Results found: 3

Number of results on page

Search results

Search:
in the keywords: grelina

Sort By:

Limit search:

Stężenie greliny u dzieci niskorosłych

100%

Bosak-Prus M., Noczyńska A.

Endokrynologia Pediatryczna

2014

vol. 13

issue 2 (47)

9-16

The findings of the papers published on the subject of ghrelin’s influence on somatotropic axis indicate that this hormone stimulates GH synthesis and influences the growth speed. The aim of this paper was to assess the secretion of ghrelin in short-statured pre-pubescent children. I studied the relationship of ghrelin with: the level of GH, metabolic balance (body weight, BMI and AC glucose concentration) and concentration of IGF-1. Participants and methods. The research was conducted on 64 children (22 girls and 42 boys) in the pre-puberty stage, aged 3 to 13. Short stature patients were divided into three groups, the division criterion being GH levels in stimulation tests and nocturnal profiles. Group I (G-I) consisted of patients with normal GH secretion (GH>10ng/ml), Group II of somatotropic pituitary insufficiency (SPI) children (GH<5ng/ml), Group III of children with partial insufficiency of GH (GH between 5.1 - 9.9ng/ml). The control group (CG) consisted of 19 children (6 girls and 13 boys) with no puberty characteristics or chronic diseases, of normal body weight and height. The statistical analysis was conducted with the use of statistical software EPIINFO Ver. 3.5.2 (of 17 December 2010). Results. Mean ghrelin concentration was highest in the control group and lowest in the SPI group. No statistical significance was found with regard to concentration of ghrelin between the groups of short-statured children. A statistically significant difference in ghrelin levels was found between SPI group (G-II) and control group (p = 0.032) and also between the children with normal GH secretion (G-I) and control group (p = 0.0439). In G-I a negative, statistically significant correlation was found between ghrelin concentration and body weight (p=0.034) and between ghrelin concentration and standard deviation of IGF-1 (p=0.051). In all short-statured children a negative, statistically significant correlation was found between their body weight and ghrelin concentration (p=0.011). In G-I a positive, bordering on statistical significance correlation between ghrelin concentration and mean GH concentration in stimulation test (p=0.098) was found. In G-III a negative, bordering on statistical significance correlation was found between AC glucose concentration and ghrelin concentration (p=0.07). In all short-statured children a negative, bordering on statistical significance correlation was found between ghrelin concentration and the values of IGF-1/IGFBP-3 indices (p=0.091). Conclusions. 1. Low concentration of ghrelin in children diagnosed with SPI (if compared to control group) may indicate ghrelin’s influence on GH secretion. 2. Negative correlation between ghrelin concentration and standard deviation of IGF-1 may confirm its role in IGF-1 production on the basis of negative feedback. 3. Higher ghrelin concentration in children of low body weight may indicate ghrelin’s stimulating effect on appetite. Pediatr. Endocrinol. 13/2014;2(47):9-16.

Wyniki publikacji na temat oddziaływania greliny na oś somatotropinową wskazują na jej stymulujący wpływ na syntezę GH oraz na proces wzrastania. Celem pracy była ocena wydzielania greliny u dzieci z niedoborem wzrostu przed okresem pokwitania. Zbadano związek greliny z poziomem GH, stopniem wyrównania metabolicznego dzieci (masa ciała, BMI glikemią na czczo) oraz stężeniem IGF-1. Materiał i metody. Badaniem objęto 64 dzieci (22 dziewcząt i 42 chłopców) niskorosłych w wieku 3 do 13. Pacjentów podzielono na trzy grupy, a kryterium podziału stanowił poziom GH w profilu nocnym i testach stymulacji: grupa I – dzieci z prawidłowym wydzielaniem GH (GH>10 ng/ml), grupa II – dzieci z SNP (GH < 5 ng/ml), grupa III – dzieci z częściowym niedoborem GH (GH w przedziale 5,1–9,9 ng/ml), grupa kontrolna – 19 dzieci (6 dziewcząt i 13 chłopców) z prawidłowym wzrostem i masą ciała bez cech pokwitania, nieobciążonych chorobą przewlekłą. Analizę statystyczną przeprowadzono wykorzystując komputerowe pakiety programów statystycznych EPIINFO Ver. 3.5.2 (z dnia 17-12-2010). Wyniki. Średnie stężenie greliny było największe w grupie kontrolnej, a najniższe w grupie dzieci z SNP. Nie udało się wykazać IS różnicy stężeń greliny pomiędzy poszczególnymi grupami niskorosłych dzieci. Różnicę IS stężeń greliny stwierdzono pomiędzy grupą dzieci z SNP (gr. II) a grupą kontrolną (p = 0,032) oraz pomiędzy grupą dzieci z prawidłowym wydzielaniem GH (gr. I) a grupą kontrolną (p= 0,0439). W gr. I wykazano ujemną IS zależność pomiędzy stężeniem greliny a masą ciała (p=0,034) oraz odchyleniem standardowym IGF-1 (p=0,051). U wszystkich niskorosłych dzieci, stwierdzono ujemną IS korelację masy ciała ze stężeniem greliny (p= 0,011). U dzieci gr. I wykazano dodatnią, na granicy IS, zależność pomiędzy stężeniem greliny a średnim stężeniem GH w teście stymulacyjnym (p= 0,098). U dzieci gr. III wykazano ujemną, na granicy IS, zależność między glikemią na czczo a stężeniem greliny (p= 0,07). U wszystkich dzieci niskorosłych wykazano ujemną, na granicy IS, korelację pomiędzy stężeniem greliny a wartością wskaźnika IGF-1/IGFBP-3 (p=0,091). Wnioski. 1. Niskie stężenie greliny u dzieci ze zdiagnozowaną SNP w porównaniu do dzieci grupy kontrolnej może wskazywać na jej udział w sekrecji GH. 2. Ujemna zależność pomiędzy stężeniem greliny a odchyleniem standardowym IGF-1 może dowodzić jej roli w produkcji IGF-1 na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego. 3. Wyższe stężenie greliny u dzieci z niższą masą ciała może wskazywać na stymulujący wpływ greliny na łaknienie. Endokrynol. Ped. 13/2014;2(47):9-16.

Wpływ adenoidektomii na stężenie insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1) i greliny w przerosłych migdałkach gardłowych u dzieci chorych na wysiękowe zapalenie ucha środkowego

100%

Żelazowska-Rutkowska B., Jacewicz K., Kasprzycka E., Skotnicka B., Cylwik B.

Otolaryngologia Polska

2020

vol. 74(4)

13-17

Cel pracy: Celem podjętych badań była ocena stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1) i greliny w surowicy: dzieci z przerostem migdałków gardłowych, dzieci z przerostem migdałka gardłowego i wysiękowym zapaleniem ucha środkowego przed i po zabiegu adenoidektomii oraz dzieci zdrowych, niewykazujących cech stanu zapalnego. Materiał i metody: W badaniach oceniano stężenie IGF-1 i greliny, wykorzystując metodę ELISA. Do badań zakwalifikowano 24 dzieci z przerostem migdałka gardłowego oraz 20 z przerostem migdałka gardłowego i wysiękowym zapaleniem ucha środkowego. Wyniki: W badaniach wykazano znamiennie statystycznie niższe stężenie IGF-1 w grupie dzieci z przerostem migdałka gardłowego oraz w grupie dzieci z przerostem migdałka gardłowego i wysiękowym zapaleniem ucha środkowego przed zabiegiem adenoidektomii. Analiza statystyczna nie wykazała różnic istotnych statystycznie pomiędzy stężeniem greliny w grupach badanych w porównaniu do grupy kontrolnej. Wnioski: Zabieg adenoidektomii u dzieci z przerostem migdałka gardłowego oraz dzieci z przerostem migdałka gardłowego i zapaleniem ucha środkowego znacznie zwiększa poziom stężenia IGF-1 w surowicy w porównaniu z poziomem IGF-1 przed zabiegiem poprzez wpływ na oś GH-IGF-1, co może przyczynić się do wzrostu dziecka.

Ocena zmian stężenia leptyny i greliny, parametrów antropometrycznych oraz laboratoryjnych przed i po implantacji balonu żołądkowego

75%

Szczepańska H., Kowalczyk Z., Sałagacka-Kubiak A., Balcerczak E.

Folia Medica Lodziensia

2015

vol. 42

issue 2

181-194

Introduction: Obesity is a syndrome characterized by weight gain over optimal weight which affects both adults and children. The aim of the study was to search for the relation between anthropometric parameters, lipid parameters, glucose, leptin and ghrelin concentrations in patients before and after the implantation of balloon–type gastric BIB (ORBERA). Material and methods: The material for the study was the whole blood derived from 45 people, including 35 women and 10 men voluntarily undergoing gastric balloon implantation. The concentration of glucose, total cholesterol, HDL and LDL, triglycerides, glucose, leptin and ghrelin were measured both before the implantation of the gastric balloon and after its removal. Simultaneously, the evaluation of anthropometric parameters such as body mass index (BMI), body fat distribution (WHR),% body fat and the excess weight loss/weight loss ratio EWL/WL) was done. Results: The statistical analysis showed a significant change of all measured parameters after gastric balloon implantation. There was a statistically significant decrease in variables such as body mass index (BMI), waist–to–hip ratio (WHR), % of body fat, excess weight loss/weight loss (ELW/WL), blood the concentration of glucose, cholesterol (total and LDL), triglycerides and leptin. Concentrations of HDL cholesterol and ghrelin increased significantly. Conclusion: The implantation of a balloon–type gastric BIB (ORBERA) has a beneficial effect on lipid parameters, glucose, leptin and ghrelin concentration. Moreover, it is connected with an the improvement of studied anthropometric parameters.

Wstęp: Otyłość jest zespołem chorobowym cechującym się m.in. zwiększeniem masy ciała powyżej wartości optymalnej i dotyczy zarówno osób dorosłych, jak i dzieci. Celem pracy było poszukiwanie zależności między wskaźnikami antropometrycznymi, parametrami lipidogramu, stężeniami glukozy, leptyny oraz greliny u osób przed i po implantacji balonu żołądkowego typu BIB (ORBERA). Materiały i metody: Materiał do badania stanowiła krew pełna pochodząca od 45 osób, w tym 35 kobiet i 10 mężczyzn, dobrowolnie poddających się implantacji balonu żołądkowego. Zbadano stężenie glukozy, cholesterolu całkowitego, frakcji HDL i LDL, triglicerydów oraz stężenie leptyny i greliny oraz dokonano oceny parametrów antropometrycznych: wskaźnika masy ciała (BMI), wskaźnika dystrybucji tkanki tłuszczowej (WHR), % tkanki tłuszczowej oraz wskaźnika EWL/WL (ang. excess weight loss/weight loss) zarówno przed implantacją balonu żołądkowego, jak i po jego usunięciu. Wyniki: Analiza statystyczna wykazała istotną zmianę wszystkich mierzonych parametrów po implantacji balonu żołądkowego. Stwierdzono statystycznie istotny spadek wartości takich zmiennych, jak: BMI, WHR, % tkanki tłuszczowej, ELW/WL, stężenie glukozy, cholesterolu, triglicerydów, cholesterolu frakcji LDL i leptyny. Wartości stężenia cholesterolu frakcji HDL i greliny istotnie wzrosły. Wnioski: Zabieg implantacji balonu żołądkowego typu BIB (ORBERA) wpływa korzystnie na parametry gospodarki lipidowej, stężenia glukozy, greliny i leptyny, jak również wiąże się z poprawą badanych parametrów antropometrycznych.

Refine search results

1 Endokrynologia Pediatryczna

1 Folia Medica Lodziensia

1 Otolaryngologia Polska

1 2020

1 2015

1 2014

1 Balcerczak E.

1 Bosak-Prus M.

1 Cylwik B.

1 Jacewicz K.

1 Kasprzycka E.

1 Kowalczyk Z.

1 Noczyńska A.

1 Sałagacka-Kubiak A.

1 Skotnicka B.

1 Szczepańska H.

1 Żelazowska-Rutkowska B.

Search results

Stężenie greliny u dzieci niskorosłych

Wpływ adenoidektomii na stężenie insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1) i greliny w przerosłych migdałkach gardłowych u dzieci chorych na wysiękowe zapalenie ucha środkowego

Ocena zmian stężenia leptyny i greliny, parametrów antropometrycznych oraz laboratoryjnych przed i po implantacji balonu żołądkowego