Wstęp: Leczenie endoskopowe martwicy ograniczonej trzustki, podobnie jak inne metody leczenia małoinwazyjnego, ewaluowało na przestrzeni ostatnich lat. Cel: Celem pracy było określenie skuteczności i bezpieczeństwa endoskopowej nekrozektomii pod kontrolą obrazu fluoroskopowego w trakcie drenażu przezściennego objawowej martwicy ograniczonej trzustki. Materiały i metody: Dokonano retrospektywnej analizy 114 chorych z objawową martwicą ograniczoną trzustki, którzy byli leczeni endoskopowo w latach 2011–2016. Wyniki: Endoskopową nekrozektomię pod kontrolą obrazu fluoroskopowego w trakcie drenażu przezściennego przeprowadzono u 24/114 (21,05%) chorych. Średnia liczba procedur endoskopowych wynosiła 8,88 (3–27). Czynny drenaż martwicy trzustki był prowadzony średnio przez 40,1 (11–96) dni, zaś średnia liczba zabiegów endoskopowej nekrozektomii u jednego chorego wynosiła 6,54 (1–24). Dodatkowy drenaż przezskórny był prowadzony u dwóch osób. Powikłania endoterapii zaobserwowano u 9/24 (37,5%) pacjentów, natomiast sukces terapeutyczny osiągnięto u 23/24 (95,83%) chorych. Średni czas obserwacji wynosił 35 (18–78) miesięcy. Nawrót trzustkowego zbiornika płynowego stwierdzono u 4 pacjentów w trakcie obserwacji, natomiast średni czas pomiędzy zakończeniem endoterapii, a nawrotem zbiornika wynosił 19 (16–22) miesięcy. Nawrotowy trzustkowy zbiornik płynowy był leczony endoskopowo u trzech chorych, a chirurgicznie u jednego chorego. Długoterminowy sukces leczenia endoskopowego martwicy ograniczonej trzustki osiągnięto u 22/24 (91,67%) chorych. Wnioski: Endoskopowa nekrozektomia pod kontrolą obrazu fluoroskopowego w trakcie drenażu przezściennego jest skuteczną i bezpieczną metodą leczenia u wybranych chorych z martwicą ograniczoną trzustki.
We wczesnej fazie ostrego martwiczego zapalenia trzustki powstaje ostry zbiornik martwiczy (acute necrotic collection; ANC), który ewoluuje do późnego, otoczonego dojrzałą ścianą zbiornika martwicy ograniczonej trzustki (walled-off pancreatic necrosis; WOPN), zawierającego upłynnioną martwicę oraz fragmenty tkanek martwiczych [1–3]. Martwica ograniczona trzustki jest rozpoznawana u około 15% chorych z ciężką postacią ostrego zapalenia trzustki [4]. Optymalną strategią leczenia martwicy ograniczonej trzustki jest połączenie kilku metod małoinwazyjnych, dzięki którym możliwy jest zwielokrotniony dostęp do zbiornika [4, 5, 6]. Rozszerzenie dostępu do obszarów martwiczych stwarza korzystniejsze warunki drenażowe i zwiększa skuteczność leczenia [4, 5, 6]. Wybór drogi dostępu do martwicy ograniczonej trzustki powinien zależeć od rozprzestrzenia się martwicy, ale również od doświadczenia ośrodka. W pracy przedstawiliśmy opis leczenia endoskopowego chorego z rozległą martwicą ograniczoną trzustki, bez konieczności wykorzystywania innych technik leczenia. Podstawą strategii postępowania było rozszerzenie dostępu do obszarów martwiczych z wykorzystaniem zwielokrotnionego dostępu przez jedna przetokę przezścienną (single transluminal gateway transcystic multiple drainage; SGTMD).
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.