Search results

1

Epidemiologia i rodzaje kamicy układu moczowego

100%

Szmigielska A., Skrzypczyk P., Pańczyk-Tomaszewska M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2019

|

vol. 15

|

issue 1

22-25

EN

Urolithiasis is a lifestyle disease. Sex, age, race, place of residence (geographical region), chronic diseases, lifestyle (including diet) and various genetic factors contribute to the risk of calculus formation within the urinary tract. The prevalence of urolithiasis in adults ranges from 1 to 20%, and children account for 2–10% of patients. The annual incidence of paediatric urolithiasis is estimated at several cases per 100,000 children worldwide; it is the reason for approximately 1 per 1,000 hospitalisations among paediatric patients. The prevalence of urolithiasis has been increasing in both adults and children. In young children, the disease is usually a result of a genetically determined metabolic defect (such as hypercalciuria, distal tubular acidosis, familial hypomagnesaemia with hypercalciuria and nephrocalcinosis, or Lesch–Nyhan syndrome). Another significant risk factor in children is a urinary tract defect with urinary retention. Urinary tract infections, in turn, may be either a cause or a complication of urolithiasis. In older children and adults, malnutrition, obesity and metabolic syndrome play a significant role. Other factors conductive to urolithiasis are: certain drugs, low level of physical activity, long immobilisation, low fluid intake, warm climate, inadequate diet and improper vitamin D3 supplementation. The disease recurs within 5 years in 50% of patients. Urolithiasis and its complications may lead to end-stage renal failure. The disease can be divided into different types based on the chemical composition of a calculus, aetiology of the disease and site of calculus formation (upper or lower urinary tract). The composition of calculi is quite often mixed, and they form due to various causes.

PL

Kamica układu moczowego jest chorobą cywilizacyjną. Na ryzyko powstawania złogów w drogach moczowych mają wpływ: płeć, wiek, rasa, miejsce zamieszkania (region geograficzny), choroby przewlekłe, styl życia – w tym dieta – oraz liczne czynniki genetyczne. Częstość występowania kamicy u dorosłych waha się od 1 do 20%. Dzieci stanowią 2–10% wszystkich osób z kamicą układu moczowego. Zapadalność na tę chorobę wśród dzieci na świecie szacuje się na kilka przypadków na 100 000 dzieci na rok; odpowiada ona za około 1 na 1000 hospitalizacji pacjentów pediatrycznych. Zarówno u dorosłych, jak i u dzieci obserwuje się wzrastającą częstość kamicy układu moczowego. U małych dzieci jest ona najczęściej spowodowana genetycznie uwarunkowanymi defektami metabolicznymi (m.in. hiperkalciuria, kwasica kanalikowa dystalna, rodzinna hipomagnezemia z hiperkalciurią i nefrokalcynozą, zespół Lescha–Nyhana). Innym ważnym czynnikiem ryzyka powstawania złogów u dzieci są wady układu moczowego związane z zastojem moczu. Zakażenia układu moczowego mogą być przyczyną lub powikłaniem kamicy. U starszych dzieci i osób dorosłych istotną rolę odgrywają niedożywienie, otyłość i zespół metaboliczny. Do innych czynników ryzyka kamicy należą przyjmowanie niektórych leków, niska aktywność fizyczna, długotrwałe unieruchomienie, mała podaż płynów, ciepły klimat, nieprawidłowa dieta i niewłaściwa suplementacja witaminy D3. Do nawrotu choroby w ciągu 5 lat od jej rozpoznania dochodzi u 50% pacjentów. Kamica i jej powikłania mogą prowadzić do rozwoju schyłkowej niewydolności nerek. Kamicę moczową można podzielić na różne rodzaje ze względu na skład chemiczny złogu, etiologię oraz miejsce powstawania złogu (górne lub dolne drogi moczowe). Nierzadko złogi mają mieszany skład, a przyczyna ich powstawania jest uwarunkowana wieloma czynnikami.

2

Nowoczesne, małoinwazyjne metody leczenia kamicy moczowej u dzieci

75%

Samotyjek J., Jurkiewicz B., Bochniewska V., Lichosik M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2010

|

vol. 6

|

issue 4

315-319, 331

EN

Invasive treatment modalities of urolithiasis are extracorporeal shock wave lithotripsy, endoscopic procedures (PCNL, URSL) and open surgery. This article presents single institution experiences in the use of endoscopic treatment of urolithiasis which is ureterolithotripsy. From January 2006 to August 2010 on our Department 69 (38 girls and 31 boys) children aged from 2 to 17 years old, of body mass above 10 kg were qualified for USRL. All patients had an extended pyelocalyceal system and ureter above the concrement. Pneumatic, laser (Ho:YAG – pulsed laser) and ultrasonic lithotriptors with rigid and flexible ureteroscopes 4.5/6Ch and 6.5/8Ch were used. URSL was performed on 65 children out of 69 qualified. Seventyeight ureteroscopies were performed. A very good result after first session was obtained in 55/78 procedures. In 11 cases URSL had to be repeated. Finally a very good result was achieved in 66/78 (84.6%) of the performed procedures. In 3 cases complications were observed. Obtained results show the high efficiency of URSL in the treatment of urolithiasis in children. URSL is a safe method of treatment of urolithiasis in children due to the low rate of observed complications.

PL

Do zabiegowych metod leczenia kamicy moczowej zalicza się: litotrypsję falą uderzeniową generowaną pozaustrojowo (ESWL), zabiegi endoskopowe (PCNL, URSL) i leczenie chirurgiczne. W pracy zaprezentowano doświadczenia jednego ośrodka w stosowaniu endoskopowego leczenia kamicy układu moczowego, jakim jest ureterolitotrypsja. W latach 2006-2010 w Oddziale Chirurgii i Ortopedii Dziecięcej Warszawskiego Szpitala dla Dzieci do zabiegu URSL zakwalifikowano 69 dzieci z kamicą układu moczowego (38 dziewczynek i 31 chłopców) w wieku od 2 do 17 lat. Wszyscy pacjenci mieli w badaniu USG poszerzony układ kielichowo-miedniczkowy i poszerzony moczowód tuż nad złogiem. Podczas zabiegów wykorzystywano litotryptory pneumatyczne, laserowe (Ho:YAG – pulsed laser) oraz ultradźwiękowe wraz ze sztywnymi oraz giętkimi ureterorenoskopami 4.5/6Ch i 6.5/8Ch. URSL wykonano u 65 pacjentów spośród 69 zakwalifikowanych. Przeprowadzono 78 ureteroskopii, w tym u 2 dzieci w obydwu moczowodach. Bardzo dobry rezultat po pierwszym zabiegu URSL uzyskano po 55/78 zabiegów. W 11 przypadkach procedura URSL wymagała powtórzenia. Ostatecznie bardzo dobry wynik leczenia uzyskano w 66/78 (84,6%) wykonanych zabiegów. Powikłania wystąpiły jedynie u 3 pacjentów. Uzyskane wyniki wskazują na wysoką skuteczność metody URSL w leczeniu kamicy układu moczowego u dzieci. URSL jest bezpieczną metodą leczenia kamicy moczowej u dzieci, o czym świadczy niski odsetek obserwowanych powikłań.

3

Techniki małoinwazyjne stosowane w leczeniu kamicy układu moczowego u dzieci

75%

Samotyjek J., Jurkiewicz B., Uliasz M., Kwaśniewicz P.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2019

|

vol. 15

|

issue 1

42–46

EN

The paediatric population is a special group among patients with urolithiasis. Within the past 25 years, the prevalence of this disease in the paediatric population has increased from 6% to 10%. The causes of this higher prevalence are not entirely clear but may be associated with various factors, such as: inappropriate eating habits, inappropriate diet, particularly rich in salt and animal protein, insufficient fluid intake, obesity, hypertension, pollution, faster pace of living as well as uncontrolled intake of multivitamin preparations and dietary supplements. The mean age of a paediatric patient with urolithiasis is 7–8 years. The aim of this publication is to present minimally invasive techniques used for treatment of urolithiasis in the paediatric population. Due to a high risk of disease recurrence, the selection of a treatment method that enables removal of calculi in the least invasive and the most effective way is vital in this group of patients. The choice of management depends on various factors, such as: location, size and composition of calculi, patient’s age, anatomical conditions, the degree of urinary outflow obstruction and recurring urinary tract infections. Surgical methods of urolithiasis treatment are identical in adults and in children. Minimally invasive techniques include extracorporeal shock wave lithotripsy (ESWL), percutaneous nephrolithotomy (PCNL), ureterorenoscopic lithotripsy (URSL; ureterolithotripsy) and retrograde intrarenal surgery (RIRS). Owing to the technical advancement, minimally invasive techniques are effective in children and help evacuate calculi fully, even with a single procedure. It must be remembered, however, that they should be performed by experienced urologists in highly specialised and well-equipped centres.

PL

Populacja pediatryczna stanowi szczególną grupę pacjentów z kamicą układu moczowego. W ciągu ostatnich 25 lat częstość występowania tej choroby w populacji pediatrycznej wzrosła z 6% do 10%. Przyczyny zwiększonej zachorowalności nie są do końca wyjaśnione, ale na wzrost częstości kamicy moczowej mogą mieć wpływ różne czynniki: nieprawidłowe nawyki żywieniowe, niewłaściwa dieta, zwłaszcza z dużą zawartością soli i pokarmów bogatych w białko zwierzęce, niedostateczna podaż płynów, otyłość, nadciśnienie tętnicze, zanieczyszczenie środowiska, przyspieszenie tempa życia, niekontrolowana podaż preparatów wielowitaminowych i suplementów. Przeciętny wiek pacjenta pediatrycznego z kamicą wynosi około 7–8 lat. Celem pracy jest przedstawienie technik małoinwazyjnych w leczeniu kamicy układu moczowego w populacji pediatrycznej. Ze względu na wysokie ryzyko nawrotu choroby w tej grupie zasadnicze znaczenie ma wybór takiej metody leczenia, która umożliwiłaby usunięcie złogów w sposób jak najmniej inwazyjny i jednocześnie skuteczny. Wybór odpowiedniego sposobu postępowania zależy od wielu czynników, takich jak: lokalizacja, wielkość i skład złogu, wiek pacjenta, warunki anatomiczne, stopień utrudnienia spływu moczu, nawracające zakażenia układu moczowego. Procedury chirurgicznego leczenia kamicy u dzieci są takie same jak u dorosłych. Wśród technik małoinwazyjnych należy wymienić litotrypsję pozaustrojową (extracorporeal shock wave lithotripsy, ESWL), nefrolitotrypsję przezskórną (percutaneous nephrolithotomy, PCNL), litotrypsję ureterorenoskopową (ureterolithotripsy, URSL) i wsteczną chirurgię śródnerkową (retrograde intrarenal surgery, RIRS). Metody małoinwazyjnego leczenia kamicy u dzieci dzięki zaawansowanemu rozwojowi techniki są efektywne i umożliwiają całkowitą ewakuację złogów już podczas pierwszej procedury. Należy jednak pamiętać, że powinny być wykonywane przez doświadczonych urologów, w wysokospecjalistycznych i dobrze wyposażonych ośrodkach.

4

Zaostrzenie przewlekłej choroby nerek w przebiegu pierwotnej hiperoksalurii typu 1 – prezentacja przypadku

63%

Bochniewska V., Jobs K., Jung A., Sikora P.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2010

|

vol. 6

|

issue 1

54-58

EN

Chronic renal disease (CRD) is the civilization problem of our century. Recently its frequency rises systematically. Epidemiological data estimates its occurrence on 600 million population worldwide and 4 million in Poland. Most frequent causes of CRD are: urolithiasis, polycystic kidneys degeneration and neoplasms of urinary tract. Rare causes of CRD are diabetes mellitus, arterial hypertension, chronic glomerulonephritis, pyelonephritis, genetic abnormalities, among them primary hyperoxaluria type 1. In this report history of primary hyperoxaluria type 1 diagnosis in 4-year-old girl and its influence on the course of chronic kidney disease are presented. In our patient renal failure, nephrocalcinosis and urolithiasis were revealed during the treatment of acute pyelonephritis. The urological treatment was initiated and repeated several times within zwranext 3 months (2 × surgical treatment, 2 × ESWL). Subsequently, metabolic evaluation of nephrocalcinosis and urolithiasis showed severe hyperoxaluria. Primary hyperoxaluria type 1 was suspected and was finally confirmed by genetic evaluation which revealed typical mutations of AGXT gene. Causative pyridoxine treatment resulted in diminishing urinary oxalate excretion and improvement of renal function. Conclusions: Hyperoxaluria type 1 can lead to renal insufficiency in early childhood. Early diagnosis and proper treatment may slow disease progression.

PL

Przewlekła choroba nerek (PChN) zaliczana jest do schorzeń cywilizacyjnych XXI wieku. Jej częstość w ciągu ostatnich lat systematycznie wzrasta. Według danych epidemiologicznych na PChN choruje około 600 mln ludzi na świecie i ponad 4 mln osób w Polsce. Najczęstsze przyczyny przewlekłej choroby nerek to: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, przewlekłe kłębkowe zapalenie nerek, przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, kamica dróg moczowych, zwyrodnienie torbielowate nerek, nowotwory układu moczowego, szpiczak mnogi, skrobiawica wtórna. Do rzadkich przyczyn PChN możemy zaliczyć choroby uwarunkowane genetycznie, wśród nich pierwotną hiperoksalurię typu 1. W pracy autorzy przedstawiają historię rozpoznania pierwotnej hiperoksalurii typu 1 u 4-letniej dziewczynki oraz wpływ tej choroby na rozwój przewlekłej choroby nerek. Podczas leczenia ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek u pacjentki rozpoznano niewydolność nerek, nefrokalcynozę oraz kamicę układu moczowego. Wdrożono leczenie urologiczne, które powtarzano przez 3 miesiące (2 × operacje, 2 × ESWL). Następnie wykonano diagnostykę metaboliczną kamicy i nefrokalcynozy, która ujawniła znacznie zwiększone wydalanie kwasu szczawiowego. Z tego powodu wysunięto podejrzenie pierwotnej hiperoksalurii, które następnie potwierdzono badaniem genetycznym (typowe mutacje genu AGXT). Wdrożenie leczenia przyczynowego pirydoksyną pozwoliło na zmniejszenie wydalania kwasu szczawiowego w moczu i poprawę funkcji nerek. Wnioski: Pierwotna hiperoksaluria typu 1 może prowadzić do niewydolności nerek w okresie wczesnego dzieciństwa. Wczesna diagnostyka i rozpoznanie tej choroby pozwalają na wdrożenie odpowiedniego leczenia, co zwiększa szansę na opóźnienie jej postępu.

5

Compliance – czy może być lepiej?

63%

Milart J., Placzyńska M., Jobs K., Jung A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2013

|

vol. 9

|

issue 3

292-294

EN

The World Health Organization estimates that only about 50% of chronically ill patients living in developing countries, apply to medical recommendations. Implementation of the medical recommendations may be significantly overstated compared to reality and in addition adherence to treatment rate decreases with time. Compliance describes the degree to which a patient correctly follows medical advice. It refers to: drug intake, adherence to diet and also medical device use, self-directed exercises or therapy sessions. Five factors affecting compliance were described: the health care system, socioeconomic elements, factors related to therapy, to disease and to patient. Understanding how these factors may impact the success of the treatment and knowledge how to affect them efficiently is essential to improve the effectiveness of treatment as well as mutual understanding between doctor and patient. In the article ways to improve compliance in urolithiasis were discussed, particularly highlighting the benefits of building a mutual relationship between doctor and patient as well as ways to effectively pass on medical recommendations. Special attention was paid to the increased fluid intake in patients with urolithiasis as the cheapest and simplest method of treatment. Authors emphasized the presence of three groups of factors that affect noncompliance of adequate fluids intake and assigned patients to them. It was mentioned that in paediatric patients: children and adolescents, compliance is estimated at 58% in developing countries. It has been proven that medical advice is followed more closely by small children than teenagers.

PL

Światowa Organizacja Zdrowia ocenia, że w krajach rozwijających się tylko około 50% pacjentów chorujących przewlekle stosuje się do zaleceń lekarskich. Szacowany stopień realizacji zaleceń może być znacznie zawyżony w stosunku do rzeczywistości, dodatkowo obniża się on wraz z upływem czasu. Stopień stosowania się do zaleceń lekarskich, w tym m.in. przyjmowania leków, przestrzegania diety, ale również użytkowania sprzętu medycznego, samodzielnego wykonywania ćwiczeń lub sesji terapeutycznych, określa się terminem compliance. Opisano pięć czynników wpływających na compliance. Należą do nich: czynniki związane z systemem opieki zdrowotnej, czynniki socjoekonomiczne, związane z terapią, z chorobą i z pacjentem. Zrozumienie, jak czynniki te wpływają na powodzenie terapii, i wiedza, jak skutecznie je modyfikować, są podstawą zwiększenia skuteczności leczenia, a także wzajemnego porozumienia lekarza z pacjentem. W pracy omówiono metody poprawienia compliance w kamicy układu moczowego, szczególnie podkreślając korzyści płynące z budowania wzajemnej więzi między lekarzem i pacjentem, a także sposoby efektywnego przekazywania zaleceń lekarskich. Zwrócono szczególną uwagę na zwiększone przyjmowanie płynów przez pacjentów jako najtańszą i najprostszą metodę leczenia kamicy oraz na problemy z tym związane. Wyróżniono trzy grupy czynników mających wpływ na nieprzyjmowanie odpowiednej ilości płynów oraz przyporządkowano do nich pacjentów. Wspomniano, że w populacji pacjentów pediatrycznych – dzieci i nastolatków – w krajach rozwijających się compliance szacuje się na średnio 58%. Udowodniono, że zaleceń lekarskich dokładniej przestrzegają małe dzieci niż nastolatki.

6

Kamica układu moczowego u dzieci w wieku 0–3 lata w badaniach własnych z uwzględnieniem współwystępowania wad i zakażeń układu moczowego

63%

Wachnicka-Bąk A., Jobs K., Jung A., Kalicki B.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2016

|

vol. 12

|

issue 2

164-170

EN

In recent years, there has been a significant increase in the number of children with urolithiasis, particularly in the youngest age group. It is estimated that metabolic disorders account for about 75% of cases of stone formation. Urinary tract infections and defects promote stone formation in children. The aim of the study was to evaluate paediatric patients aged up to 3 years, diagnosed with urolithiasis and staying under the care of our Department, with attention being paid to staghorn calculi and the coexistence of urinary tract infections and defects. Material: A total 514 children with urolithiasis, including 122 children aged up to 3 years, were staying under the care of the Department. Methods: We have performed a retrospective analysis of medical records of children hospitalised at the Department of Paediatrics, Paediatric Nephrology and Allergology of the Military Institute of Medicine between 2008 and 2014 due to urolithiasis. Results: Children in the youngest age group, i.e. up to 3 years old, including 50% of children diagnosed in their first year of life, accounted for 25% of patients with urolithiasis. Urinary tract defects and infections coexisted with urolithiasis in more than 70% of the monitored patients. Staghorn urolithiasis was diagnosed in 16.4% of patients, mostly in children with urolithiasis complicated by urinary infection and/or urinary tract defects. Staghorn urolithiasis was not related to urinary tract defects or infections in more than 30% of children.

PL

W ostatnich latach znacząco zwiększa się liczba dzieci z kamicą układu moczowego, zwłaszcza w najmłodszej grupie wiekowej. Ocenia się, że u około 75% z nich przyczyną tworzenia złogów są zaburzenia metaboliczne. U dzieci do procesu tworzenia złogów przyczyniają się zakażenia oraz wady układu moczowego. Celem pracy była ocena pacjentów pediatrycznych w wieku do 3 lat z rozpoznaniem kamicy układu moczowego, pozostających pod opieką naszego ośrodka, z uwzględnieniem kamicy odlewowej oraz współwystępowania zakażeń i wad układu moczowego. Materiał: Pod opieką ośrodka pozostawało 514 dzieci z kamicą układu moczowego, w tym 122 dzieci do 3. roku życia. Metoda: Retrospektywna analiza dokumentacji medycznej dzieci hospitalizowanych w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego z powodu kamicy układu moczowego w latach 2008–2014. Wyniki: Jedną czwartą chorych z kamicą moczową stanowiły dzieci z najmłodszej grupy, w wieku do 3 lat, wśród których u prawie 50% zdiagnozowano chorobę w 1. roku życia. Wady rozwojowe układu moczowego oraz zakażenia dróg moczowych towarzyszyły kamicy u ponad 70% obserwowanych pacjentów. Kamicę odlewową stwierdzono u 16,4% badanych, najczęściej u dzieci z przebiegiem kamicy powikłanym zakażeniem układu moczowego i/lub z wadami dróg moczowych. U ponad 30% dzieci kamica odlewowa nie była związana z wadą ani zakażeniem układu moczowego.

7

Ocena czynności nerek u dzieci leczonych metodą ESWL – doniesienie wstępne

63%

Straż-Żebrowska E., Jung A., Jobs K., Bochniewska V.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2010

|

vol. 6

|

issue 1

48-53

EN

Urolithiasis is the condition where calculi are formed in the urinary tract in case of impaired balance between concentration of inhibitors and promoters of crystallization. Actually, there is observed growing incidence of nephrolithiasis in the societies of highly industrialized countries also in the paediatric population. It applies even up to 5% of this population, and growing group are children in infancy. There are conservative and surgical methods of treatment. Suitable for conservative treatment are usually stones up to 5 mm in diameter, larger deposits require invasive procedures. Among surgical methods there can be distinguished relatively less invasive such as: ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy), PCNL (percutaneous nephrolithotomy), URSL (ureteroscopic lithotripsy). Surgical treatment is nowadays much less common. ESWL procedure by the action of shock wave leads to calculi disintegration. Aim: Method safety assessment in the aspect of renal function at children with urolithiasis treated with ESWL method. Material and methods: Survey covered 16 children (7 male and 9 female) aged 2.5 to 17.5 years (mean age 9.5). Forty-eight hours before performing ESWL procedure, there were blood cell count, markers of inflammation, serum renal parameters concentration (creatinine, urea, cystatin C) and coagulogram determined. Creatinine and cystatin C clearance was calculated. Arterial blood pressure was measured. Reassessment compiled on the basis of the same parameters were made after the period of 1 to 5 months (mean time 2.8 months) after the ESWL treatment. Results: Mean concentration of cystatin C, creatinine, urea and values of creatinine clearance, cystatin C clearance, systolic and diastolic blood pressure before and after ESWL procedure showed no statistically significant differences. Statistically significant reduction of microalbuminuria was found. Conclusions: On the basis of testing carried out, the ESWL procedure was preliminarily found as an effective and safe method of urolithiasis treatment.

PL

Kamica układu moczowego jest chorobą polegającą na tworzeniu się złogów w drogach moczowych w momencie zaburzenia równowagi pomiędzy promotorami i inhibitorami krystalizacji. Obecnie obserwuje się narastanie częstości występowania kamicy w społeczeństwach krajów wysoko uprzemysłowionych, w tym również w populacji dziecięcej. Problem ten dotyczy nawet 5% tej populacji, a coraz większą grupę stanowią dzieci w okresie niemowlęcym. Wśród metod leczenia wyróżniamy postępowanie zachowawcze lub zabiegowe. Leczeniu zachowawczemu najczęściej poddaje się złogi o średnicy do 5 mm, większe wymagają zastosowania metod inwazyjnych. Wśród metod zabiegowych wyróżniamy metody stosunkowo mało inwazyjne, takie jak: ESWL (kruszenie złogów falą generowaną pozaustrojowo), PCNL (przezskórna nefrolitotrypsja), URSL (endoskopowa litotrypsja). Obecnie znacznie rzadziej stosowane jest leczenie operacyjne. Zabieg ESWL poprzez działanie fali uderzeniowej powoduje dezintegrację złogu. Cel: Ocena bezpieczeństwa metody w aspekcie funkcji nerek u dzieci leczonych z powodu kamicy układu moczowego metodą ESWL. Materiał i metody: Badaniem objęto 16 dzieci (7 chłopców i 9 dziewczynek) w wieku od 2,5 do 17,5 roku (średni wiek 9,5 roku). W ciągu 48 godzin przed wykonaniem zabiegu ESWL oznaczano morfologię krwi, wykładniki stanu zapalnego, stężenie parametrów nerkowych w surowicy (kreatynina, mocznik, cystatyna C), koagulogram. Wyliczano klirensy dla kreatyniny oraz cystatyny C. Mierzono wartości ciśnienia tętniczego. Ponownej oceny czynności nerek w oparciu o te same parametry dokonano w okresie od 1 do 5 miesięcy (średni czas 2,8 miesiąca) po zabiegu. Wyniki: Średnie stężenia cystatyny C i kreatyniny oraz wartości klirensów kreatyniny i cystatyny C, mocznika, wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego nie wykazały istotnych statystycznie różnic przed i po zabiegu ESWL. Stwierdzono statystycznie znamienne zmniejszenie mikroalbuminurii. Wnioski: Na podstawie oceny wykonanych badań stwierdzono wstępnie, że metoda ESWL jest skutecznym i bezpiecznym sposobem leczenia kamicy układu moczowego.

8

Metody zabiegowe w leczeniu kamicy układu moczowego u dzieci

63%

Bochniewska V., Jung A., Jurkiewicz B., Jobs K.

|

EN

Significant progress in the treatment of urolithiasis especially towards surgical management has been made in the last years. Indications for open surgery of urolithiasis are extremely limited due to development of endoscopic methods. The stones with dimension exceeding 6 mm are qualified for surgical treatment. Surgical methods with the low invasiveness are: ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy), URSL/URS (ureterorenoscopic removal of ureteric stones), PCNL (percutaneous nephrolithotomy). Each of these methods can be used in monotherapy and can be combined with each other as well. High energy shock waves which are generate extracorporeal are used in ESWL method. Goal of that therapy is disintegration of the stone. The best effectiveness of ESWL is observed when the stones are smaller than 2 cm and are situated in: renal pelvis, upper and medium renal calyx, pelvicoureteral connection and upper ureter. It is effective if there is free outflow of urine from the renal pelvis. In case of difficult outflow of urine from the renal pelvis, the treatment of choice is PCNL. To remove the deposits located in the lower ureter or if the stone is large and obstruct the ureter, it is the best to use ureterorenoscopic lithotripsy. Open surgeries of nephrolithiasis are performed in cases of significant hydronephrosis, numerous kidney stones, after failed ESWL or failed ureterorenoscopy, in morbid obesity.

PL

W ostatnich latach nastąpił znaczny postęp w leczeniu kamicy układu moczowego, zwłaszcza w postępowaniu zabiegowym. Rozwój metod endoskopowych zdecydowanie ograniczył wskazania do operacyjnego leczenia tego schorzenia. Wskazaniem do zabiegowej formy leczenia kamicy moczowej są złogi powyżej 6 mm. Do zabiegowych metod leczenia kamicy układu moczowego o małej inwazyjności należą: ESWL (kruszenie kamieni falami generowanymi pozaustrojowo), URSL/URS (endoskopowe usuwanie złogów z moczowodu), PCNL (przezskórne usuwanie kamieni). Wszystkie wymienione metody mogą być stosowane jako jedyne w terapii, ale można je również ze sobą łączyć. Do zabiegów ESWL wykorzystywane są wysokoenergetyczne fale uderzeniowe, wytwarzane poza ustrojem chorego. Celem zabiegu ESWL jest dezintegracja złogu. ESWL jest najbardziej skuteczne u pacjentów ze złogami nieprzekraczającymi 2 cm, zlokalizowanymi w: miedniczce nerkowej, górnym i środkowym kielichu nerkowym, połączeniu miedniczkowo- moczowodowym i górnym odcinku moczowodu, pod warunkiem swobodnego odpływu moczu z miedniczki. W przypadku utrudnionego odpływu metodą z wyboru staje się PCNL. W celu usunięcia złogów w dolnych odcinkach moczowodów lub w przypadku, gdy kamień jest duży i blokuje moczowód, najkorzystniej jest zastosować ureterolitotrypsję (URSL). Operacje otwarte w kamicy nerkowej wykonuje się obecnie w przypadkach znacznego wodonercza, obecności licznych złogów w obrębie nerek, po nieudanych zabiegach endoskopowych i ESWL, w patologicznej otyłości.

9

Kamica układu moczowego u dzieci hospitalizowanych na oddziale nefrologii – doświadczenia jednego ośrodka

63%

Katarzyna Dyga K., Adamczyk P., Bjanid O., Roszkowska-Bjanid D., Trembecka-Dubel E., Jędzura A., Plesiński K., Morawiec-Knysak A., Szczepańska M.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2017

|

vol. 71

139-147

EN

WSTĘP: Aktualnie nie posiadamy wiarygodnych danych dotyczących epidemiologii kamicy układu moczowego w populacji dzieci i młodzieży w Polsce. Wydaje się, że staje się ona chorobą cywilizacyjną i jest coraz częściej rozpoznawana w populacji pediatrycznej. Przyczyn tego zjawiska doszukuje się w zmieniających się nawykach żywieniowych, braku aktywności fizycznej, epidemii otyłości a nawet globalnym ociepleniu klimatu. MATERIAŁ I METODY: Artykuł przedstawia wyniki retrospektywnej analizy grupy dzieci hospitalizowanych z powodu kamicy układu moczowego oraz metabolicznej predyspozycji do tworzenia się złogów w układzie moczowym, przeprowadzonej w latach 2010–2013 na Oddziale Nefrologii Dzieci Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 1 w Zabrzu. Oceny dokonano pod kątem częstości występowania poszczególnych metabolicznych czynników ryzyka oraz ich związku z obrazem ultrasonograficznym. WYNIKI I WNIOSKI: Grupa dzieci z podejrzeniem kamicy dróg moczowych lub stanu metabolicznej predyspozycji do rozwoju kamicy charakteryzuje się dużą różnorodnością zaburzeń biochemicznych sprzyjających krystalizacji złogów w drogach moczowych. Zaskakujące jest spostrzeżenie o braku powiązań pomiędzy nasileniem zmian o charakterze kamicy w badaniu ultrasonograficznym a zaburzeniami biochemicznymi potencjalnie predysponującymi do tworzenia się złogów. Obraz wapnicy nerek w badaniu ultrasonograficznym wykazuje natomiast wyraźny związek z hiperkalciurią. Pierwotne zaburzenie funkcji przytarczyc oraz przedawkowanie witaminy D rzadko stanowią wyjaśnienie przyczyny kamicy układu moczowego.

PL

INTRODUCTION: Currently we do not have reliable data on the epidemiology of nephrolithiasis in children and ado-lescents in Poland. It seems that it becomes a civilization disease and it is being diagnosed increasingly in the pediatric population. The reasons for this phenomenon include changes in eating habits, physical inactivity, epidemics of obe-sity and even global climate warming. MATERIAL AND METHODS: Our manuscript presents the results of a retrospective analysis of a group of children hospitalized due to nephrolithiasis and metabolic predisposition to the formation of urinary tract deposits in 2010– –2013 years in the Clinic of Nephrology, Childrens’ Hospital in Zabrze. The assessment was made regarding the pre-valence of each metabolic risk factor and its relationship with the ultrasound image. RESULTS I CONCLUSION: The group of children with suspected nephrolithiasis, or the state of metabolic predisposition for kidney stones is characterized by a large variety of biochemical disturbances, which are favourable for crystallization deposits formation in the urinary tract. What is surprising, is the lack of relationship between the intensity of changes on kidney ultrasound and biochemical abnormalities potentially predisposing to the formation of deposits. Nephrocalcinosis in ultrasound shows the clear relationship with hypercalciuria. Primary disorders of the parathyroid, and an overdosing of vitamin D are rarely the explanation of the cause of nephrolithiasis in children.

10

Rzadsze przyczyny kamicy układu moczowego na przykładzie pacjentów z nadczynnością przytarczyc i podejrzeniem hiperkalciurii samoistnej

63%

Straż-Żebrowska E., Jung A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2009

|

vol. 5

|

issue 2

126-130

EN

Urolithiasis is a significant and a common health problem in children’s nephrology and urology. Taking into account the consequences, such as colic renal pain, recurrent urinary tract infection and renal failure, fast diagnosis and treatment of urolithiasis is needed. Hypercalciuria is the most common metabolic abnormality in patients with calcium kidney stones. Hypercalciuria may be caused by increased intestinal calcium absorption, decreased renal calcium reabsorption or hyperparathyroidism. A serum calcium level is steady and is regulated by the actions of parathyroid hormone, vitamin D3 and the opposing effect of calcitonin. We describe two clinical cases that demonstrate uncommon aetiology of urolithiasis: the male patient with recurrent urolithiasis caused by hyperparathyroidism due to parathyroid gland hyperplasia and the female patient with hypercalcaemia accompanied by urolithiasis and Williams syndrome suspicion. Hyperparathyroidism is characterised by high serum calcium level, hypercalciuria, elevated PTH and renal metabolite of vitamin D3 concentration. The clinical manifestation of Williams’ syndrome include distinct facial appearance associated with cardiovascular anomalies, intermittent hypercalcaemia and hypercalciuria, neurodevelopmental and gastrointestinal tract abnormalities. A characteristic behavioural profile, in children with Williams’ syndrome, is observed and called “cocktail party”.

PL

Kamica układu moczowego stanowi istotny i częsty problem zdrowotny w nefrologii i urologii dziecięcej. Z uwagi na konsekwencje tej choroby, takie jak dolegliwości bólowe, nawroty zakażeń układu moczowego, a nawet niewydolność nerek, wskazane jest szybkie rozpoznanie i leczenie kamicy układu moczowego. Najczęstszą przyczyną metaboliczną tego schorzenia jest hiperkalciuria. Może ona występować jako hiperkalciuria absorpcyjna, nerkowa lub związana z nadczynnością przytarczyc. W prawidłowych warunkach stężenie wapnia w surowicy jest stałe i podlega regulacji hormonalnej poprzez działanie parathormonu, witaminy D3 oraz przeciwstawnie działającej kalcytoniny. W pracy przedstawiono dwie prezentacje kliniczne będące przykładem rzadszych przyczyn kamicy układu moczowego: pacjenta z nawrotową kamicą układu moczowego, której przyczyną była nadczynność przytarczyc spowodowana hiperplazją przytarczyc, oraz dziewczynkę z podejrzeniem genetycznego podłoża kamicy, jakim jest hiperkalcemia samoistna. Dla nadczynności przytarczyc właściwe są podwyższone stężenia wapnia w surowicy, hiperkalciuria, podwyższone wartości parathormonu i nerkowego metabolitu witaminy D3. Na zespół Williamsa (hiperkalcemia samoistna) składają się: charakterystyczna dysmorfia twarzy, której mogą towarzyszyć wady serca, przejściowa hiperkalcemia oraz hiperkalciuria, objawy ze strony układu nerwowego i pokarmowego. Dzieci cierpiące na to schorzenie są obdarzone specyficzną osobowością, tzw. cocktail party.

11

Współczesne możliwości leczenia kamicy układu moczowego u dzieci

51%

Bochniewska V., Jung A., Jurkiewicz B., Straż-Żebrowska E.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2010

|

vol. 6

|

issue 4

304-308

EN

Successful pharmacological treatment in patients with urolithiasis is currently possible. It is estimated that 80% of stones are passing urinary tract spontaneously. The essential management strategies in all type of urolithiasis is to sterilize the urinary tract, ensure proper diuresis and reduce salt intake. Low urine citrate levels is observed in 5-10% of the patients with the first episode of kidney stones. Potassium as well as sodium citrate are being used in medical practice. Surgical therapy should be considered when the stone dimension is increasing and at the same time recurrent episodes of renal colic or urinary tract infections are observed. Indications for surgical treatment of urolithiasis, regardless of the stone size, are: urinary tract infection coexisting with the high risk of pylonephritis or kidney abscess, difficulties in urine outflow with risk of worsening renal function, chronic pain, urolithiasis diagnosed in the single or transplanted kidney, bilateral block of the urine outflow from kidneys. The patients selection to ESWL depends on the present indications and contraindications. In recent years the view on the treatment of staghorn kidney stones has changed. In the past staghorn stones were qualified to open surgery. Nowadays ESWL and PCNL are recommended. The first-line treatment for ureteral stones is endoscopic treatment. Invasive treatment of urolithiasis has been changing lately, there is less open surgery in favour of endoscopic management.

PL

Obecnie wielu pacjentów z kamicą nerkową może być z powodzeniem leczonych zachowawczo. Ocenia się, że 80% złogów rokuje na samoistne wydalenie. Utrzymanie jałowości dróg moczowych, zapewnienie prawidłowej diurezy, ograniczenie podaży soli stanowią podstawę terapii wszystkich typów kamicy. U 5-10% chorych z pierwszym incydentem kamicy moczowej obserwuje się zmniejszone wydalanie cytrynianów z moczem. W praktyce klinicznej cytryniany stosowane są w postaci soli sodowych i potasowych. W przypadku zwiększenia wymiarów konkrementów, zwłaszcza przy częstych nawrotach kolek nerkowych i zakażeń układu moczowego, należy rozważyć postępowanie zabiegowe. Wskazaniami do zabiegu usunięcia złogu, niezależnie od jego wielkości, są: współistnienie zakażenia układu moczowego z ryzykiem rozwoju odmiedniczkowego zapalenia nerek lub roponercza, znaczne utrudnienie odpływu moczu z dróg moczowych z zagrożeniem pogorszenia funkcji nerki, przewlekły ból, kamica jedynej lub przeszczepionej nerki, obustronny blok odpływu z nerek. W kwalifikacji do ESWL należy uwzględnić obowiązujące aktualnie wskazania i przeciwwskazania. W ostatnich latach zmienił się pogląd na temat leczenia złogów odlewowych. Dawniej kamica odlewowa była wskazaniem do postępowania operacyjnego. Obecnie zaleca się stosowanie ESWL i/lub PCNL. W leczeniu kamicy moczowodowej podstawową metodę stanowią zabiegi endoskopowe. Obecnie w zabiegowym leczeniu kamicy układu moczowego obserwuje się zmniejszenie liczby zabiegów otwartych na korzyść endoskopowych metod usuwania złogów.

12

Aktualne problemy kamicy układu moczowego u dzieci

51%

Bochniewska V., Jung A., Lichosik M.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2010

|

vol. 6

|

issue 4

298-303

EN

Urolithiasis is one of the civilization diseases. In recent years the incidence of that sickness is increasing constantly. Taking into account frequency of appearance of urolithiasis, it is the third of urinary tract disease in male sex, after urinary tract infections and prostatic hyperplasia. In the past, urolithiasis was known as disease of middle age and elderly people. Currently younger children even infants and neonates are diagnosed with urolithiasis. Meaning of urolithiasis risk factors is marked by many scientists. According to some of them, detection of risk factors is possible in 69-100% of cases. Knowledge of urolithiasis risk factors is important in choice of proper therapeutic procedures. Urolithiasis risk factors are: metabolic abnormality in range of promotores of crystallization, recurrent urinary tract infections, urinary tract defects (especially that with urine outflow difficulty), urine pH level unfavourable to metabolic disturbances, inhibitors of crystallization. Stones crystallization process depends also on inhibitors of that reaction. It is possible to use citrates in treatment and that makes them more interesting. Most recent studies report that the influence of genetic factors in lithogenesis process is significant. Research over gene polymorphisms of urolithiasis are currently led dynamically. Therefore it seems to be the way to resolve many problems of urolithiasis in the future.

PL

Kamica układu moczowego należy do chorób cywilizacyjnych. W ostatnich latach obserwuje się systematyczny wzrost częstości występowania tego schorzenia. Kamica układu moczowego jest trzecią pod względem częstości, po zakażeniach układu moczowego i po gruczolaku stercza u mężczyzn, chorobą układu moczowego. W przeszłości kamica moczowa uznawana była za chorobę wieku średniego i starszego. Obecnie rozpoznawana jest u coraz młodszych dzieci, nawet w pierwszym kwartale życia. Wielu autorów podkreśla znaczenie poznania czynników ryzyka kamicy układu moczowego. Według niektórych ustalenie ryzyka powstania złogu jest możliwe w 69-100% przypadków. Znajomość czynników ryzyka ma znaczenie dla wyboru właściwego postępowania terapeutycznego. Należą do nich: zaburzenia metaboliczne w zakresie promotorów krystalizacji, nawracające zakażenia układu moczowego, wady układu moczowego, zwłaszcza te z utrudnieniem odpływu moczu, niekorzystny dla danego zaburzenia metabolicznego odczyn moczu, inhibitory krystalizacji. Na proces krystalizacji złogów mają wpływ również inhibitory tej reakcji. Możliwość zastosowania cytrynianów w terapii powoduje, że zainteresowanie tym inhibitorem jest znaczne. W ostatnim czasie w wielu pracach podkreśla się znaczącą rolę czynników genetycznych. Badania nad wariantami genetycznymi kamicy układu moczowego są obecnie dynamicznie prowadzone. Wydaje się, że ich poznanie jest drogą do rozwikłania wielu problemów kamicy w przyszłości.

Refine search results

Epidemiologia i rodzaje kamicy układu moczowego

Nowoczesne, małoinwazyjne metody leczenia kamicy moczowej u dzieci

Techniki małoinwazyjne stosowane w leczeniu kamicy układu moczowego u dzieci

Zaostrzenie przewlekłej choroby nerek w przebiegu pierwotnej hiperoksalurii typu 1 – prezentacja przypadku

Compliance – czy może być lepiej?

Kamica układu moczowego u dzieci w wieku 0–3 lata w badaniach własnych z uwzględnieniem współwystępowania wad i zakażeń układu moczowego

Ocena czynności nerek u dzieci leczonych metodą ESWL – doniesienie wstępne

Metody zabiegowe w leczeniu kamicy układu moczowego u dzieci

Kamica układu moczowego u dzieci hospitalizowanych na oddziale nefrologii – doświadczenia jednego ośrodka

Rzadsze przyczyny kamicy układu moczowego na przykładzie pacjentów z nadczynnością przytarczyc i podejrzeniem hiperkalciurii samoistnej

Współczesne możliwości leczenia kamicy układu moczowego u dzieci

Aktualne problemy kamicy układu moczowego u dzieci