Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  obrzęk limfatyczny
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Introduction Breast cancer constitutes 10.9% of all new cases of tumours registered in the Polish National Cancer Registry. Post-mastectomy lymphoedema of the upper limb is the most common post-operative complication. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of selected physiotherapeutic methods in the treatment of post -mastectomy lymphoedema. Material and methods The study included 90 post-mastectomy patients in Stalowa Wola, Zamość and Tyczyn in the period from January 2014 to July 2016. The patients participated in two-week outpatient physiotherapy. In order to assess the effectiveness of lymphoedema treatment, circumferences of upper extremities were measured before and after physiotherapy. The results were then statistically analysed. Results The majority of the subjects had undergone mastectomy within a period shorter than 5 years before. It was noted that the post-mastectomy upper limb had a significantly smaller circumference after physiotherapy than before physiotherapy (p<0.001). The study revealed no differences in the measurements of arm circumference with regard to the time since the mastectomy was performed. According to the patients, manual lymphatic drainage was the most effective type of physiotherapy treatment (p=0.04). Statistical analysis revealed significantly smaller arm circumferences after physiotherapy than before physiotherapy in patients treated 2-3 times (p=0.001) compared to patients who underwent either fewer or more treatments at the same time. Conclusions 1. Two-week physiotherapy treatment proved to be the most effective in reducing lymphoedema in the arm area. 2. The period since the performance of the mastectomy had no impact on the effectiveness of lymphoedema treatment. 3. According to the post-mastectomy patients, manual lymphatic drainage was the most effective type of lymphoedema treatment. 4. Applying 2-3 physiotherapeutic procedures at the same time showed the best results.
PL
Wstęp Rak piersi stanowi 10,9% wszystkich nowo zdiagnozowanych zachorowań na nowotwory. Najczęstszym powikłaniem leczenia chirurgicznego raka sutka jest obrzęk limfatyczny kończyny górnej. Celem pracy jest ocena skuteczności wybranych metod fizjoterapeutycznych wykorzystywanych w leczeniu obrzęku limfatycznego u pacjentek po mastektomii. Materiał i metody Badaniem objęto 90 kobiet po przebytej mastektomii w Stalowej Woli, Zamościu i Tyczynie, w okresie od stycznia 2014 roku do lipca 2016 roku. Pacjentki odbywały dwutygodniowy cykl fizjoterapii ambulatoryjnej. W celu oceny skuteczności leczenia obrzęku mierzono obwody kończyny górnej przed i po fizjoterapii. Wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki Większość badanych stanowiły pacjentki, u których od zabiegu mastektomii nie upłynęło jeszcze 5 lat. Wykazano występowanie istotnie mniejszych obwodów ramienia kończyny chorej po fizjoterapii w porównaniu do obwodów ramienia kończyny chorej przed fizjoterapią (p<0,001). Nie stwierdzono różnic w pomiarach obwodów kończyn w zależności od czasu jaki upłynął od mastektomii. W opinii pacjentek najskuteczniejszym zabiegiem był ręczny drenaż limfatyczny (p=0,04). Analiza statystyczna wykazała występowanie istotnie mniejszych obwodów ramienia u osób korzystających z 2-3 zabiegów (p=0,001) w porównaniu z pacjentkami, u których stosowano mniej lub więcej zabiegów jednocześnie. Wnioski 1. Dwutygodniowy cykl fizjoterapii najskuteczniej zmniejsza obrzęk w okolicy ramienia. 2. Czas od wykonanej mastektomii nie ma wpływu na efekt leczenia obrzęku limfatycznego. 3. Najskuteczniejszym w opinii pacjentek zabiegiem w obrzęku limfatycznym po mastektomii jest drenaż limfatyczny. 4. Najlepsze wyniki w obrzęku limfatycznym daje stosowanie jednocześnie 2-3 zabiegów fizjoterapeutycznych.
EN
Lymphoedema is the progressive accumulation of protein-rich fluid in the tissue, resulting froman anatomic or functional obstruction of the lymphatic system. Worldwide about 10 million people have lymphoedema secondary to breast and pelvic cancer therapy, recurrent infections, injuries or vascular surgery. The disease is frequently misdiagnosed treated too late or not treated at all. At the initial medical evaluation of patients with suspected extremity lymphoedema, it is highly desirable for physicians to define the abnormality; to determine whether the suspected abnormality is, in fact, a lymphatic one. The disease is often possible to be diagnosed by its characteristic clinical presentation, yet, in some cases, ancillary tests might be necessary to establish the diagnosis. The presentation overviews the problem of clinical basis, diagnosis and therapy of lymphoedema. Regarding diagnostics the measurement of circumference and volume of the limb are presented, as well as diagnostic imaging modalities. These include direct and indirect lymphography, MRI, CT, ultrasound imaging and lymphoscintigraphy, which are currently considered to be a leading technique in the primary diagnosis of lymphoedema and its follow-up. The paper presents the usefulness of lymphoscintigraphy in: - diagnosis of lymphatic oedema; - assessment of the efficacy of therapeutic methods; - prediction of the outcome of therapy; - assessment of the risk of development of lymphoedema. The role of lymphoscintigraphy in the management of lymphoedema will be probably growing for a few reasons: - the higher incidence of breast cancer and longer survival of patients; - the need of early diagnostic methods, evaluation of lymphoedema over a period of time, development of new therapeutic techniques and finding methods to assess objectively the effect of therapy.
3
100%
PL
Obrzęk limfatyczny jest spowodowany zaburzeniem transportu chłonki w układzie limfatycznym. Może być skutkiem nieprawidłowej budowy i funkcji naczyń chłonnych (obrzęk limfatyczny pierwotny) lub może być związany z chorob otworową (obrzęk wtórny), najczęściej po usunięciu raka piersi, w wyniku powikłań po usunięciu lub napromienieniu węzłów chłonnych. Stopniowo powiększają się obwody kończyny po stronie operowanej. Występują: zmniejszenie ruchomości, zmiany zapalne i ból. Brak odpowiedniego leczenia prowadzi do stopniowego narastania obrzęku, co rzutuje na sprawność fizyczną pacjentek (ograniczenie ruchomości kończyny, osłabienie siły mięśniowej) oraz ich psychikę (względy estetyczne, dyskomfort, stres). Celem pracy jest ocena skuteczności metod terapii przeciwobrzękowej w redukcji obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii stosowanych w zakresie Kompleksowej Fizykalnej Terapii Udrażniającej. Przebadano 33 kobiety z obrzękiem limfatycznym po mastektomii z powodu raka w wieku 36 do 73 lat (52,0 ± 8,1 roku). Chore były leczone w Zakładzie Rehabilitacji Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Ze względu na konsystencję obrzęku wyróżniono dwie grupy: 1. grupę stanowiły 23 kobiety z I○ obrzęku limfatycznego, w 2. grupie z II○ obrzęku było 10 chorych. Przed rozpoczęciem terapii i po 10 zabiegach oceniano obwody kończyn górnych oraz zakresy ruchu w stawach kończyny po stronie operowanej. U wszystkich pacjentek stosowano program Kompleksowej Fizykalnej Terapii Udrażniającej (masaż wibracyjny, masaż wirowy, drenaż limfatyczny klatki piersiowej i kończyny górnej, pneumatyczny masaż kończyny górnej, ćwiczenia czynne wolne i izomeryczne, ćwiczenia oddechowe). U pacjentek z grupy 2. dodatkowo stosowano kompresję kończyny zajętej obrzękiem. Po terapii stwierdzono w obu badanych grupach istotne zmniejszenie obwodów kończyny strony operowanej i poprawę ruchomości. Większą redukcję obrzęku i poprawę ruchomości kończyny obserwowano w grupie 2. Metody zastosowane w terapii przeciwobrzękowej istotnie wpływają na zmniejszenie obwodów kończyn dotkniętych obrzękiem u kobiet po mastektomii. Zmniejszenie obrzęku wpływa na poprawę zakresu ruchów w stawach i sprawność kończyny po stronie operowanej. Kompleksowa Fizykalna Terapia Udrażniająca jest skuteczną metodą zwalczania obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii.
EN
Lymphoedema is caused by disturbances in transport of lymph in the lymphatic system. It may result from an abnormal structure and function of lymphatic vessels (primary lymphoedema) or it may be related to cancer (secondary lymphoedema), most frequently after mastectomy with lymphadectomy or after irradiation of lymph nodes. The circumference of the limb on the operated side gradually increases. Lack of proper treatment leads to gradual growth of lymphoedema, which in turn affects the patients' physical condition (limitation of limb mobility, weakening of muscles) and psychological state (aesthetic conditions, discomfort and stress). The aim of the research was to evaluate the efficiency of Complex Decongestive Physical Therapy in reducing lymphoedema in women after mastectomy. 33 women aged 36-73 (mean 52.0 ± 8.1) with lymphoedema following mastectomy were examined. The patients underwent treatment at the Rehabilitation Department of Świętokrzyskie Centre for Oncology in Kielce. The patients were divided into two groups according to the consistency of lymphoedema: 23 women with first degree lymphoedema in Group 1 and 10 women with second degree lymphoedema in group 2. Lymphoedema, circumferences and mobility of the limbs were assessed before the treatment and after 10 applications of Complex Decongestive Physical Therapy (vibration message, water rotational message, chest and upper limb lymphatic drainage, upper limb pneumatic message, free active and isometric exercises, breathing exercises). Additionally, in Group 2, compresses were applied on the affected limb. It was observed that the oedema of the treated limbs was significantly reduced and the mobility in the limbs increased in both groups. A more significant reduction of the oedema and improvement of mobility in treated limbs were observed in group 2. The methods used in anti-oedematous therapy significantly decrease the circumferences of the upper limb with lymphoedema in women after mastectomy. The decrease of lymphoedema enhances mobility in joints and the performance of the affected limb. The Complex Decongestive Physical Therapy is an effective method of treatment of lymphoedema in women after mastectomy.
PL
Wstęp: Nowotwór piersi jest najczęstszym nowotworem występującym u kobiet w Polsce, stanowiąc około 20% ogółu zachorowań na nowotwory złośliwe. Jednym z powikłań po leczeniu operacyjnym (mastektomii) jest zastoinowa niewydolność układu chłonnego. Jej kliniczną manifestacją jest obrzęk limfatyczny. Celem pracy była ocena skuteczności kompleksowego leczenia fizjoterapeutycznego obrzęku limfatycznego kończyny górnej po zabiegu mastektomii u kobiet. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone w Zakładzie Rehabilitacji Centrum Ziemi Lubelskiej w Lublinie. Grupa badawcza liczyła 40 kobiet w wieku od 39 do 76 lat (średnia wieku 59,3 lat) leczonych z powodu raka piersi, u których wystąpił obrzęk limfatyczny. Każda z pacjentek poddana została leczeniu fizjoterapeutycznemu przez 10 dni w okresie dwóch tygodni. Terapia składała się z: kąpieli wirowej miejscowej kończyny górnej, rytmicznego masażu pneumatycznego, masażu za pomocą aparatu Aquavibron, manualnego drenażu limfatycznego według Voddera, miejscowej krioterapii oraz ćwiczeń zbiorowych kończyn górnych. Oceniono zmianę wielkości i konsystencji obrzęku limfatycznego, zmianę stopnia nasilenia bólu, wpływ zastosowanej terapii na zmianę objawów towarzyszących obrzękowi i na zakres ruchomości stawów kończyny górnej objętej obrzękiem limfatycznym. Wyniki: Przed rozpoczęciem terapii średnie nasilenie dolegliwości bólowych w skali VAS wynosiło 3,9±1,9, natomiast po jej zakończeniu 2,7±1,7. Średnia wartość pomiarów obwodów w dziewięciu miejscach na kończynie objętej obrzękiem zmniejszyła się o 0,9 cm (3,5%). Pod wpływem zastosowanych metod fizjoterapeutycznych uzyskano średnią poprawę zakresu ruchów w stawie łopatkowo– ramiennym o 5,1º (9%), w stawie łokciowym o 5,2º (3,9%) i nadgarstkowym o 3,6º (12%). Wnioski: Zastosowanie metod fizjoterapeutycznych w znacznym stopniu wpłynęło na zmniejszenie obrzęku limfatycznego kończyny górnej u kobiet po mastektomii. Użyta kompleksowa terapia wpływa pozytywnie na zmianę konsystencji obrzęku limfatycznego kończyny górnej. W badanej grupie zmniejszenie obrzęku limfatycznego przyczyniło się do poprawy zakresu ruchomości we wszystkich stawach kończyny górnej i zmniejszenia odczuwanych dolegliwości bólowych.
EN
Introduction: Lymphoedema (congestive insufficiency of the lymphatic system) is one of the complications occurring after mastectomy. The aim of this study was to assess the effectiveness of comprehensive physical therapy. Materials and methods: The study was conducted at the Department of Rehabilitation and Psychotherapy at Medical University of Lublin with a group of 40 women aged 39 to 76 years (mean age 59.3 years) who developed lymphoedema after treatment for breast cancer. The two-week physical therapy involved a whirlpool bath, rhythmic pneumatic massage, massage using an Aquavibron massager, Vodder’s manual lymphatic drainage, local cryotherapy, and collective physical exercises of the upper limbs. The aim of the study was to assess changes in lymphoedema size and consistency, pain intensity, movement range in upper limb joints, and other symptoms accompanying lymphoedema. Results: Mean pain intensity on the VAS scale was 3.9±1.9 prior to the therapy and 2.7±1.7 after it. Mean girth value measured at nine different locations on the lymphoedemic limb decreased by 0.9 cm (3.5%). Mean improvement in movement range amounted to 5.1º (9%) in the shoulder joint, 5.2º (3.9%) in the elbow joint, and 3.6º (12%) in the wrist joint. Conclusions: The therapy had a beneficial effect on the size and consistency of upper limb lymphoedema. Furthermore, an improvement in movement range and a reduction of pain intensity in the upper limb joint were observed.
EN
Breast cancer is the most common malignant tumour developing in Polish women. Each year, over 11,000 new cases are registered in our country. Breast cancer is the leading cause of mortality due to malignant neoplasms in the females. The aim of paper, apart of presenting extremely advanced clinical cases of breast cancer and management strategies implemented, is to highlight the complexity of this problem, due overlapping of several medical and social factors. Inoperable, locally advanced breast cancer usually presents clinically as a giant primary tumour, frequently with extensive metastases in the axillary fossa. Giant breast tumour, with a diameter exceeding 5 cm, frequently extensively invading skin and deeper tissues, is usually accompanied by lymphatic oedema. Occurrence of such clinically advanced and morphologically gigantic forms of breast cancer in the material of Palliative Care Unit is most often due to one of the following: dynamic progression or recurrence of the disease, refusal of cause-oriented treatment or its interruption and extreme neglect. The main treatment option in this group of patients is aggressive induction chemotherapy. If surgery is contraindicated, patients undergo radical radiotherapy. Principal goal of therapy at a palliative care unit is relief of symptoms and improvement of quality of life, realized by medical and non-medical means. Psychological and spiritual support aims at creating a positive attitude of the patient towards his or her condition. The key factor is partner-like relations with patients, preservation of their autonomy and respect for their decisions concerning continuation of further treatment.
PL
Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym występującym u kobiet w Polsce. Każdego roku w naszym kraju rejestruje się ponad 11 000 nowych zachorowań. Rak piersi jest także przyczyną największej liczby zgonów spowodowanych przez nowotwory złośliwe u kobiet. Celem pracy - oprócz przedstawienia krytycznie zaawansowanych obrazów klinicznych raka piersi i metod postępowania leczniczego - jest zwrócenie uwagi na złożoność problemu i nakładanie się różnorodnych czynników zdrowotnych i społecznych. Nieoperacyjny, miejscowo zaawansowany rak piersi obejmuje przypadki, dla których typowe są duży pierwotny guz oraz najczęściej rozlegle przerzuty w dole pachowym. Olbrzymi guz piersi - o średnicy przekraczającej 5 cm - często nacieka rozlegle skórę, tkanki położone głębiej, zazwyczaj towarzyszy mu obrzęk limfatyczny. Występowanie zaawansowanych klinicznie - często olbrzymich morfologicznie - postaci raka piersi w analizowanym materiale Oddziału Opieki Paliatywnej ma najczęściej trzy źródła: krytyczny rozwój lub nawrót choroby, odmowę leczenia przyczynowego lub jego zaniechanie oraz krytyczne zaniedbania. Podstawowym leczeniem systemowym w tej grupie chorych jest agresywna chemioterapia indukcyjna. W przypadku przeciwwskazań do zabiegu operacyjnego leczeniem z wyboru jest radykalna radioterapia. Zasadniczy cel leczenia na oddziale opieki paliatywnej to przede wszystkim łagodzenie objawów choroby oraz poprawa jakości życia, co uzyskuje się na drodze postępowania medycznego i niemedycznego. Poprzez wsparcie psychologiczne i duchowe dąży się do tego, aby pacjent osiągnął pozytywną ocenę swojego stanu. Istotne jest podmiotowe traktowanie chorego, dbałość o zachowanie jego autonomii i szanowanie jego decyzji co do dalszego postępowania terapeutycznego.
PL
Kompleksowa fizjoterapia (Combined Physical Therapy, CPT) jest znaną od dawna i skuteczną metodą postępowania leczniczego z wyboru w rozwiniętym obrzęku chłonnym - limfatycznym kończyn. Przynosi ona wymierny efekt kliniczny polegający na zmniejszeniu się wielkości obrzęku, ogólnej poprawie sprawności, zmniejszeniu się dolegliwości towarzyszących chorobie. W ocenie skuteczności terapii stosuje się różne metody, co stwarza trudności porównawcze (np. pomiędzy różnymi ośrodkami fizjoterapeutycznymi). Podstawowym sposobem ewaluacji jest porównanie objętości kończyn lub obrzęku (rozumianego jako różnica pomiędzy kończyną chorą i zdrową) obliczonych w oparciu o zmierzone obwody, przed rozpoczęciem i po zakończeniu leczenia. Odniesienie objętości kończyny lub obrzęku do objętości kończyny pozwala na porównanie zaawansowania u chorych różnych konstytucjonalnie. Istotna jest też ocena konsystencji obrzęku (tj. charakter plastyczny, elastyczny lub twardy) świadcząca o stopniu zaawansowania choroby. Kolejnym sposobem oceny jest porównanie sprawności kończyny, w oparciu o ograniczenie zakresu ruchów w stawach, ubytek siły mięśniowej oraz o ocenę zaburzeń funkcji manipulacyjnej ręki lub patologii chodu. Inną wykorzystywaną metodą oceny jest porównanie wybranych dolegliwości fizycznych towarzyszących obrzękowi i często zgłaszanych przez chorych (zwykle są to ból kończyny, nadmierny ciężar lub osłabienie, rzadziej rozpieranie skóry, drętwienie i mrowienie) oraz ocena jakości życia związanej ze zdrowiem (HRQoL). Obiektywną metodą oceny szybkości przemieszczenia się płynu tkankowego oraz morfologii jego rozmieszczenia w zajętych obrzękiem tkankach jest limfoscyntygrafia. Zarówno badanie dynamiczne (w pierwszych minutach) jak i statyczne (po kilku godzinach) można wykorzystać do oceny niewymuszonego odpływu chłonki przed i po leczeniu. W pracy szczegółowo omówiono poszczególne sposoby oceny kompleksowego leczenia obrzęku i zaproponowano jej modelowy system możliwy do zastosowania w praktyce.
EN
Combined Physical Therapy (CPT) is an effective method in the therapy of developed limb lymphoedema. It results in marked clinical effects including: oedema volume reduction, limb function improvement, decreasing physical symptoms. There are numerous assessment methods available, which creates difficulties in relative evaluation / meta-analyses (eg. among different therapeutical schools). Basic method of evaluation involves comparing affected limb volume or oedema volume (i.e. the difference in limb volumes between the affected and unaffected side) calculated from circumference measurements, before and after physical treatment. Relating limb volume or edema volume to normal limb volume allows us to compare patients with lymphoedema who are constitutionally different. Apart from limb volumes assessment, evaluation of oedema consistency is also important (pitting edema vs. non-pitting edema on palpation), which provides an information about disease progression. Other methods of assessment involve comparison of limb function – joint mobility defect, gripping force and evaluation of disturbances of hand manipulation and walking. Yet, another method of evaluation involves comparison of physical disorders associated with lymphoedema (usually limb pain, heaviness and weakness) and the healthrelated quality of life. Lymphoscintigraphy seems to be an objective method of evaluating lymphatic transport and the morphology of lymph distribution. Both dynamic and static scintigraphy are useful for assessing spontaneous lymph outflow from the affected limb before and after physiotherapy. In this article, methods of evaluating the efficiency of lymphoedema treatment are discussed, and a practical approach to lymphoedema management is proposed.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.