Search results

Search:
in the keywords: omdlenia

Sort By:

Limit search:

Tężyczka jako przyczyna utraty przytomności

100%

Popławska K., Rychlik K., Omidi K., Będzichowska A., Wawrzyniak A., Kalicki B.

vol. 14

issue 2

213-221

Tetany is a group of symptoms associated with increased neuromuscular excitability. Manifest and latent tetany may be distinguished. Manifest (hypocalcaemic) tetany presents with numbness and paresthesia in the areas of the mouth, tongue, hands and feet as well as paroxysmal contractions of the muscles of the face, hands and feet, which may be accompanied by presyncope and syncope. Latent (normocalcaemic) tetany, which is associated with hypomagnesemia or alkalosis, manifests in malaise, depressed mood, pain and irritability. This form of tetany is diagnosed based on typical neurological symptoms such as Chvostek sign, Trousseau sign and Lust sign. Electrolyte disorders that lead to tetany may be caused by imbalanced diet, gastrointestinal, endocrine, nephrological and genetic disorders as well as iatrogenic factors. Manifest tetany seizure requires differentiation from epilepsy. The differential diagnosis should also include angina, migraine and bronchial asthma in the case of manifest tetany as well as other causes of syncope, anxiety and depressive disorders in the case of latent tetany. Tetany is diagnosed based on typical clinical symptoms, laboratory findings and electromyography. If latent form is suspected, special diagnostic tests for tetany are performed. The choice of therapeutic modality depends on the cause of the disease. The treatment of latent tetany involves magnesium and vitamin B6 supplementation. Calcium and magnesium solutions are used in the causative treatment of manifest tetany. It is also worth combining calcium and vitamin D supplementation. The paper discusses three clinical cases: a 15-year-old girl with episodes of syncope, a 17-yer-old girl with fainting, upper limb numbness and impaired vision, and a 16-year-old girl with hand tremor, numbness in the fingers, involuntary muscle contractions in the limbs and palpitations.

Tężyczka to zespół objawów chorobowych związanych ze wzmożoną pobudliwością połączeń nerwowo-mięśniowych. Wyróżnia się tężyczkę jawną i utajoną. Tężyczka jawna, hipokalcemiczna, manifestuje się drętwieniem i parestezjami w zakresie ust, języka, dłoni i stóp oraz napadowymi skurczami mięśni twarzy, rąk i stóp, którym mogą towarzyszyć stany przedomdleniowe oraz omdlenia. Tężyczka utajona, normokalcemiczna, związana z hipomagnezemią lub zasadowicą, objawia się złym samopoczuciem, obniżeniem nastroju, dolegliwościami bólowymi i rozdrażnieniem. Tę postać tężyczki pozwalają rozpoznać charakterystyczne objawy neurologiczne: Chvostka, Trousseau oraz Ibrahima–Lusta. Przyczynami zaburzeń elektrolitowych, które doprowadzają do wystąpienia tężyczki, mogą być nieprawidłowo zbilansowana dieta, choroby przewodu pokarmowego, endokrynologiczne, nefrologiczne, genetyczne oraz powody jatrogenne. Napad tężyczki jawnej wymaga różnicowania z napadem padaczki. W diagnostyce różnicowej tężyczki jawnej należy również wziąć pod uwagę dławicę piersiową, napad migreny lub astmy oskrzelowej, a w przypadku tężyczki utajonej – inną przyczynę omdleń, zaburzeń lękowych lub depresyjnych. Tężyczkę rozpoznaje się na podstawie typowych objawów klinicznych, wyników badań laboratoryjnych oraz badania elektromiograficznego. W przypadku podejrzenia tężyczki utajonej przeprowadza się próby tężyczkowe. Wybór metody leczenia choroby zależy od jej przyczyny. Leczenie tężyczki utajonej polega na suplementacji magnezu i witaminy B6. W leczeniu przyczynowym tężyczki jawnej wykorzystuje się roztwory soli wapnia i magnezu. Zapobieganie napadom tężyczki opiera się na stosowaniu doustnych preparatów wapnia lub magnezu. Suplementację wapnia warto wspomóc podawaniem witaminy D. W niniejszym opracowaniu omówiono trzy przypadki kliniczne: 15-letniej dziewczynki z epizodami omdleń, 17-letniej pacjentki z zasłabnięciami, drętwieniem kończyn górnych i zaburzeniami widzenia oraz 16-letniej dziewczynki z drżeniami rąk, drętwieniami palców rąk, mimowolnymi skurczami mięśni kończyn i kołataniem serca.

Przyczyny kierowania dzieci na konsultacje kardiologiczne w trybie dyżurowym – analiza materiału własnego

72%

Skierska A., Krzystolik-Ładzińska J., Szydłowski L.

The aim of the study: Analyse the causes of children sent to cardiologic consultations during the duty. Material and methods: The study group consists of 432 children (226 girls and 206 boys, average 9.8 years), which in 2009-2010 were sent from emergency ward to cardiac consultation. The basic study of the circulatory system was performed: physical examination, electrocardiogram and echocardiogram. In some patients there were additional blood samples for laboratory tests and chest radiographs performed. The results were analysed in age groups (infants, younger children and older children) as well as in the category of symptoms that were the reason for referral (syncope, fainting, chest pain, symptoms of heart defects, arrhythmia, hypertension). Results: The most common group were older children (257 cases – 60%) and sequentially 96 younger children (22%) and 79 infants (18%). In the category of symptoms the most frequent cause of cardiologic consultation of older children were fainting (which was found in 126 patients – 30% among all directed to the consultation) and the chest pain that occurred in 109 children (23%). In the youngest group the most common congenital heart disease was suspected. Other symptoms such as hypertension, arrhythmia, and myocardial disease occurred less frequently. Conclusions: The heart defects were the most common cause of referrals to cardiology consultation in infants group, while in the group of older children the main cause of referral were fainting and chest pain. Urgent hospitalisation was required only by more or less 10% of patients referred for cardiac consultation, within infants who required it five times frequently than children over 10 years of age.

Cel pracy: Analiza przyczyn skierowań dzieci na konsultacje kardiologiczne w trybie dyżurowym. Materiał i metody: Badaniem objęto 432 dzieci (226 dziewcząt i 206 chłopców, średnia wieku 9,8 roku), które w okresie 2009-2010 zostały skierowane z oddziału ratunkowego na konsultację kardiologiczną. Przeprowadzono podstawowe badania układu krążenia: badanie fizykalne, elektrokardiograficzne, echokardiograficzne, a u niektórych dodatkowo pobrano krew w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych oraz wykonano badanie radiologiczne klatki piersiowej. Dokonano analizy w kategorii wiekowej (niemowlęta, dzieci młodsze, dzieci starsze) oraz w kategorii objawów, które były powodem skierowań (omdlenia, zasłabnięcia, ból w klatce piersiowej, objawy wady serca, arytmia, nadciśnienie tętnicze). Wyniki: Spośród analizowanych 432 pacjentów w poszczególnych grupach wiekowych było odpowiednio: 79 niemowląt (18%), 96 dzieci młodszych (22%) oraz 257 dzieci starszych (60%). W kategorii objawów najczęstszą przyczyną skierowań dzieci starszych były omdlenia, które stwierdzono u 126 pacjentów (30% wszystkich skierowanych na konsultację), a następnie bóle w klatce piersiowej, które występowały u 109 dzieci (23%). W grupie najmłodszych najczęściej podejrzewano wadę wrodzoną serca. Pozostałe objawy, takie jak nadciśnienie tętnicze, arytmia, choroby mięśnia sercowego, pojawiały się z mniejszą częstością. Wnioski: Najczęstszą przyczyną skierowań na konsultacje kardiologiczne w grupie niemowląt było podejrzenie wady serca, z kolei w grupie dzieci starszych – omdlenia i ból w klatce piersiowej. Hospitalizacji w trybie pilnym wymagało zaledwie około 10% pacjentów kierowanych na konsultacje kardiologiczne, przy czym niemowlęta wymagały tego pięciokrotnie częściej niż dzieci powyżej 10. roku życia.

Refine search results

2 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2018

1 2011

1 Będzichowska A.

1 Kalicki B.

1 Krzystolik-Ładzińska J.

1 Omidi K.

1 Popławska K.

1 Rychlik K.

1 Skierska A.

1 Szydłowski L.

1 Wawrzyniak A.

Search results

Tężyczka jako przyczyna utraty przytomności

Przyczyny kierowania dzieci na konsultacje kardiologiczne w trybie dyżurowym – analiza materiału własnego