Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  intensive care
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
INTRODUCTION Injuries which result from traffic accidents are the leading cause of death among youths and children over the age of 3 in Poland. RESULTS The analysed group was dominated by boys (70%) and children aged from 9 to 12 (40%) and from 15 to 18 (30%) (patients aged from 0.27 to 17 years, median 10.7). Generally multi-organ injuries occurred , including 80% facial injuries accompanied by acute respiratory failure, 60% bone fractures and 45% acute circulatory failure. The clinical status of the children at the time of admission was critical and was described in terms of the Glasgow Scale ≤ 8 points for 80% of them and in terms of the Pediatric Trauma Score ≤ 5 points for 75% of them. 80% of the 20 severely injured children were kept alive, and two out of 4 dead patients became organ donors (50%). Treatment included: intubation with mechanical ventilation 85%, pharmacological coma 60%, and antioedematous treatment in 90% of the cases. After treatment, 65% of the children were transferred for further treatment in other wards, and 15% were discharged home in good condition. CONCLUSIONS Our experience shows that we managed to keep alive 80% of children with serious injuries as a result of traffic accidents and out of the 20% deceased, two patients were organ donors.
PL
W S T Ę P Urazy powstałe w wyniku wypadków komunikacyjnych st anowią główną przyczynę zgonów wśród dzieci powyżej 3 roku życia i młodzieży w Polsce. P A C J E N C I I M E T O D Y K A Analizą retrospektywną objęto 20 dzieci, które w okresie ostatnich 10 lat, w wyniku stanu zagrożenia życia związanego z wypadkiem komunikacyjnym, wymagały hospitalizacji w Klinice Intensywnej Terapii Dziecięcej w Zabrzu. Badania oparto na dokumentacji lekarsko-pielęgniarskiej, w tym konsultacjach specjalistycznych oraz wynikach badań obrazowych. W Y N I K I Wśród objętych analizą dominowali chłopcy (70%). Większość stanowiły dzieci w wieku 9–12 lat (40%) i 15–18 lat (30%) oraz poszkodowane w wyniku potrącenia przez samochód (11 osób – 55%). W obrazie klinicznym dominowały urazy wielonarządowe, w tym: w 80% twarzoczaszki z towarzyszącą ostrą niewydolnością oddychania, w 60% złamania kości, w 45% ostra niewydolność krążenia. Stan kliniczny dzieci w momencie przyjęcia do kliniki był krytyczny i wyrażał się oceną stanu neurologicznego w skali Glasgow ≤ 8 pkt (80%) oraz Pediatric Trauma Score ≤ 5 pkt (75%). Udało się utrzymać przy życiu 16 spośród 20 ciężko poszkodowanych dzieci, a 2 spośród 4 zmarłych zostało dawcami narządów. W leczeniu stosowano: intubację z wentylacją mechaniczną (85%), śpiączkę farmakologiczną (60%) oraz leczenie przeciwobrzękowe (90%). Czas pobytu na oddziale mieścił się w zakresie 1–30 dób (mediana 6,0). Po zakończeniu leczenia 65% dzieci przekazano do dalszego leczenia na inne oddziały, a 15% wypisano do domu w stanie ogólnym dobrym. W N I O S K I Doświadczenia własne wskazują, że udało się utrzymać przy życiu 80% dzieci, które uległy ciężkim obrażeniom w wyniku wypadków komunikacyjnych, spośród 4 zmarłych, 2 pacjentów zostało dawcami narządów
EN
This article has been prepared on the basis of the Ultrasonography Standards of the Polish Ultrasound Society (2011) and updated based on the latest findings and reports. Various applications of ultrasonography are used in anesthesiology and intensive therapy both for diagnosis and as a supportive tool during invasive procedures (such as vascular cannulation or regional anesthesia). Ultrasound examinations performed by anesthesiologists in intensive care units are not detailed scans, but they are focused on immediate identification of pathologies that lead to life-threatening conditions. Performing repeated US exams in time intervals enables a physician to monitor the effectiveness of the instituted treatment. Many simplified protocols are used in clinical practice which help to systemize the examination. Focused US examination should be verified by a physician competent in this imaging method as soon as possible. Due to the specificity of anesthesiologists’ practice and spatial limitations of operating rooms and intensive care units, portable robust ultrasound equipment with short power-on to scanning time is preferable. A growing number of indications show that ultrasound machine should be equipped with three basic transducers (linear, convex and sector), and in higher-reference centers with a transesophageal probe. The specificity of certain procedures guided by ultrasonography requires adherence to safety measures, e.g. full sterility condition during vein cannulation.
PL
Pracę przygotowano na podstawie Standardów badań ultrasonograficznych Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego (2011) i zaktualizowano, opierając się na najnowszych doniesieniach z piśmiennictwa. Specyfiką zastosowania różnych aplikacji ultrasonografii w anestezjologii i intensywnej terapii jest wykorzystanie tej metody obrazowania zarówno w diagnostyce, jak i w celu wspomagania niektórych inwazyjnych procedur (np. kaniulacji naczyń, znieczulenia regionalnego). Badania ultrasonograficzne wykonywane przez anestezjologa na oddziale intensywnej terapii nie mają charakteru szczegółowego, lecz są ukierunkowane na identyfikację patologii prowadzącej do stanu zagrożenia życia. Powtarzanie badania w odstępach czasowych ułatwia monitorowanie efektywności wdrożonego leczenia. W diagnostyce wykorzystywane są często uproszczone protokoły, które pozwalają usystematyzować badanie. Powinny być one w miarę możliwości zweryfikowane przez kompetentnego w tej technice obrazowej lekarza. Ze względu na specyfikę pracy anestezjologa oraz ograniczenia powierzchniowe sali operacyjnej i oddziału intensywnej terapii najlepiej sprawdzają się mobilne, odporne na uszkodzenia aparaty ultrasonograficzne, gotowe do pracy w krótkim czasie od uruchomienia. Rosnąca liczba wskazań powoduje, że uzasadnione jest dysponowanie aparatem wyposażonym w trzy podstawowe głowice (liniowa, convex i sektor), a w ośrodkach o wyższym poziomie referencyjności również w głowicę przezprzełykową. Specyfika niektórych procedur wykonywanych pod kontrolą ultrasonografu wymaga zachowania odpowiednich procedur bezpieczeństwa, np. w trakcie kaniulacji naczyń konieczne jest przestrzeganie pełnej jałowości.
EN
Introduction: Acute kidney injury (AKI) is common in hospitalised in intensive care unit (ICU) patients. The reported prevalence of AKI in critically ill patients ranges from 5% to 31% in adult ICU and from 4.5% to 10% in paediatric ICU. The incidents of AKI in ICU depend on several reasons, such as the hospital reference level and structure (surgery clinics and A&E units). Aim of the study: Assess the prevalence of AKI in critically ill children in multidisciplinary hospital with nephrology unit. Methods: We performed a prospective, descriptive epidemiological study assessing incidence of AKI in paediatric ICU patients. The research was conducted over a 1/2-year period. All consecutive admissions to the PICU were included unless they met one of the exclusion criteria, i.e. age <4 weeks of birth, >18 years of age, brain death at entry, expected PICU stay of <24 hours. Patients were classified according to RIFLE score. Results: Acute kidney injury occurred in 13.1% of admissions. The main reason of admission when AKI occurred was congenital heart defect after cardiac surgery (88.5% cases). The mortality rate of patients who met RIFLE criteria for acute kidney injury was 34.6%. Renal replacement therapy was implemented in 30.7% cases of AKI (peritoneal dialysis and continuous venovenous hemodiafiltration) with mortality rate of 88.8%. Conclusions: The study has revealed that the szpitaprevalence of AKI in PICU in multidisciplinary hospital is high with significantly poor outcome. In such a place close interdisciplinary treatment including full availability of renal replacement therapy is a must.
PL
Wstęp: Ostre uszkodzenie nerek (acute kidney injury, AKI) na oddziałach intensywnej terapii (OIT) występuje bardzo często. Ocenia się, że powikłanie to dotyczy około 5-31% dorosłych oraz 4,5-10% dzieci w OIT. Struktura występowania AKI zależy od stopnia referencyjnego szpitala i liczby oddziałów zabiegowych. Cel pracy: Ocena częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek na OIT trzeciorzędowego ośrodka pediatrycznego z zapleczem do prowadzenia leczenia nerkozastępczego. Metody: Badanie przeprowadzono jako badanie prospektywne i obserwacyjne, polegało na ocenie częstości występowania AKI w grupie chorych przyjętych na oddział. Do badania kwalifikowano chorych, którzy ukończyli 28 dni, a nie ukończyli 18 lat w dniu przyjęcia. Kryteriami wyłączania pacjentów były: wiek poniżej 1 miesiąca oraz powyżej 18. roku życia, śmierć pnia mózgu w chwili przyjęcia, pobyt na oddziale powyżej 24 godzin. Do oceny AKI zastosowano skalę RIFLE. Wyniki: Do badania zakwalifikowano 198 pacjentów. Kryteria ostrego uszkodzenia nerek spełniło 26 osób (13,1%). Byli to głównie pacjenci po operacjach kardiochirurgicznych (88,5%). Śmiertelność w grupie pacjentów z AKI wyniosła 34,6%. Metody nerkozastępcze zastosowano w 30,7% przypadków AKI (dializę otrzewnową i ciągłe techniki leczenia nerkozastępczego). Śmiertelność w grupie pacjentów dializowanych wynosiła 88,8%. Podsumowanie: Badanie wykazało, że częstość występowania ostrego uszkodzenia nerek na OIT wielospecjalistycznego ośrodka referencyjnego jest wysoka i zależy od specyficznego profilu pacjentów z wysokim ryzykiem okołooperacyjnym. W takim ośrodku konieczne jest zapewnienie dostępności wszystkich metod leczenia nerkozastępczego.
EN
The presented case of a patient in cardiogenic shock in the course of aortic dissection with concomitant cerebral circulation illustrates the effectiveness of sonography in the intensive care unit as a tool that aids the diagnostic process. Point-of-care sonography involves ultrasound assessment performed by the attending physician, being an integral part of a physical examination. A 67-year-old female was brought to the emergency department with a suspicion of stroke, comatose, with focal neurological deficits and was admitted to the intensive care unit due to circulatory and respiratory failure. Based on the findings from a bedside ultrasound examination, the diagnostic process was extended, and the patient was rapidly transferred to the department of cardiac surgery with diagnosed ascending aortic dissection. The case presented demonstrates how point-of-care sonography facilitates and accerelates the diagnostic process and speeds up the implementation of definitive treatment thus affecting the patient’s outcome.
PL
Opisywany przypadek pacjentki we wstrząsie kardiogennym w przebiegu rozwarstwienia aorty wstępującej z towarzyszącym upośledzeniem przepływu mózgowego i zaburzeniami świadomości ilustruje skuteczność zastosowania ultrasonografii na oddziale intensywnej terapii jako narzędzia wspomagającego proces diagnostyczny. Metoda użycia ultrasonografii w trybie point-of-care polega na wykonaniu przez lekarza prowadzącego oceny ultrasonograficznej, która stanowi integralną część badania przedmiotowego i ułatwia postawienie rozpoznania. Kobieta przywieziona do szpitalnego oddziału ratunkowego z podejrzeniem udaru mózgu, nieprzytomna z ogniskowymi ubytkami neurologicznymi, została przyjęta na oddział intensywnej terapii z powodu zaburzeń świadomości oraz niewydolności krążenia i oddychania. Na podstawie wniosków wyciągniętych z przyłóżkowej oceny ultrasonograficznej rozszerzono diagnostykę i szybko przekazano chorą do kliniki kardiochirurgii z rozpoznanym rozwarstwieniem aorty wstępującej. Przedstawiony przypadek ukazuje, w jaki sposób ultrasonograficzna ocena point-of-care pozwala na ukierunkowanie diagnostyki i przyspieszenie czasu wdrożenia leczenia przyczynowego, wpływając tym samym na końcowy efekt terapii.
EN
In most cases, pneumoperitoneum is caused by gastrointestinal perforation, which usually requires surgical treatment. Many authors believe that ultrasound imaging of pneumoperitoneum is at least as effective as conventional radiography, or even that its efficacy is superior. In such a situation, it is imperative to make this modality one of the main tools in the diagnostic arsenal of emergency medicine. This is the main aim of this paper. First, ultrasound anatomy of so-called thoracic-abdominal border is discussed. The equipment requirements emphasize that the diagnostic process can be conducted with the simplest portable US scanner, even without the Doppler mode. The technique of a US examination, the aim of which is to detect, free air in the peritoneal cavity is also simple and conducted with the patients lying down, either in the supine or lateral position. A convex transducer with the frequency of 3.5–5 MHz is applied above the lower intercostal spaces on the right and left side, to the epigastric region below the xiphoid process and in various sites of the abdominal wall. The most effective examination, however, is conducted in the left lateral position via the right intercostal spaces. The differential diagnosis on the right side under the diaphragm should include the presence of a subdiaphragmatic abscess with gas and a hepatic abscess with a similar content as well as transposition of the colon in between the diaphragm and the liver (Chilaiditi syndrome). It seems that the inclusion of a US examination to the E-FAST method in order to detect free gas in the peritoneal cavity is justified since it is a sign of gastrointestinal perforation in numerous cases, and is clinically as relevant as the presence of free fluid.
PL
Większość przypadków odmy otrzewnowej jest spowodowana perforacją przewodu pokarmowego, co zazwyczaj wymaga leczenia chirurgicznego. W opinii wielu autorów rozpoznanie ultrasonograficzne pneumoperitoneum za pomocą badania USG jest co najmniej tak samo skuteczne jak przy wykorzystaniu konwencjonalnej radiografii, a nawet ją przewyższa. W tej sytuacji imperatywem będzie dążenie, aby metoda ta znalazła się w pierwszym rzędzie arsenału diagnostycznego medycyny ratunkowej. Ten właśnie cel przyświeca niniejszej pracy. Na wstępie omówiono anatomię ultrasonograficzną tzw. pogranicza piersiowo-brzusznego. W wymaganiach aparaturowych podkreślono, że do tego typu diagnostyki wystarczy najprostszy ultrasonograf przenośny, nawet bez modułu dopplerowskiego. Metodyka badania USG ukierunkowanego na poszukiwanie wolnego powietrza w jamie otrzewnej także jest prosta i prowadzona w pozycji leżącej pacjenta, zarówno na plecach, jak i na obu bokach. Głowicę konweksową o częstotliwości 3,5–5 MHz przykłada się nad dolne przestrzenie międzyżebrowe po stronie prawej i lewej, w nadbrzuszu pod wyrostkiem mieczykowatym mostka oraz w różnych miejscach powłok brzusznych. Jednak najskuteczniejszy jest model badania w ułożeniu pacjenta na boku lewym ze skanowaniem USG przez międzyżebrza prawe. W różnicowaniu pod przeponą po stronie prawej należy uwzględnić obecność ropnia podprzeponowego z gazem i ropnia wątroby z podobną zawartością w tej okolicy oraz tzw. interpozycję okrężnicy między przeponę a wątrobę (zespół Chilaiditiego). Wydaje się, że byłoby uzasadnione wprowadzenie do metody E-FAST modelu badania USG w celu wykrycia wolnego gazu w jamie otrzewnej, ponieważ objaw ten u wielu chorych jest zwiastunem perforacji przewodu pokarmowego i ma podobne znaczenie kliniczne jak wolny płyn.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.