Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  medycyna ratunkowa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Obniżenie temperatury głębokiej ciała, które towarzyszy urazom, związane jest ze zwiększoną śmiertelnością. Mechanizmy termoregulacyjne u pacjentów, którzy doznali urazu są upośledzone, zwłaszcza wtedy, gdy zastosowano opioidy lub leki znieczulenia ogólnego. Utrzymanie normotermii wymaga starannej izolacji termicznej oraz wdrożenia ogrzewania czynnego. Celem badania była ocena wyposażenia i procedur związanych z rozpoznawaniem i leczeniem hipotermii pourazowej w polskich szpitalach. Materiał i metody: Ankiety dotyczące wyposażenia i procedur związanych z monitorowaniem temperatury oraz aktywnym ogrzewaniem zostały rozesłane do wszystkich szpitali przyjmujących pacjentów po urazach w województwie świętokrzyskim. Ankietą objęto oddziały chirurgii ogólnej, oddziały intensywnej terapii (OIT) oraz bloki operacyjne. Wyniki: Zdecydowana większość, bo 92% oddziałów chirurgicznych, nie posiada wyposażenia do pomiaru temperatury głębokiej ciała (Tc), a 85% z nich nie ma urządzeń do ogrzewania chorych. Pomiar Tc jest możliwy na każdym OIT, a systemy grzewcze są dostępne na 83% OIT. Na połowie oddziałów intensywnej terapii kryteria wdrożenia ogrzewania są inne niż Tc i opierają się na indywidualnej decyzji lekarza. Na 58% bloków operacyjnych temperatura pacjenta nie jest monitorowana, zaś na 33% bloków pacjenci nie są ogrzewani. Wnioski: Większość OIT i bloków operacyjnych jest odpowiednio wyposażona, jednakże na części z nich kryteria wdrożenia pomiaru Tc i ogrzewania chorych pozostają niesprecyzowane. Oddziały chirurgiczne nie są przygotowane do leczenia chorych z hipotermią pourazową.
EN
The presented case of a patient in cardiogenic shock in the course of aortic dissection with concomitant cerebral circulation illustrates the effectiveness of sonography in the intensive care unit as a tool that aids the diagnostic process. Point-of-care sonography involves ultrasound assessment performed by the attending physician, being an integral part of a physical examination. A 67-year-old female was brought to the emergency department with a suspicion of stroke, comatose, with focal neurological deficits and was admitted to the intensive care unit due to circulatory and respiratory failure. Based on the findings from a bedside ultrasound examination, the diagnostic process was extended, and the patient was rapidly transferred to the department of cardiac surgery with diagnosed ascending aortic dissection. The case presented demonstrates how point-of-care sonography facilitates and accerelates the diagnostic process and speeds up the implementation of definitive treatment thus affecting the patient’s outcome.
PL
Opisywany przypadek pacjentki we wstrząsie kardiogennym w przebiegu rozwarstwienia aorty wstępującej z towarzyszącym upośledzeniem przepływu mózgowego i zaburzeniami świadomości ilustruje skuteczność zastosowania ultrasonografii na oddziale intensywnej terapii jako narzędzia wspomagającego proces diagnostyczny. Metoda użycia ultrasonografii w trybie point-of-care polega na wykonaniu przez lekarza prowadzącego oceny ultrasonograficznej, która stanowi integralną część badania przedmiotowego i ułatwia postawienie rozpoznania. Kobieta przywieziona do szpitalnego oddziału ratunkowego z podejrzeniem udaru mózgu, nieprzytomna z ogniskowymi ubytkami neurologicznymi, została przyjęta na oddział intensywnej terapii z powodu zaburzeń świadomości oraz niewydolności krążenia i oddychania. Na podstawie wniosków wyciągniętych z przyłóżkowej oceny ultrasonograficznej rozszerzono diagnostykę i szybko przekazano chorą do kliniki kardiochirurgii z rozpoznanym rozwarstwieniem aorty wstępującej. Przedstawiony przypadek ukazuje, w jaki sposób ultrasonograficzna ocena point-of-care pozwala na ukierunkowanie diagnostyki i przyspieszenie czasu wdrożenia leczenia przyczynowego, wpływając tym samym na końcowy efekt terapii.
EN
In most cases, pneumoperitoneum is caused by gastrointestinal perforation, which usually requires surgical treatment. Many authors believe that ultrasound imaging of pneumoperitoneum is at least as effective as conventional radiography, or even that its efficacy is superior. In such a situation, it is imperative to make this modality one of the main tools in the diagnostic arsenal of emergency medicine. This is the main aim of this paper. First, ultrasound anatomy of so-called thoracic-abdominal border is discussed. The equipment requirements emphasize that the diagnostic process can be conducted with the simplest portable US scanner, even without the Doppler mode. The technique of a US examination, the aim of which is to detect, free air in the peritoneal cavity is also simple and conducted with the patients lying down, either in the supine or lateral position. A convex transducer with the frequency of 3.5–5 MHz is applied above the lower intercostal spaces on the right and left side, to the epigastric region below the xiphoid process and in various sites of the abdominal wall. The most effective examination, however, is conducted in the left lateral position via the right intercostal spaces. The differential diagnosis on the right side under the diaphragm should include the presence of a subdiaphragmatic abscess with gas and a hepatic abscess with a similar content as well as transposition of the colon in between the diaphragm and the liver (Chilaiditi syndrome). It seems that the inclusion of a US examination to the E-FAST method in order to detect free gas in the peritoneal cavity is justified since it is a sign of gastrointestinal perforation in numerous cases, and is clinically as relevant as the presence of free fluid.
PL
Większość przypadków odmy otrzewnowej jest spowodowana perforacją przewodu pokarmowego, co zazwyczaj wymaga leczenia chirurgicznego. W opinii wielu autorów rozpoznanie ultrasonograficzne pneumoperitoneum za pomocą badania USG jest co najmniej tak samo skuteczne jak przy wykorzystaniu konwencjonalnej radiografii, a nawet ją przewyższa. W tej sytuacji imperatywem będzie dążenie, aby metoda ta znalazła się w pierwszym rzędzie arsenału diagnostycznego medycyny ratunkowej. Ten właśnie cel przyświeca niniejszej pracy. Na wstępie omówiono anatomię ultrasonograficzną tzw. pogranicza piersiowo-brzusznego. W wymaganiach aparaturowych podkreślono, że do tego typu diagnostyki wystarczy najprostszy ultrasonograf przenośny, nawet bez modułu dopplerowskiego. Metodyka badania USG ukierunkowanego na poszukiwanie wolnego powietrza w jamie otrzewnej także jest prosta i prowadzona w pozycji leżącej pacjenta, zarówno na plecach, jak i na obu bokach. Głowicę konweksową o częstotliwości 3,5–5 MHz przykłada się nad dolne przestrzenie międzyżebrowe po stronie prawej i lewej, w nadbrzuszu pod wyrostkiem mieczykowatym mostka oraz w różnych miejscach powłok brzusznych. Jednak najskuteczniejszy jest model badania w ułożeniu pacjenta na boku lewym ze skanowaniem USG przez międzyżebrza prawe. W różnicowaniu pod przeponą po stronie prawej należy uwzględnić obecność ropnia podprzeponowego z gazem i ropnia wątroby z podobną zawartością w tej okolicy oraz tzw. interpozycję okrężnicy między przeponę a wątrobę (zespół Chilaiditiego). Wydaje się, że byłoby uzasadnione wprowadzenie do metody E-FAST modelu badania USG w celu wykrycia wolnego gazu w jamie otrzewnej, ponieważ objaw ten u wielu chorych jest zwiastunem perforacji przewodu pokarmowego i ma podobne znaczenie kliniczne jak wolny płyn.
EN
INTRODUCTION During the summer season, areas surrounding water reservoirs and beaches are repeatedly crowded with thousands of people. Such concentrations are predisposed to increased incidence of sudden health deterioration situations and states of emergency. The risk increases proportionally to the number of participants and duration. The analysis was carried out on the basis of one of the most attractive bodies of water in the Silesian province, namely Pogoria III lake in Dąbrowa Górnicza, where the number of visitors can reach several thousands daily. MATERIAL AND METHODS 168 cards of administering first aid underwent retrospective analysis. The documentation of weekends and holidays were analysed on the grounds of the highest number of visitors, and therefore the highest threat of sudden health deterioration situations. RESULTS Over 80% of states of emergency were caused by external factors. They were mainly states which did not require transfer of the victim to the ER ward. In 29% of cases (50 individuals), it was necessary to immediately administer emergency medical treatment. Failure to administer treatment might have caused sudden health deterioration situations before the arrival of a medical rescue team. One principal advantage of the presence of medical rescue workers is to reduce the need to call for medical rescue teams, For instance, after insect stings. Thanks to quick intervention by medical rescue workers, the dispatch of medical rescue teams decreased by 55%. CONCLUSION In the event of lack of medical safeguarding, WOPR (Water Rescue Service) lifeguards would not be able to adequately focus on observing people in water on the bathing site during unfortunate events within the area of the lake. By means of medical safeguarding water reservoirs, in many cases the full scope of medical emergency treatment can be implemented, that is not offered by WOPR, which will influence the survival outcomes of the victims.
PL
W S T Ę P W miesiącach letnich tereny wokół zbiorników wodnych lub plaży są wielokrotnie oblegane przez tysiące ludzi. Skupiska takie predysponują do wzmożonego występowania stanów nagłego pogorszenia zdrowia i stanów nagłych. Ryzyko to wzrasta proporcjonalnie do liczby uczestników i czasu trwania zdarzenia. Analizę przeprowadzono na przykładzie jednego z najbardziej atrakcyjnych zbiorników wodnych w województwie śląskim, jakim jest Pogoria III w Dąbrowie Górniczej, gdzie liczba odwiedzających może sięgać dziennie kilkunastu tysięcy. M A T E R I A Ł I M E T O D Y Analizie retrospektywnej poddano 168 kart udzielania pierwszej pomocy. Zanalizowano dokumentację z dni weekendowych i wolnych od pracy, ze względu na największą liczbę osób odwiedzających zbiornik, a przez to największe zagrożenie wystąpieniem stanów nagłego pogorszenia zdrowia. WYNIKI Ponad 80% stanów nagłych było wywołanych przyczyną zewnętrzną. Głównie były to stany niewymagające przekazania poszkodowanego do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego (SOR). W 29% przypadków (50 osób) należało wdrożyć natychmiastowo medyczne czynności ratunkowe. Zaniechanie wdrożenia tych czynności mogłoby spowodować nagłe pogorszenie stanu przed przybyciem Zespołu Ratownictwa Medycznego (ZRM). Zasadniczą zaletą obecności ratowników medycznych jest ograniczenie konieczności wzywania ZRM, np. podczas użądleń przez owady. Dzięki szybkiej interwencji ratowników medycznych zmniejszono zadysponowanie ZRM o 55%. WNIOSKI W momencie braku zabezpieczenia medycznego ratownicy WOPR nie byliby w stanie odpowiednio skupić się na obserwowaniu ludzi kąpiących się na kąpielisku oraz ratowaniu osób podczas nieszczęśliwych zdarzeń na terenie zbiornika wodnego. Przez zabezpieczenie medyczne zbiorników w wielu przypadkach można szybciej wdrożyć pełny zakres medycznych czynności ratunkowych, których WOPR nie świadczy, co zwiększy przeżywalność poszkodowanych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.