Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  nikiel
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Introduction: Total rating impact of particulate matter in ground air layer recently takes on particular significance in evaluation of health risk. Indeed particulate matter is of interest to many research centres, however in so far PM related works the probability of adverse health impacts were not taken into account triggered with impact of additional presence of particulate matter from secondary dusting. The aim of the work: The work target was determination of secondary emission of Cu, Ni and Pb measured in streets with high traffic volume in many towns of Silesia Voivodeship. Materials and methods: Dust collected from the distance of about 200 m from busy roads in Upper Silesia cities was analyzed by the method of plasma spectrophotometry. The phenomenon of secondary dusting was defined by few coefficients of: secondary emission, enrichment, contamination and parameter of extra mass of a given metal in widespread air pollution. Results: It was concluded that absorbed dose of Cu and Pb changes depends on the area under study and decreases along with child’s age. Decrease of absorbed age depending doses is explained, so far, by significant increase of body mass in comparison to anatomically conditioned size of respiratory system.Also health risk estimated in relation to children residing in selected areas is diversified.. And it also decreases along with the children growing older. It appears, however, that health risk is determined by the volume of secondary PM emission and to children mostly threatened with Ni belong those who are particularly exposed to secondary emission of this metal. The secondary dusting is particularly dangerous for respiratory system and plays more important role than averaged content of this chemical in the environment.
PL
Wstęp: Sumaryczna ocena oddziaływania zanieczyszczeń pyłowych [ZP], obecnych w przyziemnej warstwie powietrza, nabiera ostatnio szczególnego znaczenia w szacowaniu ryzyka zdrowotnego. Wprawdzie ZP są przedmiotem zainteresowania wielu ośrodków badawczych, to jednak, w dotychczas poświęconych im pracach nie uwzględniano prawdopodobieństwa występowania negatywnych skutków zdrowotnych, wywoływanych oddziaływaniem dodatkowej ich obecności (zjawisko wtórnego pylenia). Cel badań: Celem pracy było określenie wtórnej emisji Cu, Ni i Pb mierzonej w sąsiedztwie ulic o nasilonym – choć zróżnicowanym – natężeniu ruchu samochodowego w wielu miastach województwa śląskiego. Materiał i metody: Materiałem do przeprowadzenia badań były próbki pyłu zebrane w odległości ok. 200 m od ruchliwych ulic miast Górnego Śląska i Zagłębia w latach 2006–2010 i analizowane metodą spektrometrii plazmowej. Zjawisko wtórnego pylenia opisano współczynnikami: wtórnej emisji, wzbogacenia, kontaminacji i parametru dodatkowej masy danego metalu w ogólnym zanieczyszczeniu powietrza. Wyniki: Stwierdzono, że wchłaniana dawka Cu i Pb, zmienia się w zależności od badanego obszaru i zmniejsza się z wiekiem dziecka. Zmniejszanie się wchłanianych dawek w zależności od wieku tłumaczy się – jak dotąd – znaczącym przyrostem ogólnej masy ciała w porównaniu do uwarunkowanej wiekiem, anatomicznie określonej wielkości układu oddechowego. Również ryzyko zdrowotne szacowane w odniesieniu do dzieci zamieszkałych w wybranych okolicach jest zróżnicowane i zmniejsza się wraz z dorastaniem dzieci. Okazuje się jednak, że ryzyko zdrowotne jest ponadto determinowane wielkością wtórnej emisji pyłów, a do dzieci najbardziej zagrożonych Ni należą te, które narażone są w sposób szczególny na wtórną emisję tego metalu. Wspomniana emisja jest niebezpieczna dla układu oddechowego i odgrywa większą rolę aniżeli uśredniona zawartość tego pierwiastka w szeroko pojętym środowisku.
EN
The content of trace elements in soils varies widely and their mobility and availability depends not only on the total content but also on the form of in which these elements occur. The aim of this study was to determine the total content of nickel, lead, zinc and copper in soils used for agriculture, and assess the mobility and phytoavailability of these metals against a background of physical and chemical properties of these soils. In samples taken from three soil profiles (Phaeozem and 2 Fluvisols) the contents of Ni, Pb, Zn and Cu were determined using atomic absorption spectroscopy in the solutions obtained according to the protocol of modified BCR sequential extraction procedure supplemented with aqua regia digestion. The total content of the analyzed metals in most cases corresponded to the natural values, often not exceeding the geochemical background level. It was only in the one profile of the Fluvisols (Endogleyic Fluvisol) that a higher concentration of zinc and lead was noticed (especially in the surface horizon), slightly exceeding the legal limit. Among the studied metals the lowest phytoavailability was characterized by copper (exchangeable forms on average 4.73% of the total), and the highest by zinc (11.49%). Nickel was the most permanently bound with soil solid phase, and its content in the residual fraction reached 84.46% of the total. Approximately a half of the total lead content was determined as a fraction bound with iron and manganese oxides, while in the case of this metal a significant role in binding of this metal was playing organic matter (fraction bound with organic matter and sulphides - an average of 27.5%). Significant role in the binding of all investigated metals was credited to iron and manganese compounds.
PL
Zawartość pierwiastków śladowych w glebach waha się w szerokich granicach, a ich mobilność i dostępność uzależniona jest nie tylko od całkowitej zawartości, lecz również od formy, w jakiej występują. Celem niniejszej pracy było poznanie zawartości całkowitej niklu, ołowiu, cynku i miedzi w glebach użytkowanych rolniczo oraz ocena mobilności i fitodostępności tych metali na tle właściwości fizykochemicznych tych gleb. W próbkach pobranych z 3 profili glebowych (czarna ziemia i 2 profile mad rzecznych) oznaczono zawartość Ni, Pb, Zn i Cu metodą atomowej spektroskopii absorpcyjnej w roztworach otrzymanych zgodnie z protokołem zmodyfikowanej procedury ekstrakcji sekwencyjnej BCR uzupełnionej roztwarzaniem w aqua regia. Zawartość całkowita badanych metali odpowiadała w większości przypadków wartościom naturalnym, często nie przekraczając poziomu tła geochemicznego. Tylko w przypadku jednej z badanych mad stwierdzono podwyższoną zawartość cynku i ołowiu, szczególnie w poziomie powierzchniowym, przekraczającą nieznacznie dopuszczalne normy. Najniższą fitodostępnością spośród badanych metali charakteryzowała się miedź (formy wymienne średnio na poziomie 4,73% zawartości całkowitej), a najwyższą cynk (11,49%). Najtrwalej z fazą stałą gleby związany był nikiel, którego zawartość we frakcji rezydualnej sięgała 84,46% zawartości całkowitej. Średnio połowa zawartości całkowitej ołowiu oznaczona została jako frakcja związana z tlenkami żelaza i manganu, jednocześnie w przypadku tego metalu znaczącą rolę w jego wiązaniu odgrywała materia organiczna (frakcja związana z materią organiczną i związkami siarki - średnio 27,5%). Wyraźnie znaczącą rolę w wiązaniu wszystkich badanych metali odgrywały związki żelaza i manganu.
3
Content available remote

Phytoextraction of Nickel by Selected Ornamental Plants

80%
EN
In the pot experiment the effect of increasing doses of Ni (the control, 25, 50, 75, 150, 300 mg · dm-3 substrate) on the content of this metal in individual organs of aboveground parts was investigated in three selected species of ornamental plants: Aztec marigold (Tagetes erecta L.), sunflower (Helianthus annus L.) and love-lies-bleeding (Amaranthus caudatus L.). A significant effect of increasing Ni doses on the content of this metal was found in individual organs of selected species. In Tagetes erecta L. and Amaranthus caudatus L. the highest amounts of nickel were accumulated in leaves, while in sunflower growing in the substrate, to which nickel was introduced at 25, 50, 75 and 150 mg·dm-3, the highest amounts of this metal were accumulated in inflorescences. Among the analyzed species of ornamental plants growing in the substrate with no addition of this metal and in the substrate with an addition of 25 and 50 mg Ni · dm-3 the highest nickel uptake was observed in Tagetes erecta L. plants. For the substrate with an addition of 75, 150 and 300 mg Ni · dm-3 the biggest nickel accumulation was recorded in Amaranthus caudatus L.
PL
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ rosnących dawek Ni (kontrola, 25, 50, 75, 150, 300 mg · dm-3 podłoża) na zawartość tego metalu w poszczególnych organach części nadziemnych trzech wybranych gatunków roślin ozdobnych: aksamitka wyniosła (Tagetes erecta L.), słonecznik ogrodowy (Helianthus annus L.), szarłat zwisły (Amaranthus caudatus L.). Stwierdzono istotny wpływ rosnących dawek Ni na zawartości tego metalu w poszczególnych organach wybranych gatunków. Tagetes erecta L. i Amaranthus caudatus L. najwięcej niklu akumulowały w liściach, natomiast słonecznik ogrodowy rosnący w podłożu, do którego wprowadzono nikiel w ilości 25, 50, 75 i 150 mg·dm-3, najwięcej tego metalu akumulował w kwiatostanach. Spośród badanych gatunków roślin ozdobnych rosnących w podłożu bez dodatku metalu oraz w podłożu z dodatkiem 25 i 50 mg Ni · dm-3 największym pobraniem niklu charakteryzowały się rośliny Tagetes erecta L. W podłożu z dodatkiem 75, 150 i 300 mg Ni · dm-3 największe pobranie niklu stwierdzono u Amaranthus caudatus L.
EN
Adverse effect of nickel on hydroponically cultivated plants of two Brasssica napus L. cultivars (Verona and Viking) was investigated. Dry mass of shoots and roots as well as some biochemical characteristics (concentration of photosynthetic pigments, TBARS and proteins) of plant leaves were determined. In addition, the content of nickel in plant organs was estimated. Visible symptoms of Ni toxicity were notable already at the lowest applied concentration (6 μmol · dm-3). Higher applied Ni concentrations (24, 60 and 120 μmol · dm-3) resulted in moderate to strong toxic effects on plants of both studied cultivars. After application of 6 and 12 μmol · dm-3 Ni shoot dry mass of cv. Viking was substantial lower than that of cv. Verona. Decrease of root dry mass after treatment with 6, 12 and 120 μmol · dm-3 Ni was similar for both cultivars. Strong decrease in content of photosynthetic pigments was observed after application of 120 μmol · dm-3. Comparing to the control, the content of these pigments in leaves of plants dropped under 50% (both cultivars). The highest applied Ni concentration 120 μmol · dm-3 caused that protein content in leaves dropped by 39% (cv. Verona) and 37% (cv. Viking) comparing to the control plants. After application of 120 μmol · dm-3 Ni the content of malondialdehyde in leaves was 2.64- (Viking) and 2.31- (Verona) times higher than that of control. Nickel amounts accumulated in roots of plants were higher than those in shoots. Accumulated Ni amounts in roots of cv. Verona plants were 1.3- (120 μmol · dm-3) to 1.9- (6 μmol · dm-3) times lower than those of cv. Viking plants, whereas metal amounts accumulated in shoots of cv. Verona plants were 1.2- (120 μmol · dm-3) to 1.8- (6 μmol · dm-3) times lower than those of cv. Viking plants.
PL
Zbadano niekorzystny wpływ niklu na dwie odmiany hydroponicznej, uprawnej rośliny Brassica napus L. (Werona i Viking). Określono suchą masę pędów i korzeni, a także niektóre właściwości biochemiczne (stężenie barwników fotosyntetycznych, TBARS i białek) liści roślin. Ponadto dokonano oceny stężenia niklu w organach roślin. Objawy zatrucia Ni było zauważalne już przy najniższym zastosowanym stężeniu (6 μmol · dm-3). Wyższe zastosowane stężenia Ni (24, 60 i 120 μmol · dm-3) dały od umiarkowanych do silnych efektów toksyczności dla roślin obu badanych odmian. Po zastosowaniu 6 i 12 μmol · dm-3 Ni sucha masa odmiany Viking była znacznie mniejsza niż odmiany Werona. Spadek suchej masy korzeni po wprowadzeniu 6, 12 i 120 μmol · dm-3 Ni był podobny dla obu odmian. Po zastosowaniu 120 μmol · dm-3 zaobserwowano silny spadek zawartości barwników fotosyntetycznych. W porównaniu do kontroli ilość tych pigmentów w liściach roślin spadła poniżej 50% (obie odmiany). Największe zastosowane stężenie Ni 120 μmol · dm-3 spowodowało, że zawartość białka w liściach spadła o 39% (odmiana Werona) i 37% (odmiana Viking) w porównaniu z roślinami kontrolnymi. Po wprowadzeniu 120 μmol · dm-3 Ni zawartość dialdehydu malonowego w liściach była 2,64 razy większa (odmiana Viking) i 2,31 razy większa (odmiana Verona) niż w przypadku kontroli. Stężenia Ni w korzeniach roślin były wyższe niż w pędach. Stężenie Ni w korzeniach odmiany Werona było od 1,3 (120 μmol · dm-3) do 1,9 (6 μmol · dm-3) razy mniejsze niż w odmianie Viking, natomiast ilość metali zgromadzonych w pędach odmiany Werona była od 1,2 (120 μmol · dm-3) do 1,8 (6 μmol · dm-3) razy mniejsza niż w odmianie Viking.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.