Search results

Search:
in the keywords: operacja sposobem Lichtensteina

Sort By:

Limit search:

Zespół bólowy pachwiny. Wpływ śródoperacyjnego, miejscowego podawania 0,5% bupiwakainy na pooperacyjną kontrolę bólu w przypadku zabiegów hernioplastyki sposobem Lichtensteina. Prospektywne badanie kliniczno-kontrolne.

100%

Cybułka B.

Polish Journal of Surgery

2017

vol. 89(2)

11-25

W dobie zaawansowania technologicznego oraz dostępności syntetycznych materiałów wykorzystywanych do plastyki przepuklin pachwinowych, nawrót po pierwotnym zabiegu nie należy do najczęstszych i najistotniejszych zdarzeń niepożądanych. Z drugiej strony część chorych zgłasza różnorodne oraz przewlekłe dolegliwości bólowe zlokalizowane w miejscu wcześniejszej operacji z wykorzystaniem siatki polipropylenowej. Zmusza to wielu pacjentów do przedłużonego stosowania leków przeciwbólowych, zwiększa częstotliwość wizyt kontrolnych po zabiegu, a w konsekwencji może skutkować utratą zaufania do operatora. Każdy zabieg operacyjny związany jest z ryzykiem wystąpienia powikłań – bezpośrednio po nim lub w czasie odległym. Neuralgia płciowo-udowa, związana z zaburzeniami nerwów obwodowych przebiegających w kanale pachwinowym lub jego otoczeniu, należy do uporczywych, przewlekłych i niepożądanych następstw leczenia przepuklin pachwinowych. Możliwość zminimalizowania przewlekłego zespołu bólowego pachwiny poprzez odpowiednie postępowanie w czasie herniorafii powinno być rozważone w każdym przypadku rekonstrukcji kanału pachwinowego. Celem pracy było wykazanie, czy śródoperacyjna interwencja w czasie zabiegu przepukliny pachwinowej, mosznowej i nawrotowej sposobem Lichtensteina, polegająca na ostrzyknięciu miejsca operowanego (preemptive analghesia) środkiem znieczulającym w postaci roztworu 0,5% bupiwakainy, wpływa na pooperacyjne dolegliwości bólowe oceniane w dniu operacji oraz dzień i dwa dni po zabiegu. Ponadto w badanej populacji próbowano wyizolować czynniki wpływające na poziom bólu po leczeniu operacyjnym przepukliny pachwinowej, mosznowej oraz nawrotowej. Materiał i metody: Od grudnia 2015 roku do maja 2016 roku, 133 pacjentów z przedoperacyjnym rozpoznaniem przepukliny pachwinowej (81,95%; n=109), przepukliny mosznowej (13,53%; n =18) oraz przepukliny nawrotowej (4,51%; n=6), operowanych w trybie planowym, losowo przydzielono do grupy śródoperacyjnie otrzymującej 20 ml 0,5% bupiwakainy podawanej lokalnie w wybrane anatomiczne punkty kanału pachwinowego. W grupie z przedoperacyjnym rozpoznaniem przepukliny pachwinowej interwencję zastosowano wśród 56,88% chorych (n=62). W przypadkach rozpoznania przepukliny mosznowej i nawrotowej podobna interwencja dotyczyła 41,67% pacjentów (n=10). W okresie obserwacji szpitalnej ból oceniano czterokrotnie w ciągu doby, wykorzystując numeryczną skalę NRS. U każdego chorego przed zabiegiem stosowano profilaktykę antybiotykową, podczas obserwacji wykorzystywano leki przeciwbólowe oraz heparynę drobnocząsteczkową. W badanej grupie dodatkowo wyizolowano czynniki wpływające na nasilenie bólu związane z zabiegiem chirurgicznym przepukliny pachwiny. Wyniki: Uzyskany średni wynik nasilenia bólu ocenianego w skali NRS (0–10) dla przepuklin pachwinowych wynosił w dniu zabiegu –4,17 (odchylenie standardowe – 2,22; minimum – 0; maksimum – 10). W pierwszej dobie – 2,86 (odchylenie standardowe 1,86; minimum – 0; maksimum – 8). W dobie drugiej – 0,84 (odchylenie standardowe – 1,21; minimum – 0; maksimum – 5). Powyższe parametry dla przepukliny mosznowej oraz nawrotowej wynosiły odpowiednio w dniu zabiegu – 3,67 (odchylenie standardowe – 1,76; minimum – 0; maksimum – 6). W dobie pierwszej – 3,79 (odchylenie standardowe – 1,67; minimum – 0; maksimum – 7). W dobie drugiej – 2,25 (odchylenie standardowe – 1,54; minimum – 0; maksimum – 4). Śródoperacyjne podawanie roztworu 0,5% bupiwakainy w objętości do 20 ml nie redukowało dolegliwości bólowych ocenianych w dniu zabiegu oraz w pierwszym i drugim dniu po nim.Wśród niezależnych czynników ryzyka powodujących nasilenie bólu wyizolowano takie zmienne jak: powikłania miejscowe rany operacyjnej w postaci obrzęku, podbiegnięcia krwawego oraz krwiaka okolicy pachwinowej. Częstsze zmiany opatrunku bezpośrednio korelowały ze zwiększeniem odczuwanych dolegliwości bólowych. Konieczność pooperacyjnego cewnikowania pęcherza moczowego – wynikające z zatrzymania moczu – wiązało się ze zwiększeniem poziom bólu bezpośrednio po zabiegu. W przypadku śródoperacyjnego rozpoznania jednocześnie przepukliny skośnej oraz prostej (pantaloon hernia) stwierdzono mniejsze odczuwanie bólu w pierwszej dobie po zabiegu. Pozostałe parametry takie jak: wiek, płeć, czas trwania zabiegu, czas hospitalizacji, konieczność drenażu miejsca operowanego nie wpływały na nasilenie dolegliwości bólowych. Wnioski:Oceniana interwencja miejscowego ostrzykiwania pola operacyjnego pachwiny nie wiązała się z redukcją dolegliwości bólowych ocenianych w dniu zabiegu oraz w pierwszym i drugim dniu po operacji izolowanej przepukliny pachwinowej, przepukliny mosznowej oraz przepukliny nawrotowej. Zmiany dotyczące miejsca operowanego w postaci obrzęku, zasinienia podbiegnięcia krwawego lub krwiaka rany wiązały się z większym nasileniem bólu w okresie obserwacji. Również pooperacyjne zatrzymanie moczu oraz konieczność cewnikowania pęcherza moczowego nasilały odczuwanie bólu po operacjach przepukliny pachwinowej. Bezpowikłaniowy, miejscowy stan rany znamiennie zmniejsza odczuwane dolegliwości bólowe w bezpośrednim okresie pooperacyjnym przepuklin pachwiny.

Refine search results

1 Polish Journal of Surgery

1 2017

1 Cybułka B.

Search results

Zespół bólowy pachwiny. Wpływ śródoperacyjnego, miejscowego podawania 0,5% bupiwakainy na pooperacyjną kontrolę bólu w przypadku zabiegów hernioplastyki sposobem Lichtensteina. Prospektywne badanie kliniczno-kontrolne.