towards organ transplantation were a purpose of the study. The examination was conducted amongst 120 parents. Examined parents were divided to 3 equal-numerous groups, on account of illness of their child. Parents of children with CKD constituted the first group, second – parents of children with other nephropathies and of urinary system, last whereas parents of healthy children. Anonymous authorial questionnaire was applied as a method. Parents of children from CKD in spite of the lower level of education demonstrate greater knowledge about the legal possibility of being living donor of organs and the need to take immunosuppressive drugs after the transplant. Parents of children with CKD definitely accept taking organs from deceased donor. However, parents of children with other nephropathies would more often agree to be a potential donor of organs than parents of children with CKD. Parents of healthy children fundamentally more often had no opinion on taking organs from a relative after her or his death. This group more often think that people do not want their organs after death to be taken because of the distrust the medical staff. The fact that majority of examined persons confirmed the fact that Polish transplantology is not completely free from the phenomenon of the organ trade is also important. Parents of children witch CKD more often think that the greater social awareness of organ transplantation can affect the number of transplants. All groups have similar opinion about actions that can have a positive effect on increasing the number of transplants and institutions which should back the idea of transplantology up in Poland. The study indicated that parents in all examined groups stand for the idea of transplanting organs. Having a child with CKD changes the parents’ attitude. They are more determined to the idea of transplanting. Although their willing of becoming a donor is not stronger than in other groups.

PL

Wstęp: Przewlekła choroba nerek (PChN) należy do chorób cywilizacyjnych XXI wieku. Stanowi ona autentyczne wyzwanie dla medycyny ze względu na niską wykrywalność i często utajony przebieg. Wiadomo, że przeszczepienie nerki jest najlepszą, choć nie jedyną metodą leczenia schyłkowej postaci tej choroby. Świadomość społeczną na temat przeszczepiania kształtuje wiele czynników. Jednym z nich może być choroba przewlekła u bliskiej osoby. Celem pracy było zbadanie wpływu posiadania dziecka z przewlekłą chorobą nerek na wiedzę i postawy rodziców wobec przeszczepiania narządów. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono wśród 120 rodziców. Ze względu na chorobę występującą u ich dziecka wyróżniono trzy równoliczne grupy badane. Pierwszą stanowili rodzice dzieci z PChN (2.-5. stadium), drugą rodzice dzieci z innymi chorobami nerek i układu moczowego, ostatnią rodzice dzieci zdrowych. Do analizy wiedzy i postaw rodziców zastosowano autorską ankietę, którą rodzice wypełniali anonimowo. Wyniki: Rodzice dzieci z PChN pomimo niższego poziomu wykształcenia wykazali się większą wiedzą na temat możliwości prawnej zostania żywym dawcą organów oraz konieczności przyjmowania leków immunosupresyjnych po przeszczepie. Rodzice dzieci z PChN istotnie częściej zdecydowanie akceptowali pobieranie narządów od osób zmarłych w celu ratowania życia innych osób. Częściej uważali też, że większa świadomość społeczeństwa na temat przeszczepiania narządów może mieć wpływ na liczbę przeszczepów. Rodzice dzieci z innymi chorobami nerek częściej zgodziliby się na bycie potencjalnym dawcą narządów niż rodzice dzieci z PChN. Rodzice dzieci zdrowych zasadniczo częściej nie mieli zdania w kwestii oddania narządów osoby bliskiej do przeszczepu po jej śmierci. Podobnie częściej uważali, że powodem niechęci osób do pobierania ich narządów po śmierci jest brak zaufania do personelu medycznego. Nieobojętny jest fakt, że większość badanych sądziła, iż polska transplantologia nie jest zupełnie wolna od zjawiska handlu organami. Rodzice we wszystkich trzech grupach byli zgodni co do form działania, które mogą mieć pozytywny wpływ na zwiększenie liczby przeszczepów, oraz instytucji, które powinny popierać ideę transplantologii w Polsce. Wnioski: Wszyscy rodzice uczestniczący w badaniu popierali ideę przeszczepiania narządów. Posiadanie dziecka z PChN zmieniało postawę rodziców na bardziej zdecydowaną w stosunku do idei transplantacji, choć nie zwiększało chęci do bycia dawcą.

Refine search results

1 Critical Care Innovations

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Physical Activity Review

1 2020

1 2018

1 2012

1 Bakalarski P.

1 Klepacka M.

1 Kurková P.

1 Machnicka S.

1 Tkaczyk M.

Trust of society towards selected medical professions - doctors, nurses, paramedic.

Differences in students' feelings and preferences in physical education classes: A comparison by degree of hearing loss

Wpływ posiadania dziecka z przewlekłą chorobą nerek na postawę rodziców wobec przeszczepiania narządów