Wprowadzenie: Jak dotąd nie przeprowadzono badań dotyczących znaczenia czytania mowy u osób z upośledzeniem słuchu związanym z wiekiem. Celem niniejszego badania było sprawdzenie, czy zrozumiałość słów w niedosłuchu związanym z wiekiem (presbycusis) poprawiła się dzięki czytaniu mowy oraz porównanie umiejętności czytania mowy u osób z niedosłuchem o różnym stopniu nasilenia. Materiał i metody: Przeprowadzono analityczne i przekrojowe badanie wśród pacjentów w wieku powyżej 65 lat, którzy zostali podzieleni na dwie grupy: – badawczą z 29 osobami (n = 58 uszu), u których występowało obustronne czuciowo-nerwowe upośledzenie słuchu zgodne z niedosłuchem związanym z wiekiem (presbycusis) (74,1 ± 9,4 lat) – kontrolną z 10 osobami (n = 20 uszu) o maksymalnym niedosłuchu w stopniu lekkim (73,8 ± 8,5 lat). Wszyscy pacjenci zostali poddani ocenie zgodnej z protokołem, który obejmował pełne badanie lekarskie i audiologiczne, uwzględniające audiometrię słowną bez obserwowania i z obserwowaniem twarzy audiologa. Ustalono, że w każdej z grup występowała poprawa progu zrozumiałości mowy (Speech Reception Threshold; SRT). Przeprowadzono analizę opisową i statystyczną, przyjmując poziom istotności 0,05 (5%). Wyniki: Test Signal ujawnił statystycznie istotną różnicę w rozumieniu pomiędzy wynikami „z czytaniem mowy” i „bez czytania mowy” w grupie badanej (p <0,001 <0,05). Takie same wyniki statystyczne stwierdzono w grupie kontrolnej przy użyciu testu Wilcoxona. Test Manna-Whitneya wykazał, że wyniki były bardziej znaczące w grupie badanej (z = -5,835 i p <0,001). Dyskusja: Osoby z niedosłuchem związanym z wiekiem i upośledzeniem słuchu lepiej radziły sobie z rozumieniem słowa mówionego, gdy słuchanie tych słów połączone było z czytaniem mowy. Omawiane zjawisko zdaje się wskazywać na to, że obserwacja twarzy rozmówcy działa jak trzecie ucho.
Wprowadzenie: Jak dotąd nie przeprowadzono badań dotyczących znaczenia czytania mowy u osób z upośledzeniem słuchu związanym z wiekiem. Celem niniejszego badania było sprawdzenie, czy zrozumiałość słów w niedosłuchu związanym z wiekiem (presbycusis) poprawiła się dzięki czytaniu mowy oraz porównanie umiejętności czytania mowy u osób z niedosłuchem o różnym stopniu nasilenia. Materiał i metody: Przeprowadzono analityczne i przekrojowe badanie wśród pacjentów w wieku powyżej 65 lat, którzy zostali podzieleni na dwie grupy: – badawczą z 29 osobami (n = 58 uszu), u których występowało obustronne czuciowo-nerwowe upośledzenie słuchu zgodne z niedosłuchem związanym z wiekiem (presbycusis) (74,1 ± 9,4 lat) – kontrolną z 10 osobami (n = 20 uszu) o maksymalnym niedosłuchu w stopniu lekkim (73,8 ± 8,5 lat). Wszyscy pacjenci zostali poddani ocenie zgodnej z protokołem, który obejmował pełne badanie lekarskie i audiologiczne, uwzględniające audiometrię słowną bez obserwowania i z obserwowaniem twarzy audiologa. Ustalono, że w każdej z grup występowała poprawa progu zrozumiałości mowy (Speech Reception Threshold; SRT). Przeprowadzono analizę opisową i statystyczną, przyjmując poziom istotności 0,05 (5%). Wyniki: Test Signal ujawnił statystycznie istotną różnicę w rozumieniu pomiędzy wynikami „z czytaniem mowy” i „bez czytania mowy” w grupie badanej (p <0,001 <0,05). Takie same wyniki statystyczne stwierdzono w grupie kontrolnej przy użyciu testu Wilcoxona. Test Manna-Whitneya wykazał, że wyniki były bardziej znaczące w grupie badanej (z = -5,835 i p <0,001). Dyskusja: Osoby z niedosłuchem związanym z wiekiem i upośledzeniem słuchu lepiej radziły sobie z rozumieniem słowa mówionego, gdy słuchanie tych słów połączone było z czytaniem mowy. Omawiane zjawisko zdaje się wskazywać na to, że obserwacja twarzy rozmówcy działa jak trzecie ucho.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.