Search results

Search:
in the keywords: jakość życia bronchial asthma

Sort By:

Limit search:

Parametry oceny kontroli astmy

100%

Fal A. M., Pawłowicz R.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2009

vol. 5

issue 3

154-159

It’s being discussed which parameters should be considered most relevant in asthma and asthma treatment monitoring, so called end-points. So far spirometric values, syptom presence (eg., night awakenings, night or day-time dyspnea) and rescue- medication-need were the most commonly used end-points in asthma. They do not, however monitor all aspects of the disease. Therefore monitoring of inflammatory and QoL parameters should be added. Authors present a wide panel of possible end-points, divided into several groups of parameters: inflammatory (blood/sputum ECP, sputum eosinophilia, eNO), bronchial reactivity (PC20, PD20), spirometric parameters (FEV1, PEF), QoL (hospitalization rate, rate and magnitude of exacerbations). In the paper it is also demonstrated, that QoL monitoring seems to gain an increasing interest of clinicians as far as asthma controlling is concerned. It is well documented that life quality correlates with several other parameters as well as it is crucial for patients compliance and good patient-doctor relations. Many clinical trials showing the accuracy and correlations of different asthma-control-parameters are further analyzed. Also data are presented to show the necessity of combining various end-points to obtain a more accurate clinical evaluation that is especially stressed by GINA 2006 and is also crucial for accurate treatment adjustment. In conclusion authors suggest that optimal asthma monitoring requires monitoring of at least one parameter of each presented group and further that research is needed to obtain accurate asthma-monitoring-strategy.

Nie ma jednoznacznego stanowiska, które z oznaczanych obecnie parametrów w przebiegu astmy najlepiej odzwierciedlają efektywność leczenia i mogą być powszechnie uznanymi kryteriami oceny tej choroby. Do tej pory najczęściej stosowano w tym celu parametry spirometryczne (FEV1, PEF), występowanie wybranych objawów choroby (nocne lub dzienne napady duszności, nocne przebudzenia) oraz przyjmowanie „na ratunek” β2-agonistów. Nie odzwierciedlają one jednak w pełni złożonych procesów patogenetycznych leżących u podłoża astmy. Artykuł niniejszy przedstawia znaczenie i wzajemne korelacje innych parametrów, szczególnie monitorujących przebieg zapalenia alergicznego: eozynofilia w plwocinie, stężenie eozynofilowego białka kationowego (ECP) w surowicy krwi i/lub w plwocinie, stężenie wydychanego tlenku azotu (eNO), nadreaktywność oskrzeli (PC20, PD20), parametry spirometryczne (FEV1, PEF), parametry jakości życia (częstość hospitalizacji, częstość i nasilenie zaostrzeń). Autorzy zwracają także uwagę na wzrastającą rolę oceny jakości życia pacjentów w monitorowaniu terapii astmy szczególnie w kontekście współpracy pacjenta i relacji pacjent – lekarz. Ocenie zostaje poddany szereg badań analizujących poszczególne parametry i zależności pomiędzy nimi. W podsumowaniu analizowany jest sposób właściwego kojarzenia parametrów z różnych grup w celu uzyskania pełnego obrazu poziomu kontroli astmy, co jest szczególnie podkreślane przez GINA 2006, i podjęcia właściwych decyzji terapeutycznych. Autorzy sugerują, że dla pełniejszej indywidualizacji leczenia konieczna jest jednoczesna ocena parametrów, co najmniej po jednym, z przedstawionych grup. Dalsze badania są konieczne dla uzyskania bardziej obiektywnych połączeń parametrów w ocenie leczenia i kontroli astmy.

Refine search results

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 2009

1 Fal A. M.

1 Pawłowicz R.

Search results

Parametry oceny kontroli astmy