Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  niedosłuch przewodzeniowy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Ocena skuteczności leczenia dysfunkcji trąbek słuchowych przy pomocy inhalatora dyszowego AMSA

100%
Zając - Ratajczak I., Szkiełkowska A., Wilhelmsen K.
Otolaryngologia Polska
|
2016
|
vol. 70(6)
6-11
PL
Wstęp: Zapalenia górnych dróg oddechowych są częstymi chorobami wieku dziecięcego. Dzieci są bardziej podatne na zakażenia ucha środkowego, ponieważ ich trąbka słuchowa jest krótka, prosta i szeroka. W konsekwencji powyższych zmian zapalnych z jednoczesnym upośledzeniem drożności trąbki słuchowej bardzo często powstaje niedosłuch przewodzeni owy. Cel: Celem pracy była ocena skuteczności leczenia dysfunkcji trąbek słuchowych za pomocą inhalatora AMSA Materiał i metoda: Grupę badaną stanowiło 30 pacjentów. Tyle samo było w grupie kontrolnej. U wszystkich badanych stwierdzono upośledzenie słuchu typu przewodeniowego. Grupa badana leczona była za pomocą inhalatora AMSA. Grupę kontrolną leczono farmakologicznie. Pacjentów zbadano z wykorzystaniem audiometrii tonalnej oraz impedancyjnej na początku terapii, po tygodniu oraz po czterech tygodniach. Wyniki: Analiza statystyczna wykazała poprawę badanych parametrów u chorych leczonych inhalatorem AMSA w znacznie krótszym czasie niż u osób leczonych farmakologiczne.
2
Publication available in full text mode
Content available

Ocena skuteczności leczenia dysfunkcji trąbek słuchowych przy pomocy inhalatora dyszowego AMSA

100%
Zając - Ratajczak I., Szkiełkowska A., Wilhelmsen K.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2016
|
vol. 70
|
issue 6
6-11
PL
Wstęp: Zapalenia górnych dróg oddechowych są częstymi chorobami wieku dziecięcego. Dzieci są bardziej podatne na zakażenia ucha środkowego, ponieważ ich trąbka słuchowa jest krótka, prosta i szeroka. W konsekwencji powyższych zmian zapalnych z jednoczesnym upośledzeniem drożności trąbki słuchowej bardzo często powstaje niedosłuch przewodzeni owy. Cel: Celem pracy była ocena skuteczności leczenia dysfunkcji trąbek słuchowych za pomocą inhalatora AMSA Materiał i metoda: Grupę badaną stanowiło 30 pacjentów. Tyle samo było w grupie kontrolnej. U wszystkich badanych stwierdzono upośledzenie słuchu typu przewodeniowego. Grupa badana leczona była za pomocą inhalatora AMSA. Grupę kontrolną leczono farmakologicznie. Pacjentów zbadano z wykorzystaniem audiometrii tonalnej oraz impedancyjnej na początku terapii, po tygodniu oraz po czterech tygodniach. Wyniki: Analiza statystyczna wykazała poprawę badanych parametrów u chorych leczonych inhalatorem AMSA w znacznie krótszym czasie niż u osób leczonych farmakologiczne.
3
Publication available in full text mode
Content available

Niedosłuch przewodzeniowy po operacyjnym leczeniu otosklerozy – wieloletnie obserwacje

75%
Szyfter W., Gawęcki W., Bartochowska A., Balcerowiak A., Pietraszek M., Wierzbicka M.
|
|
vol. 75(1)
1-6
PL
Wstęp: Leczenie chirurgiczne otosklerozy od wielu lat stanowi powszechnie przyjęty sposób postępowania. Poprawa słuchu po operacji jest czasami wręcz spektakularna, a dobre wyniki uzyskuje się w wielu ośrodkach w ponad 90% całej operowanej populacji chorych. Jednakże w kolejnych latach po zabiegu u części pacjentów obserwowany jest stały lub postępujący niedosłuch przewodzeniowy. Cel: Celem pracy jest przedstawienie grupy chorych z niedosłuchem przewodzeniowym, który pojawił się po pierwszej operacji otosklerozy, oraz analiza przyczyn jego wystąpienia. Materiał i Metody: Analizie retrospektywnej poddano pacjentów operowanych pierwszorazowo w latach 2000–2009. Przeanalizowano ich dokumentację medyczną do końca 2019 roku, co umożliwiło uzyskanie wyników co najmniej 10-letnich obserwacji pooperacyjnych. Była to grupa 1118 chorych w wieku 14–82 lat, w tym 802 kobiet i 316 mężczyzn. Wyniki: Reoperacje z powodu niedosłuchu przewodzeniowego wykonano u 93 chorych, co stanowiło 8,3% pierwotnie operowanych. Zdecydowanie częściej wykonywano je u pacjentów po stapedektomiach (19,7%) niż po stapedotomii (5,5%). Śródoperacyjnie najczęściej stwierdzano przemieszczenie się protezki (44,1%), często związane z erozją lub nekrozą odnogi długiej kowadełka (28%). Rzadziej występowały: zrosty wokół protezki (10,8%), za mały otwór w płytce strzemiączka (8,6%), za krótka protezka (8,6%), progresja otosklerozy (7,5%), za długa protezka (6,4%), obecność ziarniniaka wokół protezki (5,4%) oraz przemieszczone kowadełko (4,3%). Wnioski: W przypadku otosklerozy leczenie operacyjne stanowi uznaną i dobrą metodę. Pozwala ono na uzyskanie poprawy słuchu u zdecydowanej większości leczonych w ten sposób chorych. Niestety na przestrzeni lat u części pacjentów ponownie rozwija się niedosłuch przewodzeniowy. Reoperacja daje szansę na ustalenie przyczyny i poprawę słuchu w większości takich przypadków.
4
Publication available in full text mode
Content available

Niedosłuch przewodzeniowy po operacyjnym leczeniu otosklerozy – wieloletnie obserwacje

75%
Wierzbicka M., Gawęcki W., Bartochowska A., Balcerowiak A., Pietraszek M., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 1
1-6
PL
Wstęp: Leczenie chirurgiczne otosklerozy od wielu lat stanowi powszechnie przyjęty sposób postępowania. Poprawa słuchu po operacji jest czasami wręcz spektakularna, a dobre wyniki uzyskuje się w wielu ośrodkach w ponad 90% całej operowanej populacji chorych. Jednakże w kolejnych latach po zabiegu u części pacjentów obserwowany jest stały lub postępujący niedosłuch przewodzeniowy. Cel: Celem pracy jest przedstawienie grupy chorych z niedosłuchem przewodzeniowym, który pojawił się po pierwszej operacji otosklerozy, oraz analiza przyczyn jego wystąpienia. Materiał i Metody: Analizie retrospektywnej poddano pacjentów operowanych pierwszorazowo w latach 2000–2009. Przeanalizowano ich dokumentację medyczną do końca 2019 roku, co umożliwiło uzyskanie wyników co najmniej 10-letnich obserwacji pooperacyjnych. Była to grupa 1118 chorych w wieku 14–82 lat, w tym 802 kobiet i 316 mężczyzn. Wyniki: Reoperacje z powodu niedosłuchu przewodzeniowego wykonano u 93 chorych, co stanowiło 8,3% pierwotnie operowanych. Zdecydowanie częściej wykonywano je u pacjentów po stapedektomiach (19,7%) niż po stapedotomii (5,5%). Śródoperacyjnie najczęściej stwierdzano przemieszczenie się protezki (44,1%), często związane z erozją lub nekrozą odnogi długiej kowadełka (28%). Rzadziej występowały: zrosty wokół protezki (10,8%), za mały otwór w płytce strzemiączka (8,6%), za krótka protezka (8,6%), progresja otosklerozy (7,5%), za długa protezka (6,4%), obecność ziarniniaka wokół protezki (5,4%) oraz przemieszczone kowadełko (4,3%). Wnioski: W przypadku otosklerozy leczenie operacyjne stanowi uznaną i dobrą metodę. Pozwala ono na uzyskanie poprawy słuchu u zdecydowanej większości leczonych w ten sposób chorych. Niestety na przestrzeni lat u części pacjentów ponownie rozwija się niedosłuch przewodzeniowy. Reoperacja daje szansę na ustalenie przyczyny i poprawę słuchu w większości takich przypadków.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.