Search results

1

Porównanie operacji odbytnicy z pierwotnym zespoleniem wykonywanych laparoskopowo i z wykorzystaniem robota zabiegowego – przegląd systematyczny i metaanaliza

100%

Rubinkiewicz M., Witowski J., Zbroja K., Rozmus K., Krzywoń J., Truszkiewicz K.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(1)

5-11

PL

Purpose: Rectal cancer is one of the most common malignancies of the gastrointestinal tract. The gold standard method is surgical resection. The approach to rectal cancer is still controversial. Nowadays, robotic approach gains popularity in comparison to traditional laparoscopy. However, there is lack of studies assessing rectal resections with primary anastomosis. Methods: We performed a systematic review and meta-analysis according to the PRISMA guidelines. The primary outcomes of interest were morbidity and short-term complications. Results: An initial reference search yielded 1250 articles. Finally, we chose six studies covering 1580 patients that we included in the quantitative analysis. In our study, we demonstrated that laparoscopic and robotic surgery are non-inferior to one another in terms of morbidity (RR=1.1 95% CI: 0.89-1.39), major complication rate (RR=1.01, 95% CI: 0.60-1.69) or in length of hospitalization (MD=0,15 95% CI: -0.60−0.90). The latter has slight advantage in quality of mesorectal excision (RD = -0.19, 95% CI: -0.35 − -0.03. I2=69%) and anastomotic leakage rate (OR=2.25, 95% CI: 1.23-4.09, I2=0%). Conclusion: In certain cases Robotic Surgery provide better quality of resected specimen and lower leakage ratio, nevertheless due to heterogeneity the results are uncertain. There is substantial need for large randomized controlled studies.

2

Profilaktyczny drenaż jamy brzusznej po przeszczepieniu nerki: przegląd systematyczny i metaanaliza

86%

Zawistowski M., Nowaczyk J., Domagała P.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

vol. 93

|

issue 4

1-10

PL

Wstęp: Zasadność rutynowego zakładania drenów chirurgicznych po przeszczepieniu nerki stanowi element toczącej się dyskusji. Cel: Celem niniejszej pracy było przeprowadzenie przeglądu systematycznego i metaanalizy badań analizujących to zagadnienie oraz wykazanie, czy rutynowe zakładanie drenów przynosi korzyści wobec: profilaktyki wystąpienia zbiornika okołonerkowego, zakażenia miejsca operowanego, torbieli limfatycznej, krwiaka, przecieku moczu, rozejścia się rany pooperacyjnej, utraty graftu oraz konieczności reoperacji. Metody: Wykorzystując model efektów losowych, przeprowadziliśmy metaanalizę nierandomizowanych badań porównujących dorosłych biorców nerki, u których zastosowano drenaż chirurgiczny z tymi, którzy go nie mieli, rozpatrując ryzyko wystąpienia zbiornika okołonerkowego oraz innych powikłań miejsca operowanego. Jakość badań oraz ryzyko błędu systematycznego oceniliśmy za pomocą narzędzia ROBINS-I i analizy asymetrii wykresów lejkowych. Wyniki: Włączono pięć prac o umiarkowanym, wysokim lub bardzo wysokim ryzyku błędu systematycznego. Łącznie przeanalizowano 2094 dorosłych biorców nerki. Metaanaliza nie wykazała istotnych różnic pomiędzy pacjentami z drenażem i bez niego odnośnie do ryzyka wystąpienia: zbiornika okołonerkowego (iloraz szans [OR] 0,77; 95% przedział ufności [CI] 0,28–2,17; I 2 = 72%), zakażenia miejsca operowanego (OR 1,64; 95% CI 0,11–24,88; I 2 = 80%), torbieli limfatycznej (OR 0,61; 95% CI 0,02–15,27; I 2 = 0%), krwiaka miejsca operowanego (OR 0,71; 95% CI 0,12–3,99; I 2 = 71%) oraz rozejścia się rany pooperacyjnej (OR 0,75; 95% CI 0,21–2,70; I 2 = 0%). Dane dotyczące pozostałych punktów końcowych były niewystarczające do przeprowadzenia analizy zbiorczej efektu. Wnioski: Dostępne dowody są niskiej jakości. Ich ocena wykazała, że stosowanie drenażu chirurgicznego nie ma korzystnego ani szkodliwego wpływu na występowanie po transplantacji zbiornika okołonerkowego ani innych powikłań miejsca operowanego. Nasza analiza przemawia przeciwko rutynowemu stosowaniu drenów chirurgicznych u pacjentów poddawanych przeszczepieniu nerki.

3

Porównanie efektywności pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym w kontekście opóźnionego wdrożenia leczenia: metaanaliza

72%

Bodera P.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2009

|

vol. 5

|

issue 4

245-249

EN

Meta-analyses of the various randomised trials comparing thrombolysis and primary angioplasty have demonstrated substantial benefits from angioplasty in terms of mortality, non-fatal re-infarction and stroke, and they have also proved that angioplasty has lower recurrence rates and less residual stenosis. Despite the obvious clinical superiority of primary angioplasty, thrombolytic treatment is the default treatment option in many countries because of practical limitations on the use of percutaneous interventions including e.g. appropriately skilled staff. The choice of proper management also needs to consider the possible time delay in initiating reperfusion with primary angioplasty compared to thrombolysis. Reperfusion therapy has become the unquestionable gold standard for the early management of acute ST-segment elevation coronary syndromes. The advantages of this strategy rises exponentially, if the therapy will be initiated earlier. The highest number of patients saved by reperfusion therapy is within the first hour after symptom onset. The time interval which is creating a window of opportunity has aptly termed the “golden hour”. The mechanism of this benefit relates to maximizing myocardial salvage by early restoration of adequate coronary blood flow, resulting in preservation of left ventricular function, thereby enhancing both early and long-term survival. It is currently uncertain as to how to best handle patients with aborted myocardial infarction. A strong case for coronary angiography with a view to coronary intervention seems convinced, especially if there is a large initial territory of heart at risk. Failure to intervene could attenuate the initial prognostic benefit. The effect of angioplasty-related time delay in reducing the mortality benefit of angioplasty relative to thrombolysis has been demonstrated using metaregression methods.

PL

Metaanalizy różnych randomizowanych prób klinicznych, porównujące rozpuszczanie skrzepliny za pomocą leków trombolitycznych i pierwotnej angioplastyki, wykazały znaczne korzyści z angioplastyki, biorąc pod uwagę: śmiertelność, powtórny zawał niepowodujący śmierci i udar, a także dowodzą, że angioplastyka wiąże się z niższym wskaźnikiem nawrotów. Pomimo oczywistej klinicznej wyższości pierwotnej angioplastyki leczenie trombolityczne jest leczeniem z wyboru w wielu krajach, przede wszystkim z powodu ograniczeń praktycznych interwencji przezskórnej, włączając w to na przykład niedobór zespołów o odpowiednich umiejętnościach. Wybór właściwego postępowania wymaga również uwzględnienia możliwego czasu opóźnienia w rozpoczęciu reperfuzji przy porównaniu pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym. Terapia reperfuzyjna stała się bezdyskusyjnie złotym standardem we wczesnym leczeniu ostrych zespołów wieńcowych z uniesieniem odcinka ST. Korzyści z zastosowania tej strategii leczniczej wydatnie rosną, jeśli zostanie ona wdrożona wcześnie. Największą liczbę ocalonych pacjentów dzięki terapii reperfuzyjnej obserwuje się w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia objawów. Ten przedział czasu, dający największą szansę na przeżycie, nazwano trafnie „złotą godziną”. Mechanizm tej korzyści opiera się na maksymalnym zwiększeniu ilości tkanki mięśnia sercowego, uratowanej przed niedokrwieniem poprzez wczesne przywrócenie przepływu krwi w odpowiedniej tętnicy wieńcowej, co zapewnia zachowanie czynności lewej komory. To z kolei poprawia przeżycie krótko- i długoterminowe. Obecnie nie ma jednoznacznego stanowiska co do sposobu postępowania w przypadku przerwanego zawału mięśnia sercowego. Silne argumenty przemawiają za stosowaniem angiografii wieńcowej, z możliwością wykonania angioplastyki, szczególnie jeśli zagrożony jest duży obszar mięśnia sercowego. Niepowodzenia związane z wykonaniem zabiegu mogą rzutować na ocenę korzyści wynikających z takiej metody leczenia. Działanie zależnego od angioplastyki czasu opóźnienia w obniżaniu wskaźnika śmiertelności dla angioplastyki w odniesieniu do leczenia trombolitycznego wykazano z użyciem metod metaregresji.

Refine search results

2 Polish Journal of Surgery

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2021

1 2019

1 2009

1 Bodera P.

1 Domagała P.

1 Krzywoń J.

1 Nowaczyk J.

1 Rozmus K.

1 Rubinkiewicz M.

1 Truszkiewicz K.

1 Witowski J.

1 Zawistowski M.

1 Zbroja K.

Porównanie operacji odbytnicy z pierwotnym zespoleniem wykonywanych laparoskopowo i z wykorzystaniem robota zabiegowego – przegląd systematyczny i metaanaliza

Profilaktyczny drenaż jamy brzusznej po przeszczepieniu nerki: przegląd systematyczny i metaanaliza

Porównanie efektywności pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym w kontekście opóźnionego wdrożenia leczenia: metaanaliza