Search results

1

Tensegration massage

100%

Kassolik K., Andrzejewski W.

|

2010

|

vol. 18

|

issue 1

67-72

PL

Masaż stanowi jedną z podstawowych form terapii wykorzystywaną w różnego rodzaju dysfunkcjach organizmu, szczególnie występujących w obrębie układu ruchu. Pomimo że jest powszechnie zalecany i stosowany nie do końca znane są mechanizmy jego działania, co sprawia, że nie zawsze wykonywany jest w sposób usystematyzowany i co za tym idzie nie zawsze spełnia wymogi działania medycznego. W pracy przedstawiono metodę masażu tensegracyjnego opartą na koncepcji zależności strukturalnych pomiędzy mięśniami, podwięziami i więzadłami, zwaną zasadą tensegracji. Autorzy dokonali przeglądu literatury dotyczącej wykorzystania zjawiska tensegracji w fizjoterapii ze szczególną uwagą skierowaną na założenia teoretyczne i możliwości jego wykorzystania w masażu.

EN

Massage is one of the basic forms of therapy used in different kinds of dysfunctions of the body, particularly those occurring within the motor system. Although it is commonly recommended and used, its mechanisms have not been fully recognized therefore it is not always performed in a systematized way and thus, it not always fulfils the requirements of medical activity. The study presents the method of tensegration massage based on the concept of structural relation between muscles, fascia and ligaments called the tensegration rule. The authors reviewed references related to the use of tensegration phenomenon in physiotherapy with particular attention paid to theoretical assumptions and the possibility of its use in massage.

2

Sports Mass Age Therapy on the Reduction of Delayed Onset Muscle Soreness of the Quadriceps Femoris

100%

Boguszewski D., Szkoda S., Adamczyk J. G., Białoszewski D.

Human Movement

|

2014

|

vol. 15

|

issue 4

234-237

EN

Purpose. Massage therapy is one of most commonly applied treatments during athletic training. The aim of this study was to assess the effectiveness of sports massage therapy on reducing post-exercise quadriceps muscle soreness. Methods. A sample of 29 women aged 24-26 years was divided into an experimental group (n = 15) receiving classic sports massage therapy and a control group (n = 14) given no treatment. An exercise session consisting of five sets of deep squat jumps was administered after which lower limb power as assessed via the vertical jump test. Muscle soreness was assessed using the visual analogue scale (VAS) and exercise intensity with the Borg Rating of Perceived Exertion Scale. Subsequent measurements of lower limb power and muscle soreness were performed 24, 48, 72 and 96 h after the exercise session. Differences between the measurements were assessed by the Friedman and least significant difference tests while between-group comparisons involved the Mann-Whitney U test. Results. The largest decrease in lower limb power was observed between the first measurement after the exercise session and 24 h later (p < 0.01). The smallest decrease in power was observed in the massage group. The highest levels of muscle soreness were noted 24 h post-exercise in the massage group and 48 h post-exercise in the control group. The experimental group showed a decrease in muscle soreness in each subsequent measurement, with the results close to zero on the VAS 96 h postexercise. Conclusions. Massage therapy quickened recovery and improved muscle efficiency post-exercise and may serve as an effective treatment of muscle soreness. The analgesic effect of massage suggests it should be widely applied in sport, physical therapy and rehabilitation.

3

A Unique Case of Supraspinatus Tendonitis after Tennis Forehand Repetitive Motions

88%

Djurovic N., Hraste M., Stanisic L., Lozovina M., Lozovina V., Pavicic L.

Journal of Human Kinetics

|

2010

|

vol. 23

115-119

EN

A unique case of a professional tennis player who sustained a traumatic supraspinatus tendonitis while playing Forehand was presented. This case shows how science fields could and should cooperate in the future since this appears to be the first report of high inflammatory of supraspinatus tendon during Forehand motions. Instead of aggressive treatment in the form of surgery, a team of experts decided for new treatment that brought exceptional results.

4

Niefarmokologiczne metody leczenia fibromialgii / Non-pharmacological treatment of fibromyalgia

71%

Szczuka E., Gruszecka-Marczyńska K.

|

2011

|

vol. 19

|

issue 2

47-58

EN

Fibromyalgia is estimated to affect almost 3% of the population. In developed countries this particular disorder is assumed to be growing social problem. Psychosomatic and chronic character of fibromyalgia creates many problems for patients suffering of it in normal social activity and decreases the quality of their life. The symptomatic treatment is oriented on the pharmacological methods mainly. Non-pharmacological treatment seems to be new therapeutic and research problem. In this work the actual knowledge in subject of the physical activity, biological renewal, physiotherapy as well as methods of the relaxing and education therapy was presented in aspect of the fibromyalgia treatment

5

Porównanie skuteczności technik mięśniowo-powięziowych i masażu klasycznego u osób z zespołem skrzyżowania górnego (doniesienie wstępne)

63%

Łukasik E., Targosiński P., Szymański M., Letkiewicz-Ryłów O., Styczeń P., Wychowański M.

|

2017

|

vol. 31

|

issue 2

53-67

EN

Introduction Upper crossed syndrome is a postural syndrome, with myofascial and functional imbalance within the shoulder girdle and the cervical spine. The therapy usually includes myofascial techniques or massage. The aim of this work was to indicate which of these forms of therapy is more effective in terms of myofascial release. Material and methods The study group consisted of 18 individuals (12 females and 6 males) with upper crossed syndrome who were randomly assigned to one of the two groups. In group 1 (8 females, 1 male), rehabilitation protocol involved myofascial techniques, while in group 2 (4 females, 5 males), massage was performed. In both groups, the therapy consisted of five 30-minute daily sessions. Prior to the therapy, on the 1st and the 5th day of the therapy immediately after the intervention as well as 14 days after the therapy completion, suprasternale height was measured and the cervical spine mobility was examined. Results It was revealed that both forms of the therapy resulted in an increase in the range of motion of the cervical spine, particularly in the case of the right flexion and right rotation. Effects were still present two weeks after the therapy. After 5 days of rehabilitation, both forms of the therapy led to a significant increase in suprasternale height (p<0.05). Conclusions Both myofascial techniques and massage result in an increase in the cervical spine and chest mobility in the longitudinal dimension in persons with upper crossed syndrome.

PL

Wstęp Zespół skrzyżowania górnego to zespół posturalny, w którym występuje nierównowaga strukturalna mięśniowo-powięziowa oraz funkcjonalna w obrębie obręczy barkowej i odcinka szyjnego kręgosłupa. Terapia w tym przypadku polega najczęściej na zastosowaniu techniki mięśniowo-powięziowych bądź masażu klasycznego. Celem pracy było wskazanie, która spośród wskazanych form terapii wykazuje większą skuteczność w rozluźnianiu kompleksu mięśniowo-powięziowego. Materiał i metody Grupę badaną stanowiło 18 osób (12 kobiet, 6 mężczyzn) z zespołem skrzyżowania górnego, które w sposób losowy zostały przydzielone do jednej z dwóch grup. W Grupie I (8 kobiet, 1 mężczyzna) przeprowadzono rehabilitację za pomocą technik mięśniowo-powięziowych, zaś w Grupie II (4 kobiety, 5 mężczyzn) zastosowano masaż klasyczny. Terapia składała się z pięciu 30 minutowych sesji, odbywających się codziennie, przez 5 dni. Przed terapią, 1 dnia i 5 dnia bezpośrednio po terapii oraz 14 dnia od zakończenia terapii, zbadano wysokość punktu suprasternale klatki piersiowej ruchomość odcinka szyjnego kręgosłupa. Wyniki Wykazano, że obie formy terapii wpływają na zwiększenie zakresu ruchu odcinka szyjnego kręgosłupa, w szczególności skłonu bocznego w prawo oraz rotacji w prawo. Uzyskane efekty występowały również 2 tygodnie od zakończenia terapii. Po 5 dniach usprawniania, obie formy terapii wpłynęły na znamienne zwiększenie wysokości suprasternale.(p<0,05). Wnioski Zarówno techniki mięśniowo-powięziowe, jak i masaż klasyczny wpływają na zwiększenie ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa oraz poprawę ruchomości klatki piersiowej w wymiarze długościowym u osób z zespołem skrzyżowania górnego.

6

Palpable evaluation of a patient in tensegration massage

63%

Andrzejewski W., Kassolik K.

|

2009

|

vol. 17

|

issue 4

60-66

PL

Masaż tensegracyjny opiera swe założenia metodologiczne na zasadzie tensegracji - wzrost napięcia jednego elementu struktury powoduje analogiczny wzrost napięcia pozostałych jej elementów pozostających we wzajemnym kontakcie strukturalnym. W praktyce terapeutycznej przejawia się to tym, że wzrost napięcia spoczynkowego jednego mięśnia powoduje z czasem proporcjonalny wzrost napięcia innych mięśni pozostających z nim w bezpośrednim lub pośrednim kontakcie strukturalnym. Wzrost napięcia tkanek miękkich objawia się zazwyczaj wzrostem ich wrażliwości uciskowej, co z kolei wykorzystuje się w ocenie i wykryciu przebiegających w nich zaburzeń. Terapeuta, dokonując oceny palpacyjnej wrażliwości uciskowej tkanek, uzyskuje odpowiedź na pytania: w jakich tkankach doszło do nadmiernego wzrostu napięcia spoczynkowego i jakie tkanki należy masować w celu przywrócenia prawidłowego napięcia. Oceny palpacyjnej tkanek można dokonywać na ich przyczepach kostnych lub w ich przebiegu. Ze względu na stosunkowo łatwą lokalizację i powtarzalność preferowana jest ocena na przyczepach kostnych.

EN

Tensegration massage is methodologically based on the tensegrity rule according to which the increased tension of one element of the structure causes analogical increase of tension of other elements remaining in mutual structural contact. In therapeutic practice it is manifested in such a way that the increase of the rest tonus of one muscle in time causes proportional increase of the tonus of other muscles remaining in direct or indirect structural contact with it. The increased tension of soft tissues is usually manifested by their increased pressure sensitivity which in turn is used for estimating and detecting disorders occurring in them. A therapist palpably evaluating pressure sensitivity of tissues gets the answer to the following questions: in which tissues there is excessive increase of the rest tonus and which tissues should be massaged to restore normal tonus Palpable evaluation of tissues can be performed on their osseous attachments or in their course. Owing to relatively easy location and repeatability the evaluation of osseous attachments is preferred.

Refine search results

3 Physiotherapy

1 Advances in Rehabilitation

1 Human Movement

1 Journal of Human Kinetics

1 2017

1 2014

1 2011

2 2010

1 2009

2 Andrzejewski W.

2 Kassolik K.

1 Adamczyk J. G.

1 Białoszewski D.

1 Boguszewski D.

1 Djurovic N.

1 Gruszecka-Marczyńska K.

1 Hraste M.

1 Letkiewicz-Ryłów O.

1 Lozovina M.

1 Lozovina V.

1 Pavicic L.

1 Stanisic L.

1 Styczeń P.

1 Szczuka E.

1 Szkoda S.

1 Szymański M.

1 Targosiński P.