Search results

1

Pełen przegląd literatury dotyczącej pierwotnej gruźlicy pęcherzyka żółciowego

100%

Gupta A., Gupta A., Anjum R., Agrawal S., Mallik D.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(4)

52-54

PL

Gruźlica (tuberculosis) jest chorobą zakaźną obejmującą wiele narządów. Postać brzuszna może dotyczyć przewodu pokarmowego, węzłów chłonnych, narządów miąższowych oraz otrzewnej. Pęcherzyk żółciowy rzadko stanowi pierwotne ognisko zakażenia w obrębie jamy brzusznej. Opierając się na szerokim przeglądzie literatury, stwierdziliśmy, że obecne doniesienia dotyczące gruźlicy pęcherzyka żółciowego ograniczają się do opisów przypadków. Wcześniej nigdy nie przeprowadzono przeglądu literatury dotyczącej tej rzadkiej choroby. Gruźlica pęcherzyka żółciowego jest trudna do rozpoznania w okresie przedoperacyjnym. Sporadycznie uwzględnia się ją w diagnostyce różnicowej częstszych chorób, takich jak kamica żółciowa czy rak pęcherzyka żółciowego. Typowy obraz patologiczny resekowanych tkanek pomaga postawić właściwe rozpoznanie. Poddawanie każdego materiału ocenie histopatologicznej i zastosowanie leczenia zachowawczego daje szansę wyleczenia. W niniejszym przeglądzie literatury autorzy starają się przedstawić aktualny stan wiedzy na temat tej jednostki chorobowej.

2

Pełen przegląd literatury dotyczącej pierwotnej gruźlicy pęcherzyka żółciowego

100%

GUPTA A.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(5)

49-51

PL

Gruźlica (tuberculosis) jest chorobą zakaźną obejmującą wiele narządów. Postać brzuszna może dotyczyć przewodu pokarmowego, węzłów chłonnych, narządów miąższowych oraz otrzewnej. Pęcherzyk żółciowy rzadko stanowi pierwotne ognisko zakażenia w obrębie jamy brzusznej. Opierając się na szerokim przeglądzie literatury stwierdziliśmy, że obecne doniesienia dotyczące gruźlicy pęcherzyka żółciowego ograniczają się do opisów przypadków. Wcześniej nigdy nie przeprowadzono przeglądu literatury dotyczącej tej rzadkiej choroby. Gruźlica pęcherzyka żółciowego jest trudna do rozpoznania w okresie przedoperacyjnym. Jest rzadką przyczyną uwzględnianą w diagnostyce różnicowej częstszych chorób, takich jak kamica żółciowa czy rak pęcherzyka żółciowego. Typowy obraz patologiczny resekowanych tkanek pomaga postawić właściwe rozpoznanie. Poddawanie każdego materiału ocenie histopatologicznej i zastosowanie leczenia zachowawczego daje szansę wyleczenia. W tym przeglądzie literatury autorzy starają się przedstawić aktualny stan wiedzy na temat tej jednostki chorobowej.

3

Lekooporność w gruźlicy - aspekty mikrobiologiczne i kliniczne.

88%

Jagielski T.

Kosmos

|

2017

|

vol. 66

|

issue 1

41-58

PL

Gruźlica pozostaje nadal jednym z największych zagrożeń zdrowotnych dla populacji ludzkiej. Każdego roku notuje się około 9 mln nowych zachorowań na gruźlicę i blisko 2 mln zgonów z powodu tej choroby. Wśród najważniejszych czynników, które negatywnie wpływają na sytuację epidemiologiczną gruźlicy w świecie jest lekooporność wywołujących ją prątków Mycobacterium tuberculosis. Szczególne znaczenie ma oporność typu MDR (ang. multidrug resistance), definiowana jako oporność prątków na co najmniej izoniazyd (INH) irifampicynę (RMP), dwa kluczowe leki stosowane w terapii gruźlicy. Główną rolę w kształtowaniu oporności na leki przeciwprątkowe odgrywają spontaniczne mutacje w genach kodujących białka lub RNA będące często, choć nie zawsze, celami molekularnymi tych leków. W szczepach M. tuberculosis mutacje występują z różną częstością i w różny sposób kształtują ich fenotyp lekooporności, co wyraża się odmiennym mianem oporności szczepu na dany lek przeciwprątkowy. Niniejsza praca omawia najważniejsze zagadnienia związane z lekoopornością w gruźlicy, w tym epidemiologię, diagnostykę i leczenie gruźlicy lekoopornej. Najwięcej miejsca w pracy zajmuje charakterystyka leków stosowanych obecnie w leczeniu gruźlicy, ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów ich działania i oporności na nie prątków.

EN

Tuberculosis (TB) still persists as a significant health problem for the entire human population. Every year, about 9 million people develop TB, and nearly 2 million die from the disease. Among major factors that influence current TB epidemiology is drug resistance of its causative agent - Mycobacterium tuberculosis. Of particular importance is multidrug resistance, defined as resistance of tubercle bacilli to at least isoniazid (INH) and rifampicin (RMP), the two most potent anti-TB drugs. The pivotal role in the development of drug resistance in tubercle bacilli is attributed to spontaneous mutations in genes coding for proteins or RNAs that often, yet not always, serve as molecular targets for anti-TB therapeutics. These mutations occur at different frequencies in M. tuberculosis strains and differently impact the level of resistance to a specific drug. This review addresses the most important issues related to drug-resistance in TB, including epidemiology, diagnostics, and treatment strategies for drug-resistant TB. A substantial part of the article is devoted to anti-TB drug’s profiles, with particular emphasis on their modes of action and mechanisms of resistance.

4

Gruźlica – od diagnostyki do leczenia według standardów dla krajów Unii Europejskiej

63%

Grzelewska-Rzymowska I., Mańkowska-Baczyńska K., Górski P.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 3

224-231

EN

In the article the authors presented the epidemiological data referring to tuberculosis in some countries and in Poland. Tuberculosis continues to be a priority challenge for public health. The present chemotherapy for tuberculosis is very efficacious but has the disadvantages of being lengthy and complex. The serious problems remain drug-resistant strains of Mycobacterium tuberculosis, especially multi-drug MDR-TB and extensively-drug resistant XRD-TB as well as the prevalence of HIV co-infection among tuberculosis cases. In October, 2011 the European Union Standards for Tuberculosis Care (ESTC) were finalized. This document is consistent with WHO definitions and recommendations. ESTC consists of four sections – diagnosis, treatment, HIV and comorbidities and public health, which correspond to the International Standards for Tuberculosis Care (ISTC) from 2009. In 2013, the Polish recommendations for tuberculosis were published. The authors of this paper comment on all recommendations referring to tuberculosis. Clinical symptoms of tuberculosis and some problems connected with latent tuberculosis are presented. All sputum specimens and other samples should be submitted for microscopic, culture and drug susceptibility tests. WHO recommends rapid molecular assay, which should be performed on the day of microbiological diagnosis of tuberculosis. All patients, including those with HIV infection, who have not been previously treated and without any risk factors for drug resistance, should receive isoniazid, rifampicin, pyrazinamide and ethambutol for two months and isoniazid and rifampicin for four months. Some standards are devoted to children tuberculosis. Infection evoked by Mycobacterium tuberculosis should be elicited using tuberculin skin test and/or interferon gamma release assay (IGRA test). Children under 5 years of age and patients with HIV infection should be treated for latent tuberculosis infection with isoniazid when they do not have active tuberculosis.

PL

Autorzy przedstawiają dane epidemiologiczne odnoszące się do gruźlicy w niektórych krajach, w tym w Polsce. Gruźlica ciągle pozostaje priorytetowym wyzwaniem dla zdrowia publicznego. Obecnie stosowana chemioterapia jest skuteczna, ale długotrwała i kompleksowa. Poważny problem stanowią szczepy Mycobacterium tuberculosis oporne na leki przeciwprątkowe, szczególnie szczepy oporne na wiele leków (MDR-TB) i te o rozszerzonej oporności (XDR-TB), oraz zakażenia HIV wśród chorych na gruźlicę. W październiku 2011 roku zostały sfinalizowane standardy dotyczące gruźlicy dla krajów Unii Europejskiej (European Union Standards for Tuberculosis Care, ESTC). Dokument ten pozostaje w zgodzie z definicjami i rekomendacjami WHO. ESTC składają się z czterech sekcji: diagnozowanie, leczenie, HIV i choroby współistniejące, zdrowie publiczne, które korespondują z Międzynarodowymi Standardami Opieki nad Chorymi na Gruźlicę (ISTC) z 2009 roku. W 2013 roku zostały opublikowane polskie rekomendacje. Autorzy komentują wszystkie odnoszące się do gruźlicy rekomendacje. Przedstawiono objawy kliniczne gruźlicy i wybrane problemy gruźlicy utajonej (latent tuberculosis). Próbki wydzieliny oskrzelowej powinny być poddane badaniu mikroskopowemu, hodowli i testom lekowraźliwości. WHO rekomenduje szybki test molekularny, który należy wykonać w dniu bakteriologicznej diagnozy gruźlicy. Wszyscy chorzy (w tym osoby zakażone HIV), którzy nie byli wcześniej leczeni i u których nie występują czynniki ryzyka oporności na leki, powinni otrzymywać przez 2 miesiące izoniazyd, ryfampicynę, pirazynamid i etambutol, a przez 4 miesiące izoniazyd i ryfampicynę. Niektóre standardy odnoszą się do gruźlicy dziecięcej. Infekcja wywołana przez Mycobacterium tuberculosis powinna zostać wykryta za pomocą testu tuberkulinowego lub testu uwalniania interferonu gamma (IGRA). Dzieci poniżej 5. roku życia i osoby zakażone HIV, u których stwierdzono gruźlicę utajoną, należy leczyć izoniazydem, jeśli nie stwierdza się u nich aktywnej gruźlicy.

Refine search results

2 Polish Journal of Surgery

1 Kosmos

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2019

1 2018

1 2017

1 2013

1 Agrawal S.

1 Anjum R.

1 GUPTA A.

1 Grzelewska-Rzymowska I.

1 Gupta A.

1 Górski P.

1 Jagielski T.

1 Mallik D.

1 Mańkowska-Baczyńska K.

Pełen przegląd literatury dotyczącej pierwotnej gruźlicy pęcherzyka żółciowego

Pełen przegląd literatury dotyczącej pierwotnej gruźlicy pęcherzyka żółciowego

Lekooporność w gruźlicy - aspekty mikrobiologiczne i kliniczne.

Gruźlica – od diagnostyki do leczenia według standardów dla krajów Unii Europejskiej