Search results

Search:
in the keywords: ochrona zdrowia

Sort By:

Limit search:

Rola i miejsce podmiotów społeczeństwa obywatelskiego w systemie ochrony zdrowia w Polsce

100%

Romaniuk P.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

2012

vol. 66

issue 5

77-86

Since the fall of communism, the term “civil society” has been one of the popular key notions that is used by professionals in the area of social science, commentators of the socio-political reality in Poland, and policy makers. The article is a diagnosis of the situation in regard to the number and nature of civil organizations in Poland and their interest in health issues. Reconstruction of the activities of non-profi t organizations in health care was based on two sources: research conducted by the Klon-Jawor Association, and the data on public benefi t organizations. Theoretical discussion was based on a systematic review of the literature. As a result of a comparison of trust in civil society organizations and public institutions, a large potential has been found to positively infl uence both the scale of the participation of social entities in the health care system, as well as opinions of the system. Attention has also been drawn to the possible restrictions on the eff ectiveness of public tasks carried out by civil entities, as well as the tendency to change the characteristics of these entities in the situation when they act as a service provider for the state. Current involvement of the third sector in health care in Poland is limited, both because of the general weakness of this sphere, and limited willingness of such organizations to become involved in this area. Additionally, the law regarding the functioning of institutions involved in the health care system lacks clarity in terms of their ability to act as nonprofi t organizations. In result, this engagement appears to be disproportionate to the potential that lies in the social sector and social trust in that category of organizations.

Termin „społeczeństwo obywatelskie” od momentu przełomu ustrojowego w Polsce stanowi jedno z popularnych pojęć kluczy, używanych przez specjalistów z obszaru nauk społecznych, komentatorów rzeczywistości społeczno-politycznej w Polsce oraz decydentów politycznych. Niniejszy artykuł stanowi diagnozę sytuacji w zakresie liczby i charakteru organizacji tego obszaru w Polsce oraz ich zainteresowania zagadnieniami ochrony zdrowia. Rekonstrukcję sytuacji w zakresie działalności organizacji non-for-profi t w ochronie zdrowia oparto na dwóch źródłach: badaniach realizowanych przez Stowarzyszenie Klon-Jawor oraz oficjalnych danych dotyczących organizacji pożytku publicznego. Dyskusję teoretyczną oparto na przeglądzie systematycznym literatury przedmiotu. W rezultacie porównania deklarowanego zaufania do organizacji społecznych i instytucji publicznych stwierdzono duży potencjał mogący korzystnie wpłynąć zarówno na skalę uczestnictwa podmiotów społecznych w systemie zdrowotnym, jak i opinie o tym systemie. Zwrócono też uwagę na możliwe ograniczenia w zakresie efektywności realizacji zadań publicznych przez podmioty obywatelskie, jak również na tendencję do zmiany charakterystyki tych podmiotów w sytuacji występowania w roli usługodawcy na rzecz państwa. Aktualne zaangażowanie trzeciego sektora w ochronę zdrowia jest w Polsce ograniczone, zarówno z uwagi na ogólną słabość tej sfery, jak i ograniczoną wolę organizacji do angażowania się w ten obszar. Brak także klarowności przepisów prawa regulujących funkcjonowanie instytucji bezpośrednio zaangażowanych w system zdrowotny co do możliwości ich działania w formie organizacji non-for-profi t. W rezultacie zaangażowanie to wydaje się niewspółmierne do potencjału, jaki tkwi w sektorze społecznym oraz społecznym zaufaniu do tej kategorii organizacji.

Community rehabilitation after stroke

67%

Czernuszenko A.

Medical Rehabilitation

2011

vol. 15(2)

15-20

Cel: Celem pracy jest przedstawienie, na podstawie dostępnej literatury, na czym polega, czemu służy, jak jest realizowana i jakie korzyści może przynosić rehabilitacja środowiskowa u osób po udarze mózgu. Poglądy: Udar mózgu jest najczęstszą przyczyną niepełnosprawności u dorosłych. Rehabilitacja stanowi integralny element postępowania po udarze od najwcześniejszych godzin i przyczynia się do ograniczenia niepełnosprawności i śmiertelności. Liczne potrzeby rehabilitacyjne pacjentów po udarze nie mogą być zaspokojone w trakcie hospitalizacji. Wiele z nich pojawia się wraz z powrotem do domu, wiele z nich dopiero rozwija się z czasem. Dodatkowo po wypisie z oddziału szpitalnego istnieje ryzyko utraty sprawności. Obciążenia związane z udarem dotykają nie tylko samych chorych, ale także ich bliskich. Po wypisie ze szpitala chorzy i ich rodziny powinni być objęci wielospecjalistyczną środowiskową rehabilitacją i wsparciem. Istnieją dowody na to, że takie interwencje pozwalają na redukcję śmiertelności, poprawę lub utrzymanie sprawności i pozytywnie wpływają na nastrój, jakość życia i satysfakcję z usług rehabilitacyjnych u chorych i rodzin. Niektóre formy rehabilitacji środowiskowej pozwalają na skrócenie czasu hospitalizacji w oddziałach rehabilitacyjnych i oszczędności przy jednoczesnej redukcji śmiertelności i poprawie efektów funkcjonalnych. Wnioski: Rehabilitacja środowiskowa jest istotnym elementem zorganizowanej opieki udarowej. Należy dążyć do jej rozwoju w naszym kraju korzystając z dobrych doświadczeń polskich i zagranicznych.

Aim: The aim of this paper is to deliver an overview of community rehabilitation services for stroke patients - their purpose, forms, and potential benefits.Views: Stroke is the main cause of disability in the adult population. Rehabilitation is an integral part of medical care after a stroke from the very beginning. It leads to a reduction in disability and mortality after a stroke. Not all the rehabilitation needs of stroke patients can be addressed during hospital stay. Many of them emerge after the patients return home. Many of them develop later after discharge. There is in addition a risk of functional decline after the cessation of rehabilitation. A stroke affects not only the survivors but their families and carers as well. After discharge home both persons after a stroke and their carers should receive multidisciplinary community rehabilitation and support. There is evidence that this type of intervention is effective in reducing mortality, disability or decline in performance in daily activities. It reduces depression and increases the quality of life and satisfaction with services in both patients and carers. Some form of community support (Early supported discharge) in a selected group of patients helps in reducing the length of hospital stay and the overall expenses of care while improving health outcomes.Conclusions: Community rehabilitation is an important element of organized stroke care. It is necessary to develop community services for stroke patients in Poland based on the lessons learned from our own and foreign experiences.

Refine search results

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Medical Rehabilitation

1 2012

1 2011

1 Czernuszenko A.

1 Romaniuk P.

Search results

Rola i miejsce podmiotów społeczeństwa obywatelskiego w systemie ochrony zdrowia w Polsce

Community rehabilitation after stroke