Search results

1

Profilaktyka nagłego zgonu sercowego – rola wszczepialnego kardiowertera-defibrylatora

100%

Klimczak A., Rosiak M., Chudzik M.

|

2010

|

vol. 37

|

issue 2

227-242

EN

Sudden cardiac death is a significant problem in cardiac patients. The modern invasive cardiology offers important tool in fight against ventricular rhythm disturbances, which are the most frequent cause of sudden cardiac death. Automatic cardioverter-defibrillator through electric therapy (antyarrhythmia stimulation or high energy shock) interrupts the episode of life-threating ventricular arrhythmia (ventricular tachycardia or ventricular fibrillation) and therefore it protect patient from sudden cardiac death. Implantation of ICD may be performed in patients, who had the episode of ventricular tachycardia or ventricular fibrillation in the past already (within the secondary prevention of sudden cardiac death) and also in patients, which didn’t have the episode of ventricular tachycardia or ventricular fibrillation in the past but they have higher risk of sudden cardiac death in the future (within primary prevention of sudden cardiac death).

PL

Nagły zgon sercowy (NZS) to zgon w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia objawów. Najczęstszą przyczyną NZS są groźne komorowe zaburzenia rytmu serca. Chorzy z dysfunkcją skurczową lewej komory serca to pacjenci szczególnie zagrożeni wystąpieniem NZS. Najważniejszą metodą prewencji NZS jest terapia polegająca na wszczepieniu kardiowerteradefibrylatora (ang. implantable cardioverter-defibrillator – ICD). Działanie ICD polega na rozpoznaniu groźnej arytmii komorowej serca i przeprowadzeniu odpowiedniej terapii elektrycznej (stymulacja antyarytmiczna, bądź też wyładowania wysokoenergetyczne). Implantacja ICD może zostać wykonana u pacjentów, u których doszło w przeszłości do nagłego zatrzymania krążenia w mechanizmie częstoskurczu komorowego lub migotania komór (w ramach tzw. prewencji wtórnej) lub u pacjentów, którzy obarczeni są większym ryzykiem NZS w przyszłości (w ramach tzw. prewencji pierwotnej). Praca omawia zasady działania ICD oraz prezentuje aktualne wskazania do terapii ICD, zarówno w prewencji pierwotnej, jak i wtórnej.

2

Nagły zgon sercowy a nagły zgon u chorych na padaczkę

100%

Mańka-Gaca I., Łabuz-Roszak B.

|

issue 73

60-64

EN

Sudden unexpected death in people previously considered healthy represents an important challenge for modern medicine. The causes of this phenomenon are constantly being sought and attempts are being made to understand its pathomechanism. Among those at great risk are patients with epilepsy. Every unexpected death in a patient with epilepsy who was generally healthy in normal life activity and no other cause of the death was identified, is considered sudden unexpected death in epilepsy (SUDEP). Despite the difficulty in predicting sudden death, special attention should be paid to those at high risk, especially affected by cardiovascular diseases and epilepsy.

PL

Nagłe niespodziewane zgony u osób dotychczas uważanych za zdrowe stanowią istotne wyzwanie dla współczesnej medycyny. Wciąż poszukuje się przyczyn tego zjawiska i próbuje poznać jego patomechanizm. Wśród osób szczególnie narażonych znajdują się osoby chorujące na padaczkę. Każdy niespodziewany zgon u chorego na padaczkę, którego ogólny stan zdrowia był dobry, aktywność życiowa normalna i u którego nie znaleziono innej przyczyny chorobowej tego zdarzenia, określa się terminem nagłej niespodziewanej śmierci u chorych na padaczkę (sudden unexpected death in epilepsy – SUDEP). Pomimo trudności w przewidywaniu nagłych zgonów szczególnym nadzorem należy objąć osoby z grupy podwyższonego ryzyka, do których niewątpliwie należą chorzy z chorobami układu sercowo-naczyniowego oraz z padaczką.

3

Wybrane nieprawidłowości, które mogą być przyczyną omdleń kardiogennych u dzieci i młodzieży. Przydatne informacje dla lekarza rodzinnego i pediatry

84%

Morka A., Nowakowska E., Szydłowski L.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2014

|

vol. 10

|

issue 4

360-375

EN

Children with syncope are common patients in paediatric and family doctor clinics as well as emergency departments. The current guidelines of the European Society of Cardiology (2009) distinguish between three types of syncope: reflex, orthostatic hypotension and cardiac syncope. The essence of any syncope is the reduction of cerebral blood flow, loss of consciousness and a subsequent fall. The most common and the mildest form of syncope is reflex syncope, usually preceded by prodromal symptoms, while the rarest but also the most dangerous form is cardiac syncope. Cardiac syncopes are generally organic in origin and it is usually possible to determine their cause. In some cases it is possible to treat the cause of cardiac syncopes. They differ from reflex syncopes in the mechanism of origin: they usually do not have prodromal symptoms, and sometimes the first symptom of an ongoing disease can be syncope and even sudden cardiac death. Cardiac syncope affects patients with cardiac arrhythmias – tachy- or bradyarrhythmias, patients who suffer from malfunction of a previously implanted pacemaker, patients with defects that cause disturbed outflow from the right or the left ventricle, patients with defects and diseases of the heart muscle and/or coronary vessels as well as abnormalities causing impediment to the flow of blood within the heart or vessels (e.g. tumours). Some of these diseases such as, for example, hypertrophic cardiomyopathy or long QT syndrome are genetic abnormalities. In cardiac syncope, as in other types of syncope it is important to obtain a detailed family history and perform specialised tests. In recent years tilt tests have been increasingly less used and emphasis has been put on a very detailed diagnosis of cardiac arrhythmias as a potential cause of syncope and sudden cardiac death. Every patient with a suspected cardiac syncope should be referred to a specialist centre for detailed diagnosis.

PL

Dzieci z omdleniami są częstymi pacjentami w poradni pediatry i lekarza rodzinnego oraz na oddziałach ratunkowych. Według wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2009 roku obecnie wyróżnia się trzy typy omdleń: odruchowe, ortostatyczne oraz kardiogenne. Istotą każdego omdlenia jest zmniejszenie przepływu mózgowego, utrata świadomości, a następnie upadek. Najczęstszą i najłagodniejszą postacią są omdlenia odruchowe, poprzedzone zazwyczaj objawami prodromalnymi, natomiast najrzadszą, ale zarazem najniebezpieczniejszą formą – omdlenia kardiogenne. Te ostatnie na ogół mają podłoże organiczne i zwykle udaje się wykryć ich przyczynę; w niektórych przypadkach możliwe jest leczenie. Różnią się one od omdleń odruchowych sposobem powstawania – zwykle nie mają objawów prodromalnych, czasami pierwszą oznaką toczącej się choroby jest omdlenie, a nawet nagły zgon sercowy. W grupie tej znajdują się chorzy z zaburzeniami rytmu serca o typie tachy- lub bradyarytmii, pacjenci, u których występuje nieprawidłowa praca wcześniej wszczepionego układu stymulującego serce, osoby z wadami powodującymi utrudnienie odpływu z prawej lub lewej komory serca, z wadami oraz chorobami mięśnia sercowego lub/i naczyń wieńcowych, jak również z nieprawidłowościami powodującymi utrudnienie przepływu krwi wewnątrz serca albo naczyń (np. guzami). Niektóre nieprawidłowości mają podłoże genetyczne, np. kardiomiopatia przerostowa czy zespół wydłużonego odstępu QT. W omdleniach kardiogennych, podobnie jak w innych typach omdleń, niezbędne jest zebranie szczegółowego wywiadu, a także wykonanie badań specjalistycznych. W ostatnich latach coraz rzadziej wykonuje się testy pionizacyjne, natomiast kładzie się nacisk na bardzo szczegółową diagnostykę arytmii serca jako potencjalnego źródła wystąpienia omdleń i nagłego zgonu sercowego. Każdy chory z podejrzeniem omdlenia o podłożu kardiogennym powinien zostać skierowany do ośrodka specjalistycznego na szczegółową diagnostykę.

4

Triathlon – czy jest bezpieczny dla każdego?

84%

Kabat-Koperska J.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2020

|

vol. 36(4)

153-157

EN

Triathlon has become an increasingly popular endurance activity in Poland, particularly among adult recreational athletes. It is connected with healthy lifestyle including such benefits as regular exercise, change in nutrition and, as a consequence, reduction of body mass and better wellbeing. Unfortunately the number of race-related fatalities during triathlon seems to be twice higher comparing to running competition but efficiency of resuscitation significantly lower. The article presents identified cases of race-related deaths occurring during triathlons in Poland between 2014 and 2020. Current regulations in Poland do not protect older recreational athletes from loss of life and health because medical screening before taking part in competition is voluntary, not obligatory. Health professionals should be responsible for education of athletes and informing about an existing danger and importance of medical screening before taking part in competition.

PL

Triathlon zyskuje coraz więcej entuzjastów wśród osób uprawiających sport na poziomie amatorskim w naszym kraju. Uprawianie triathlonu wiąże się z korzystną prozdrowotną zmianą stylu życia- włączając regularny wysiłek fizyczny, zmianę niewłaściwych nawyków dietetycznych pociągające za sobą redukcję masy ciała i lepsze samopoczucie. Niestety ryzyko zgonu podczas zawodów triathlonowych może być około 2 razy większe niż podczas biegu ulicznego, zaś skuteczność reanimacji znacząco mniejsza. Dokonano przeglądu przypadków zakończonych zgonem podczas imprez triathlonowych w ostatnich latach w Polsce (2014-2020r). Aktualnie obowiązujące przepisy nie chronią starszych sportowców amatorów przed ryzykiem utraty zdrowia i życia, gdyż wykonanie badań lekarskich pozostawia się do dobrowolnej decyzji każdego uczestnika imprezy sportowej. Obowiązkiem środowiska medycznego powinno być uświadamianie sportowców amatorów o istniejącym zagrożeniu i konieczności wykonania wstępnych badań lekarskich przed planowanym startem w triathlonie.

5

Optymalizacja programowania wszczepialnych kardiowerterówdefibrylatorów dla zmniejszenia liczby wyładowań

84%

Szafraniec Z., Wranicz J. K.

|

2010

|

vol. 37

|

issue 2

243-258

EN

The invention of implantable cardioverter-defibrillators (ICDs) marked out a new era in the management of sudden cardiac death. In some cases, like Brugada syndrome or long QT syndrome, ICD is the only effective treatment of serious paroxysmal ventricular tachycardias or ventricular fibrillation. Unfortunately every treatment comes at a price of possible complications, and ICDs are not an exception, inappropriate shocks and their influence on life quality or even life duration, to name just few. Contemporary devices offer plenty programmable functions which, when suitably used, may minimize the risk of the issues mentioned above. Below we discuss some of the recently popular ICD optimization algorithms, that could reduce pernicious adverse effects of this crucial therapy.

PL

Wynalezienie wszczepialnych kardiowerterów-defibrylatorów (ang. Implantable Cardioverter-Defibrillators – ICD) wyznacza nową epokę w dziejach zapobiegania nagłemu zgonowi sercowemu. W pewnych sytuacjach klinicznych, takich jak np. zespół Brugadów czy wrodzony zespół wydłuŜonego QT, wszczepienie ICD jest jedynym skutecznym sposobem zabezpieczenia chorych przed groźnymi dla Ŝycia napadowymi częstoskurczami komorowymi oraz migotaniem komór. Niestety kaŜda terapia niesie ze sobą potencjalne zagroŜenia, którymi w przypadku ICD jest problem obciąŜenia pacjentów nieadekwatnymi wyładowaniami oraz wpływ tych wyładowań na jakość Ŝycia, a nawet jego długość. Dostępne współcześnie ICD oferują wiele parametrów programowalnych, które odpowiednio ustawione mogą zminimalizować wspomniane zagroŜenia. W artykule omówiono zagadnienie optymalizacji programowania ICD w celu zmniejszenia liczby wyładowań.

Refine search results

2 Folia Medica Lodziensia

1 Annales Academiae Medicae Silesiensis

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Polish Journal of Sports Medicine

1 2020

1 2019

1 2014

2 2010

1 Chudzik M.

1 Kabat-Koperska J.

1 Klimczak A.

1 Mańka-Gaca I.

1 Morka A.

1 Nowakowska E.

1 Rosiak M.

1 Szafraniec Z.

1 Szydłowski L.

1 Wranicz J. K.

1 Łabuz-Roszak B.

Profilaktyka nagłego zgonu sercowego – rola wszczepialnego kardiowertera-defibrylatora

Nagły zgon sercowy a nagły zgon u chorych na padaczkę

Wybrane nieprawidłowości, które mogą być przyczyną omdleń kardiogennych u dzieci i młodzieży. Przydatne informacje dla lekarza rodzinnego i pediatry

Triathlon – czy jest bezpieczny dla każdego?

Optymalizacja programowania wszczepialnych kardiowerterówdefibrylatorów dla zmniejszenia liczby wyładowań