Search results

1

Częstość występowania krwotoków pod pajęczynówkowych (SAH) w województwie łódzkim w latach 1992-1995 w świetle wybranych typologii pogody

100%

Podstawczyńska A., Adamkiewicz B., Uniwersytet Łódzki Z. M. i. K., Łodzi O. N. W. i. M. K. w.

|

1999

|

vol. 3

PL

Opracowanie jest próbą określenia związku między warunkami atmosferycznymi a częstością występowania krwotoków podpajęczynówkowych (SAH) na terenie województwa łódzkiego w latach 1992-1995. Analizę przeprowadzono w świetle dwóch typologii pogody, uwzględniających następujące elementy meteorologiczne: średnią dobową amplitudę temperatury powietrza i ciśnienia atmosferycznego, prędkość wiatru, wilgotność względną, zachmurzenie. W opracowaniu zweryfikowano również hipotezę o podwyższonej liczbie SAH w następstwie dobowej zmiany ciśnienia atmosferycznego i charakteru tendencji ciśnienia. Analiza dostępnych danych nie wykazała statystycznych związków między liczbą SAH a warunkami atmosferycznymi.

EN

The purpose of the present study is to determine whether fluctuation of atmospheric conditions and types of the weather are related to occurrence of subarachnoid hemorrhage (SAH). The data on patients with SAH were collected by Neurosurgery Clinics and Neurology Departments in province of Łódź in the period 1992-1995. During analysed period 585 patients with SAH were treated (on average 12 per month). Two weather typologies based on daily temperature amplitude, wind speed, air pressure, relative humidity, cloudiness were proposed for the present study. Relationship between frequency of SAH and weather types was assessed using chi-square test. No statistical significant relations were detected. It can not be proof that weather does not influent on SAH occurrence but investigation with longer data series are necessary to separate adverse influences of selected meteorological parameters.

2

Ocena czynników ryzyka rekanalizacji embolizowanych pękniętych tętniaków umiejscowionych na tylnej części koła tętniczego Willisa

100%

Wiśniewski K., Tomasik B., Bobeff E. J., Stefańczyk L., Jaskólski D. J.

Polish Journal of Surgery

|

2017

|

vol. 89(6)

7-11

PL

Wprowadzenie: Tętniaki umiejscowione na tylnej części koła tętniczego Willisa są częstą przyczyną krwawienia podpajęczynówkowego (ang. aneurysmal subarachnoid haemorrhag;e - aSAH) i stanowią około 30% wszystkich tętniaków wewnątrzczaszkowych. Ze względu na duże ryzyko operacyjne, chorzy z tętniakami tylnego kręgu są kierowani na leczenie wewnątrznaczyniowe. Embolizacja, czyli upakowanie tętniaka spiralami, jest obarczona dużym ryzykiemą niedogodnością, jaką jakim jest wystąpienie rekanalizacji i powstanie tętniaka nawrotowego. W pracy przeprowadziliśmy analizę parametrów morfometrycznych tętniaków tylnego kręgu w celu znalezienia markera radiologicznego zwiastującego wystąpienia rekanalizacji. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano dane kliniczne dwudziestu czterech24 pacjentów z tętniakami tylnego kręgu, którzy leczeni byli na drodze klasycznej embolizacji. Pomiary morfometryczne wykonano na modelach 3D tętniaka otrzymywanych za pomocą przedoperacyjnego badania angio-CT nn. mózgowych. Wielkość i objętość tętniaka mierzono na podstawie obrazów otrzymanych w cyfrowej angiografii subtrakcyjnej. Skuteczność początkowego leczenia endowaskularnego określono wizualnie przy użyciu zmodyfikowanej skali Raymond Roy, po embolizacji i podczas kontrolnej angiografii. Rekanalizację diagnozowano, obserwując wypełnienie tętniaka podczas badania. Analizę statystyczną przeprowadzono stosując oprogramowanie Statistica 13.1 Wyniki: Stwierdzono, że największy wymiar tętniaka prostopadły do jego szyi, był istotnie związany z rekanalizacją (12,12 ± 5,13 mm vs. 7,41 ± 3,97 mm, p = 0,039), i pozostał istotny po uwzględnieniu efektu wieku, płci i lokalizacji tętniaka (OR = 1,26 , 95% CI: 1,01-1,60, p = 0,047). Wykazaliśmy również, że największy wymiar tętniaka prostopadły do jego szyi jest dobrym klasyfikatorem umożliwiającym różnicowanie pomiędzy zrekanalizowanymi a niezrekanalizowanymi tętniakami tylnego kręgu (AUC = 0,755, 95% CI: 0,521-–0,989, p = 0,033).

3

Czynniki wpływające na wybór strony dostępu chirurgicznego w leczeniu operacyjnym tętniaków kompleksu tętnicy łączącej przedniej (AComA) – szczególne znaczenie rotacji kompleksu w płaszczyźnie osiowej

100%

Świątnicki W., Radomiak-Załuska A., Heleniak M., Komuński P.

Polish Journal of Surgery

|

2019

|

vol. 91(6)

6-10

PL

Wprowadzenie: Celem niniejszego badania była ocena, czy rotacja kompleksu tętnicy łączącej przedniej (AComA) w płaszczyźnie osiowej może mieć wpływ na: łatwość w uzyskaniu dostępu chirurgicznego do tętniaków w tym obszarze oraz bezpieczeństwo założenia klipsa. Materiały i metody: Retrospektywnej analizie poddano pacjentów operowanych z powodu tętniaka pękniętego i niepękniętego (lub „zimnego”), zlokalizowanego w obrębie kompleksu tętnicy łączącej przedniej. Umiejscowienie kompleksu w odniesieniu do płaszczyzny czołowej zbadano przy użyciu rekonstrukcji objętościowej 3D-CTA. W przypadku rotacji AComA oceniono, czy połączenie (kąt) odcinków A1 i A2 tętnicy przedniej mózgu znajdowało się do przodu, czy też do tyłu od płaszczyzny czołowej. Wreszcie, na podstawie strony dostępu chirurgicznego (prawa vs lewa), porównano częstość pojawiania się trudności chirurgicznych, jak również ewentualnych powikłań w okresie śród- i pooperacyjnym w odniesieniu do pozycji kąta A1-A2 względem płaszczyzny czołowej. Wyniki: Analiza statystyczna przeprowadzona w podgrupach ujawniła, że istnieje silna i statystycznie istotna korelacja między rotacją kompleksu AComA a trudnościami chirurgicznymi, wyrażonymi potrzebą wielokrotnego stosowania klipsów czasowych oraz transgresji mózgu. Porównanie strony dostępu chirurgicznego w odniesieniu do położenia kąta A1-A2 względem płaszczyzny czołowej oraz powstania możliwych trudności chirurgicznych pozwoliło ustalić statystycznie istotną różnicę z mocną korelacją (p < 0,05; V Cramer 0,59) na korzyść dostępu od strony, po której kąt A1-A2 znajdował się ku tyłowi od tej płaszczyzny (tylny kąt). Co ciekawe, u 72,7% pacjentów, którzy byli operowani od strony tylnego kąta, dominujący odcinek A1 położony był po stronie przeciwnej. 45,5% pacjentów operowano od strony kopuły, a nie szyi tętniaka. Wnioski: Pomimo ograniczeń badania, nasze wyniki sugerują, że decyzja dotycząca wyboru strony dostępu chirurgicznego do tętniaków AComA, poza powszechnie uznanymi czynnikami, powinna opierać się również na ocenie rotacji kompleksu AComA względem płaszczyzny czołowej.

4

Tętniaki olbrzymie naczyń mózgowych u dzieci

63%

Kropiwnicki T., Kazanek M., Polis L., Zakrzewski K.

Aktualności Neurologiczne

|

2008

|

vol. 8

|

issue 2

90-94

EN

Although children are a minority among patients with cerebral artery aneurysms, aneurisms in this age group remain a problem not to be ignored. The cause of this is a much higher incidence of giant aneurisms in child - ren in comparison to adults, sometimes with dramatic manifestation. Two children with giant aneurysms of cerebral arteries, operated on at the Department of Neurosurgery Polish Mother Memorial Hospital Research Institute in Łódź are presented in this paper. Thirteen-year-old girl had an aneurysm on the left internal cerebral artery (25 mm in diameter). Ten-year-old boy had an aneurysm on the right medial cerebral artery (40 mm in diameter). Both aneurysms presented with subarachnoid hemorrhage. Surgical treatment consisted of aneurysm clipping in the case of the boy and proximal internal cerebral artery ligation in case of the girl. In spite of surgery, the treatment was unsuccessful. on the basis of presented cases some problems connected with the management of pediatric patients with giant cerebral aneurysms are discussed.

PL

Wśród ogółu pacjentów z tętniakami naczyń mózgowych pacjenci pediatryczni stanowią zdecydowaną mniejszość, jednak w tej grupie wiekowej stanowią one istotny problem kliniczny. Wynika to między innymi z faktu znacznie częstszego w stosunku do populacji dorosłych występowania tętniaków olbrzymich, których przebieg kliniczny bywa niekiedy dramatyczny. W pracy przedstawiono przypadki dwojga dzieci z tętniakami olbrzymimi naczyń mózgowych leczonych operacyjnie w Klinice Neurochirurgii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. U 13-letniej dziewczynki stwierdzono obecność tętniaka o średnicy 25 mm położonego na lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej. U 10-letniego chłopca rozpoznano tętniaka o średnicy 40 mm zlokalizowanego na prawej tętnicy środkowej mózgu. Chorzy zostali przyjęci do szpitala z objawami krwotoku podpajęczynówkowego, w stanie ciężkim. W obu przypadkach zastosowano leczenie chirurgiczne polegające na zaklipsowaniu szyi tętniaka u chłopca oraz zaklipsowaniu naczynia doprowadzającego u dziewczynki. U obojga dzieci dalszy przebieg leczenia był niepomyślny. W oparciu o prezentowane przypadki w pracy omówiono problemy związane z leczeniem dzieci z tętniakami olbrzymimi naczyń mózgowych.

5

Ocena neuropsychologiczna wczesnych i odległych wyników leczenia operacyjnego chorych z krwawieniem z tętniaków tętnicy łączącej przedniej i tętnicy łączącej tylnej

63%

Ormezowska E. A., Zawirski M., Jaskólski D. J.

Aktualności Neurologiczne

|

2007

|

vol. 7

|

issue 4

270-276

EN

Introduction: The aim of the paper was to assess a character, magnitude and dynamism of neuropsychological disorders in patients operated on for intracranial aneurysms located either on anterior communicating or posterior communicating arteries. We attempted to establish the usefulness of the Hunt and Hess grading as a predictor of subsequent postoperative neuropsychological disorders. Material and methods: To this study 82 patients with SAH from a single aneurysm located either on the anterior or posterior communicating arteries were enrolled. Directly before surgery the patients were assessed according to Hunt and Hess grading and only those assigned to grades I, II and III were taken into consideration. Neurological outcome of all these patients a discharge was described as good (GOS 4-5). The neuropsychological tests were carried out first about three weeks after the surgery and again six months later. Results: Compared to average results found in the population, our patients displayed decreased scores in the range of all functions examined with Wechsler Intelligence Scale. This was particularly true in patients Hunt and Hess grade III. Neuropsychological tests six months after the surgery confirmed apparent dynamics of the changes, particularly in the non-verbal tests. Conclusions: Hunt and Hess grading proved to be of satisfying prognostic value for future neuropsychological disorders. As a rule, Hunt and Hess grade I and II patients achieved better results in neuropsychological tests then those grade III. The only exception was noted in the case of the factor of the susceptibility to distraction, where the results were below average in all patients, both directly and six months after the surgery.

PL

Wstęp: Celem pracy było określenie rodzaju, nasilenia i dynamiki zaburzeń neuropsychologicznych u chorych po operacji tętniaka wewnątrzczaszkowego. Dokonano również analizy czynników wpływających na stan neuropsychologiczny pacjentów ze szczególnym uwzględnieniem wartości rokowniczej skali Hunta i Hessa. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 82 pacjentów z krwawieniem podpajęczynówkowym (ang. subarachnoid haemmorhage, SAH), z pojedynczym tętniakiem umiejscowionym na tętnicy łączącej przedniej lub tylnej. Bezpośrednio przed zabiegiem pacjentów przypisano do grup I-III wg Hunta i Hessa, a ich stan neurologiczny przy wypisie określono jako dobry (GOS 4-5). Chorych dwukrotnie badano za pomocą skali Wechslera - mniej więcej trzy tygodnie i pół roku od operacji tętniaka. Wyniki: W zakresie wszystkich funkcji neuropsychologicznych badanych skalą Wechslera odnotowano obniżenie wyników w porównaniu z przeciętnymi w populacji, szczególnie wyraźne u pacjentów z III grupy wg Hunta i Hessa. W obydwu porównywanych grupach zaobserwowano też wyraźną dynamikę zmian stwierdzonych w badaniu neuropsychologicznym w ciągu pół roku od zabiegu, szczególnie w zakresie testów niewerbalnych. Wnioski: Wartość rokownicza skali Hunta i Hessa okazała się zadowalająca w odniesieniu do zaburzeń neuropsychologicznych. Pacjenci z niższym indeksem klasyfikacji Hunta i Hessa osiągali lepsze wyniki w testach neuropsychologicznych. Jedynie w przypadku czynnika podatności na dystrakcję uzyskano wyniki poniżej przeciętnej zarówno we wczesnym, jak i odległym badaniu w obydwu porównywanych grupach.

6

Współistnienie krwotoku podpajęczynówkowego i podtwardówkowego kanału kręgowego u młodej kobiety

63%

Wiśniewski A., Książkiewicz B.

Aktualności Neurologiczne

|

2013

|

vol. 13

|

issue 1

68-72

EN

Subarachnoid haemorrhage of spinal canal is a rare disease and is the 1.5% of all bleeding into the subarachnoid space. In most cases its occurrence is associated with a well-defined etiologic factors, and only in 15% of cases the cause remains unknown. The exceptions are the coexistence of subarachnoid haemorrhage with another type of haemorrhage to the spinal canal. This paper describes the case of 35-year-old woman who has sudden severe headache preceded by a sudden pain in the back area and numbness of left upper limb. MRI revealed bleeding in the subarachnoid space associated with subdural bleeding in the cervical and thoracic spinal canal probably due vascular malformation of the chest. In the absence of symptoms of neurological deficit patient was treated conservatively with good results. The case demonstrates that in selected patients with concomitant haemorrhage of subarachnoid and subdural spinal canal is not necessary neurosurgery. Thus, neurological status should be the most important criterion for the further management of patients with bleeding into the spinal canal.

PL

Krwotok podpajęczynówkowy kanału kręgowego jest rzadkim schorzeniem i stanowi do 1,5% wszystkich krwawień do przestrzeni podpajęczynówkowej. W większości przypadków jego wystąpienie wiąże się ze ściśle określonymi czynnikami etiologicznymi, a tylko w 15% przypadków przyczyna pozostaje nieznana. Do wyjątków należy współistnienie krwotoku podpajęczynówkowego z innym typem krwawienia do kanału kręgowego. W pracy opisano przypadek 35-letniej kobiety, u której nagły silny ból głowy poprzedzony był nagłym bólem pleców w okolicy międzyłopatkowej oraz drętwieniem lewej kończyny górnej. Badanie rezonansu magnetycznego ujawniło krwawienie w przestrzeni podpajęczynówkowej z towarzyszącym krwawieniem podtwardówkowym w odcinku szyjnym i piersiowym kanału kręgowego, prawdopodobnie spowodowane malformacją naczyniową na poziomie piersiowym. Z uwagi na brak objawów deficytu neurologicznego chorą leczono zachowawczo, z dobrym skutkiem. Opisany przypadek dowodzi, że w wyselekcjonowanej grupie chorych ze współistniejącym krwotokiem podpajęczynówkowym i podtwardówkowym kanału kręgowego nie jest konieczne leczenie operacyjne. Tym samym stan neurologiczny powinien być najważniejszym kryterium odnośnie do dalszego postępowania u chorych z krwawieniem do kanału kręgowego.

Refine search results

3 Aktualności Neurologiczne

2 Polish Journal of Surgery

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica

1 2019

1 2017

1 2013

1 2008

1 2007

1 1999

2 Jaskólski D. J.

1 Adamkiewicz B.

1 Bobeff E. J.

1 Heleniak M.

1 Kazanek M.

1 Komuński P.

1 Kropiwnicki T.

1 Książkiewicz B.

1 Ormezowska E. A.

1 Podstawczyńska A.

1 Polis L.

1 Radomiak-Załuska A.

1 Stefańczyk L.

1 Tomasik B.

1 Uniwersytet Łódzki Z. M. i. K.

1 Wiśniewski A.

1 Wiśniewski K.

1 Zakrzewski K.

1 Zawirski M.

1 Łodzi O. N. W. i. M. K. w.

1 Świątnicki W.

Częstość występowania krwotoków pod pajęczynówkowych (SAH) w województwie łódzkim w latach 1992-1995 w świetle wybranych typologii pogody

Ocena czynników ryzyka rekanalizacji embolizowanych pękniętych tętniaków umiejscowionych na tylnej części koła tętniczego Willisa

Czynniki wpływające na wybór strony dostępu chirurgicznego w leczeniu operacyjnym tętniaków kompleksu tętnicy łączącej przedniej (AComA) – szczególne znaczenie rotacji kompleksu w płaszczyźnie osiowej

Tętniaki olbrzymie naczyń mózgowych u dzieci

Ocena neuropsychologiczna wczesnych i odległych wyników leczenia operacyjnego chorych z krwawieniem z tętniaków tętnicy łączącej przedniej i tętnicy łączącej tylnej

Współistnienie krwotoku podpajęczynówkowego i podtwardówkowego kanału kręgowego u młodej kobiety