Sudden cardiac death is a significant problem in cardiac patients. The modern invasive cardiology offers important tool in fight against ventricular rhythm disturbances, which are the most frequent cause of sudden cardiac death. Automatic cardioverter-defibrillator through electric therapy (antyarrhythmia stimulation or high energy shock) interrupts the episode of life-threating ventricular arrhythmia (ventricular tachycardia or ventricular fibrillation) and therefore it protect patient from sudden cardiac death. Implantation of ICD may be performed in patients, who had the episode of ventricular tachycardia or ventricular fibrillation in the past already (within the secondary prevention of sudden cardiac death) and also in patients, which didn’t have the episode of ventricular tachycardia or ventricular fibrillation in the past but they have higher risk of sudden cardiac death in the future (within primary prevention of sudden cardiac death).
PL
Nagły zgon sercowy (NZS) to zgon w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia objawów. Najczęstszą przyczyną NZS są groźne komorowe zaburzenia rytmu serca. Chorzy z dysfunkcją skurczową lewej komory serca to pacjenci szczególnie zagrożeni wystąpieniem NZS. Najważniejszą metodą prewencji NZS jest terapia polegająca na wszczepieniu kardiowerteradefibrylatora (ang. implantable cardioverter-defibrillator – ICD). Działanie ICD polega na rozpoznaniu groźnej arytmii komorowej serca i przeprowadzeniu odpowiedniej terapii elektrycznej (stymulacja antyarytmiczna, bądź też wyładowania wysokoenergetyczne). Implantacja ICD może zostać wykonana u pacjentów, u których doszło w przeszłości do nagłego zatrzymania krążenia w mechanizmie częstoskurczu komorowego lub migotania komór (w ramach tzw. prewencji wtórnej) lub u pacjentów, którzy obarczeni są większym ryzykiem NZS w przyszłości (w ramach tzw. prewencji pierwotnej). Praca omawia zasady działania ICD oraz prezentuje aktualne wskazania do terapii ICD, zarówno w prewencji pierwotnej, jak i wtórnej.
Coronary artery disease (CAD) or ischaemic heart disease caused by atherosclerosis is the most common form of cardiovascular disease. CAD leads to acute coronary syndrome which is the clinical syndrome caused by new or growing interruption or occlusion of blood supply to a part of the heart, causing heart cells to die and myocardial infarction. Myocardial infarction destroys normal myocardium and leads directly to heart failure. This paper describes the case of male patient who in the age of 56 suffered from huge myocardial infarction, which caused important heart contractility disturbances, essential reduction in ejection fraction and provoked symptomatic heart failure. Despite fast revascularization and optimal pharmacotherapy patient remained in class III NYHA classification. As the next step in therapeutic procedure patient underwent the implantation of cardioverter-defibrillator with cardiac resynchronization. After 2 years from this procedure big clinical progress was observed. Now patient remains in class I NYHA classification. Also improvement of left ventricle function in echocardiography was observed. Correct qualification to applied treatment determined its safety and legitimacy, and resulted in good clinical effect of treatment the patient with heart failure. Such effectiveness is very important for the patient’s follow-up and good prognosis due to cardiovascular risk reduction.
PL
Choroba wieńcowa, czyli choroba niedokrwienna serca na podłożu miażdżycy tętnic wieńcowych, jest najbardziej rozpowszechnioną chorobą układu sercowo-naczyniowego. Bezpośrednie następstwo miażdżycy tętnic wieńcowych stanowi ostry zespół wieńcowy, będący zespołem klinicznym spowodowanym przez świeże lub narastające ograniczenie bądź całkowite ustanie przepływu krwi przez tętnicę wieńcową, doprowadzające do martwicy mięśnia sercowego, czyli zawału serca. Zawał serca powodujący zniszczenie prawidłowo działającego myocardium prowadzi bezpośrednio do rozwoju niewydolności serca. W pracy przedstawiono przypadek pacjenta, który w wieku 56 lat przebył rozległy zawał serca, powodujący głębokie zaburzenia kurczliwości, istotne obniżenie frakcji wyrzutowej i objawy niewydolności serca. Pomimo podjętych w trybie przyspieszonym procedur rewaskularyzacyjnych oraz optymalnej farmakoterapii chory nadal pozostawał w III klasie czynnościowej według NYHA. Jako kolejny etap leczenia zakwalifikowano chorego do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora z funkcją resynchronizacji. Po dwóch latach od wdrożenia elektroterapii zaobserwowano istotną klinicznie poprawę stanu chorego (obecnie znajduje się w I klasie czynnościowej według NYHA), a także istotną poprawę funkcji lewej komory w badaniu echokardiograficznym. Prawidłowa kwalifikacja chorego do zastosowanego leczenia warunkowała jego bezpieczeństwo i zasadność, a przede wszystkim skutkowała dobrym wynikiem leczenia niewydolności serca. Taka skuteczność terapii nie pozostanie bez wpływu na dalsze rokowanie pacjenta, powodując istotną redukcję ryzyka sercowo-naczyniowego.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.