Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  niedoczynność przytarczyc
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Operacje tarczycy to najczęściej wykonywane procedury w zakresie chirurgii endokrynologicznej. Podejmowane są próby stworzenia jednolitego algorytmu diagnostyki i opieki nad chorymi zagrożonymi pooperacyjną niedoczynnością przytarczyc. Celem pracy było wyznaczenie markera biochemicznego, który najdokładniej posłużyłby do określenia grupy pacjentów zagrożonych pooperacyjną niedoczynnością przytarczyc oraz identyfikacją czynników ryzyka tego powikłania. Materiał i metodyka. Do prospektywnego badania włączono 142 kolejnych pacjentów poddanych całkowitemu wycięciu tarczycy od 1 stycznia 2014 do 31 grudnia 2015 r. z powodu wola. Stężenia natywnego PTH (iPTH), wapnia całkowitego (Ca), fosforanów (P) oraz magnezu (Mg) były mierzone w surowicy przed operacją oraz w 1, 6, 24 i 48 godzinie po zabiegu. Wyniki. Objawy kliniczne niedoczynności przytarczyc wystąpiły u 25 (17,6%) ze 142 badanych pacjentów. Największą wartość prognostyczną dla niedoczynności przytarczyc na podstawie krzywych ROC miało stężenia iPTH w 6 h (AUC 0,942; 95%Cl: 0,866-1,000, p<0,001) oraz jego procentowa zmiana od wartości początkowej ΔiPTH w 6 h (AUC 0,930; 95%Cl: 0,858-1,000, p<0,001). W analizie wieloczynnikowej, większe stężenie Ca o 0,1 mmol/l, a dla iPTH o 0,1 pmol/l przed zabiegiem wiązało się z 68% (p=0,012) oraz 61% (p=0,007) mniejszą szansą na wystąpienie niedoczynności przytarczyc. Spadek stężenia iPTH o 1% od wartości początkowej zwiększał szansę wystąpienia tego powikłania o 15% (p<0,001). Wnioski. Najlepszym markerem wskazującym na duże ryzyko wystąpienia pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc jest spadek ΔiPTH w 6 h >65% lub stwierdzenie stężenia iPTH <1,57 pmol/l w 6 h po operacji. Spadek stężenia iPTH po zabiegu jest niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia niedoczynności przytarczyc. Przedoperacyjne wyższe stężenia Ca oraz iPTH są czynnikami ochronnymi dla wystąpienia tego powikłania.
PL
Wstęp: Hipokalcemia pooperacyjna jest wąskim, lecz istotnym problemem dotyczącym chorych poddanych operacjom tarczycy i przytarczyc. Jest najczęstszym powikłaniem po tyreoidektomii. Związana jest z przejściową lub trwałą niedoczynnością przytarczyc. Potencjalnie powoduje zagrożenie życia pacjentów oraz zwiększa koszty hospitalizacji. Celem pracy była ocena wyników badań, w których stosowano rutynową suplementację wapnia i/lub witaminy D w okresie okołozabiegowym. Materiały i metody: W artykule przeprowadzono przegląd literatury (15 prac), w której opisano stosowanie rutynowej okołooperacyjnej suplementacji wapnia (7 prac), witaminy D (2 prace) oraz wapnia i witaminy D (11 prac). W 10 badaniach porównywano jej skuteczność w zapobieganiu pooperacyjnej hipokalcemii w stosunku do braku suplementacji. W 5 badaniach przeprowadzono porównanie efektów podwójnej suplementacji (wapń i witamina D) do suplementacji samego wapnia. Liczba prac zajmujących się tym problemem nie jest szczególnie duża. Wyniki: Stosowanie suplementacji zmniejszało częstość hipokalcemii laboratoryjnej i hipokalcemii objawowej. Redukowało także nasilenie objawów. Najbardziej skuteczna była łączna suplementacja wapnia i witaminy D. W grupach z suplementacją nie stwierdzano hiperkalcemii ani inhibicji parathormonu. Stosowanie rutynowej suplementacji było mniej kosztowne niż wykonywanie badań laboratoryjnych w przebiegu leczenia hipokalcemii. Wnioski: W analizowanych pracach stwierdzono kliniczną i ekonomiczną przewagę rutynowej okołooperacyjnej profilaktycznej suplementacji witaminy D i/lub wapnia w porównaniu z jej brakiem. Jednak grupy badane w większości prac były niejednorodne pod względem charakterystyki pacjentów. W wielu pracach nie oceniano przedoperacyjnego stężenia 25-hydroksycholekalcyferolu – czynnika ryzyka hipokalcemii pooperacyjnej. Dyskusja: Stosowanie rutynowej profilaktycznej suplementacji wapnia i witaminy D w okresie okołooperacyjnym może okazać się użyteczne w codziennej praktyce klinicznej. Konieczne są dalsze badania celem ustalenia jednolitych wytycznych dotyczących rutynowego leczenia wapniem i witaminą D pacjentów po wycięciu tarczycy.
EN
Introduction: There is a huge variety of hypocalcaemia aetiologies. Out of all these reasons hypoparathyroidism is one of the rarest. The most common cause of this malfunction is accidental excision of parathyroid gland during thyroid gland surgery. Inflammation or metabolic disorders are very rare. When we diagnose hypoparathyroidism, polyendocrine syndromes must be always taken into account and we are obliged to check whether other endocrine glands work properly. Hypocalcaemia can be asymptomatic. However some most common signs of this disorder are: laryngospasm, muscle cramps (especially during physical effort), tetany, nutritional problems among infants, convulsions, paraesthesia, Trousseau and Chvostek symptoms, longer QT>450 ms. Aim of the study: We present the case of 8 year old child suffering from idiopathic hypoparathyroidism, epilepsy and immune deficiency. This case is quite interesting as the most spectacular hypocalcaemia symptom which tetany is, was initially taken for epilepsy. Epilepsy was diagnosed after the boy choked because of the braces which misplaced during the night. As a result his central nervous system suffered from short-lived oxygen deficiency. Maybe these two diseases (hypoparathyroidism and epilepsy) coexist or epilepsy was just a mask of severe hypocalcaemia? Conclusions: Diagnosing epilepsy we cannot omit tests concerning calcium and phosphate blood levels.
PL
Wstęp: Hipokalcemia ma bardzo zróżnicowaną etiologię. Niedoczynność przytarczyc jako jedna z jej przyczyn jest problemem niezwykle rzadkim. Zazwyczaj spotykamy się z niedoczynnością tego gruczołu w związku z przypadkowym usunięciem w trakcie operacji tarczycy. Bardzo rzadko mamy do czynienia ze zniszczeniem gruczołu przez proces zapalny czy chorobę spichrzeniową. W przypadku niedomogi przytarczyc należy wziąć pod uwagę również zespoły niedoczynności wielogruczołowej i ocenić funkcję innych gruczołów wydzielania wewnętrznego. Hipokalcemia może być bezobjawowa. Do najczęstszych symptomów należą: skurcz krtani, skurcze mięśni (zwłaszcza w czasie wysiłku fizycznego), tężyczka, problemy z karmieniem, drgawki, parestezje, objawy Chvostka i Trousseau, wydłużenie odstępu QT>450 ms. Cel pracy: Przedstawiamy przypadek kliniczny 8-letniego chłopca z idiopatyczną niedoczynnością przytarczyc oraz padaczką i zaburzeniem odporności. Jest on o tyle ciekawy, że obraz tej choroby, a konkretnie najbardziej spektakularny objaw hipokalcemii, jakim jest tężyczka, nałożył się na rozpoznaną wcześniej u chłopca padaczkę. Epilepsja pojawiła się po epizodzie zakrztuszenia aparatem ortodontycznym i wiązano ją z możliwym, krótkotrwałym niedotlenieniem ośrodkowego układu nerwowego. Czy te dwie wspomniane choroby współistnieją u naszego pacjenta, czy może wcześniej rozpoznana padaczka maskowała tylko ciężki niedobór wapnia u dziecka? Wnioski: Uwzględnienie w badaniach laboratoryjnych elementów gospodarki wapniowo-fosforanowej powinno stanowić stały element w procesie diagnozowania padaczki.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.