Search results

1

Stare i nowe oblicze aspiryny

100%

Zdrojewicz Z., Jagodziński A., Kowalik-Jagodzińska M., Zielińska E.

|

vol. 14

|

issue 4

369-375

EN

Salicylic acid has been known as a therapeutic substance since antiquity. Since its inception, acetylsalicylic acid, i.e. its original acetylated derivative, has become one of the most popular analgesic substances. Over the years, it has gained the recognition of cardiologists, and its potential antineoplastic effects have been recently studied. By inhibiting cyclooxygenase 2 (COX-2), the drug reduces the formation of prostaglandins, which relieves inflammation, eases swelling and lowers fever. Moreover, aspirin has an anticoagulant effect owing to its inhibition of cyclooxygenase 1 (COX-1). The prophylactic outcome of acetylsalicylic acid in patients with cardiovascular diseases is undeniable, but its benefits in individuals without cardiac disease are controversial. However, research is ongoing to identify the group of beneficiaries of primary prevention precisely, and the results are expected in the near future. Another field of action of acetylsalicylic acid which is currently under investigation is related to the potential antineoplastic effect of the drug. Nowadays, most of the data indicate its positive effects in patients with a positive history of colorectal proliferative diseases. The antineoplastic activity of the drug is based on the inhibition of COX-2, an enzyme stimulating cell divisions. Therefore, the effect of the medicine may be visible in tumours characterised by an overexpression of this enzyme. A positive response to aspirin also depends on the human genome and specific mutations in cancer cells. By acting on platelet COX-1, aspirin reduces the metastatic potential of cancer, as platelet-derived substances promote the formation of metastases. To sum up, only a selected group of patients exhibit sensitivity to the anticancer effects of the drug. Nevertheless, the use of aspirin could turn out to be dangerous in people with a high risk of complications, so each patient should be treated individually.

PL

Kwas salicylowy jako substancja lecznicza był znany już w starożytności. Odkąd powstał kwas acetylosalicylowy (potocznie zwany później aspiryną) – jego oryginalna acetylowana pochodna – lek ten stał się jedną z najpopularniejszych substancji przeciwbólowych. W miarę upływu lat zyskał on uznanie kardiologów, a ostatnio badane jest jego potencjalne działanie przeciwnowotworowe. Aspiryna poprzez inhibicję cyklooksygenazy 2 (COX-2) zmniejsza powstawanie prostaglandyn, co ogranicza stan zapalny, zmniejsza obrzęk oraz zwalcza gorączkę, a dzięki hamującemu wpływowi na cyklooksygenazę 1 (COX-1) działa antykoagulacyjnie. Profilaktyczne działanie kwasu acetylosalicylowego u osób obciążonych chorobami układu sercowo-naczyniowego jest niepodważalne, natomiast kontrowersyjne jest jego stosowanie u osób nieobciążonych kardiologicznie. Trwają jednak badania mające na celu definitywne określenie grupy beneficjentów profilaktyki pierwotnej. Wyniki będą znane w najbliższej przyszłości. Kolejnym obecnie badanym polem działania kwasu acetylosalicylowego jest jego potencjalne działanie przeciwnowotworowe. Obecnie najwięcej danych wskazuje na jego pozytywny wpływ u osób z dodatnim wywiadem w kierunku chorób rozrostowych jelita grubego oraz odbytnicy. Działanie antyproliferacyjne leku polega na hamowaniu COX-2, która pobudza podziały komórkowe. Dlatego też efekt jego działania może być widoczny w nowotworach cechujących się zwiększoną ekspresją tego enzymu. Pozytywna odpowiedź na aspirynę zależy od genomu danej osoby, jak również od określonych mutacji w komórkach nowotworowych. Lek ten, działając na płytkową COX-1, zmniejsza potencjał metastatyczny raka, gdyż substancje pochodzące z płytek krwi promują powstawanie przerzutów. Reasumując, można stwierdzić, że tylko wybrana grupa pacjentów jest wrażliwa na przeciwnowotworowe działanie kwasu acetylosalicylowego, a u osób z dużym ryzykiem powikłań jego stosowanie mogłoby się okazać niebezpieczne, dlatego do przypadku każdego chorego należy podchodzić indywidualnie.

2

Leczenie nadpłytkowości samoistnej w ciąży – doświadczenia własne ośrodka

88%

Becht R.

OncoReview

|

2013

|

vol. 3

|

issue 3

201-205

EN

Essential thrombocythemia (ET) is a myeloproliferative neoplasm characterized by an increase in platelet (PLT > 450 000/μl) and a tendency for either thrombosis or hemorrhage. ET is often diagnosed in elderly life and is two times more frequent in females than in males. This is the most common myeloproliferative neoplasm in women of childbearing age. An increased risk of fetal and maternal complications has been demonstrated in patients with ET. Most of complications (particularly the case of spontaneous abortion) occurs during the first trimester of pregnancy. The paper presents four pregnancies in three patients with essential thrombocythemia who were treated in Department of Hematology Pomeranian Medical University. In the treatment of pregnant patients with essential thrombocythemia interferon alpha, acetylsalicylic acid (ASA) and low molecular weight heparin were used.

PL

Nadpłytkowość samoistna (ET) jest przewlekłym nowotworem mieloproliferacyjnym dotyczącym głównie linii megakariocytów, przebiegającym ze zwiększoną ponad 450 000/ul liczbą płytek krwi. Nadpłytkowość występuje przede wszystkim u ludzi starszych, dwukrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Jest jednym z najczęstszych nowotworów mieloproliferacyjnych występujących u młodych kobiet, będących w okresie rozrodczym. U pacjentek ciężarnych z ET stwierdza się zwiększone ryzyko powikłań w postaci wad płodu oraz powikłań u ciężarnej. Najczęściej powikłania występują w pierwszym trymestrze ciąży i są to samoistne poronienia. W pracy przedstawiono przebieg czterech ciąż u trzech pacjentek z ET leczonych w jednym ośrodku, zakończonych urodzeniem zdrowych dzieci. W leczeniu stosowano interferon α, heparynę drobnocząsteczkową oraz kwas acetylosalicylowy.

3

Kwas acetylosalicylowy: wczoraj, dziś, jutro

75%

Dołżenko M. N.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2014

|

vol. 10

|

issue 2

137-151

EN

Clinical utility of aspirin (acetylsalicylic acid, ASA) is one of the more important issues in the primary and secondary prevention of cardiovascular disease. The present paper provides analysis of aspirin history, mechanisms of its antiplatelet activity, and expediency of the use of low- and high-dose aspirin in the groups including patients after myocardial revascularization, and requiring secondary prevention of stroke. Also gender-specific aspirin properties were mentioned, highlighting the especially important role of aspirin in women at the age of >65 years, and its utility in all women, irrespectively of age, and those who are at high risk of cardiovascular disease, including atherosclerosis-related cardiovascular disease. Moreover, the mechanisms of aspirin resistance, characterized by inability of aspirin to prevent thromboembolic complications or inadequate platelet inhibition showed in laboratory results, were mentioned. Prevalence of resistance in aspirin-treated patients is estimated to be between 1 and 68%. Stress was also put on the aspirin safety, associated with prophylaxis of peptic ulcer disease, which can be achieved i.e. by the use of the enteric-coated aspirin. This form of aspirin is associated with lower risk of gastrointestinal mucosae damage and bleeding from the gastrointestinal tract. At the end of the article, the importance of the adherence to therapeutic guidelines of aspirin use, including assessment of variation in aspirin bioavailability associated with improper dosing and altered absorption in the gastrointestinal tract, was stressed.

PL

Zastosowanie kwasu acetylosalicylowego we wspołczesnej praktyce klinicznej jest jednym z podstawowych założeń pierwotnej i wtornej prewencji chorob układu sercowo-naczyniowego. W artykule przeanalizowano historię problemu, mechanizm efektywności przeciwpłytkowej kwasu acetylosalicylowego, celowość zastosowania jego wysokich i niskich dawek, a także wykorzystanie u pacjentow z nadciśnieniem tętniczym, po zabiegach rewaskularyzacji mięśnia sercowego oraz w profilaktyce udaru mozgu. Odniesiono się rownież do właściwości kwasu acetylosalicylowego zależnych od płci, podkreślając szczegolnie istotny wpływ u kobiet w wieku powyżej 65 lat oraz podając zalecenie stosowania u kobiet w każdym wieku, w tym u młodych, z podwyższonym ryzykiem rozwoju chorob układu sercowo-naczyniowego, m.in. Związanych z procesem miażdżycowym. Przeanalizowano także kwestię oporności na kwas acetylosalicylowy, ktora charakteryzuje się zarowno jego niezdolnością do zapobiegania rozwojowi powikłań zakrzepowych, jak i do adekwatnego tłumienia funkcji płytek krwi ocenianego w badaniach laboratoryjnych. Częstość ujawniania oporności na kwas acetylosalicylowy u chorych, ktorzy go stosują, waha się w zakresie 1–68%. Zwrocono uwagę na profilaktykę powikłań stosowania kwasu acetylosalicylowego związanych z rozwojem choroby wrzodowej – możliwe jest np. przyjmowanie postaci dojelitowej leku, ktora nieco zmniejsza ryzyko uszkodzeń śluzowki żołądka i krwotokow żołądkowo-jelitowych. Duże znaczenie ma przestrzeganie zaleceń terapeutycznych dotyczących kwasu acetylosalicylowego, tzn. należy uwzględniać możliwość obniżenia jego biodostępności w wyniku nieprzestrzegania zaleceń terapeutycznych, nieodpowiedniego sposobu dozowania albo zaburzeń jego wchłaniania w przewodzie pokarmowym.

Refine search results

2 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 OncoReview

1 2018

1 2014

1 2013

1 Becht R.

1 Dołżenko M. N.

1 Jagodziński A.

1 Kowalik-Jagodzińska M.

1 Zdrojewicz Z.

1 Zielińska E.

Stare i nowe oblicze aspiryny

Leczenie nadpłytkowości samoistnej w ciąży – doświadczenia własne ośrodka

Kwas acetylosalicylowy: wczoraj, dziś, jutro