Search results

1

Ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchu

100%

Niewiadomski P., Bielińska M., Pietkiewicz P., Olszewski J.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 3

20-30

PL

Wprowadzenie: Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 100 chorych, w tym u 54 kobiet i 46 mężczyzn w wieku 17–79 lat, których podzielono na dwie grupy: I grupa – 50 chorych, w tym 30 kobiet i 20 mężczyzn w wieku 17–79 lat z zawrotami głowy lub/i zaburzeniami słuchu oraz potwierdzoną asymetrią naczyń doczaszkowych, II grupa –50 chorych (stanowiących grupę kontrolną), w tym 24 kobiet i 26 mężczyzn w wieku 20–71 lat bez zawrotów głowy lub/i zaburzeń słuchu oraz bez zaburzeń w budowie naczyń doczaszkowych. U każdego pacjenta przeprowadzono badania podmiotowe, przedmiotowe otorynolaryngologiczne, USG Dopplera z określeniem średnicy tt. kręgowych i szyjnych oraz prędkości przepływu krwi w tt. kręgowych i szyjnych, diagnostykę audiologiczną, w tym badanie czasu latencji fal I, III, V słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu, diagnostykę otoneurologiczną z zastosowaniem testu skrętu szyi. Wyniki badań: Z analizy przedstawionego materiału wynika, że zastosowanie testu skrętu szyi w badaniu USG Dopplera powoduje w grupie badanej zwiększenie średniej prędkości skurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie przeciwnej do skrętu szyi, zwiększenie średniej prędkości rozkurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie wykonywanego testu oraz jej zmniejszenie po stronie przeciwnej w porównaniu do grupy kontrolnej. Wartość latencji fali I, II, V w badaniu ABR w fazie skrętu szyi ulega większemu wydłużeniu w grupie badanej niż kontrolnej, po stronie wykonanego testu. Wykonany test skrętu szyi w badaniu VNG powoduje wzrost występowania zarówno fal kwadratowych, jak i oczopląsu (dużo większe w grupie badanej niż kontrolnej). Wnioski. Zastosowanie testu skrętu szyi w badaniach USG Dopplera, ABR oraz VNG u chorych z zawrotami i/lub niedosłuchem powoduje, że badania te stają się czynnościowymi, a tym samym zwiększa się ich wartość diagnostyczna oraz możliwość ich wykorzystywania w monitorowaniu rehabilitacji zaburzeń ucha wewnętrznego.

2

Zgłaszalność na poziom diagnostyczny dzieci objętych Programem Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce z podziałem na województwa

100%

Greczka G., Zych M., Dąbrowski P., Gasińska A., Król A., Szyfter-Harris J., Szyfter W.

|

vol. 73(4)

1-7

PL

Wstęp: Dzięki Programowi Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSuN) dzieci rodzące się na terenie Polski objęte są bezpłatnym badaniem przesiewowym słuchu. W latach 2006–15 średnia roczna liczba dzieci z badaniem przesiewowym słuchu wyniosła 373,477. Z przeprowadzonej analizy Centralnej Bazy Danych (CBD) PPPBSuN wynika, że zaledwie 55,8% dzieci zgłasza się na badania kontrolne do specjalistycznych ośrodków. Cel: Celem poniższej pracy jest analiza danych dotycząca zgłaszalności dzieci na poziom diagnostyczny PPPBSuN w poszczególnych regionach Polski z podziałem na województwa oraz próba identyfikacji różnic i podobieństw pomiędzy obszarami. Wyniki: Analizą objęto grupę 182 978 dzieci zarejestrowanych w CBD PPPBSUN pomiędzy 1 czerwca a 30 listopada 2014 r., wśród której znajdowało się 15 049 dzieci wymagających wizyty na poziomie diagnostycznym Programu. 7 888 dzieci nie zgłosiło się na dalszą diagnostykę do ośrodków II poziomu PPPBSuN. Z tej grupy wybrano losowo 3 239 dzieci w celu przeprowadzenia ankiety telefonicznej wśród ich rodziców. Analiza statystyczna danych uzyskanych z ankiety wskazuje, że szacowana zgłaszalność na II poziom wynosi 83,6%. Wnioski: Dzięki przeprowadzonej ankiecie telefonicznej wykryto nieścisłości we wprowadzaniu danych do CBD. Najwięcej nieprawidłowości dotyczyło gromadzenia w CBD informacji na temat nieprawidłowego wyniku badania OAE, a także braku przeprowadzonego badania.

3

Analiza zmian Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków na przestrzeni 15 lat działania

100%

Greczka G., Zych M., Szyfter W., Wróbel M.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

vol. 72(2)

13-20

PL

Wstęp: Jednym z przykładów ogólnopolskiego programu prozdrowotnego w Polsce jest Program Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSuN). Jest on ukierunkowany na wczesną diagnostykę i interwencję u dzieci z zaburzeniami słuchu i podawany jako przykład programu dobrze zarządzanego. Prezentowanie wyników działania PPPBSuN, jak również aspektów organizacyjnych oraz własnych doświadczeń, mogą w znaczący sposób pomagać instytucjom zarządzającym innymi programami w osiąganiu wysokiej efektywności ich funkcjonowania. Celem niniejszej pracy jest szczegółowa analiza ewaluacji programu w okresie 15 lat jego działania, tj. identyfikacja zmian oraz konsekwencje ich wprowadzenia w perspektywie poprawy jakości i efektywności. Materiał i metody: Materiał stanowią dane dotyczące PPPBSuN, zarejestrowane w Centralnej Bazie Danych Programu, a także informacje organizacyjne związane z zarządzaniem, obsługą informatyczną oraz infrastrukturą PPPBSuN. Analizę przeprowadzono w oparciu o parametry oceny jakości (identyfikacje zmian i cel ich wprowadzenia) oraz efektywności (konsekwencje wprowadzenia zmian). Analiza dotyczy całego okresu funkcjonowania PPPBSuN – od 2002 do 2017 roku. Wyniki: W wyniku przeprowadzonej analizy zidentyfikowano 13 głównych modyfikacji programu spełniających kryteria „zmiany” oraz 11 mniejszych – pobocznych – wynikających z konieczności przystosowania funkcjonalności PPPBSuN do aktualnych potrzeb. Zmiany pogrupowano według pięciu kategorii: zmiany prawne, zmiany administracyjne, zmiany w zarządzaniu, audyt i kontrola oraz zmiany informatyczne. Dyskusja: Analizując ewaluację PPPBSuN można przyjąć, że wprowadzone zmiany, wpłynęły pozytywnie na poszczególne aspekty funkcjonowania PPPBSuN, ale nie wyczerpują możliwości dalszej optymalizacji jego działania. Program wymaga stałego rozwoju, tak by wzrastała skuteczność i efektywność jego działania, a zastosowane w nim rozwiązania mogły być bodźcem do ulepszania i tworzenia innych programów prozdrowotnych.

4

Problem rozpoznawania neuropatii słuchowej w ramach Programu Powszechnych Badań Przesiewowych Słuchu u Noworodków

100%

Kałos M.

Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny

|

2017

|

vol. 16

|

issue 2

41-46

EN

Since January 2003, the Program for Universal Hearing Screening in Newborns (PPPBSN) has been operating throughout Poland. Its aim is to detect hearing loss at an early stage in the entire population of newborn children. This program is an effective method of early detection of hearing disorders in children, as well as the initiation of treatment and rehabilitation of hearing loss, referred to as early audiological intervention. The term auditory neuropathy is defined as the syndrome of hearing organ dysfunction, characterized by the normal function of the external auditory cells, with the abnormal function of the distal auditory path. Auditory neuropathy occurs in approximately 9% of infants. The task of the first level of screening centers is to perform a hearing screening test in all live born newborns in the first or second day of life. The hearing test performed at this stage is the study of otoacoustic emission, currently the otoacoustic of non-linear distortion products is registered. Because otoacoustic emission records the activity of external auditory cells and does not assess the function of distal auditory path, there is a certain risk of „missing” children with auditory neuropathy. This regards in particular children for whom there are no other risk factors of hearing disorders.

PL

Od stycznia 2003 r. w całej Polsce działa Program Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSN), którego zadaniem jest bardzo wczesne wykrycie niedosłuchu w całej populacji nowonarodzonych dzieci. Program ten jest skuteczną metodą wczesnego wykrywania zaburzeń słuchu u dzieci, a także rozpoczęcia leczenia i rehabilitacji niedosłuchu, określanej terminem wczesnej interwencji audiologicznej. Terminem neuropatii słuchowej określa się zespół zaburzeń czynności narządu słuchu, charakteryzujący się prawidłową funkcją komórek słuchowych zewnętrznych, przy nieprawidłowej czynności dalszych odcinków drogi słuchowej. Neuropatia słuchowa występuje u ok. 9% niemowląt. Zadaniem ośrodków I poziomu skryningu jest przeprowadzenie badania przesiewowego słuchu u wszystkich żywo urodzonych noworodków w pierwszej lub drugiej dobie życia. Wykonywanym na tym etapie badaniem słuchu jest badanie otoemisji akustycznej; aktualnie rejestruje się otoemisję produktów zniekształceń nieliniowych ślimaka. Ponieważ otoemisja akustyczna rejestruje jedynie czynność komórek słuchowych zewnętrznych, a nie ocenia funkcji dalszych odcinków drogi słuchowej, istnieje pewne ryzyko „przeoczenia” dzieci z neuropatią słuchową. Dotyczy to zwłaszcza tych dzieci, u których nie stwierdza się innych czynników ryzyka uszkodzenia słuchu.

5

Czy trzy różne sposoby wyliczania średniego progu słyszenia można stosować wymiennie u pacjentów z przedsionkowym schwannoma w celu oceny ryzyka utraty słuchu po operacji?

100%

Ochal-Choińska A., Lachowska M., Kurczak K., Niemczyk K.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

vol. 74(5)

11-16

PL

Wstęp: Pacjenci z przedsionkowym schwannoma (vestibular schwannoma; VS) prezentują najczęściej ubytek progu słyszenia dla wysokich częstotliwości i opadający typ krzywej audiometrycznej. Nasuwa to wątpliwości, czy wszystkie stosowane w literaturze średnie progi słyszenia prawidłowo charakteryzują pacjentów z VS, gdyż typ średniego progu słyszenia, który uwzględnia wyższe częstotliwości, może być bardziej odpowiedni do określania słuchu u tych pacjentów. Cel: Celem pracy była analiza 3 popularnych sposobów wyliczenia średniego progu słyszenia (PTA1 – 500, 1000, 2000 i 3000 Hz; PTA2 – 500, 1000, 2000 i 4000 Hz; PTA3 – 500, 1000 i 2000 Hz) i określenie, który z nich jest najbardziej odpowiedni dla pacjentów z VS. Materiał i metody: Grupa 86 pacjentów zoperowanych z powodu przedsionkowego schwannoma techniką dostępu przez środkowy dół czaszki. Wyniki: Uwzględniając sposób wyliczania średniego progu słyszenia (PTA1, PTA2 i PTA3), wykazano istnienie takich samych lub zbliżonych korelacji między wartościami średnich progów słyszenia (PTA1, PTA2 i PTA3) przed operacją a utratą słuchu w wyniku operacji oraz poszczególnymi parametrami badań audiologicznych. Wnioski: Średnie progi słyszenia wyliczane według 3 różnych sposobów (PTA1, PTA2, PTA3) mogą być stosowane wymiennie przy określaniu wydolności słuchu u pacjentów z VS.

6

Analiza zmian Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków na przestrzeni 15 lat działania

100%

Greczka G., Zych M., Szyfter W., Wróbel M.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 2

13-20

PL

Wstęp: Jednym z przykładów ogólnopolskiego programu prozdrowotnego w Polsce jest Program Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSuN). Jest on ukierunkowany na wczesną diagnostykę i interwencję u dzieci z zaburzeniami słuchu i podawany jako przykład programu dobrze zarządzanego. Prezentowanie wyników działania PPPBSuN, jak również aspektów organizacyjnych oraz własnych doświadczeń, mogą w znaczący sposób pomagać instytucjom zarządzającym innymi programami w osiąganiu wysokiej efektywności ich funkcjonowania. Celem niniejszej pracy jest szczegółowa analiza ewaluacji programu w okresie 15 lat jego działania, tj. identyfikacja zmian oraz konsekwencje ich wprowadzenia w perspektywie poprawy jakości i efektywności. Materiał i metody: Materiał stanowią dane dotyczące PPPBSuN, zarejestrowane w Centralnej Bazie Danych Programu, a także informacje organizacyjne związane z zarządzaniem, obsługą informatyczną oraz infrastrukturą PPPBSuN. Analizę przeprowadzono w oparciu o parametry oceny jakości (identyfikacje zmian i cel ich wprowadzenia) oraz efektywności (konsekwencje wprowadzenia zmian). Analiza dotyczy całego okresu funkcjonowania PPPBSuN – od 2002 do 2017 roku. Wyniki: W wyniku przeprowadzonej analizy zidentyfikowano 13 głównych modyfikacji programu spełniających kryteria „zmiany” oraz 11 mniejszych – pobocznych – wynikających z konieczności przystosowania funkcjonalności PPPBSuN do aktualnych potrzeb. Zmiany pogrupowano według pięciu kategorii: zmiany prawne, zmiany administracyjne, zmiany w zarządzaniu, audyt i kontrola oraz zmiany informatyczne. Dyskusja: Analizując ewaluację PPPBSuN można przyjąć, że wprowadzone zmiany, wpłynęły pozytywnie na poszczególne aspekty funkcjonowania PPPBSuN, ale nie wyczerpują możliwości dalszej optymalizacji jego działania. Program wymaga stałego rozwoju, tak by wzrastała skuteczność i efektywność jego działania, a zastosowane w nim rozwiązania mogły być bodźcem do ulepszania i tworzenia innych programów prozdrowotnych.

7

Aktualne wskazania do implantacji ślimakowej u dorosłych i u dzieci

100%

Szyfter W., Karlik M., Sekula A., Harris S., Gawęcki W.

Otolaryngologia Polska

|

2019

|

vol. 73(3)

1-5

PL

Wstęp: Chirurgiczne leczenie głuchoty metodą implantów ślimakowych stosowane jest od ponad 40 lat. W tym czasie obserwuje się stałe, stopniowe i istotne poszerzanie wskazań do tego zabiegu. Materiał i metody: W naszym ośrodku w latach 1994–2018 założono 1480 różnego typu implantów ślimakowych – 647 u dorosłych oraz 883 u dzieci. W niniejszej pracy przedstawiono obecne wskazania oraz zasady kwalifikacji pacjentów wypracowane w oparciu o 25-letnie doświadczenie. Wyniki: Wskazania do implantacji ślimakowej u osób dorosłych stanowią: 1) obustronna głuchota postlingwalna, 2) obustronny niedosłuch czuciowo-nerwowy – w audiometrii tonalnej >70 dB HL (średnia 500–4000 Hz) i w audiometrii słownej rozumienie mowy w aparatach słuchowych <50% dla natężenia bodźca 65 dB przy braku korzyści z aparatów słuchowych, 3) obustronny głęboki niedosłuch dla częstotliwości wysokich z zachowaniem częstotliwości niskich przy braku korzyści z aparatów słuchowych, 4) niektóre przypadki asymetrycznego niedosłuchu z nasilonymi szumami w uchu głuchym. Wskazaniem u dzieci jest obustronny niedosłuch czuciowo-nerwowy >80 dB HL wyznaczony na podstawie badań słuchu po około 6-miesięcznej rehabilitacji z użyciem aparatów słuchowych. Dyskusja: Choć implantacja ślimakowa stosowana jest od ponad 40 lat, wskazania do tego zabiegu podlegają stałym modyfikacjom. Dotyczą one wieku kwalifikowanych pacjentów, implantacji u pacjentów z częściowo zachowanym słuchem, a także zabiegów u chorych z trudnymi warunkami anatomicznymi. W wielu krajach powszechnie wykonywane są też implantacje obustronne, a coraz liczniejsze ośrodki rekomendują ten zabieg w przypadku jednostronnej głuchoty lub asymetrycznego niedosłuchu, zwłaszcza z towarzyszącym szumem usznym w uchu głuchym.

8

Raport z realizacji Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce w 2016 roku

100%

Zych M., Greczka G., Dąbrowski P., Wróbel M., Szyfter-Harris J., Szyfter W.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 1

1-4

PL

Program Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSuN) działa na terenie całej Polski od 14 lat. Jego głównym założeniem jest przeprowadzenie badania przesiewowego słuchu w 2.–3. dobie życia dziecka oraz zebranie informacji na temat czynników ryzyka wystąpienia niedosłuchu. Łącznie w PPPBSuN na trzech poziomach referencyjności, bierze udział 496 ośrodków. Do 22 sierpnia 2017 roku w Centralnej Bazie Danych (CDB) PPPBSuN zarejestrowanych zostało 5 458 114 dzieci. Najczęściej występującym typem niedosłuchu u dzieci był obustronny niedosłuch czuciowo-nerwowy, który został zdiagnozowany w 2016 roku u 260 dzieci. W poniższym raporcie przedstawione są najważniejsze wyniki oraz wnioski płynące z funkcjonowania PPPBSuN w 2016 roku.

9

Zastosowanie akustycznych ocznych przedsionkowych potencjałów wywołanych (AC-oVEMP) w diagnostyce zawrotów głowy

100%

Zwierzyńska K., Lachowska M., Sokołowski J., Tataj E., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(2)

7-11

PL

Test przedsionkowych miogennych potencjałów wywołanych z zastosowaniem bodźca akustycznego (AC-VEMP) jest jednym z oceniających funkcjonowanie równowagi. Oczne przedsionkowe miogenne potencjały wywołane (AC-oVEMP) są badaniem przedsionkowych potencjałów wywołanych z mięśni gałkoruchowych, głównie skośnych dolnych (położonych najbardziej powierzchownie), a impulsy są przewodzone przez górną gałąź nerwu przedsionkowego i pochodzą z plamki łagiewki. Mimo że test oVEMP jest dość nowy, stał się niezwykle powszechny i stanowi narzędzie wykorzystywane w diagnostyce otologicznej i neurotologicznej. Chociaż powstaje coraz więcej artykułów na jego temat, wciąż trwają dyskusje nad metodologią i interpretacją wyników. W niniejszej pracy przedstawione zostaną zagadnienia związane z badaniem AC-oVEMP, tj. metodologia wykonania i interpretacja wyników oraz możliwości zastosowania w diagnostyce zawrotów głowy.

10

Ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchu

100%

Niewiadomski P., Bielińska M., Pietkiewicz P., Olszewski J.

Otolaryngologia Polska

|

2017

|

vol. 71(3)

20-30

PL

Wprowadzenie: Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchem. Materiał i metody: Badania przeprowadzono u 100 chorych, w tym u 54 kobiet i 46 mężczyzn w wieku 17–79 lat, których podzielono na dwie grupy: I grupa – 50 chorych, w tym 30 kobiet i 20 mężczyzn w wieku 17–79 lat z zawrotami głowy lub/i zaburzeniami słuchu oraz potwierdzoną asymetrią naczyń doczaszkowych, II grupa –50 chorych (stanowiących grupę kontrolną), w tym 24 kobiet i 26 mężczyzn w wieku 20–71 lat bez zawrotów głowy lub/i zaburzeń słuchu oraz bez zaburzeń w budowie naczyń doczaszkowych. U każdego pacjenta przeprowadzono badania podmiotowe, przedmiotowe otorynolaryngologiczne, USG Dopplera z określeniem średnicy tt. kręgowych i szyjnych oraz prędkości przepływu krwi w tt. kręgowych i szyjnych, diagnostykę audiologiczną, w tym badanie czasu latencji fal I, III, V słuchowych potencjałów wywołanych z pnia mózgu, diagnostykę otoneurologiczną z zastosowaniem testu skrętu szyi. Wyniki badań: Z analizy przedstawionego materiału wynika, że zastosowanie testu skrętu szyi w badaniu USG Dopplera powoduje w grupie badanej zwiększenie średniej prędkości skurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie przeciwnej do skrętu szyi, zwiększenie średniej prędkości rozkurczowej przepływu krwi w tętnicy kręgowej po stronie wykonywanego testu oraz jej zmniejszenie po stronie przeciwnej w porównaniu do grupy kontrolnej. Wartość latencji fali I, II, V w badaniu ABR w fazie skrętu szyi ulega większemu wydłużeniu w grupie badanej niż kontrolnej, po stronie wykonanego testu. Wykonany test skrętu szyi w badaniu VNG powoduje wzrost występowania zarówno fal kwadratowych, jak i oczopląsu (dużo większe w grupie badanej niż kontrolnej). Wnioski. Zastosowanie testu skrętu szyi w badaniach USG Dopplera, ABR oraz VNG u chorych z zawrotami i/lub niedosłuchem powoduje, że badania te stają się czynnościowymi, a tym samym zwiększa się ich wartość diagnostyczna oraz możliwość ich wykorzystywania w monitorowaniu rehabilitacji zaburzeń ucha wewnętrznego.

11

Zgłaszalność na poziom diagnostyczny dzieci objętych Programem Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce z podziałem na województwa

100%

Greczka G., Zych M., Dąbrowski P., Gasińska A., Król A., Szyfter-Harris J., Szyfter W.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2019

|

vol. 73

|

issue 4

1-7

PL

Wstęp: Dzięki Programowi Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSuN) dzieci rodzące się na terenie Polski objęte są bezpłatnym badaniem przesiewowym słuchu. W latach 2006–15 średnia roczna liczba dzieci z badaniem przesiewowym słuchu wyniosła 373,477. Z przeprowadzonej analizy Centralnej Bazy Danych (CBD) PPPBSuN wynika, że zaledwie 55,8% dzieci zgłasza się na badania kontrolne do specjalistycznych ośrodków. Cel: Celem poniższej pracy jest analiza danych dotycząca zgłaszalności dzieci na poziom diagnostyczny PPPBSuN w poszczególnych regionach Polski z podziałem na województwa oraz próba identyfikacji różnic i podobieństw pomiędzy obszarami. Wyniki: Analizą objęto grupę 182 978 dzieci zarejestrowanych w CBD PPPBSUN pomiędzy 1 czerwca a 30 listopada 2014 r., wśród której znajdowało się 15 049 dzieci wymagających wizyty na poziomie diagnostycznym Programu. 7 888 dzieci nie zgłosiło się na dalszą diagnostykę do ośrodków II poziomu PPPBSuN. Z tej grupy wybrano losowo 3 239 dzieci w celu przeprowadzenia ankiety telefonicznej wśród ich rodziców. Analiza statystyczna danych uzyskanych z ankiety wskazuje, że szacowana zgłaszalność na II poziom wynosi 83,6%. Wnioski: Dzięki przeprowadzonej ankiecie telefonicznej wykryto nieścisłości we wprowadzaniu danych do CBD. Najwięcej nieprawidłowości dotyczyło gromadzenia w CBD informacji na temat nieprawidłowego wyniku badania OAE, a także braku przeprowadzonego badania.

12

Raport z realizacji Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce w 2016 roku

100%

Zych M., Greczka G., Dąbrowski P., Wróbel M., Szyfter-Harris J., Szyfter W.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

vol. 72(1)

1-4

PL

Program Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków (PPPBSuN) działa na terenie całej Polski od 14 lat. Jego głównym założeniem jest przeprowadzenie badania przesiewowego słuchu w 2.–3. dobie życia dziecka oraz zebranie informacji na temat czynników ryzyka wystąpienia niedosłuchu. Łącznie w PPPBSuN na trzech poziomach referencyjności, bierze udział 496 ośrodków. Do 22 sierpnia 2017 roku w Centralnej Bazie Danych (CDB) PPPBSuN zarejestrowanych zostało 5 458 114 dzieci. Najczęściej występującym typem niedosłuchu u dzieci był obustronny niedosłuch czuciowo-nerwowy, który został zdiagnozowany w 2016 roku u 260 dzieci. W poniższym raporcie przedstawione są najważniejsze wyniki oraz wnioski płynące z funkcjonowania PPPBSuN w 2016 roku.

13

Śródoperacyjne monitorowanie słuchu metodą elektrokochleografii transtympanalnej (TT-ECochG) i słuchowych potencjałów wywołanych rejestrowanych bezpośrednio z nerwu ślimakowego (CNAP) podczas usuwania guza okolicy kąta mostowo-móżdżkowego – metodologia pomiarów i interpretacja wyników

88%

Pobożny I., Lachowska M., Bartoszewicz R., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2020

|

vol. 74

|

issue 6

1-8

PL

Wstęp: Celem niniejszej pracy było przedstawienie metodologii oraz interpretacji wyników śródoperacyjnego monitorowania słuchu za pomocą jednoczasowego pomiaru metodą elektrokochleografii transtympanalnej (TT-ECochG) i słuchowych potencjałów wywołanych rejestrowanych bezpośrednio z nerwu ślimakowego (direct CNAP) w trakcie usuwania osłoniaka przedsionkowego na przykładach operowanych pacjentów. Materiał i metody: W przedstawianej pracy zaprezentowano pacjentów jako przykłady ilustrujące metodologię i szczegółową interpretację wyników śródoperacyjnego monitorowania słuchu za pomocą TT-ECochG oraz direct CNAP. Wszystkie rejestrowane odpowiedzi elektrofizjologiczne były automatycznie zapisywane i przechowywane wraz z informacjami chirurgicznymi, a następnie poddane szczegółowym analizom i obliczeniom po operacji. Wyniki: Zaobserwowano następujące zmiany w TT-ECochG i direct CNAP: Pacjent nr 1 – odpowiedzi TT-ECochG i direct CNAP z niewielkimi, ale przejściowymi zmianami morfologicznymi (słuch został zachowany); Pacjent nr 2 – odpowiedzi CNAP zmieniły się znacząco, ale tymczasowo z trójfazowych na dwufazowe, nastąpiła częściowa, ale odwracalna desynchronizacja CNAP, obserwowane zmiany w TT-ECochG ostatecznie powróciły do wartości wyjściowej (doszło do pogorszenia słuchu związanego z zabiegiem chirurgicznym); Pacjent nr 3 – nieodwracalne zmiany TT-ECochG i direct CNAP (całkowita utrata słuchu). Wnioski: Zastosowanie jednoczasowej kombinacji metod TT-ECochG i direct CNAP umożliwia monitorowanie w czasie rzeczywistym stanu narządu słuchu w trakcie operacji usuwania guza nerwu VIII. Pozwala to na szybką ocenę stanu ślimaka i nerwu słuchowego podczas manipulacji chirurgicznych, które stwarzają ryzyko uszkodzenia słuchu u pacjenta poddawanego takiej operacji. Dzięki tak przeprowadzanemu monitorowaniu można szybko poinformować chirurga o zmianach obserwowanych w TT-ECochG i direct CNAP, a w konsekwencji zwiększyć szansę zachowania słuchu u operowanego pacjenta.

14

Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a

88%

Jasińska A., Lachowska M., Wnuk E., Niemczyk K.

Otolaryngologia Polska

|

2021

|

vol. 75(2)

1-8

PL

Choroba Ménière’a charakteryzuje się występowaniem napadowych wirowych zawrotów głowy, którym towarzyszy szum uszny i/lub uczucie pełności w uchu oraz fluktuacyjny niedosłuch odbiorczy. Pomimo wielu badań, etiologia tej choroby pozostaje nieznana, jednak uważa się, że u podłoża schorzenia leży rozszerzenie przestrzeni endolimfatycznych ucha wewnętrznego, zwane „wodniakiem śródchłonki”. Rozwój techniki badania rezonansu magnetycznego (MR) w ostatnich latach umożliwił przyżyciowe obrazowanie wodniaka endolimfatycznego u pacjentów z objawami choroby Ménière’a. Wizualizacja przestrzeni płynowych ucha wewnętrznego dokonywana jest po zastosowaniu kontrastu gadolinowego podawanego do jamy bębenkowej lub dożylnie. Ocena zaawansowania wodniaka jest możliwa dzięki selektywnemu przenikaniu środka kontrastowego do perylimfy, podczas gdy endolimfa pozostaje widoczna jako ubytki w zakontrastowaniu. Wśród stosowanych obecnie radiologicznych klasyfikacji oceny zaawansowania wodniaka możemy wyróżnić skale opisowe, półilościowe oraz objętościowe. Metody te wciąż poddawane są modyfikacjom mającym na celu zwiększenie ich czułości oraz swoistości. Liczne prace opisują korelacje objawów klinicznych i wyników badań audiologicznych oraz otoneurologicznych z zaawansowaniem wodniaka. MR ma zastosowanie także w diagnostyce pacjentów o niepełnym i nietypowym przebiegu choroby Ménière’a. Podczas leczenia kontrolne badania MR pozwalają na ocenę skuteczności poszczególnych metod terapii pod kątem zaawansowania zmian i dalszego przebiegu choroby w uchu wewnętrznym.

15

Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a

88%

Jasińska A., Lachowska M., Wnuk E., Niemczyk K.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 2

1-8

PL

Choroba Ménière’a charakteryzuje się występowaniem napadowych wirowych zawrotów głowy, którym towarzyszy szum uszny i/lub uczucie pełności w uchu oraz fluktuacyjny niedosłuch odbiorczy. Pomimo wielu badań, etiologia tej choroby pozostaje nieznana, jednak uważa się, że u podłoża schorzenia leży rozszerzenie przestrzeni endolimfatycznych ucha wewnętrznego, zwane „wodniakiem śródchłonki”. Rozwój techniki badania rezonansu magnetycznego (MR) w ostatnich latach umożliwił przyżyciowe obrazowanie wodniaka endolimfatycznego u pacjentów z objawami choroby Ménière’a. Wizualizacja przestrzeni płynowych ucha wewnętrznego dokonywana jest po zastosowaniu kontrastu gadolinowego podawanego do jamy bębenkowej lub dożylnie. Ocena zaawansowania wodniaka jest możliwa dzięki selektywnemu przenikaniu środka kontrastowego do perylimfy, podczas gdy endolimfa pozostaje widoczna jako ubytki w zakontrastowaniu. Wśród stosowanych obecnie radiologicznych klasyfikacji oceny zaawansowania wodniaka możemy wyróżnić skale opisowe, półilościowe oraz objętościowe. Metody te wciąż poddawane są modyfikacjom mającym na celu zwiększenie ich czułości oraz swoistości. Liczne prace opisują korelacje objawów klinicznych i wyników badań audiologicznych oraz otoneurologicznych z zaawansowaniem wodniaka. MR ma zastosowanie także w diagnostyce pacjentów o niepełnym i nietypowym przebiegu choroby Ménière’a. Podczas leczenia kontrolne badania MR pozwalają na ocenę skuteczności poszczególnych metod terapii pod kątem zaawansowania zmian i dalszego przebiegu choroby w uchu wewnętrznym.

16

Zastosowanie petrosektomii w chirurgii implantów ślimakowych

88%

Amernik K., Niemczyk K., Twardowska R., Jaworowska E.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9(2)

1-6

PL

Wstęp: Leczenie i rehabilitacja głębokich niedosłuchów przy pomocy implantów ślimakowych jest bezpieczną i efektywną metodą, którą można stosować zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. U chorych z perlakowym zapaleniem ucha lub u tych, którzy przebyli w przeszłości operację ucha techniką otwartą, stosuje się szczególną technikę chirurgiczną – petrosektomię boczną/subtotalną. Materiał i metody: Do badania włączono pacjentów z głębokim obustronnym niedosłuchem czuciowo-nerwowym, u których stwierdzono zapalenie ucha środkowego z perlakiem, bez perlaka lub po przebytym leczeniu operacyjnym ucha środkowego techniką otwartą. Przeprowadzono retrospektywną analizę danych pacjentów, wyników badań radiologicznych oraz audiologicznych. Wyniki: W Klinice Otolaryngologii Dorosłych i Dzieci i Onkologii Laryngologicznej PUM w latach 2008–2018 przeprowadzono 90 operacji wszczepienia implantu ślimakowego, w tym petrosektomię wykonano u 1 dziecka z perlakiem (5 lat) oraz u 2 dorosłych po przebytych operacjach techniką otwartą (62 i 73 lata). We wszystkich przypadkach zabieg był jednoetapowy. U chorych poddanych petrosektomii gojenie przebiegało prawidłowo. Okres obserwacji wynosił od 26 do 32 miesięcy. W kontrolnych badaniach tomografii komputerowej nie stwierdzono pośrednich cech wznowy perlaka. Chorzy pozostają pod stałą opieką laryngologiczną. Dziecko jest obciążone autyzmem i upośledzeniem umysłowym, obserwuje się u niego dobre reakcje słuchowe oraz rozumienie mowy, nie wykształciło mowy czynnej. U osób dorosłych w audiometrii wolnego pola słuch w implancie ślimakowym pozostaje na poziomie 35 i 40 dB, rozumienie mowy zaś na poziomie 80%. Dyskusja: Pacjenci z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego mogą być skutecznie i bezpiecznie leczeni metodą implantu ślimakowego przy zastosowaniu techniki petrosektomii bocznej. Petrosekomia boczna/subtotalna jest dostępem z wyboru, gdy głęboki niedosłuch czuciowo-nerwowy współistnieje z przewlekłymi zmianami zapalnymi ucha środkowego.

17

Śródoperacyjne monitorowanie słuchu metodą elektrokochleografii transtympanalnej (TT-ECochG) i słuchowych potencjałów wywołanych rejestrowanych bezpośrednio z nerwu ślimakowego (CNAP) podczas usuwania guza okolicy kąta mostowo-móżdżkowego – metodologia pomiarów i interpretacja wyników

88%

Pobożny I., Lachowska M., Bartoszewicz R., Niemczyk K.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

vol. 74(6)

1-8

PL

Wstęp: Celem niniejszej pracy było przedstawienie metodologii oraz interpretacji wyników śródoperacyjnego monitorowania słuchu za pomocą jednoczasowego pomiaru metodą elektrokochleografii transtympanalnej (TT-ECochG) i słuchowych potencjałów wywołanych rejestrowanych bezpośrednio z nerwu ślimakowego (direct CNAP) w trakcie usuwania osłoniaka przedsionkowego na przykładach operowanych pacjentów. Materiał i metody: W przedstawianej pracy zaprezentowano pacjentów jako przykłady ilustrujące metodologię i szczegółową interpretację wyników śródoperacyjnego monitorowania słuchu za pomocą TT-ECochG oraz direct CNAP. Wszystkie rejestrowane odpowiedzi elektrofizjologiczne były automatycznie zapisywane i przechowywane wraz z informacjami chirurgicznymi, a następnie poddane szczegółowym analizom i obliczeniom po operacji. Wyniki: Zaobserwowano następujące zmiany w TT-ECochG i direct CNAP: Pacjent nr 1 – odpowiedzi TT-ECochG i direct CNAP z niewielkimi, ale przejściowymi zmianami morfologicznymi (słuch został zachowany); Pacjent nr 2 – odpowiedzi CNAP zmieniły się znacząco, ale tymczasowo z trójfazowych na dwufazowe, nastąpiła częściowa, ale odwracalna desynchronizacja CNAP, obserwowane zmiany w TT-ECochG ostatecznie powróciły do wartości wyjściowej (doszło do pogorszenia słuchu związanego z zabiegiem chirurgicznym); Pacjent nr 3 – nieodwracalne zmiany TT-ECochG i direct CNAP (całkowita utrata słuchu). Wnioski: Zastosowanie jednoczasowej kombinacji metod TT-ECochG i direct CNAP umożliwia monitorowanie w czasie rzeczywistym stanu narządu słuchu w trakcie operacji usuwania guza nerwu VIII. Pozwala to na szybką ocenę stanu ślimaka i nerwu słuchowego podczas manipulacji chirurgicznych, które stwarzają ryzyko uszkodzenia słuchu u pacjenta poddawanego takiej operacji. Dzięki tak przeprowadzanemu monitorowaniu można szybko poinformować chirurga o zmianach obserwowanych w TT-ECochG i direct CNAP, a w konsekwencji zwiększyć szansę zachowania słuchu u operowanego pacjenta.

18

Ocena położenia elektrody implantu ślimakowego i uszkodzeń struktur ślimaka po implantacji przy zastosowaniu technik tomografii komputerowej

88%

Orłowski A., Lachowska M., Wiśniewska E., Niemczyk G., Koszel-Orłowska A., Szopiński K., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2016

|

vol. 5(1)

1-10

PL

Objectives: The aim was to evaluate the position of the cochlear implant electrode inside the cochlea and damage to cochlear structures associated with the implantation itself using cone beam computed tomography technique (CBCT). Wkład autorów: A – projekt badań B – wykonanie badań C – analiza statystyczna D – interpretacja danych E – przygotowanie manuskryptu F – przegląd piśmiennictwa T

19

Ocena fenotypowa pacjentów z zespołem Pendreda

88%

Maciaszczyk K., Pniewska-Siark B., Gajewicz W., Stefańczyk L., Durko T., Pajor A., Lewiński A.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2008

|

vol. 62

|

issue 6

740-746

EN

Introduction. The Pendred syndrome (PS) is an autosomally recessively inherited disease. Its diagnosis requires identifi cation of the classical triad of symptoms, including hypoacusis, thyroid goitre and iodine organifi cation defect in the thyroid, which may lead to thyroid functional disorders of hypothyroidism. SP is accompanied by anatomical anomalies. The objective is the hearing and balance system evaluation and the analysis of the inner ear structure and also the assessment of the function and structure of thyroid gland. Material and methods. For the research four families were qualifi ed, 7 persons with PS, 12 persons altogether. In all the patients the anamnesis in the form of a questionnaire and laryngological examination were performed. It was followed by pure tone, speech and impedance audiometry and brainstem response testing as well. ENG was also conducted. Patients with hearing loss were subjected to magnetic resonance of temporal bone. For the whole group thyroid hormones levels and iodine organifi cation in the thyroid identifi ed in a test with potassium perchlorate were measured and also USG and scyntography were conducted. Results. In audiological examination in 3 cases deafness, in 2 cases profound hypoacusis and in 2 mild hypoacusis were recognised. In the group in 2 patients the hypoacusis was of a mixed type. In radiological assessment the labirynth showed anatomical anomalies in the form of enlargement of the vestibular aqueduct and the endolyphatic sac, yet in 3 patients the anomalies also concerned the structure of cochlear and semicircular canals. Endocrine examination showed hypothyroidism in 5, its subclinical form in 1, diffuse thyroid goitre in 4 and nodular thyroid goiter in 2 cases. Conclusions. A complex clinical evaluation: endocrine and audiological, together with radiological diagnostic imaging, supported by molecular studies of SLC26A4 gene, are the procedures, necessary for complete and accurate diagnosis of PS and EVAS.

20

Interpretacja wyników ocznych miogennych przedsionkowych potencjałów wywołanych stymulacją akustyczną drogą powietrzną (AC-oVEMP) u zdrowych osób – nasze doświadczenia

88%

Zwierzyńska K., Lachowska M., Tataj E., Niemczyk K.

Otolaryngologia Polska

|

2020

|

vol. 74(3)

6-11

PL

Wprowadzenie: Badanie ocznych miogennych przedsionkowych potencjałów wywołanych stymulacją akustyczną (oVEMP) to jeden z wprowadzonych w ostatnim czasie testów wykorzystywanych do oceny działania układu równowagi. Metoda ta nadal jest przedmiotem badań i nie wypracowano jeszcze uzgodnionego stanowiska w zakresie jej stosowania. C el: Analiza parametrów odpowiedzi AC-oVEMP u pacjentów bez deficytów neurologicznych i przedsionkowych w wywiadzie. Materiał i metody: W prospektywnym badaniu dokonano analizy wartości AC-oVEMP, uzyskanych od 50 osób (100 uszu), pod względem wystąpienia odpowiedzi oraz latencji i amplitudy fal. Wyniki: Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic pomiędzy prawym i lewym uchem, zarówno pod względem latencji, jak i amplitudy fali N1. W porównaniu grup uczestników w wieku <40 lat i ≥40 lat zaobserwowano istotne różnice (krótsze czasy latencji i wyższe amplitudy u uczestników w wieku <40 lat). Wnioski i znaczenie: Dokonana szczegółowa analiza wyników AC-oVEMP w grupie zdrowych ochotników ułatwiła zaproponowanie zakresów referencyjnych z jednoczesnym uwzględnieniem różnic związanych z wiekiem. U uczestników badania w wieku <40 lat obserwowano krótsze czasy latencji i wyższe amplitudy oVEMP, natomiast u uczestników w wieku ≥40 lat latencje były dłuższe, a amplitudy niższe.

Refine search results

Ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchu

Zgłaszalność na poziom diagnostyczny dzieci objętych Programem Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce z podziałem na województwa

Analiza zmian Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków na przestrzeni 15 lat działania

Problem rozpoznawania neuropatii słuchowej w ramach Programu Powszechnych Badań Przesiewowych Słuchu u Noworodków

Czy trzy różne sposoby wyliczania średniego progu słyszenia można stosować wymiennie u pacjentów z przedsionkowym schwannoma w celu oceny ryzyka utraty słuchu po operacji?

Analiza zmian Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków na przestrzeni 15 lat działania

Aktualne wskazania do implantacji ślimakowej u dorosłych i u dzieci

Raport z realizacji Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce w 2016 roku

Zastosowanie akustycznych ocznych przedsionkowych potencjałów wywołanych (AC-oVEMP) w diagnostyce zawrotów głowy

Ocena wartości diagnostycznej testu skrętu szyi w badaniach obiektywnych u chorych z zawrotami głowy i/lub niedosłuchu

Zgłaszalność na poziom diagnostyczny dzieci objętych Programem Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce z podziałem na województwa

Raport z realizacji Programu Powszechnych Przesiewowych Badań Słuchu u Noworodków w Polsce w 2016 roku

Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a

Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a

Zastosowanie petrosektomii w chirurgii implantów ślimakowych

Ocena położenia elektrody implantu ślimakowego i uszkodzeń struktur ślimaka po implantacji przy zastosowaniu technik tomografii komputerowej

Ocena fenotypowa pacjentów z zespołem Pendreda

Interpretacja wyników ocznych miogennych przedsionkowych potencjałów wywołanych stymulacją akustyczną drogą powietrzną (AC-oVEMP) u zdrowych osób – nasze doświadczenia