Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 7

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  nerka
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Badania nad patologią unaczynienia nerkowego w populacji polskiej

100%
Sośnik H., Sośnik K.
Polish Journal of Surgery
|
2017
|
vol. 89(6)
26-30
PL
Celem pracy było zbadanie częstości występowania anomalii rozwojowych układu żylnego nerek w populacji polskiej. Materiał i metody: Ze świeżych zwłok 281 mężczyzn i 269 kobiet wypreparowano i poddano badaniu kontrastowaniem rentgenowskim preparaty naczyniowo-nerkowe. Wyniki: Wady rozwojowe stwierdzono w zwłokach 186 osób (33,8%), częściej u mężczyzn niż u kobiet, choć różnica nie była istotna statystycznie. Najczęściej występowały: nadliczbowość żylna po prawej stronie (20,4%), zaaortalny przebieg lewej żyły nerkowej (4,2%) oraz okołoaortalny krążek żylny lewej żyły nerkowej (3,8%). Inne wady występowały z częstością 1–2%. Wnioski: Znajomość – i przedoperacyjne sprawdzenie budowy układu żylnego – powinny być obowiązkowe przy podejmowaniu zabiegów na aorcie brzusznej, podczas izolowanego pobierania próbek krwi z żyły nerkowej oraz w innych zabiegach urologicznych, a także w transplantologii nerek.
2
Publication available in full text mode
Content available

Kadm, ołów i rtęć w nerkach człowieka

100%
Wilk A., Kalisińska E., Różański J., Łanocha N.
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
|
2013
|
vol. 16
|
issue 1
75-81
EN
The development of civilization and economic activities affect the increase in the number and variety of xenobiotics, including some heavy metals in the environment. Hence, human is constantly exposed to many harmful substances in air, water, soil and food. It is well known that cadmium (Cd), lead (Pb) and mercury (Hg) are the most toxic socalled heavy metals (density ¤4.5 g/cm3) [1]. The critical organs accumulating these metals are kidneys, which are involved in the detoxification process. The concentration of metals in the kidneys is affected by environmental factors, such as smoking, diet, or amalgam dental fillings (mercury), and some biological factors – as age and gender. Recently, research was conducted on the impact of the Renal Cell Carcinoma (RCC) on the concentration of these metals in kidneys. Patients with kidney cancer accumulate less cadmium than healthy ones. Therefore it is very important to monitor the concentrations of highly toxic metals in the excretory organ, particularly in patients with nephrological disorders.
PL
Rozwój cywilizacji i działalności gospodarczej wpływają na wzrost ilości i różnorodności ksenobiotyków, w tym pewnych metali ciężkich, w środowisku. Dlatego człowiek stale narażony jest na kontakt z wieloma szkodliwymi substancjami znajdującymi się w powietrzu, wodzie, glebie i pożywieniu. Z tak zwanych metali ciężkich (o gęstości ¤4,5 g/cm3) za najbardziej toksyczne uznaje się kadm (Cd), ołów (Pb) i rtęć (Hg), które nazywane są „trójką metali śmierci” [1]. Narządem krytycznym kumulującym te metale są nerki, które w dużym stopniu biorą udział w procesie detoksykacji. Na stężenie metali w nerkach mają wpływ czynniki środowiskowe, takie jak palenie tytoniu, dieta czy posiadanie amalgamatowych wypełnień stomatologicznych (rtęć), a także czynniki biologiczne – wiek i płeć. Od niedawna prowadzone są także badania o wpływie raka jasnokomórkowego na stężenie tych metali w nerce. Okazuje się, że nerki osób z nowotworem tego narządu w mniejszym stopniu kumulują kadm, niż nerki osób zdrowych. Istotne jest zatem poznanie i dalsze monitorowanie stężeń wybitnie toksycznych metali w tym narządzie wydalniczym, szczególnie u osób z rozpoznanymi schorzeniami nefrologicznymi, łącznie z tymi, które doprowadziły do usunięcia nerki.
3
Publication available in full text mode
Content available

Urazy nerek – leczenie

63%
Ząbkowski T., Skiba R., Grabińska A., Maliborski A., Syryło T., Zieliński H.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2013
|
vol. 9
|
issue 3
267-271
EN
The anatomical structure of urogenital system contributes to high risk of mechanical injuries. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work. The authors present the medical and surgical treatment after renal injuries. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The most of renal injuries involves the medical treatment. However, it is often needed the surgical intervention. The indications for surgical treatment are haemodynamic instability, necessity of surgical verification of concomitant injuries, expanding or throbbing perirenal haematoma confirmed in laparotomy, grade 5 injury. The patients with the serious renal injury should undertake necessary medical examinations to determine a range of injury and to undertake the appropriate treatment. Furthermore, the longterm medical controls are recommended. The contemporary treatment’s approaches, especially AAST scale, are going to medical treatment of blunt renal injuries. The injuries of 1–3 grade are usually treated conservatively and in case of grade 4 and 5, a surgical procedure is needed. Conservative treatment of grade 1–3 injuries does not relate to a risk of late complications. The renal-vascular injuries of 5 grade are treated as an absolute indication for exploratory surgery.
PL
Budowa anatomiczna układu moczowo-płciowego naraża go na liczne urazy mechaniczne. Grupę szczególnie wysokiego ryzyka stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy. Autorzy omawiają postępowanie zachowawcze i operacyjne po urazach nerek. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Choć w przeważającej liczbie przypadków urazy nerek są leczone zachowawczo, dość często konieczna jest interwencja chirurgiczna. Wskazaniami do leczenia operacyjnego są: hemodynamiczna niestabilność, konieczność weryfikacji operacyjnej urazów towarzyszących, powiększający się lub pulsujący okołonerkowy krwiak stwierdzony podczas laparotomii, V stopień urazu. Pacjenci z poważnym urazem nerki powinni być poddawani niezbędnym badaniom kontrolnym w celu określenia zakresu urazu i wprowadzenia stosownego leczenia. Ponadto zaleca się im podjęcie kontroli długoterminowych. Współczesne algorytmy postępowania, zwłaszcza skala AAST, preferują zachowawcze leczenie tępych urazów nerek. Urazy I–III stopnia leczone są zwykle zachowawczo, w przypadku urazów IV i V stopnia wymagana jest eksploracja chirurgiczna. Leczenie zachowawcze urazów I–III stopnia nie niesie ze sobą ryzyka późnych powikłań. Urazy nerkowo-naczyniowe V stopnia są traktowane jako absolutne wskazanie do leczenia chirurgicznego.
4
Publication available in full text mode
Content available

Elastografia TSI w diagnostyce przewlekłej nefropatii nerki przeszczepionej

63%
Kahn J., Slowinski T., Thomas A., Filimonow S., Fischer T.
|
|
issue 54
253-262
EN
Purpose: To answer the question whether the TSI (tissue strain imaging) sonoelastography technique can contribute to the diagnosis of chronic renal allograft damage. Material and methods: A prospective study of 112 patients between June 2010 and April 2011 was conducted to compare elastography data with biopsy results and laboratory parameters in order to determine whether any correlations exist. Elastography parameters were acquired with a high-end ultrasound system and analyzed using the semiquantitative strain ratio. For comparison, patients were divided into three groups based on biopsy findings (Banff classification): group A: biopsy not necessary; group B: Banff grade I; group C: Banff grades II and III. Correlations were assessed by means of correlation (Pearson) and regression analysis. Differences between ordinal groups were tested for statistical significance by the Mann-Whitney U test. Results: Mean patient age was 54.2 ± 15.01 years. Fifty-nine percent of the patients were male. The calculated TSI strain ratio of groups A and C differed significantly (p = 0.024). Groups B and C (p = 0.056) and groups A and B (p = 0.88) showed no significant difference. The TSI strain ratio did not correlate with glomerular filtration rate (r = 0.105) or creatinine (r = 0.092). Conclusion: The TSI sonoelastography technique can contribute to the differentiation of different stages of renal graft damage (according to Banff classification). However, significant results were not observed for all investigated features. The TSI technique should be further evaluated in future studies including larger numbers of patients.
PL
Cel: Celem niniejszej pracy było sprawdzenie, czy sonoelastografia TSI (tissue strain imaging – obrazowanie odkształcenia tkanek) może pomóc w rozpoznaniu przewlekłego uszkodzenia nerki przeszczepionej. Materiał i metody: Badanie prospektywne, przeprowadzone od czerwca 2010 do kwietnia 2011 roku, objęło 112 pacjentów. Porównano dane uzyskane w badaniu elastograficznym z wynikami biopsji oraz z parametrami laboratoryjnymi w celu zbadania ewentualnych zależności między nimi. Dane elastograficzne zostały uzyskane przy użyciu wysokiej klasy sprzętu ultrasonograficznego, a ich analizę przeprowadzono, wykorzystując półilościowy wskaźnik odkształcenia (semiquantitative strain ratio). W celach porównawczych pacjenci zostali podzieleni na trzy grupy na podstawie wyniku biopsji (według klasyfikacji Banff): grupa A: biopsja nie jest konieczna, grupa B: stopień I w klasyfikacji Banff oraz grupa C: stopnie II i III według klasyfikacji Banff. Korelacje oceniono za pomocą analizy korelacji (Pearsona) i regresji. Z kolei do oceny istotności statystycznej różnic między badanymi grupami posłużył test U Manna-Whitneya. Wyniki: Średnia wieku pacjentów wynosiła 54,2 ± 15,01 roku. Mężczyźni stanowili 59% badanych. Wykazano istotną różnicę między wskaźnikami odkształcenia TSI dla grup A i C (p = 0,024). Nie wykazano natomiast istotnych różnic między grupami B i C (p = 0,056) oraz A i B (p = 0,88). Nie wykazano również korelacji pomiędzy wskaźnikiem odkształcenia TSI a współczynnikiem przesączania kłębuszkowego (r = 0,105) i kreatyniną (r = 0,092). Wnioski: Sonoelastografia TSI może pomóc w różnicowaniu poszczególnych stadiów uszkodzenia przeszczepu (na podstawie klasyfikacji Banff). Jednak nie dla wszystkich badanych cech otrzymane wyniki były istotne statystycznie. Technika TSI powinna być przedmiotem dalszych badań obejmujących większą liczbę pacjentów.
5
Publication available in full text mode
Content available

Urazy nerek – objawy i diagnostyka

63%
Ząbkowski T., Skiba R., Grabińska A., Maliborski A., Syryło T., Zieliński H.
Pediatria i Medycyna Rodzinna
|
2013
|
vol. 9
|
issue 3
263-266
EN
The authors present the classification, symptoms and diagnostic methods of renal injuries. These injuries can be life-threatening, but most of them are mild and can be managed conservatively. No less than 75% patients who were diagnosed with renal injuries are men. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work, victims of fights and assaults. The results of conducted studies indicate that haematuria, pain and ecchymosis in the lumbar region, fractured ribs as well as abdominal mass can be the symptoms of renal injury. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The mechanism of injury, its placement and severity are the standard guidelines within a choice of diagnostic methods and indications for treatment’s strategy. The imaging examinations are necessary in diagnostics of abdomen injuries with a suspicion of renal injury. Among the imaging examinations used in diagnostics of injuries of urogenital system and renal injuries it is to enumerate: ultrasonography, computed tomography, urography, arteriography and angiography. Computed tomography of abdomen with contrast injected into an intravenous line is a gold standard in diagnostics of renal injuries. If computed tomography is not available, it is recommended to perform ultrasonography as an examination of first choice.
PL
Autorzy przedstawiają klasyfikację, objawy i metody diagnostyczne urazów nerek. Urazy te mogą zagrażać życiu, jednak większość z nich ma łagodny przebieg i można je leczyć zachowawczo. Aż 75% pacjentów, u których stwierdzono uszkodzenia nerek, to mężczyźni. Grupę szczególnie narażoną stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy, ofiary bójek i napadów. Z przeprowadzonych badań wynika, że objawami urazu nerek mogą być: krwiomocz, bóle i zasinienia w okolicach lędźwiowych, złamania żeber, napięty brzuch. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Mechanizm urazu, jego umiejscowienie i ciężkość stanowią podstawowe wytyczne w wyborze metod diagnostycznych oraz postępowania leczniczego. Niezbędnym elementem diagnostyki urazu jamy brzusznej z podejrzeniem uszkodzenia nerek jest wykonanie badań obrazowych. Wśród badań obrazowych mających zastosowanie w diagnostyce urazów układu moczowo-płciowego oraz nerek należy wymienić: ultrasonografię, tomografię komputerową, urografię, angiografię i arteriografię. Tomografia komputerowa jamy brzusznej z dożylnym podaniem środka cieniującego stanowi złoty standard w diagnostyce urazów nerek. Przy braku dostępności tomografii komputerowej zalecane jest wykonanie ultrasonografii jako badania pierwszego rzutu.
6
Publication available in full text mode
Content available

Kidney ultrasound – what is important for a urologist?

63%
Szopiński T., Keller E., Záťura F.
|
EN
Kidney ultrasound is one of the basic procedures in the practice of a urologist. Apart from the location and the size, description of renal morphology should contain the thickness of the anterior lip parenchyma in a transverse section and the location of possible narrowings. Uneven outline of the kidney is a sign of past inflammatory conditions. In the case of the pelvicalyceal system dilation, it is advised to specify the dimensions of the pelvis and calyces. Convex shape of the calyces proves elevated pressure within the pelvicalyceal system. Hydronephrosis is present when urinary retention has led to thinning the renal parenchyma. In each case, one should identify the reason for urinary retention in the upper urinary tract. Urinary retention on both sides requires one to exclude urinary bladder tumor, it may also be caused by a benign prostatic hyperplasia. Ultrasound examination is a sensitive method of renal stones detection, regardless of their chemical composition. Cyst description in an ultrasound image should cover its morphological features, differentiating between the so-called simple or complex cysts. In the case of a solid lesion, ultrasound makes it possible to detect parenchymal lesions usually starting with the size of 2–2.5 cm. It enables one to particularly diagnose angiomyolipomas. As regards the remaining parenchymal lesions, differentiation of the lesion nature is impossible. In some cases of angiomyolipoma, when it contains bleeding areas present and when it is deficient in adipose tissue, it resembles adenocarcinoma. It is necessary that the description includes the exact location, especially the dimensions and relation of the tumor to the renal sinus. In the case of larger lesions, respiratory motion of the kidney, the condition of the adrenal gland and the presence of enlarged lymph nodes should be controlled. Additionally, one should evaluate the renal vein and inferior vena cava in terms of a neoplastic plug presence.
PL
Badanie ultrasonograficzne nerek jest jednym z podstawowych badań w praktyce urologa. Oprócz położenia i wielkości narządu opis morfologii nerek powinien zawierać grubość miąższu wargi przedniej na przekroju poprzecznym oraz miejsca jego ewentualnych przewężeń. Nierówne zarysy zewnętrzne nerki świadczą o przebytych stanach zapalnych. W przypadku poszerzenia układu kielichowo-miedniczkowego wskazane jest podanie wymiarów miedniczki i kielichów. O podwyższonym ciśnieniu w obrębie układu kielichowo-miedniczkowego świadczy wypukły kształt kielichów. Wodonercze pojawia się wówczas, gdy zastój moczu doprowadził do ścieńczenia miąższu nerki. W każdym przypadku należy zidentyfikować przyczynę zastoju moczu w górnych drogach moczowych. Obustronny zastój moczu wymaga wykluczenia guza pęcherza moczowego, może też wynikać z łagodnego rozrostu stercza. Badanie ultrasonograficzne jest czułą metodą wykrywania złogów, niezależnie od ich składu chemicznego. Opis torbieli w badaniu ultrasonograficznym powinien obejmować jej cechy morfologiczne, różnicujące tzw. torbiele proste oraz złożone. W przypadku zmian litych ultrasonografia pozwala na wykrycie zmian miąższowych zazwyczaj od wielkości 2–2,5 cm. W szczególny sposób pozwala zdiagnozować guzy typu naczyniakomięśniakotłuszczaka. W odniesieniu do pozostałych zmian miąższowych nie jest możliwe zróżnicowanie charakteru zmiany. W niektórych przypadkach naczyniakomięśniakotłuszczak, gdy zawiera obszary krwawień oraz gdy jest ubogi w tkankę tłuszczową, upodabnia się do gruczolakoraka. W opisie konieczne jest uwzględnienie dokładnej lokalizacji, zwłaszcza wymiarów i stosunku guza do zatoki nerkowej. W przypadku większych zmian należy skontrolować ruchomość oddechową nerki, stan nadnercza i obecność powiększonych węzłów chłonnych. Dodatkowo powinno się ocenić żyłę nerkową i główną dolną pod kątem obecności czopa nowotworowego.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ocena jakości życia pacjentów poddawanych hemodializie

51%
Witkowska A.
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
|
2022
|
vol. 7
|
issue 2
59-76
EN
Introduction. This work is an attempt to assess the quality of life of patients undergoing haemodialysis. This due to the severity and persistentity of the disease causes serious burdens. Therefore, the quality of life can vary depending on the methods of treatment used, age, support coming, but also the length of the disease. Aim. The purpose of this work is to assess the quality of life of the dialysis patient. Material and methods. work uses a diagnostic survey method. To this end, its own survey questionnaire and the SF 36 questionnaire were developed. As a result, 100 people were invited to the study and indicated their own experiences with the disease. Results. Studies have shown that people react differently to the disease. This depends on age, but also on concomitant diseases. In addition, it must not be forgotten that, for example, work and the number of things that need to be adapted to living conditions causes patients to assess their lives differently. Most often it is an average or good rating. Conclusions. Based on the studies carried out, it has been shown that young people are more struggling with the disease. The same applies to emotional states. Some people supported by loved ones will better cope with the disease, and others worse. This may depend on their responsibilities, but also on their plans for life. In addition, many of the sick are elderly, and therefore they are struggling with numerous accompanying diseases. However, despite many modern treatments, the life of patients is limited to some extent.
PL
Wstęp. Niniejsza praca stanowi próbę oceny jakości życia pacjentów poddawanych hemodializie. Ta ze względu na dotkliwość oraz uporczywość choroby powoduje poważne obciążenia. W związku z tym jakość życia może być różna w zależności od zastosowanych metod leczenia, wieku, wsparcia najbliższych, ale również długości choroby. Cel. Celem niniejszej pracy jest ocena jakości życia pacjenta dializowanego. Materiał i metody. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. W tym celu opracowano własny kwestionariusz ankiety oraz kwestionariusz SF 36. Dzięki temu do badania zaproszono 100 osób, które wskazały na własne doświadczenia z chorobą. Wyniki. W ramach przeprowadzonych badań dowiedziono, że osoby różnie reagują na chorobę. Jest to uzależnione od wieku, ale i też od chorób współistniejących. Poza tym nie można zapomnieć, iż np. praca zawodowa oraz ilość spraw, które trzeba dostosować do warunków życia powoduje, że chorzy różnie oceniają swoje życie. Najczęściej jest to ocena średnia lub dobra. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań dowiedziono, że osobom młodym trudniej pogodzić się z chorobą. To samo odnosi się do stanów emocjonalnych. Jedne osoby wspierane przez najbliższych lepiej poradzą sobie z chorobą, a inne gorzej. Może to być uzależnione od obowiązków, ale również od ich planów na życie. Dodatkowo wiele osób chorych to osoby w podeszłym wieku, a zatem zmagają one z licznymi chorobami towarzyszącymi. Mimo jednak wielu nowoczesnych metod leczenia życie pacjentów jest do pewnego stopnia ograniczone.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.