Search results

Search:
in the keywords: kwas aminolewulinowy

Sort By:

Limit search:

Skuteczność terapii fotodynamicznej w przypadkach zmian w obrębie sromu

100%

Maździarz A., Śpiewankiewicz B., Zielińska A., Skrajna A.

Current Gynecologic Oncology

2009

vol. 7

issue 3

176-183

The essence of photodynamic therapy (PDT) is mutual interaction of light and chemical compounds excited by it. In order to obtain desired fluorescence, energy must be administered to tissues in the form of light, whose wavelength is concordant with light absorption spectrum of photosensitizer used. In the diagnosis and treatment of vulvar lesions, the photosensitizer of choice is 5-aminolevulinic acid (ALA), a precursor substance in the synthesis of protoporphyrin IX. Aim of paper: Assessment of effectiveness of PDT in the treatment of ailments associated with non-neoplastic vulvar diseases, depending on concentration of photosensitizer used (3% or 15%), comparison of therapeutic effectiveness and duration of remission. Material and methods: PDT was used in 89 patients complaining of severe ailments in the vulvar area, described by them as sensations of pain, stabbing, burning or itching. ALA in two concentrations was applied directly to the lesions. Patients in subgroup A received 15% ALA ointment on eucerin basis. Patients in subgroup B received 3% ALA gel with 2% DMSO. Red light generated by a xenon lamp (630±20 nm wavelength) was used for irradiation of lesions. Results: Follow-up time was 12 months. Mean recurrence-free survival in the subgroup A and B was 11.3 months and 10.6 months, respectively. Conclusions: PDT using topical 3% ALA + 2% DSMO is as effective as 15% ALA in the detection of vulvar lesions and in the relief of ailments associated with non-neoplastic vulvar diseases. Use of less concentrated ALA preparation did not result in any significant reduction of remission time.

Istotą terapii fotodynamicznej (photodynamic therapy, PDT) jest wzajemne oddziaływanie światła i wzbudzonych przez nie związków chemicznych. W celu uzyskania fluorescencji do tkanki należy doprowadzić energię w postaci światła o długości fali odpowiadającej pasmu pochłaniania fotosensybilizatora. Fotouczulaczem stosowanym w diagnostyce i leczeniu chorób sromu jest kwas 5-aminolewulinowy (ALA) – prekursor w syntezie protoporfiryny IX. Cel pracy: Ocena skuteczności terapii fotodynamicznej (PDT) w leczeniu dolegliwości towarzyszących nienowotworowym chorobom sromu, w zależności od stosowanego stężenia fotosensybilizatora (3% lub 15%); porównano efektywność terapii i długość okresu remisji. Materiał i metody: Do PDT zakwalifikowano 89 pacjentek skarżących się na silne dolegliwości sromu, które opisywały jako ból, kłucie, pieczenie i świąd. Bezpośrednio na zmiany chorobowe podawano miejscowo kwas aminolewulinowy w dwóch stężeniach. W podgrupie A zastosowano 15% maść ALA o podłożu euceryny. W podgrupie B aplikowano 3% żel ALA z dodatkiem 2% DMSO. Stosowano światło czerwone o długości fali 630±20 nm, którego źródło stanowiła lampa ksenonowa. Wyniki: Średni okres wolny od nawrotu dolegliwości w grupie pacjentek, u których zastosowano 15% stężenie ALA, wynosił 11,3 miesiąca, w grupie, w której użyto 3% ALA z dodatkiem 2% DMSO, remisja trwała 10,6 miesiąca w trakcie 12-miesięcznej obserwacji. Wnioski: Stwierdzono, że skuteczność metody fotodynamicznej z zastosowaniem miejscowym 3% ALA/2% DMSO oraz metody z użyciem 15% ALA są porównywalne w rozpoznawaniu zmian na sromie, jak również leczeniu dolegliwości towarzyszących chorobom nienowotworowym sromu. Stosowanie mniejszego stężenia kwasu aminolewulinowego nie wpływa w istotny sposób na skrócenie okresu remisji.

Refine search results

1 Current Gynecologic Oncology

1 2009

1 Maździarz A.

1 Skrajna A.

1 Zielińska A.

1 Śpiewankiewicz B.

Search results

Skuteczność terapii fotodynamicznej w przypadkach zmian w obrębie sromu