Search results

1

Skażenie światłem: co dziś wiemy o jego wpływie na funkcjonowanie organizmu człowieka?

100%

Skwarło-Sońta K.

Kosmos

|

2015

|

vol. 64

|

issue 4

633-642

PL

Funkcjonowanie organizmu człowieka i pozostałych mieszkańców Ziemi dostosowuje się do cyklicznych zmian środowiska, czyli naturalnych okresów światła i ciemności (dzień i noc) następujących po sobie z niezmienną regularnością i zawsze zamykających się w 24 godzinach doby. Rytmiczny przebieg procesów fizjologicznych generuje endogenny mechanizm molekularny, tzw. zegar biologiczny, wymagający stałej synchronizacji ze zmieniającymi się warunkami zewnętrznymi. Najważniejszym sygnałem środowiskowym, tzw. dawcą czasu, jest światło odbierane przez specjalne receptory melanopsynowe siatkówki, skąd informacja jest kierowana do głównego (centralnego) zegara mieszczącego się u ssaków w jądrach nadskrzyżowaniowych podwzgórza (SCN). Zegar SCN kontroluje procesy fizjologiczne i zachowanie, przekazuje też informację do szyszynki, produkującej i uwalniającej do krwi melatoninę, która jako hormon ciemności odpowiednio modyfikuje funkcjonowanie narządów docelowych. Zakłócenie naturalnych cykli światła i ciemności zarówno desynchronizuje pracę zegara, jak i zaburza naturalny rytm syntezy melatoniny, w istotny sposób wpływając na funkcje całego organizmu. Coraz powszechniejsze skażenie światłem, czyli jego obecność w niewłaściwym czasie i ilości, wydaje się wiązać z ogromnym wzrostem zachorowań na tzw. choroby cywilizacyjne oraz z postępującą opornością na tradycyjne środki terapeutyczne. W artykule są omówione niektóre aspekty tego wpływu na ludzi na podstawie dostępnych badań populacyjnych.

EN

Diurnal rhythms and seasonal cycles operating in humans and other living organisms adjust their function to the sequence day/night, and allow to anticipate the next day sunrise. Generated by the endogenous molecular mechanism (i.e. biological clock), diurnal rhythms are synchronized with the actual external conditions by the environmental cues, with light being the most potent of them. Coordinating effect of light is exerted through the non-visual pathway starting in the melanopsin containing receptors of the retina and going to the master clock. Located in mammals in the suprachiasmaticus nucleus (SCN), master clock controls majority of downstream physiological processes and behavior. Information on the daily light cycle is sent also to the pineal gland, producing and releasing its main hormone melatonin as a biochemical substrate of darkness, perceived by the effector organs. Interruption of the natural circadian light-dark cycle desynchronizes functioning of the master clock and disrupts the normal melatonin rhythm, leading to the serious pathophysiological consequences. Increasing prevalence of the inappropriate presence of light, i.e. light pollution, adversely affects human physiology, and seems to be responsible for an important increase in several civilization-related illness and, even more dangerous, increased resistance to the conventional treatments. Present article discusses some aspects of the effect of light pollution based on the population studies.

2

Zaburzenia snu w autyzmie

100%

Pałka-Szafraniec K., Gmitrowicz A., Makowska I.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2018

|

vol. 18

|

issue 4

413-417

EN

Autism spectrum disorder is among the most prevalent neurodevelopmental disorders and represent both a diagnostic and therapeutic challenge. Since symptoms of autism spectrum disorder appear early in childhood, there is a need for appropriate paediatrician training. Studies reveal the multifactorial aetiology of the disorders, which hinders the identification of a definite cause of autism and, consequently, the development of appropriate treatment modality. Growing attention is currently given to studies of conditions co-occurring with autism spectrum disorder, including attention deficit hyperactivity disorder, eating disorders, tics, epilepsy, aggression and self-aggression or sleep disorders. It is estimated that circadian rhythm abnormalities (primarily insomnia, night terrors, nightmares, early waking and excessive daytime somnolence) affect 50–80% of children with autism spectrum disorder. The group of patients with autism spectrum disorder shows a higher prevalence of difficulties with concentration, an impaired intellectual capacity and problems with effective therapy of epileptic seizures. Studies point to the multifactorial aetiology of sleep structure abnormalities including neurotransmitter dysfunction and imbalance of hormones (mainly melatonin and cortisol), gastrointestinal disorders or inadequate sleep hygiene habits. Following the introduction of treatment of circadian rhythm abnormalities a lower prevalence of behavioural disorders, aggression and self-aggression, together with an improvement in memory and concentration, have been noted. Also, promising results have been obtained in studies involving psychoeducation and training of parents in the development of good bedtime routines. Inquiring about the presence of sleep disturbances in patients is always necessary during diagnostic appointments. The prevalence of the problem in the population of children and adolescents with autism spectrum disorder – and its impact on daily functioning – clearly indicate the need to establish appropriate non-pharmacological and pharmacological approaches in the course of further research.

PL

Zaburzenia ze spektrum autyzmu należą do najczęściej występujących zaburzeń neurorozwojowych i stanowią wyzwanie zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne. Objawy obserwowane są od wczesnego dzieciństwa, co przekłada się na konieczność właściwego szkolenia lekarzy pediatrów. Badania ujawniają wieloczynnikową etiologię zaburzeń, co utrudnia poszukiwania jednoznacznej przyczyny autyzmu, a w konsekwencji – opracowanie odpowiedniego leczenia. Coraz więcej uwagi poświęca się badaniom zaburzeń towarzyszących, takich jak zespół nadpobudliwości ruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi, zaburzenia odżywiania, tiki, padaczka, agresja i autoagresja czy zaburzenia snu. Szacuje się, że problem zaburzeń rytmów okołodobowych (mowa tu głównie o bezsenności, lękach nocnych, koszmarach sennych, wczesnym wybudzaniu i wzmożonej senności w ciągu dnia) dotyczy 50–80% dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. W tej grupie pacjentów częściej obserwuje się trudności z koncentracją, obniżoną sprawność intelektualną, zaburzenia zachowania, a także problemy z efektywną terapią napadów padaczkowych. Badania wskazują na wieloczynnikową etiologię nieprawidłowości w strukturze snu, obejmującą zaburzenia funkcjonowania neurotransmiterów i gospodarki hormonalnej, przede wszystkim melatoniny i kortyzolu, zaburzenia pracy przewodu pokarmowego czy nieprawidłowe nawyki związane z higieną snu. Wśród pacjentów, u których wdrożono terapię zaburzeń rytmów okołodobowych, odnotowano redukcję zaburzeń zachowania, agresji i autoagresji oraz poprawę pamięci i koncentracji. Obiecujące wyniki uzyskano w badaniach, w których przeprowadzono psychoedukację i szkolenie rodziców w celu wdrożenia dobrych nawyków dotyczących przygotowań do snu. W trakcie wizyt diagnostycznych należy ustalić, czy u pacjenta występują nieprawidłowości związane ze snem. Rozpowszechnienie omawianego problemu w populacji dzieci i młodzieży z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz jego wpływ na codzienne funkcjonowanie jednoznacznie wskazują na konieczność ustalenia właściwych form oddziaływań – zarówno pozafarmakologicznych, jak i farmakologicznych – w toku dalszych badań.

3

Melatonina – hormon o plejotropowym działaniu

86%

Brzęczek M., Słonka K., Hyla-Klekot L.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2016

|

vol. 12

|

issue 2

127-133

EN

Melatonin, a tryptophan derivative, is synthesised in mammals mainly in the pineal gland. It coordinates the biological clock by regulating the circadian rhythm. Its production is dependent on light and its concentrations change with age. Thanks to its specific chemical structure, melatonin is capable of crossing all biological barriers in the organism and affecting other tissues and cells, both in indirect and direct ways. Its mechanism of action involves binding with membrane receptors, nuclear receptors and intracellular proteins. Melatonin shows antioxidant activity. Moreover, its immunomodulatory and antilipid effects as well as its role in secreting other hormones, such as prolactin, luteinizing hormone, follicle-stimulating hormone, somatotropin, thyroliberin, adrenocorticotropin hormone or corticosteroids, are essential. In the recent years, research studies have been mainly focussed on the potential influence of melatonin on the aetiology and development of various disease entities, such as sleep disorders, gastrointestinal diseases, cancers, psychiatric and neurological conditions, cardiovascular diseases or conditions with bone turnover disorders. Indications for melatonin use in paediatrics are being discussed more and more frequently. Among others, authors debate on its use in dyssomnias in children with neurodevelopmental disorders, such as attention deficit hyperactivity disorder, supportive treatment in febrile seizures and epilepsy as well as potential use in paediatric anaesthesia. The molecular mechanism and broad-spectrum action of melatonin have not been sufficiently researched and its clinical relevance is often underestimated. This hormone is a promising link in achieving alternative therapeutic solutions.

PL

Melatonina, pochodna tryptofanu, syntetyzowana u ssaków głównie w szyszynce, koordynuje pracę zegara biologicznego, regulując rytmy dobowe. Jej wytwarzanie pozostaje pod wpływem światła, a stężenie zmienia się wraz z wiekiem. Dzięki specyficznej budowie chemicznej melatonina ma możliwość przekraczania wszystkich barier biologicznych w organizmie i oddziaływania na inne tkanki i komórki w sposób pośredni i bezpośredni. Mechanizm działania tego hormonu obejmuje wiązanie z receptorami błony komórkowej, receptorami jądrowymi i wewnątrzkomórkowymi białkami. Melatonina ma działanie antyoksydacyjne; zasadniczy jest również jej wpływ immunomodulacyjny i antylipidowy, a także rola w wydzielaniu innych hormonów – prolaktyny, lutropiny, folitropiny, somatotropiny, tyreoliberyny, adrenokortykotropiny czy glikokortykosteroidów. W ostatnich latach badania naukowe skupiły się na potencjalnym wpływie melatoniny na etiologię i rozwój różnych jednostek chorobowych, takich jak: zaburzenia snu, choroby przewodu pokarmowego, choroby nowotworowe, psychiatryczne i neurologiczne, choroby układu sercowo-naczyniowego czy choroby przebiegające z zaburzeniami obrotu kostnego. Coraz szerzej opisywane są wskazania do zastosowania melatoniny w pediatrii. Obejmują one m.in. dyssomnie u dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi, takimi jak zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi, leczenie wspomagające w przypadku drgawek gorączkowych i padaczki, jak również potencjalne zastosowanie w anestezji dziecięcej. Molekularny mechanizm i szerokie spektrum działania melatoniny nie zostały jeszcze dokładnie zbadane, a jej znaczenie kliniczne jest często niedoceniane. Hormon ten stanowi obiecujące ogniwo w osiągnięciu alternatywnych rozwiązań terapeutycznych.

4

Effect of melatonin supplementation on antioxidant enzyme activities in patients with short- and long-term hypokinesis

86%

Mrowicka M., Garncarek P., Miller E., Malinowska K., Mrowicki J., Majsterek I.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2013

|

vol. 67

|

issue 2

117-122

EN

NTRODUCTION Hypokinesis may contribute to an increase in oxidative stress in muscle. Melato-nin has been known as a radical scavenger with the ability to remove reactive oxygen species and also is supposed to stimulate antioxidant enzymes including catalase (CAT) and glutathione peroxidase (GPx). The aim of the work was to determine the effect of melatonin supplementation on CAT and GPx activity in the red blood cells of patients with short- and long-lasting hypokinesis. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 33 patients with immobilization, divided into groups depending on hypokinesis duration: short-term immobilization – patients were administered melatonin (5 mg daily) for 10 days and long-term hypokinesis – patients were administered the same dose of melatonin for 30 days. The control group consisted of 17 subjects with normal physical activity, which received the hormone supplement for 10 and 30 days. RESULTS It was found that melatonin supplementation of immobilized patients did not affect CAT activity in either of the analysed groups in comparison to the control group. GPx activity in the group with short-lasting hypokinesis was higher than in the patients after 30 days of melatonin supplementation (p < 0.001). CONCLUSION The results indicate that melatonin supplementation in subjects with normal physical activity increases CAT and GPx activity regardless of the period of administration of the hormone. In the study groups, only in the patients with short-term hypokinesis, 10-day melatonin supplementation may induce increased activity of GPx.

PL

WSTĘP Hipokinezja może przyczynić się do wzrostu stresu oksydacyjnego w mięśniach. Melatonina, jako zmiatacz reaktywnych form tlenu ze zdolnością ich usuwania, być może wpływa na wzrost aktywności enzymów anty- oksydacyjnych, w tym katalazy (CAT) i peroksydazy glutationowej (GPx). Celem pracy była ocena wpływu suplementacji melatoniną na aktywność CAT i GPx w krwinkach czerwonych pacjentów z hipokinezją krótko- i długoterminową. MATERIAŁ I METODY Badaniem objęto 33 pacjentów poddanych ograniczeniu ruchowemu, podzielonych na grupy w zależności od czasu trwania hipokinezji: krótkoterminowa – pacjenci otrzymali melatoninę w dawce 5 mg/dobę przez 10 dni; długoterminowa – pacjenci otrzymali melatoninę w tej samej dawce przez 30 dni. Grupę kontrolną stanowiło 17 osób z prawidłową aktywnością fizyczną, suplementowanych melatoniną przez 10 i 30 dni. WYNIKI Wykazano, że suplementacja melatoniną pacjentów z ograniczeniem ruchowym nie miała wpływu na aktywność CAT w obu badanych grupach w porównaniu z grupą kontrolną. Aktywność GPx w grupie z krótkotrwałą hipo-kinezją była wyższa niż u pacjentów po 30 dniach suplementacji melatoniną (p < 0,001). WNIOSKI Wyniki badań wskazują, że suplementacja melatoniną osób z prawidłową aktywnością fizyczną wpływa na wzrost aktywności CAT i GPx niezależnie od okresu podawania hormonu. W grupach badawczych tylko u pacjentów z hipokinezją krótkoterminową przyjmowanie melatoniny mogło wpłynąć na wzrost aktyności GPx.

5

Przegląd doniesień na temat wpływu melatoniny na patogenezę i terapię raka piersi

86%

Grabińska K., Wróbel M., Mykała-Cieśla J., Wichary H.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2010

|

vol. 64

|

issue 3-4

58-70

EN

The main role of melatonin is regulation of circadian and seasonal rhythm. Recently there were carried out a lot of researches on the role and potential application of melatonin in prevention and therapy of various dismelaeases. This work is related to researches about the melatonin infl uence on estrogen-dependent breast cancer and application in treating this neoplasm. Probable oncostatic mechanisms i.e. melatonin acting as SERM, SEEM and its infl uence on the hypothalamic – pituitary – reproductive axis, was analyzed. Moreover the relation between circadian disruptions and increase in breast cancer risk were observed. The aim of this work is to show mechanisms melatonin acting and how we can use this hormone in oncology.

PL

Melatonina pełni przede wszystkim funkcję biochemicznego regulatora rytmów okołodobowych i sezonowych, ale szczególne zainteresowanie naukowców wzbudzają udowodnione już jej właściwości antyoksydacyjne i immunomodulujące oraz jej wpływ na regulację wydzielania innych hormonów. W ostatnich latach zostało przeprowadzonych wiele badań dotyczących roli oraz potencjalnego zastosowania melatoniny w profi laktyce i leczeniu różnych jednostek chorobowych. Praca jest przeglądem piśmiennictwa dotyczącego badań nad wpływem melatoniny na patogenezę raka sutka i jej terapeutycznego zastosowania w tym nowotworze. Badano prawdopodobne mechanizmy onkostatyczne dotyczące wpływu na oś podwzgórzowo-przysadkowo-gonadalną oraz działanie melatoniny jako selektywnego modulatora receptora estrogenowego (SERM) i enzymów biorących udział w biosyntezie estrogenów w tkankach obwodowych (SEEM). Ponadto zaobserwowano związek między zaburzeniami rytmu dobowego u kobiet a wzrostem ryzyka zachorowania na raka sutka. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie mechanizmów działania melatoniny i jej zastosowania w onkologii.

6

Rola melatoniny w chorobach przewodu pokarmowego

72%

Wiśniewska-Jarosińska M., Chojnacki J.

Folia Medica Lodziensia

|

2010

|

vol. 37

|

issue 1

89-109

EN

Melatonin (MEL) plays a role of an important enterehormone in the gastrointestinal tract. Although more than fifty years have already passed since the moment of its isolation from the pineal gland by Aaron Lerner in 1958, we still reveal new aspects of its action. A number of researchers confirmed the high MEL concentration in the gut tissues, several times surpassing its concentration in peripheral blood. The changes of MEL secretion and metabolism have been described in many gastrointestinal disorders. They can be the consequence of the diseases, but they also do not remain without an effect on the clinical picture of these disorders. With increasing knowledge about physiological function of melatonin and the role of its disturbed homeostasis in the pathogenesis of many gastrointestinal diseases, the indications for its therapeutic use in the supportive treatment of many functional and organic gastrointestinal diseases are being widened. In this paper the authors present a comprehensive review on the role of MEL in the selected diseases of the gut.

PL

Melatonina (MEL) pełni rolę bardzo waŜnego enterohormonu w przewodzie pokarmowym. Pomimo, Ŝe od momentu jej wyizolowania z szyszynki przez Aarona Lernera w 1958 roku minęło ponad 50 lat wciąŜ poznajemy nowe aspekty jej działania. Wielu badaczy potwierdziło wysokie stęŜenia MEL w tkankach przewodu pokarmowego, wielokrotnie przewyŜszające wartości stęŜeń we krwi obwodowej. W szeregu schorzeń układu trawiennego opisano zmiany sekrecji i metabolizmu MEL. Są one często następstwem tych chorób, ale z drugiej strony w istotny sposób mogą takŜe wpływać na ich obraz kliniczny. W miarę poznawania funkcji fizjologicznych MEL oraz roli zaburzeń jej homeostazy w patogenezie wielu schorzeń poszerzamy równieŜ moŜliwości jej terapeutycznego wykorzystania w leczeniu wspomagającym wielu chorób czynnościowych i organicznych przewodu pokarmowego. W pracy przedstawiono zbiorczo informacje dotyczące roli MEL w wybranych chorobach przewodu pokarmowego.

7

Ocena jakości snu w odniesieniu do stężenia serotoniny i melatoniny w surowicy u osób z marskością wątroby

72%

Tomaszewska-Warda K., Walecka-Kapica E., Pawłowicz M., Wachowska-Kelly P., Chojnacki C.

Folia Medica Lodziensia

|

2014

|

vol. 41

|

issue 2

169-180

EN

Sleep disorders occur in people who suffer from liver cirrhosis, this usually involves a change in the rhythm of melatonin secretion and its metabolism. Delayed sleep phase syndrome does not always correlate with the degree of liver damage, indicating the involvement of other factors in its pathogenesis. The aim of the study was to estimate the correlation between the night secretion of the serotonin and melatonin and the degree of sleep disorders. There were 60 patients with liver cirrhosis and 30 healthy subjects (control group) included in the study. Compared to the control group, in the first stage of hepatic encephalopathy (according to West Haven Scale) at 2 o’clock a.m. a low serum melatonin level was observed (57.5±10.2 pg/mL and 41.2±9.4 pg/mL, p<0.05) and even lower concentration of serotonin (171.2±45.0 and 108.4±29.3 μg/mL, p<0.01). These results negatively correlated with the degree of sleep disorders. The obtained results indicate that in patients with liver cirrhosis the changes in the homeostasis of both serotonin and melatonin occur, which can cause sleep disorders.

PL

U osób z marskością wątroby występują zaburzenia snu, co zwykle wiąże się ze zmianą rytmu wydzielania melatoniny i jej metabolizmu. Zespół opóźnionej fazy snu nie zawsze koreluje ze stopniem uszkodzenia wątroby, co wskazuje na udział innych czynników w jego patogenezie. Celem badania było określenie zależności między nocnym wydzielaniem serotoniny i melatoniny a stopniem zaburzeń snu. Do badań włączono 60 osób z marskością wątroby (grupa badana) i 30 osób zdrowych (grupa kontrolna). W porównaniu do grupy kontrolnej, u chorych z pierwszym stopniem encefalopatii wątrobowej (wg skali West Haven) o godzinie 2:00 stwierdzono niższe stężenie melatoniny w surowicy (odpowiednio 57,5±10,2 pg/mL i 41,2±9,4 pg/mL, p<0,05), zaś u osób z drugim stopniem encefalopatii - niższe stężenie serotoniny (odpowiednio 171,2±45,0 i 108,4±29,3

8

Rola melatoniny w patofizjologii i terapii migreny

72%

Zduńska A., Kochanowski J.

Aktualności Neurologiczne

|

2012

|

vol. 12

|

issue 1

50-56

EN

Migraine is one of the most common neurological disorders. In Poland, approximately 4 million individuals suffer from migraine headaches. A migraine headache may last 4-72 hours, is throbbing, moderate to severe in intensity, usually unilateral and is associated with nausea, vomiting, and hypersensitivity to light and sound. Lack of biological markers and inter-individual variations result in problems with correct diagnosis. Pathophysiological basis of migraine remains unclear, but recent research including neuroimaging and genetic studies, has significantly advanced our understanding of migraine pathophysiology. Since over 30 years, there is ongoing research on the role of melatonin – hormone enabling adaptation of the organism to cyclic changes in environmental conditions – in the pathophysiology of migraine. Experimental studies revealed manifold associations between secretion of melatonin and migraine, but this correlation has not been clearly determined. Several studies confirmed altered secretion of melatonin in patients with migraine. Available data assessing melatonin profile in persons with migraine depend on nature of headache (episodic or chronic) and temporal relationship of sampling to headache attack (ictal or interictal). Currently, there are only few reports concerning attempts at using melatonin in the treatment of migraine. Largescale, multicentre trials are necessary to define principles of use of melatonin in the treatment of migraine.

PL

Migrena jest jednym z najczęstszych schorzeń neurologicznych. W Polsce cierpi na nią około czterech milionów osób. Napad migreny zwykle trwa od 4 godzin do 72 godzin i charakteryzuje się wystąpieniem silnego, zazwyczaj połowiczego, pulsującego bólu głowy z towarzyszącymi nudnościami, wymiotami, nadwrażliwością na światło i dźwięki. Brak biologicznych markerów choroby oraz jej zmienny przebieg u różnych chorych powodują trudności w postawieniu właściwej diagnozy. Patofizjologia migreny pozostaje nadal niejasna, ale dzięki licznym badaniom, w tym neuroobrazowym i genetycznym, jesteśmy coraz bliżej pełnego jej poznania. Od ponad trzydziestu lat prowadzone są badania nad rolą melatoniny – hormonu umożliwiającego przystosowanie organizmu do cyklicznie zmieniających się warunków środowiska, w patofizjologii migreny. W badaniach doświadczalnych wykazano liczne powiązania pomiędzy sekrecją melatoniny a patofizjologią migreny, jednak zależność ta nie została jednoznacznie określona. Wiele innych badań dowodzi również zaburzeń sekrecji melatoniny u pacjentów z migreną. Wyniki dostępnych w piśmiennictwie badań oceniających profil melatoniny u pacjentów z migreną zależą od charakteru bólu głowy (epizodyczny czy przewlekły) oraz czasu wykonania pomiaru stężenia melatoniny (w trakcie napadu bólu głowy czy w okresie międzynapadowym). Aktualnie nieliczne są doniesienia dotyczące prób zastosowania melatoniny w terapii migreny. Przeprowadzenie zakrojonych na szeroką skalę, wieloośrodkowych badań jest niezbędne do ustalenia zasad stosowania melatoniny w leczeniu migreny.

9

Protective effects of melatonin against oxidative damage of macromolecules caused by selected potential carcinogens

72%

Karbownik-Lewińska M., Lewiński A.

Folia Medica Lodziensia

|

2010

|

vol. 37

|

issue 1

57-67

EN

Reactive oxygen species (ROS) and free radicals are essential for physiological processes in living organisms. However, an overproduction of ROS and free radicals results in enhanced oxidative stress and can lead to several diseases, cancer included. Certain carcinogens may produce ROS, which directly damage macromolecules, leading to cancer initiation. It is expected that melatonin, as a well documented antioxidant, may protect macromolecules against oxidative damage caused by certain carcinogens possessing prooxidative properties. Experimental evidence for the subject in question has been discussed in the survey.

PL

Reaktywne formy tlenu (ROS) i wolne rodniki odgrywają istotną rolę w przebiegu procesów fizjologicznych w organizmach Ŝywych. Nadmierne wytwarzanie ROS i wolnych rodników moŜe jednakŜe prowadzić do nasilenia stresu oksydacyjnego i – w efekcie – do wyindukowania wielu chorób, w tym nowotworów złośliwych. Niektóre kancerogeny mogą indukować wytwarzanie ROS, które – następnie – uszkadzają makrocząsteczki w sposób bezpośredni, wiodąc do inicjacji nowotworzenia. UwaŜa się, Ŝe melatonina, jako dobrze udokumentowana substancja antyoksydacyjna, moŜe zapobiegać uszkodzeniom oksydacyjnym makrocząsteczek wywołanym przez niektóre kancerogeny posiadające właściwości prooksydacyjne; w pracy przedstawiono dowody doświadczalne dotyczące powyŜszych efektów melatoniny.

10

Wpływ melatoniny na czynność układu sercowo-naczyniowego

72%

Sewerynek E.

Folia Medica Lodziensia

|

2010

|

vol. 37

|

issue 1

69-87

EN

The ageing process is associated with an increasing number of cardiovascular incidents, both acute and chronic. Also the concentrations of certain hormones undergo a gradual decrease with age, including: oestrogens, androgens, dehydroepiandrosterone, dehydroapiandrosterone sulphate or melatonin. The association between melatonin and circulation has been the subject of interest for the last few years. It has also been demonstrated that the vasospastic or vasodilative effects of melatonin depend on the activation of certain receptors by the hormone. Cardioprotective effects of melatonin have been demonstrated in both experimental and clinical studies. In cardiac ischemia-reperfusion models or in the course of oxidative process induction, following the administration of medical agents with cardiotoxic effects, protective effects of melatonin have been demonstrated. In patients with ischaemic heart disease, lower nocturnal melatonin concentrations were found vs. those in a group of healthy persons; the more severe cardiac disease and the higher risk for sudden cardiac death, the lower melatonin concentrations are observed. Lower melatonin concentrations have also been confirmed in patients with hypercholesteronaemia and increased LDL-cholesterol fraction levels, as well as in patients with arterial hypertension. Melatonin administration normalised blood pressure in patients with arterial hypertension. The presented paper aims at summarising the up-to-date knowledge of the role of melatonin in circulation control.

PL

melatonin. The association between melatonin and circulation has been the subject of interest for the last few years. It has also been demonstrated that the vasospastic or vasodilative effects of melatonin depend on the activation of certain receptors by the hormone. Cardioprotective effects of melatonin have been demonstrated in both experimental and clinical studies. In cardiac ischemia-reperfusion models or in the course of oxidative process induction, following the administration of medical agents with cardiotoxic effects, protective effects of melatonin have been demonstrated. In patients with ischaemic heart disease, lower nocturnal melatonin concentrations were found vs. those in a group of healthy persons; the more severe cardiac disease and the higher risk for sudden cardiac death, the lower melatonin concentrations are observed. Lower melatonin concentrations have also been confirmed in patients with hypercholesteronaemia and increased LDL-cholesterol fraction levels, as well as in patients with arterial hypertension. Melatonin administration normalised blood pressure in patients with arterial hypertension. The presented paper aims at summarising the up-to-date knowledge of the role of melatonin in circulation control.

11

Nowe spojrzenie na etiopatogenezę młodzieńczej skoliozy idiopatycznej

72%

Brzęczek M., Słonka K., Kalicki B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2016

|

vol. 12

|

issue 2

134-140

EN

Adolescent idiopathic scoliosis is the most common form of spinal deformity in children. The aetiology of the condition has not been elucidated. Currently, the multifactorial theory seems to be the most probable. Certain authors propose that melatonin should be considered as a causative factor of adolescent idiopathic scoliosis. Their assumption is supported by a range of research studies conducted on animal models with removed pineal gland, which induced scoliosis. Melatonin has been proven to exert direct and indirect effects on the development of the skeletal system. The role of calmodulin or osteoprotegerin seems equally important. In patients with this condition, the levels of platelet calmodulin and calmodulin in the specimens of the paraspinal muscles on the convex side of the curve have been shown to rise. Osteoprotegerin, in turn, modifies osteoclastic and osteoblastic differentiation. These substances have a direct influence on the cellular calcium and phosphate metabolism and can be potentially responsible for spinal deformity in adolescents. The role of oestrogens is being investigated. Moreover, the role of growth factors or thrombospondins still remains obscure. Additionally, molecular tests have revealed a number of genes that can predispose to adolescent idiopathic scoliosis. It still needs to be determined which of the musculoskeletal disorders occur first in the development of scoliosis and which are secondary to the deformity. The identification of the aetiological factor and factors responsible for scoliosis progression determines the manner of treatment.

PL

Młodzieńcza skolioza idiopatyczna jest najczęstszą formą zniekształcenia kręgosłupa u dzieci. Etiologia choroby nie została do tej pory wyjaśniona. Obecnie za najbardziej prawdopodobną uważa się teorię wieloczynnikową. Część autorów proponuje przyjęcie melatoniny jako czynnika sprawczego w rozwoju młodzieńczej skoliozy idiopatycznej, popierając swoje założenie szeregiem badań naukowych na zwierzętach, u których usunięto szyszynkę, wywołując w ten sposób skoliozę. Udowodniono pośredni i bezpośredni wpływ tego hormonu na prawidłowy rozwój układu kostno-szkieletowego. Równie ważna wydaje się rola kalmoduliny czy osteoprotegeryny. Został udowodniony wzrost stężenia kalmoduliny płytkowej i kalmoduliny w bioptatach mięśni przykręgosłupowych po stronie wypukłej skrzywienia u osób dotkniętych chorobą. Z kolei osteoprotegeryna modyfikuje różnicowanie osteoklastów i osteoblastów. Substancje te mają bezpośredni wpływ na gospodarkę wapniowo-fosforanową komórki i potencjalnie mogą odpowiadać za zniekształcenie kręgosłupa występujące u dorastającej młodzieży. W trakcie badań jest rola estrogenów. Nadal niejasna pozostaje także rola czynników wzrostu czy trombospondyn. Dodatkowo w badaniach molekularnych odkryto szereg genów predysponujących do wystąpienia młodzieńczej skoliozy idiopatycznej. Pozostaje pytanie, które z zaburzeń rozwojowych mięśni i układu kostnego pojawiają się jako pierwsze w rozwoju skoliozy, a które są już wynikiem samego zniekształcenia kręgosłupa. Poznanie czynnika wywołującego chorobę, a także czynników odpowiedzialnych za ryzyko progresji skrzywienia decyduje o wyborze sposobu leczenia tej jednostki chorobowej.

12

Melatonina, wielofunkcyjna cząsteczka sygnałowa w organizmie ssaka: miejsca biosyntezy, funkcje, mechanizmy działania

58%

Skwarło-Sońta K., Majewski P.

Folia Medica Lodziensia

|

2010

|

vol. 37

|

issue 1

15-55

EN

Methoxyindole hormone - melatonin (MEL) is produced and released by the mammalian pineal gland in a circadian rhythm exhibiting a low level during the day and an elevation at night, strictly dependent on the environmental lighting conditions. The main MEL function is, therefore, to synchronize diurnal rhythms of several physiological processes and for the diurnally active species (including humans) it gives information on the beginning of sleepiness. For the nocturnal species, however, elevated MEL level serves as a signal to start locomotor and feeding activity. In seasonal breeders the pineal gland function synchronizes the time of gonadal development and sexual activity with the external conditions in a way that progeny appears in the optimal climatic moment. MEL is produced also extrapineally, e.g. in the gastro-intestinal tract and bone marrow, where it exerts a protective effect due to its activity as an antioxidant and a potent free radical scavenger. Being both lipid and water soluble, MEL is able to cross biological barriers and, therefore, it uses several cellular mechanism to exert its physiological activity, including membrane and nuclear receptors, proteins of the cytoskeleton, mitochondrial membrane stabilization. MEL is also involved in immunomodulation, the effects are different and dependent on numerous factors, nevertheless, its immunostimulatory activity is generally well accepted. Additionally, activated immune cells are able to produce MEL acting in an auto- and paracrine way. As an efficient antioxidant MEL exerts the anti-inflammatory effect, which, reciprocally, modulates the pineal gland biosynthetic activity adapting it to temporary endogenous conditions.

PL

Szyszynka ssaków produkuje i wydziela do krwi melatoninę (MEL) w rytmie dobowym, którego cechą charakterystyczną jest wysoki poziom w nocy niski w dzień, a czas nocnej syntezy zaleŜy od warunków świetlnych otoczenia. Dzięki temu MEL synchronizuje wiele procesów fizjologicznych przebiegających rytmicznie, a jako chemiczny sygnał ciemności przekazuje gatunkom o aktywności dziennej (w tym ludziom) informację o rozpoczęciu pory snu. Gatunki aktywne w nocy inaczej interpretują sygnał melatoninowy. Dla zwierząt rozmnaŜających się sezonowo informacja niesiona przez MEL stanowi sygnał do takiej synchronizacji funkcji rozrodczych z warunkami klimatycznymi, aby potomstwo mogło pojawić się w optymalnym momencie. Melatonina powstaje takŜe pozaszyszynkowo, np. w układzie pokarmowym, gdzie pełni funkcje ochronne, związane z aktywnym zmiataniem wolnych rodników i właściwościami antyoksydacyjnymi. Jako cząsteczka amfifilowa moŜe przekraczać bariery biologiczne, dlatego swoje efekty moŜe wywierać za pośrednictwem wielu róŜnych mechanizmów takich jak: wiązanie z receptorami błonowymi i jądrowymi, białkami cytozolowymi, stabilizowanie błony mitochondrialnej. MEL wykazuje działanie immunomodulacyjne, zaleŜne od wielu czynników, choć zasadniczo wydaje się być czynnikiem wspomagającym odporność, a aktywowane komórki odpornościowe takŜe syntetyzują MEL działającą auto- i parakrynowo. Dzięki właściwościom antyoksydacyjnym pełni istotną rolę przeciwzapalną, z kolei toczący się proces zapalny moduluje aktywność biosyntetyczną szyszynki, dostosowując je do aktualnych warunków w organizmie.

13

Wydzielanie serotoniny i melatoniny oraz mioelektryczna i motoryczna czynność żołądka u kobiet po menopauzie

58%

Jałocha W., Wachowska-Kelly P., Stępień A., Wojtkiewicz P., Walecka-Kapica E., Chojnacki J., Klupińska G.

Folia Medica Lodziensia

|

2014

|

vol. 41

|

issue 2

155-167

EN

In postmenopausal women various psychosomatic disorders concerning mood and appetite occur. The reason is not only estrogen deficiency, but also other hormones and neurotransmitters. The aim of the study was to estimate serotonin and melatonin levels and myoelectrical activity and gastric motor in postmenopausal women in relation to their nutritional status. The study was conducted in three 30-person groups of women: premenopausal (group I), postmenopausal with a normal body mass (group II), postmenopausal overweight (group III). Compared with group I, in group II there were no significant differences, while in group III serotonin level was lower respectively 156.5±40.2 ng/ml and 83.4±32.5 ng/ml (p<0.01), as well as the percentage of normogastria – 82.9±5.6% and 66.9±8.2 (p<0.05) and gastric emptying half-time 43.6±14.7 min and 27.4±12.2 min (p<0.01). Moreover, a negative correlation between body mass index and serotonin (r = -0.4744) and melatonin (r = -0.7146) levels was observed. The study results indicate the involvement of serotonin and melatonin in the pathogenesis of eating disorders in postmenopausal women.

PL

U kobiet po menopauzie występują różnorodne zaburzenia psychosomatyczne, w tym dotyczące nastroju i łaknienia. Przyczyną tego jest niedobór estrogenów, ale także innych hormonów i neurotransmiterów. Celem badania było określenie stężenia serotoniny i melatoniny oraz czynności mioelektrycznej i motorycznej żołądka u kobiet po menopauzie w odniesieniu do ich stanu odżywienia. Badania przeprowadzono w trzech 30-sto osobowych grupach kobiet: przed menopauzą (grupa I), po menopauzie z prawidłową masą ciała (grupa II), po menopauzie ze współistniejącą nadwagą (grupa III). W porównaniu z grupą I, w grupie II nie stwierdzono istotnych różnic, natomiast w grupie III niższe było stężenie serotoniny, odpowiednio 156,5±40,2 ng/mL i 83,4±32,5 ng/mL (p<0,01), a także niższy był odsetek prawidłowej czynności mioelektrycznej żołądka (normogastrii) – 82,9±5,6% i 66,9±8,2 (p<0,05) oraz krótszy był czas połowicznego opróżniania żołądka (43,6±14,7 min. i 27,4±12,2 min.; p<0,01. Ponadto stwierdzono odwrotną zależność między wskaźnikiem masy ciała a stężeniem serotoniny (r = -0,4744) i melatoniny (r = -0,7146). Wyniki badań wskazują na udział serotoniny i melatoniny w patogenezie zaburzeń odżywiania u kobiet po menopauzie.

14

Znaczenie kliniczne i zastosowanie terapeutyczne melatoniny – obecny stan wiedzy

51%

Karbownik-Lewińska M., Lewiński A.

Folia Medica Lodziensia

|

2010

|

vol. 37

|

issue 1

111-150

EN

Melatonin is something more than merely a hormone and many of its actions exceed the frames, normally assigned to hormones, including, for example, involvement in numerous oxidoreductive reactions and the function of a potential scavenger of “free radicals”. At present, there are several approved indications for melatonin use in the therapy in humans: 1) sleep disorders, especially in advanced age, 2) regulation of sleep-wake circadian rhythms in the blind persons, and in case of shift-work disorders, 3) alleviation of jet-lag, 4) certain psychiatric diseases, in particular depressions. Dose of melatonin and duration of treatment should always be selected individually, and should depend on the cause of administration. The average therapeutic doses vary from l to 5 mg. There are also more and more frequent data on other therapeutic possibilities of this hormone. Strong trends are now observed toward melatonin recommendation in many diseases and clinical conditions, where, however, the mode and character of melatonin action are still far from the level of thorough understanding. Nevertheless, the authors usually report positive outcomes of melatonin administration, explaining the mechanism of observations mainly on the basis of the free-radical theory and on the participation of melatonin in oxidoreductive reactions. Melatonin should not be used by pregnant and lactating women, by healthy children of all ages, and by persons suffering from immune-system neoplasms. Melatonin should be used with caution by people with autoimmune and allergic diseases.

PL

Melatonina jest czymś więcej niŜ jedynie hormonem i wiele jej działań wykracza poza ramy przydane hormonom, np. udział w szeregu reakcji oksydoredukcyjnych w charakterze potencjalnego zmiatacza wolnych rodników. W chwili obecnej istnieje kilka wskazań do stosowania terapeutycznego melatoniny u ludzi. Są to: 1) zaburzenia snu, zwłaszcza u osób w wieku podeszłym, 2) regulacja rytmu sen-czuwanie u osób niewidomych oraz u osób wykonujących pracę zmianową, 3) niwelowanie zaburzeń wynikających z szybkiej zmiany stref czasowych w czasie podróŜy międzykontynentalnych (jet-lag), 4) niektóre choroby psychiczne, w szczególności depresje. Dawka stosowanej melatoniny oraz długość kuracji powinny być zawsze dobierane indywidualnie i zaleŜeć od przyczyny jej stosowania. Przeciętne dawki stosowane w terapii wahają się od 1 do 5 mg. Występują obecnie silne tendencje, aŜeby melatoninę stosować w bardzo wielu chorobach i stanach klinicznych, w których działania melatoniny naukowo do końca nie wyjaśniono. Tym niemniej, autorzy donoszą zazwyczaj o pozytywnych wynikach terapii melatoniną, opierając tłumaczenie pozytywnego działania tego leku głównie na teorii wolnorodnikowej i udziale melatoniny w reakcjach oksydoredukcyjnych. Nie powinno się stosować melatoniny w okresie ciąŜy i karmienia i u zdrowych dzieci w kaŜdym wieku z powodu niepełnych badań na temat bezpieczeństwa stosowania. W oparciu o przesłanki teoretyczne zaleca się ostroŜność w stosowaniu melatoniny u osób z chorobami autoimmunologicznymi i alergicznymi.

Refine search results

Skażenie światłem: co dziś wiemy o jego wpływie na funkcjonowanie organizmu człowieka?

Zaburzenia snu w autyzmie

Melatonina – hormon o plejotropowym działaniu

Effect of melatonin supplementation on antioxidant enzyme activities in patients with short- and long-term hypokinesis

Przegląd doniesień na temat wpływu melatoniny na patogenezę i terapię raka piersi

Rola melatoniny w chorobach przewodu pokarmowego

Ocena jakości snu w odniesieniu do stężenia serotoniny i melatoniny w surowicy u osób z marskością wątroby

Rola melatoniny w patofizjologii i terapii migreny

Protective effects of melatonin against oxidative damage of macromolecules caused by selected potential carcinogens

Wpływ melatoniny na czynność układu sercowo-naczyniowego

Nowe spojrzenie na etiopatogenezę młodzieńczej skoliozy idiopatycznej

Melatonina, wielofunkcyjna cząsteczka sygnałowa w organizmie ssaka: miejsca biosyntezy, funkcje, mechanizmy działania

Wydzielanie serotoniny i melatoniny oraz mioelektryczna i motoryczna czynność żołądka u kobiet po menopauzie

Znaczenie kliniczne i zastosowanie terapeutyczne melatoniny – obecny stan wiedzy