Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 8

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  magnez
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The aim of the study was to estimate the influence of supplementation with selenium and/or with magnesium the activities of antioxidative enzymes and alleviation of oxidative stress induced by ethanol in the rats brains. Forty male rats of Wistar strain were organized into five groups: 1 control and 4 groups which were given to drink alcohol. Rats were intoxicated with 15% solution of ethanol 4 days a week, and tap water and also water supplemented with selenium (0.4 mg Se/l), magnesium (100 mg Mg/l) or simultaneously with magnesium and selenium for the next 3 days. The experiment has been carried out for over 3 months. The intoxication of rats with ethanol decreased catalase activity (about 20%) and significantly (about twice) rose the concentration of malonylodialdehyde (MDA) in brains in comparison with the control animals. Magnesium and/or selenium administration increased catalase and superoxide dismutase activities and lowered concentration of MDA in brains. In rats drinking alcohol increase of activity of glutathione peroxidise (GPx) was noted. The highest glutathione peroxidase and catalase activities were found in brains of rats supplemented with magnesium and selenium simultaneously. Conclusions: Increased supply of Se and/or Mg during the periods of abstinence increases the activities of enzymes neutralizing free radicals and lessens oxidative alcohol induced stress in brains of rats.
PL
Celem pracy była ocena wpływu suplementacji selenem i/lub magnezem na aktywność enzymów antyoksydacyjnych i złagodzenie, indukowanego przez alkohol, stresu oksydacyjnego w mózgach szczurów. 40 szczurów, samców, szczepu Wistar podzielono na 5 grup: 1 kontrolną i 4 grupy pijące alkohol. Szczury zatruwane alkoholem otrzymywały do picia 15% roztwór etanolu przez 4 dni w tygodniu, a przez kolejne 3 dni podawano im czystą wodę lub wodę z dodatkiem magnezu (100 mg Mg/l H2O), selenu (0,4 mg Se/l H2O) lub jednocześnie magnezu i selenu. Eksperyment prowadzono przez 3 miesiące. Zatruwanie szczurów etanolem, powodowało obniżenie aktywności katalazy (o 20%) i znaczący (blisko dwukrotny) wzrost stężenia malonylodialdehydu (MDA) w mózgach w porównaniu do zwierząt kontrolnych. Podawanie szczurom magnezu i/lub selenu zwiększało aktywność katalazy i dysmutazy ponadtlenkowej oraz obniżało stężenie MDA w mózgach. U szczurów pijących alkohol obserwowano także wzrost aktywności peroksydazy glutationowej (GPx). Aktywności peroksydazy glutationowej i katalazy w mózgach były najwyższe u zwierząt, którym jednocześnie podawano Mg i Se. Wnioski: Zwiększenie podaży Se i/lub Mg w okresach abstynenckich powoduje wzrost aktywności enzymów neutralizujących wolne rodniki i obniżenie stresu oksydacyjnego w mózgach szczurów.
EN
INTRODUCTION The role of magnesium defi ciency in metabolic syndrome pathophysiology is one of the issue presently discussed in the literature. The others electrolyte disturbances in this syndrome are also the object of interest. The aim of the study was to analyze electrolyte equilibrium disorders in patients with metabolic syndrome. MATERIAL AND METHODS The study group consisted of 36 (29 females and 9 males) patients with metabolic syndrome hospitalized in the Internal Medicine Wards of District Hospitals in Blachownia and Pajęczno and 29 (10 females and 19 males) healthy volunteers (control group). The metabolic syndrome was diagnosed according to IDF (2005) criteria. RESULTS In contrast to the sodium and potassium serum magnesium level was signifi cantly lower in patients with metabolic syndrome than in the control group. Moreover there was a negative serum magnesium correlation between waist circumference and body mass index among patients with metabolic syndrome. There were positive correlations between serum sodium and systolic and diastolic blood pressure, serum potassium and triglycerides concentrations in the group with metabolic syndrome. The foregoing correlations were not found in the control group. CONCLUSIONS 1. Serum magnesium was signifi cantly lower in patients with metabolic syndrome than in the control group. 2. The correlation between serum magnesium and waist circumference, body mass index shows the possible abdominal fatty tissue infl uence on magnesium equilibrium among patients with metabolic syndrome. 3. The positive correlation between serum sodium and systolic and diastolic blood pressure points the possible role of sodium in pathogenesis of hypertension in metabolic syndrome.
PL
WSTĘP Jednym z problemów patofi zjologii zespołu metabolicznego dyskutowanym w aktualnym piśmiennictwie jest rola niedoboru magnezu. Przedmiotem zainteresowania są również inne zaburzenia elektrolitowe w tym zespole. Celem prezentowanego badania była analiza zaburzeń elektrolitowych u chorych z zespołem metabolicznym hospitalizowanych na oddziałach chorób wewnętrznych. MATERIAŁ I METODY Analizie poddano 36 (29 kobiet i 9 mężczyzn) pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Chorób Wewnętrznych Szpitala w Blachowni i Pajęcznie spełniających kryteria zespołu metabolicznego oraz 29 (10 kobiet i 19 mężczyzn) zdrowych ochotników (grupa kontrolna). Zespół metaboliczny rozpoznawano na podstawie kryteriów International Diabetes Federation (IDF) z 2005 roku. WYNIKI W odróżnieniu od sodu i potasu, stężenie magnezu w surowicy u chorych z zespołem metabolicznym było mniejsze niż u osób zdrowych. Ponadto stężenie magnezu w surowicy wykazywało ujemną korelację z obwodem talii oraz BMI badanych chorych. U osób obciążonych zespołem metabolicznym wykazano dodatnie korelacje pomiędzy stężeniami sodu oraz ciśnieniem skurczowym i rozkurczowym, jak również między stężeniem potasu i triacylogliceroli. Powyższych korelacji nie stwierdzono w grupie kontrolnej. WNIOSKI 1. Stężenie magnezu w surowicy chorych z zespołem metabolicznym jest znamiennie mniejsze niż u osób zdrowych. 2. Istniejąca korelacja między stężeniem magnezu w surowicy i obwodem w talii oraz współczynnikiem BMI u osób z zespołem metabolicznym wskazuje na możliwy wpływ tkanki tłuszczowej brzusznej na gospodarkę magnezową. 3. Dodatnia korelacja pomiędzy stężeniem sodu i ciśnieniem skurczowym oraz rozkurczowym wskazuje na prawdopodobną rolę tego jonu w patogenezie nadciśnienia tętniczego u osób z zespołem metabolicznym.
EN
Magnesium has many functions in the human body: it is an enzyme cofactor, protects against cardiovascular diseases, improves the functioning of the immune system, and is also a building block of teeth and bones. The effects of its deficiency, such as frequently occurring muscle spasms, are well known. Oral magnesium supplementation is common and widespread used in society. Scientists have thoroughly studied this form of supplementation and proved its efficiency. Recently, however, there have been reports that transdermal therapy seems to be more effective (ex. magnesium oils – aqueous solution of magnesium chloride). The presented arguments are good absorption through the skin, supplying the element directly to cells that need it and omitting the gastrointestinal track in the absorption process. Both in scientific literature and on medical web sites there are articles proving the effectiveness of transdermal therapy appear, the authors of some who claim that it is better than traditional oral therapy. The presented paper is a review of literature as well as recently conducted research on transdermal magnesium therapy and its effectiveness.
PL
Magnez pełni bardzo wiele funkcji w ludzkim organizmie, jest kofaktorem enzymów, chroni przed chorobami sercowo-naczyniowymi, usprawnia pracę układu odpornościowego, jest też budulcem kości i zębów. Skutki jego niedoboru, takie jak częste skurcze mięśni, są dobrze znane. Doustna suplementacja magnezem jest szeroko rozpowszechniona w społeczeństwie. Naukowcy dogłębnie przebadali tę formę suplementacji i udowodnili jej skuteczność, jednak doniesienia z ostatnich lat wskazują, że efektywniejsza wydaje się terapia transdermalna (np. oleje magnezowe – wodne roztwory chlorku magnezu). Za taką terapią przemawiają dobra wchłanialność przez skórę, dostarczanie pierwiastka bezpośrednio do komórek oraz pominięcie drogi pokarmowej w procesie absorpcji. Zarówno w piśmiennictwie naukowym, jak i na portalach medycznych pojawiają się artykuły dowodzące skuteczności stosowanej przezskórnie terapii, a część autorów decyduje się na stwierdzenie, iż jest ona skuteczniejsza niż tradycyjna terapia doustna. Praca stanowi przegląd piśmiennictwa oraz prowadzonych w ostatnich latach badań dotyczących transdermalnej terapii magnezem oraz jej skuteczności.
EN
Magnesium (Mg) serves specific physiological functions in plants, as it participates in 250÷400 processes and may not be replaced by other elements, even those exhibiting similar physicochemical properties, such as Co2+, Mn2+ or Ni2+. The aim of the conducted studies was to optimize magnesium nutrition of onion (Allium cepa L.), through the evaluation of yielding of plants, and to determine its effect on contents of the following elements in leaves and bulbs: nitrogen (N), phosphorus (P), potassium (K), calcium (Ca) and magnesium (Mg). Magnesium was applied in the quick-acting form, MgSO4·7H2O, based on the chemical analyses of soil, in doses corresponding to 50, 100, 150 and 200 mg Mg·dm-3 soil. The other nutrients were supplemented to standard levels recommended for the cultivation of onion, amounting to (in mg·dm-3 soil) 150 N, 80 P and 200 K. Magnesium nutrition was found to have a positive effect on yielding of onion and its quality. Significantly the highest total yield (4.85 kg·m-2) and merchantable yield (4.78 kg·m-2) were obtained when applying Mg-100, which amounted to an increase by 38% and 45% in comparison with the control combination. Plant nutrition with magnesium in case of leaves significantly affected an improvement of their nutrient status for nitrogen, deterioration of calcium nutrition, while in case of leaves and bulbs that of potassium. Analyzed levels of magnesium nutrition had a significant effect on nutrient status of leaves and bulbs for this nutrient. Leaves accumulated more nitrogen, potassium, calcium and magnesium than bulbs. Controlled magnesium nutrition of plants is an effective method of biofortification of onion with this nutrient.
PL
Magnez (Mg) pełni w roślinie specyficzne funkcje fizjologiczne - bierze udział w 250-400 procesach i nie może być zastąpiony przez inne pierwiastki, nawet o zbliżonych właściwościach fizykochemicznych, takie jak Co2+, Mn2+ czy Ni2+. Celem prowadzonych badań była optymalizacja żywienia cebuli (Allium cepa L.) magnezem poprzez ocenę plonowania roślin oraz jego wpływu na zawartość w liściach i cebulach: azotu (N), fosforu (P), potasu (K), wapnia (Ca) i magnezu (Mg). Magnez zastosowano w formie szybko działającego MgSO4·7H2O, na podstawie analizy chemicznej gleby, w dawkach odpowiadających: 50, 100, 150, 200 mg Mg·dm-3 gleby. Pozostałe składniki pokarmowe uzupełniano do poziomów standardowych polecanych do uprawy cebuli wynoszących (w mg·dm-3 gleby): 150 N, 80 P, 200 K. Stwierdzono pozytywny wpływ żywienia magnezem na plonowanie cebuli oraz jej jakość. Istotnie największy plon ogólny (4,85 kg·m-2) oraz handlowy (4,78 kg·m-2) uzyskano, stosując Mg-100, co stanowiło wzrost o 38% i 45% w porównaniu z kombinacją kontrolną. Żywienie roślin magnezem wpływało istotnie w przypadku liści na poprawę stanu ich odżywienia azotem, pogorszenie odżywienia wapniem - a w przypadku liści i cebuli - potasem. Badane poziomy żywienia magnezem wpływały istotnie na stan odżywienia liści i cebuli tym składnikiem. Liście gromadziły więcej azotu, potasu, wapnia i magnezu niż cebula. Kontrolowane żywienie roślin magnezem jest efektywną metodą biofortyfikacji cebuli w ten składnik.
EN
INTRODUCTION. Magnesium is one of the macroelements required to maintain normal body homeostasis. During studies, a positive effect in the prevention of cardiovascular disease, postmenopausal osteoporosis and diabetes was found. Unfortunately a deficiency of this element in the daily diet was observed, so supplementation is recommended. The aim of the study was to determine the influence of the kind of magnesium compound on the availability of Mg2+ with a tablet with an unmodified release rate. MATERIALS AND METHODS. The following preparations were used: Biomagnezja 150, Citromag B6 and Biomagnezja Plus (FZNP "Biochefa"). Examination of the release rate of the active substance was performed in a paddle apparatus at T = 37°C ± 0.5°C for 120 min., with a mixer at 50 revolutions/min. and using 0.1 mol/dm3 HCl (pH = 1.2). For analysis of the magnesium release, Statistica software with pharmaceutical extensions: Dissolution Profiles was used. RESULTS. Analysis of the tested products showed that the % of magnesium released increased in the following order: Biomagnezja Plus, Biomagnezja 150, Citromag B6 and was respectively 45%, 61% and 70 %. The release rate constant increased in the same order and it was respectively 0.0138 min-1, 0.0146 min-1, 0.018 min-1. CONCLUSIONS. The factors affecting the release of magnesium in vitro are the solubility of the compound, the presence of an inorganic anion or an organic ligand and the stability of the compound. A higher solubility makes a higher percentage of release. The presence of an organic ligand (hydrogen citrate) determines a greater percentage of the released dose in comparison with the magnesium oxide thereof.
PL
WSTĘP: Magnez jest jednym z makroelementów niezbędnych do zachowania prawidłowej homeostazy organizmu. Stwierdzono jego pozytywne działanie w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych, osteoporozy pomenopauzalnej i cukrzycy. Niestety, obserwuje się niedobory tego pierwiastka w codziennej diecie, dlatego wskazana jest jego suplementacja. Celem badań było określenie wpływu rodzaju związku magnezu na dostępność farmaceutyczną Mg2+ z tabletek o niemodyfikowanej szybkości uwalniania. MATERIAŁ I METODY: Do badań wykorzystano preparaty: Biomagnezja 150, Citromag B6 i Biomagnezja Plus (FZNP „Biochefa”). Badanie szybkości uwalniania substancji czynnej wykonano w aparacie łopatkowym w T = 37°C ± 0,5°C, w czasie 120 min, przy 50 obrotach mieszadła/min, stosując 0,1 mol/dm3 HCl (pH = 1,2). Do analizy przebiegu uwalniania zastosowano program Statistica Zestaw Farmaceutyczny: Profile Uwalniania. WYNIKI: Analiza badanych preparatów wykazała, że procent uwolnionego magnezu wzrastał w kolejności: Biomagnezja Plus, Biomagnezja 150, Citromag B6 i wynosił odpowiednio: 45%, 61% i 70%. W takiej samej kolejności rosły stałe szybkości uwalniania: 0,0138 min-1; 0,0146 min-1; 0,018 min-1. WNIOSKI: Czynnikami wpływającymi na uwalnianie magnezu w warunkach in vitro są rozpuszczalność związku, obecność nieorganicznego anionu lub organicznego liganda i trwałość związku. Im większa rozpuszczalność substancji, tym wyższy procent uwalniania. Obecność liganda organicznego (wodorocytrynianu) determinuje większy procent uwolnionej dawki magnezu w porównaniu z jego tlenkiem.
EN
The aim of the study was to determine the level of calcium, magnesium, sodium, phosphorus and potassium in the waters flowing from the roofs of houses with varying degrees of coverage on the background of their contents in rain waters. On the basis of the Minister of Environment Decree of 24 July 2006 on conditions to be met for the introduction of sewage into the water or ground and on substances particularly harmful to the aquatic environment, runoff from paved areas shall be treated as sewage, and runoff from roofs of buildings are treated as pure water and can be discharged into the environment without a permit. However, literature data indicate the possibility of a significant enrichment of rainwater at the time of contact with the roof covering. The study included 24 roofs of houses or small trade buildings. As background to the research used rainwater collected in two randomly selected locations within the area of research. The study was conducted in areas with low human impact, in order to best capture the effect of the type of roofing material on the formation of water chemistry. Research area was located in the Luslawice in the Tarnow county in Malopolska province. The study included the most common roofs in the surveyed area: cement tile, ceramic tile, bituminous, unpainted galvanized metal, copper and asbestos cement. The tested water samples to determine the content of calcium, phosphorus, magnesium, sodium and potassium. In addition, it was determined the pH value of water and electrolytic conductivity. The results of this study indicate that the water runs off the roofs of respondents in each case contained a greater quantity of the analyzed elements in comparison with rainwater. For example, while the average content of magnesium in the water flowing from the tile cement was almost ten times higher than in rain water, in the case of tile ceramic was almost five times more water from the bituminous coverings contained about three times more magnesium, and water from the galvanized metal contained about six times more as compared with rainwater. Also in the case of most other elements enrichment factors found in the waters cover the cement (tile, and asbestos cement) then galvanized and coated while the lowest were recorded in the enrichment of waters from the roofs of the covering of ceramic tiles. Also noted an increase in the conductivity values in waters from the roofs of the coverings of cement, galvanized steel and ceramic tiles. All runoff from the roofs were of generally higher pH value compared with rainwater, the biggest reaction - about 8 found in the water with cement tiles, slightly lower, about 7.0 in water from roofs with ceramic tiles and sheet copper. pH of the water in the coated sheet was lower than in water, rainwater and oscillating within 5.5. Rainwater pH was 5.94.
PL
Celem pracy było określenie składu chemicznego wód spływających z dachów domów z różnym pokryciem na tle ich zawartości w wodzie deszczowej. W niniejszej pracy przedstawiono zawartość wapnia, magnezu, sodu, fosforu i potasu. Na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego spływy z terenów utwardzonych traktowane są jako ścieki, natomiast spływy z dachów budynków traktowane są jako wody czyste i można je odprowadzać do środowiska bez pozwolenia wodnoprawnego. Dane literaturowe wskazują jednak na możliwość znacznego wzbogacenia wody deszczowej w czasie kontaktu z pokryciem dachowym. Badaniami objęto 24 dachy domów jednorodzinnych lub małych budynków pełniących funkcje siedzib firm handlowo-usługowych. Jako tło do badań użyto wody opadowej zebranej w dwóch losowo wybranych miejscach na terenie obszaru badań. Badania przeprowadzono na terenach o niskiej antropopresji, aby jak najlepiej uchwycić wpływ rodzaju pokrycia dachowego na kształtowanie się chemizmu wód. Obszar badań zlokalizowany był we wsi Lusławice w powiecie tarnowskim, województwo małopolskie. Badaniami objęto dachy najczęściej występujące na badanym terenie: dachówka cementowa, dachówka ceramiczna, pokrycie bitumiczne, blacha ocynkowana, blacha miedziana, a także eternit. W badanych próbkach wód oznaczono zawartość wapnia, fosforu, magnezu, sodu oraz potasu. Dodatkowo oznaczono wartość pH wody oraz przewodność elektrolityczną. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że woda spływająca z badanych dachów w każdym przypadku zawierała większe ilości analizowanych pierwiastków w porównaniu z wodą deszczową, przy czym na przykład średnia zawartość magnezu w wodzie spływającej z dachówki cementowej była prawie dziesięciokrotnie większa niż w wodzie deszczowej, w przypadku dachówki ceramicznej było to prawie 5 razy więcej, natomiast woda z pokryć bitumicznych zawierała około 3 razy więcej magnezu, natomiast woda z blach ocynkowanej i powlekanej zawierała około 6 razy więcej tego pierwiastka w porównaniu z wodą deszczową. Także w przypadku pozostałych pierwiastków największe współczynniki wzbogacenia odnotowano w wodach z pokryć cementowych (dachówka i eternit),następnie z blach ocynkowanych i powlekanych, a najmniejsze wzbogacenie odnotowano w wodach z dachów o pokryciach z dachówek ceramicznych. Odnotowano także zwiększenie się wartości przewodności elektrolitycznej w wodach z dachów o pokryciach cementowych, blachy ocynkowanej oraz dachówki ceramicznej. Wszystkie spływy z dachów odznaczały się generalnie większą wartością pH w porównaniu do wody deszczowej; największy odczyn - około 8 - stwierdzono w wodzie z dachówki cementowej, nieco niższy, około 7,0, w wodzie z dachów z dachówki ceramicznej i blachy miedzianej. Wartość pH wody blachy powlekanej była niższa niż w wodzie deszczowej i oscylowała w granicach 5,5. Odczyn deszczówki wynosił 5,94.
EN
Testosterone is the main androgenic hormone produced by Leydig cells, found mainly in testicles/ testis. The aim of this study was to review the latest research on the effects of zinc, magnesium and vitamin D on testosterone levels among male athletes..Research suggests that the optimization of zinc supply may result in enhanced androgen synthesis but only in case of an earlier deficiency of this element. Regarding magnesium, there are indications based on intervention studies that indicate the positive influence of magnesium supplementation (alone or in combination with zinc)on testosterone synthesis. Due to the presence of vitamin D receptors (VDRs) and enzymes metabolizing this vitamin in Leydig cells, the effect of providing cholecalciferol on testosterone synthesis seems probable, but the available studies do not explain the strength of this effect.
PL
Testosteron jest głównym hormonem androgennym wytwarzanym przez komórki Leydiga znajdujące się głównie w jądrach. Celem niniejszej pracy był przegląd najnowszych badań dotyczących wpływu cynku, magnezu i witaminy D na stężenie testosteronu wśród sportowców płci męskiej. Badania wskazują, iż optymalizacja podaży cynku może przynieść efekt w postaci zwiększonej syntezy androgenów tylko w przypadku wcześniejszego niedoboru tego pierwiastka. W odniesieniu do magnezu istnieją przesłanki na podstawie badań interwencyjnych, które wskazują na pozytywny wpływ jego suplementacji (jako preparat pojedynczy lub w połączeniu z cynkiem) na syntezę omawianego hormonu. Z uwagi na występowanie receptorów witaminy D (VDR) oraz enzymów metabolizujących tę witaminę w komórkach Leydiga, wpływ podaży cholekalcyferolu na syntezę testosteronu wydaje się prawdopodobny, jednak dostępne badania nie wyjaśniają siły tego wpływu.
8
Publication available in full text mode
Content available

Promotory wchłaniania wapnia

51%
EN
The inappropriate supply of calcium influences bone loss and the risk of the osteoporosis. Health benefits expected from calcium depend on the amount of consumed calcium and also are strongly dependent on the possibility of organism to absorb calcium. Many studies devoted to this topic do not consider the absorbed calcium amount indeed which on average gives 10-75% of total calcium consumed. In order to make calcium absorption higher and more effective, researchers still conduct an investigation concerned with the factors enhancing calcium absorption and not having any negative influence on excretion of this element. The following can be rated among such substances: vitamin D, magnesium, inulin and other indigestible oligosaccharides, some amino acids, short-chain fatty acids, lactose, casein, phosvitin.
PL
Nieodpowiednia podaż wapnia wpływa na utratę masy kostnej oraz ryzyko wystąpienia osteoporozy. Zdrowotne korzyści oczekiwane od wapnia zależą nie tylko od ilości spożywanego wapnia, ale również są bardzo silnie zależne od możliwości organizmu do wchłaniania przyjętego wapnia. Wiele badań poświęconych temu tematowi nie rozważa ilości wapnia rzeczywiście wchłanianego, która nigdy nie wynosi 100%, a waha się w granicach 10-75% w zależności od wieku i stanu zdrowia. Aby wchłanianie wapnia było jak najefektywniejsze poszukuje się substancji zwiększających absorpcję wapnia w przewodzie pokarmowym, a ponadto nie wpływających negatywnie na jego wydalanie. Do takich substancji można obecnie zaliczyć: witaminę D, magnez, inulinę i inneniestrawne sacharydy, niektóre aminokwasy, krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, laktozę, fosfopeptydy kazeiny i foswityny.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.