Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  intestines
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
|
2018
|
vol. 18
|
issue 74
207-211
EN
The gastrointestinal tract is an extraordinary human organ in terms of its morphology and function. Its complex structure and enormous length as well as frequent presence of gas discourage many doctors performing ultrasound examination from its exploration. Moreover, there are anatomical structures in multiple locations which can mimic certain abnormalities. It is difficult to present an exhaustive account of the problem of gastrointestinal tract ultrasound imaging errors in a single work; therefore, this study focuses mainly on false positive errors which usually result from a lack of knowledge of anatomical variants of the gastrointestinal tract structure. In the case of the stomach, rugae and muscle layer thickening towards the pylorus have been mentioned, which constitute variants of the structure of this organ examined when empty. Diagnostic pitfalls in the small intestine may include the dudenojejunal flexure (ligament of Treitz), the horizontal part of the duodenum and the ileocaecal valve. The status of the apparent lesions in all of the cases mentioned will be resolved following fluid intake by the patient. In the colon, the varied structure of semilunar folds should be taken note of. Their large thickness can warrant suspicion of wall invasion or a polyp. In addition, the study emphasises the importance of appropriate preparation of a patient for gastrointestinal tract examination since it determines the accuracy of the diagnosis. The authors also take note of common ‘sins’ of physicians such as hasty examination and failure to comply with the stomach and appendix examination protocol.
PL
Cewa pokarmowa to wyjątkowy pod względem morfologicznym i czynnościowym narząd ciała ludzkiego. Jej złożona budowa, ogromna długość oraz częsta obecność w niej gazu zniechęcają do jej eksploracji wielu lekarzy wykonujących badanie ultrasonograficzne. Ponadto w wielu miejscach można spotkać struktury anatomiczne mogące pozorować istnienie zmian patologicznych. W jednym opracowaniu trudno przedstawić całość problematyki związanej z błędami popełnianymi w diagnostyce ultrasonograficznej cewy pokarmowej, dlatego w prezentowanej pracy skupiono się głównie na błędach fałszywie pozytywnych, które w przeważającej mierze wynikają z nieznajomości wariantów anatomicznych budowy przewodu pokarmowego. W odniesieniu do żołądka zwrócono uwagę na tzw. ufałdowanie i grubiejącą w kierunku odźwiernika błonę mięśniową – zmienności budowy ściany tego narządu badanego na czczo. W jelicie cienkim pułapkę diagnostyczną mogą stanowić: zgięcie dwunastniczo-czcze Treitza, poziomy odcinek dwunastnicy i zastawka krętniczo-kątnicza. We wszystkich wymienionych przypadkach rozstrzygające będzie zachowanie się tych tzw. rzekomych zmian po napojeniu osoby badanej. W jelicie grubym należy zwracać uwagę na zróżnicowaną budowę fałdów półksiężycowatych, których duża grubość może nasuwać podejrzenie nacieku ściany bądź polipa. Ponadto w pracy podkreślono znaczenie prawidłowego przygotowania pacjenta do badania cewy pokarmowej, od tego bowiem zależy trafność stawianych rozpoznań. Autorzy zwracają także uwagę na częste „grzechy” w pracy lekarzy, takie jak pospieszne badanie oraz nietrzymanie się metodycznego standardu badania USG żołądka i wyrostka robaczkowego.
EN
Gastrointestinal tract is the second biggest system of the human body. It is 8-9 meters long and the epithelium of the mucous membrane is one of the key structural elements responsible for its function. Intestinal microorganisms play an essential role in intestinal function and in the function of the entire human body. Microbiota contains about 1014 cells and are among the richest ecosystems on Earth. The factors affecting the intestinal microflora include age, dietary components, the use of antibiotics, physical effort and some hormonal substances aiding physical exercise. Colonization of the gastrointestinal tract begins at birth. The development of microflora as well as the formation of protective barrier, are gradual processes and microflora composition depends mainly on external factors. Prolonged antibiotic usage without taking probiotics is one of the main factors contributing to dysbiosis. This leads to impaired resistance to infections with pathogenic bacteria, due to the impaired interaction with the host’s microflora. It directly contributes to immune system impairment. On the other hand, moderate physical exertion has a favorable effect of the diversity of microbiota composition, affecting intestinal permeability and absorption of nutrients and electrolytes. Presently, intestinal microbiota is assessed using conventional microbiological culture, genetic analysis and tests assessing the imperviousness and functionality of the intestinal barrier. Due to the relatively low costs, traditional inoculation of bacteria is the method of choice as well as determination of zonulin and calprotectin levels in feces.
PL
Przewód pokarmowy to drugi co do wielkości układ organizmu ludzkiego. Jego długość wynosi 8-9 metrów, a jednym z kluczowych elementów strukturalnych, które decydują o jego funkcji, jest nabłonek pokrywający błonę śluzową. Zasadniczą rolę we właściwym funkcjonowaniu jelit, a w efekcie – całego organizmu człowieka, odgrywają mikroorganizmy jelitowe. Mikrobiom liczy około 1014 komórek i jest jednym z najbogatszych ekosystemów występujących na Ziemi. Wśród czynników, które wpływają na skład mikroflory jelit, wyróżnić można: wiek, skład diety, stosowanie antybiotyków, wysiłek fizyczny oraz niektóre substancje hormonalne wspomagające wysiłek fizyczny. Kolonizacja przewodu pokarmowego mikroorganizmami rozpoczyna się w chwili urodzenia dziecka. Rozwój mikroflory i tworzenie ochronnej bariery jelitowej jest jednak procesem stopniowym, a jej skład uwarunkowany jest głównie czynnikami zewnętrznymi. Jedną z głównych przyczyn prowadzących do dysbiozy jest długotrwała antybiotykoterapia, bez wspomagania organizmu preparatami probiotycznymi podczas jej trwania. Występuje wtedy zmniejszona odporność na zakażenia bakteriami patogennymi, spowodowana najprawdopodobniej zaburzoną interakcją z mikroflorą gospodarza. Ma to bezpośredni wpływ na upośledzenie funkcji układu odpornościowego. Z drugiej strony, korzystny wpływ na zróżnicowanie składu mikrobioty ma umiarkowany wysiłek fizyczny, który pozytywnie oddziałuje na przepuszczalność jelit, wchłanianie i przyswajanie substancji odżywczych i elektrolitów. Obecnie do oceny mikrobioty jelit stosuje się tradycyjny posiew mikrobiologiczny, analizę genetyczną oraz testy oceniające szczelność i funkcjonalność bariery jelitowej. Ze względu na względnie niskie koszty, najczęściej wykonywany jest tradycyjny posiew, a także oznaczanie w kale stężenia zonuliny i kalprotektyny.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.