Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 8

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  men
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

The Range of Thoracic-Lumbar Segment of Spine Mobility in Saggital and Transverse Plane among Young Men Divided into Three Groups Differing in the Current Commitment to Physical Activity

100%
Orzechowska M., Prętkiewicz-Abacjew E.
Baltic Journal of Health and Physical Activity
|
2011
|
vol. 3
|
issue 3
176-185
EN
Background: The aim of the study was to compare the mobility of the thoracic-lumbar segment of the spine and the mobility of its separate segments - the thoracic and lumbar ones in the saggital and transverse plane among young men divided into three groups that differ in the current commitment to physical activity.Material/Methods: 135 young men - students of Physical Education Faculty and of Tourism and Recreation Faculty at the Academy of Physical Education and Sport in Gdansk as well as students from the University of Gdansk aged 21-22 who did not participate actively in any sports discipline were involved in the study. In the saggital plane in the range of bending the torso forwards the flexibility of the thoracic-lumbar segment of the spine was tested according to Wolański's assumptions, the flexibility of the thoracic segment of the spine with Otto and Wurm's test and the lumbar segment of the spine with Schober's test. In the transverse plane in the range of torso twist to the right and to the left the mobility of the thoracic-lumbar segment of the spine and the lumbar segment were examined with the usage of Pavelek's tests.Results: In the saggital plane of the body among men from individual groups, the mobility of the thoracic-lumbar and lumbar segments of the spine during bend forwards was in the norm and above it, whereas the mobility of the thoracic segment of the spine was above the norm. In the transverse plane the range of the spine movement in the thoracic-lumbar and the lumbar spine to the right and left was similar among all the tested men, whereas the range of the thoracic-lumbar segment movement was above and of the lumbar segment below the norm. The students from Physical Education Faculty were characterised as having the highest flexibility of the thoracic-lumbar segment of the spine in the saggital plane in comparison with other students' flexibility. Against the background of the other groups the students of Tourism and Recreation Faculty demonstrated the highest mobility of the lumbar spine in the saggital plane. The stated differences were statistically significant.Conclusions: Higher frequency of participation in physical exercises and their longer duration among the students of Physical Education (PE) in comparison with the other groups did not influence significantly the range of their spine mobility apart from the range of bend forwards of the whole thoracic-lumbar segment of the spine in the saggital plane.
2
Content available remote

Correlates of Body Image in Polish Weight Trainers

100%
Guszkowska M., Maziarczyk T., Piłsudski J.
Human Movement
|
2015
|
vol. 16
|
issue 2
88-94
EN
Purpose. The purpose of this study was to determine body image and body satisfaction in Polish adult men involved in resistance training and to investigate their relationships with objective anthropometric and training characteristics. Methods. The study included 176 males aged 18-31 years with 1-14 years resistance training experience. The Figure Rating Scale, Body Satisfaction Scale and a self-designed questionnaire were administered. Results. Approximately 62% of the participants would like to be more muscular, only 29% accepted their appearance and 9% would like to be less muscular. The body selected as the personal ideal (M = 5.34) was less muscular than the body considered by the participants to be ideal by other men (normative body; M = 6.07) and was more muscular than the body thought to be most attractive to women (M = 5.10). Actual and ideal body muscularity correlated positively with age and body mass, height and BMI. Dissatisfaction with trunk and motor characteristics correlated positively with ideal body and the body considered most attractive to women as well as with the discrepancy indices between the above factors and the actual body. Conclusions. Men regularly involved in resistance training were found to strive for a muscular physique. The normative body, the physique believed to be desired by other men, was more muscular than what was considered preferential to women. However, the latter constitutes a stronger determinant of the level of body satisfaction in men engaged in resistance training.
3
Content available remote

The assessment of muscle strength symmetry in kayakers and canoeists

88%
Wietrzyński M., Mazur-Różycka J., Gajewski J., Michalski R., Różycki S., Buśko K.
Biomedical Human Kinetics
|
2013
|
vol. 5
|
issue 1
65-71
EN
Study aim: To determine and compare the muscle strength profile and muscle strength symmetry of kayakers and canoeists. Material and methods: A total of 36 male participants participated in the study, including 25 kayakers and 9 canoeists. Measurements of maximum muscle torque were taken under static conditions for 10 muscle groups: flexors and extensors of the elbow, shoulder, knee, hip, and trunk. Muscle torque was allometrically scaled by body mass. To determine the muscle strength profiles of athletes in both disciplines, residual analysis was used. Two methods were utilized to assess and compare the muscle strength symmetry between left and right limbs. The first one is known as intraclass correlation coefficient (ICC). The second one is an asymmetry coefficient proposed by authors. Results: The study showed that kayakers obtained lower rates of asymmetry indicators than canoeists in most muscle groups. An overall asymmetry coefficient amounted to 0.77 ± 0.20 and 0.99 ± 0.31 (p < 0.05) for kayakers and canoeists, respectively. Moreover, it was observed that the kayakers and canoeists had similar strength profile. The symmetry assessment of maximum muscle torque corresponds to the characteristics of the studied disciplines. Conclusions: The intraclass correlation coefficient is recommended as a measure of strength symmetry for muscle groups comparisons. The asymmetry coefficient is recommended for comparison of individuals.
4
Content available remote

Związki pomiędzy wysklepieniem podłużnym stóp a wybranymi cechami morfologicznymi studentów wybranych uczelni Podkarpacia i Podbeskidzia / Correlations between the longitudinal and chosen morphological characteristics in students of colleges in Podkarpackie Province and Podbeskidzkie Region

75%
Puszczałowska-Lizis E.
|
2011
|
vol. 19
|
issue 4
11-16
EN
The human foot is an important supporting element and a driving mechanism and therefore contributes to the general fitness of the whole body. A review of studies and researches concerning the built and functions of the foot in people of all ages and in various environments allows one to state that the research results do not provide clear answer to the question which morphological characteristics are of primary significance for the longitudinal foot arch evaluated by means of the Clarke’s angle. The aim of the study was to evaluated the correlations between the longitudinal arch of the foot and chosen morphological characteristics in academic students. A cross-sectional study was carried out in a group of 130 academic students aged 20-28 randomly selected from The University of Rzeszow and Beskidy Higher School of Skills in Żywiec. The chosen morphological characteristics were examined. The longitudinal arch was evaluated by means of Clark’s angle (CL), Sztriter-Godunow index (KY), index of the depth of the longitudinal arch of the foot (Wgwp) and Chippaux-Smirak (CSI) index. The prints of the feet were obtained by means of the non-stain technique invented by Ślężyński. In order to evaluate the correlations between the longitudinal arch of the foot and the chosen morphological characteristics the Pearson’s linear correlation was employed. Slight correlations between the longitudinal arch of foot and the chosen morphological characteristics did not reach the lowest anticipated level of statistical significance. The longitudinal arch in the examined men shows no correlations with the chosen morphological characteristics.
5
Publication available in full text mode
Content available

Dysmorfia mięśniowa – wariant dysmorfofobii? Badania nad zaburzeniami obrazu ciała u mężczyzn

63%
Kropiwnicki P., Rabe-Jabłońska J.
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
|
2005
|
vol. 5
|
issue 1
44-51
EN
The body image disorders are concomitant with certain mental disorders, such as anorexia nervosa and bulimia, but sometimes they also occur independently as dysmorphophobia. The nature of this disorder is quite well known in women suffering from eating disorders. It was only in the 80s of the 20th century that researchers became interested in the body image disorder in men. They found out that men as early as in their school years devoted much attention to their body and introduced various methods to modify their appearance. Unlike women who use all sorts of diets, boys and men more often do physical exercises. Girls and women more often concentrate on lower areas of their bodies (hips, underbelly, thighs), whereas boys and men – on upper areas (epigastric region, chest, shoulders). These studies revealed a special form of dysmorphophobia characterised by a sense of having a low body weight and low muscular mass, accompanied by a strong discomfort having a significant impact on the subjects’ behaviour: they used strict diets, underwent intense weight training, neglecting everyday duties and aggravating their social relationships. They devoted much time to checking their appearance in mirrors, asked their friends if they did not look too puny, and wore loose clothes to visually augment their body size, used anabolic steroids to accelerate the muscular mass increase. The observed disorder was first called a “reversed anorexia” due to the similarity of some symptoms to those observed in anorexia nervosa, when perceiving their body as too slim and puny. Subsequent studies caused a change of the name into “muscle dysmorphia”.
PL
Zaburzenia obrazu ciała towarzyszą niektórym zaburzeniom psychicznym, takim jak jadłowstręt psychiczny i bulimia, niekiedy też występują samodzielnie jako dysmorfofobia. Dosyć dobrze poznano charakter tej nieprawidłowości u kobiet cierpiących z powodu zaburzeń jedzenia. Dopiero w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku badacze zajęli się problemem obrazu własnego ciała u mężczyzn. Stwierdzono, że już we wczesnych latach szkolnych chłopcy poświęcają dużo uwagi swemu ciału, wprowadzają różne metody celem modyfikacji wyglądu. Chłopcy i mężczyźni częściej stosują ćwiczenia fizyczne w przeciwieństwie do kobiet, które częściej praktykują różnego rodzaju diety. Dziewczynki i kobiety bardziej koncentrują się na dolnych rejonach ciała (biodra, podbrzusze, uda), chłopcy i mężczyźni – na górnych (nadbrzusze, klatka piersiowa, ramiona). W wyniku tych badań zauważono szczególną postać dysmorfofobii charakteryzującą się poczuciem posiadania niskiej masy ciała, niskiej masy mięśniowej, czemu towarzyszyło uczucie silnego dyskomfortu mające istotny wpływ na zachowania badanych: stosowali oni rygorystyczne diety, poddawali się intensywnemu treningowi siłowemu, zaniedbywali codzienne obowiązki, pogarszały się ich relacje społeczne. Wiele czasu poświęcali na sprawdzanie swojego wyglądu w lustrach, dopytywali się znajomych, czy nie wyglądają zbyt wątło, ubierali się w luźne stroje, aby wizualnie powiększyć rozmiary ciała, stosowali sterydy anaboliczne dla szybszego wzrostu masy mięśniowej. Zaobserwowane zaburzenie początkowo nazwano „odwróconą anoreksją” ze względu na podobieństwo niektórych objawów do tych, obserwowanych w jadłowstręcie, przy postrzeganiu swego ciała jako zbyt szczupłego i wątłego. W wyniku późniejszych badań zmieniono nazwę zaburzenia na „dysmorfia mięśniowa” (muscle dysmorphia).
6
Publication available in full text mode
Content available

Spostrzeganie własnego ciała przez mężczyzn intensywnie uprawiających sporty siłowe. Przypadki dysmorfii mięśniowej

63%
Rakfalska A., Schier K.
|
|
issue 2
93-103
EN
In 1993, Harrison Pope et al. from Harvard Medical School described a form of muscular dysmorphia among bodybuilders and named it reverse anorexia nervosa. It is characterized by a distorted body image, the body is perceived as small, excessively frail and not muscular enough. Pertinent literature differentiates 3 basic features of muscle dysmorphia: 1. constant worrying associated with imperative need of being both slim and muscular; 2. negative attitudes towards a body appearance, anxiety and avoidance of thinking about own body; 3. coexistence of both above mentioned factors and their consequences in the person’s professional, social and other areas of functioning. The aim of this study was an analysis of own body image in men intensely practicing force sports. Our working hypothesis was, that these men may suffer muscle dysmorphia. The study encompassed 80 males from two cities (Kraoenik and Warsaw), aged 18-46; there of 43 men were in the study group and 37 men in the control group, who did not exert at the gymnasium. Study participants filled-in an Introductory Questionnaire, Stephen Franzoi Body Esteem Scale and a projection instrument – Body Image Drawing Test “Nagusek” (“Nudie”). Study results indicate that the subscale Upper Body Strength of the Body Esteem Scale (particularly such items as: muscle strength, chest, muscular mass and width of the shoulder girdle) differentiated both groups examined. Among men practicing force sports, 41.9% of the subjects presented traits of muscle dysmorphia.
PL
W 1993 roku Harrison Pope z zespołem z Harvard Medical School opisali dysmorfię mięśniową wśród kulturystów i określili ją jako odwrócona anorexia nervosa. Charakteryzuje się ona zaburzoną percepcją obrazu ciała, które postrzegane jest m.in. jako małe, niewystarczająco umięśnione i wątłe. W literaturze przedmiotu wyróżnia się trzy podstawowe cechy dysmorfii mięśniowej: 1. zamartwianie się związane z potrzebą bycia jednocześnie szczupłym i umięśnionym; 2. negatywne przekonania dotyczące wyglądu ciała, lęk oraz unikanie myślenia o swoim ciele; 3. współwystępowanie dwóch powyższych czynników oraz ich konsekwencje w życiu zawodowym, społecznym oraz innych obszarach funkcjonowania. Celem przeprowadzonego badania była analiza obrazu ciała mężczyzn intensywnie trenujących sporty siłowe. Przyjęto założenie, iż mężczyźni ci mogą cierpieć na dysmorfię mięśniową. W badaniu uczestniczyło 80 mężczyzn z dwóch miast (Kraśnika i Warszawy) w wieku 18-46 lat. W grupie właściwej było 43 mężczyzn, natomiast w grupie kontrolnej 37 mężczyzn niećwiczących na siłowni. Badani wypełnili: Ankietę Wstępną, test Skala Oceny Ciała Stephena Franzoi oraz narzędzie projekcyjne - Rysunkowy Test Obrazu Ciała „Nagusek". Wyniki badań pokazały, iż badane grupy różnicowała podskala Siła Górnych Części Ciała testu Skala Oceny Ciała (w szczególności pozycje: siła mięśni, klatka piersiowa, muskulatura i szerokość ramion). W grupie mężczyzn uprawiających intensywne sporty siłowe 41,9% wykazywało cechy dysmorfii mięśniowej.
7
Publication available in full text mode
Content available

Stan psychiczny i obraz własnego ciała mężczyzn uprawiających intensywny trening siłowy

63%
Kropiwnicki P., Rabe-Jabłońska J.
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
|
2005
|
vol. 5
|
issue 4
190-206
EN
Researchers’ interest in men’s body image disorders has been growing continually. Within the studies, a new nosological unit has been put forward, i.e. muscle dysmorphia, and diagnostic criteria have been presented. The world literature indicates that those with a disturbed image of one’s body developmental disorders more frequently, as compared to the general population. This study was aimed at assessment of the incidence of mental disorders in the men, who practise an intense weight training. The study involved two groups of volunteers: a group of forty men practising an intense weight training (examined group) and a group of thirty five men, who did not practise such training (control group). The study was carried out using the MINI and MASS questionnaires. The examined group showed a higher incidence of their muscle appearance dissatisfaction. One person met all the criteria of the muscle dysmorphia according to Pope et al. This group more often exhibited affective disorders: bipolar affective disorders (BAD) and mania or hypomania syndromes of unknown aetiology (22.5%, as compared to 2.86% in the control group); the incidence of personality antisocial disorders was on the borderline of statistical significance (p=0.0569). A correlation was found between the severity of muscle dysmorphia traits measured by MASS scores and incidence of affective disorders, anxiety, and personality antisocial disorders. The Muscle Appearance Satisfaction Scale (MASS) may appear to be a useful diagnostic instrument applicable in sportsmen, however this calls for further studies with participation of larger groups.
PL
Coraz większe zainteresowanie badaczy wzbudzają zagadnienia związane z zaburzeniami obrazu własnego ciała u mężczyzn. W toku prowadzonych badań zaproponowano nową jednostkę chorobową – dysmorfię mięśniową – i przedstawiono kryteria diagnostyczne. Z literatury światowej wynika, że u osób z zaburzonym obrazem własnego ciała częściej niż w populacji ogólnej występują inne zaburzenia psychiczne. Celem niniejszej pracy była ocena częstości występowania zaburzeń psychicznych u mężczyzn intensywnie ćwiczących. Badaniu poddano dwie grupy ochotników: czterdziestoosobową grupę mężczyzn uprawiających intensywny trening siłowy (grupa badana) oraz trzydziestopięcioosobową grupę mężczyzn niećwiczących (grupa kontrolna). Badanie przeprowadzono za pomocą kwestionariuszy MINI i MASS. W grupie badanej stwierdzono większą częstość występowania niezadowolenia z wyglądu mięśni. Jedna osoba spełniała wszystkie kryteria dysmorfii mięśniowej wg Pope'a i współpracowników. W grupie tej częściej występowały zaburzenia afektywne: CHAD i zespoły manii bądź hipomanii o niewyjaśnionej etiologii (22,5% wobec 2,86% w grupie kontrolnej), na granicy istotności statystycznej (p=0,0569) większa była częstość występowania zaburzeń antyspołecznych osobowości. Stwierdzono istnienie korelacji pomiędzy nasileniem cech dysmorfii mięśniowej mierzonym punktacją w MASS a częstością występowania zaburzeń afektywnych, lękowych i zaburzeń antyspołecznych osobowości. Skala zadowolenia z wyglądu mięśni (MASS) może okazać się przydatnym narzędziem diagnostycznym możliwym do zastosowania wśród sportowców, jednak konieczne są dalsze badania z udziałem liczniejszych grup.
8
Publication available in full text mode
Content available

Психологічні особливості легітимізованої агресії у осіб похилого віку

51%
Білюченко (Biliuchenko) Ю. Y.
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
|
2022
|
issue 6(3)
147-153
UK
Стаття висвітлює теоретичний огляд закордонної літератури з проблеми агресивності у осіб похилого віку. Надано психологічну характеристику окресленого феномену та обґрунтовано актуальність проведення емпіричних розвідок в даному напрямку. Огляд наукових здобутків в царині психології показав, що специфіка легітимізованої агресії у пенсіонерів є недостатньо розробленою та вивченою науковою проблемою. Мета дослідження – встановити специфіку легітимізованої агресії у жінок та чоловіків пенсійного віку. Вибірку дослідження склали особи похилого віку у віці від 60 до 70 років, загальною чисельністю 40 осіб. До першої групи увійшло 20 жінок пенсійного віку, до другої - 20 чоловіків-пенсіонерів. Для виявлення психологічних особливостей легітимізованої агресії був використано «Опитувальник легітимізованої агресії» С. Еніколопова та М. Цибульського. Для математико-статистичної обробки даних було використано t – критерій Стьюдента для незалежних вибірок. В ході емпіричного дослідження було встановлено, що для жінок похилого віку характерний прояв агресивної поведінки, котра знаходить своє відображення у найбільш прийнятних для суспільства формах, наприклад, під час комунікації, у вихованні, у прагненні повчати інших, при обміні досвідом, знаннями чи висловлюванні власної думки. Жінки воліють не демонструвати свої негативні почуття публічно, про що свідчать не достатньо високі показники за всіма шкалами легітимізованої агресії. Жінки пенсійного віку чудово орієнтуються в ситуаціях, коли їх агресивні прояви можуть бути помічені, тому вони прагнуть власні почуття не показувати на широкий загал, оскільки це може негативно відбитися на їх репутації. Щодо групи чоловіків похилого віку, то вони являються виразними представниками легітимізованої агресії, котрі власну агресивну поведінку можуть вправно виправдати та замаскувати. Доволі сміливі висловлювання на тему політики, спорту, виховання є для них вдалою нагодою щоб продемонструвати багатий особистий досвід з окреслених питань та довести свою правоту, тим самим посилити свій авторитет та компетентність в очах навколишніх. На нашу думку, подібна тенденція є доволі тривожною, оскільки подібні поведінкові реакції досить часто носять провокативний характер та підбурюють до виникнення конфліктних ситуацій.
EN
The article covers a theoretical review of foreign literature on the problem of aggression in the elderly. The psychological characteristic of the outlined phenomenon is given and the urgency of conducting empirical investigations in this direction is substantiated. A review of scientific achievements in the field of psychology showed that the specific of legitimized aggression in retirees is not sufficiently developed and studied scientific problem. The purpose of the study is to establish the specifics of legitimized aggression in women and men of retirement age. The sample consisted of elderly people aged 60 to 70 years, with a total number of 40 people. The first group included 20 women of retirement age, the second - 20 retired men. “Questionnaire of Legitimized Aggression” by S. Enikolopov and M. Tsybulsky was used to identify the psychological features of legitimized aggression. Student’s t-test for independent samples was used for mathematical and statistical data processing. Empirical research has shown that older women are characterized by aggressive behavior, which is reflected in the most acceptable forms of society, such as communication, education, seeking to teach others, sharing experiences, knowledge or expressing their own. thoughts. Women prefer not to show their negative feelings in public, as evidenced by not high enough on all scales of legitimized aggression. Retirement women are well-versed in situations where their aggressive behavior can be noticed, so they try not to show their feelings to the general public, as this can negatively affect their reputation. As for the group of elderly men, they are clear representatives of legitimized aggression, who can skillfully justify and disguise their own aggressive behavior. Quite bold statements on the topic of politics, sports, education are a good opportunity for them to demonstrate rich personal experience on the issues outlined and prove their rightness, thereby strengthening their authority and competence in the eyes of others. In our opinion, this trend is quite alarming, since such behavioral reactions are quite often provocative in nature and become a reason for the emergence of conflict situations.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.