Wstęp: Pozostawienie ciała obcego (ang. Retained Surgical Item – RSI) w trakcie zabiegów chirurgicznych jamy brzusznej i miednicy małej jest zjawiskiem stosunkowo częstym, niedoszacowanym, a niebezpiecznym dla zdrowia pacjenta i bezpieczeństwa prawnego personelu medycznego. Są to zdarzenia niepożądane, łatwe do uniknięcia przy zastosowaniu właściwych środków prewencji. Celem pracy jest zebranie danych epidemiologicznych, określenie czynników ryzyka, symptomatologii, skutków zdrowotnych oraz metod zapobiegania RSI. Materiał i metody: Analiza światowych publikacji naukowych w bazach: Pubmed, ClinicalKey, Google Scholar, ScienceDirect i Scopus związanych z tematyką RSI. Wyniki: Częstość incydentów RSI oscyluje w granicach 1–10/10000 zabiegów operacyjnych, co skutkuje przynajmniej 1 przypadkiem w przeciętnym, wielospecjalistycznym szpitalu w skali roku. Do najczęściej pozostawianych należą ciała obce miękkie – gaziki i chusty (90%). Do czynników ryzyka zalicza się m.in.: tryb nagły zabiegu operacyjnego, wysokie BMI pacjenta, znaczną utratę krwi w trakcie operacji, zaniedbania w przeliczaniu materiałów i narzędzi chirurgicznych. Przebieg pooperacyjny, choć w wielu przypadkach asymptomatyczny, może być powikłany stanem zapalnym, sepsą, krwawieniem, perforacją, prowadzić do konieczności reoperacji, a nawet w 2–4% przypadków zakończyć się śmiercią. Skuteczna diagnostyka to badania obrazowe. Wydolne metody zapobiegania RSI oparte są o listy kontrolne oraz systemy zliczające i monitorujące położenie materiału oraz narzędzi. Wnioski: Globalnie występujący problem RSI wymaga edukacji personelu bloku operacyjnego odnośnie czynników ryzyka, identyfikacji i eliminowania tego typu zdarzeń niepożądanych. Diagnostyka oparta o badania obrazowe powinna uwzględniać niespecyficzne dolegliwości wynikające z możliwego skąpoobjawowego przebiegu. RSI nie powinno być traktowane jako błąd medyczny. Zmiana sposobu postrzegania zjawiska ma za zadanie zredukować odpowiedzialność prawną personelu w przypadku pozostawienia ciała obcego. Pozostawienie ciała obcego w ciele pacjenta podczas zabiegu operacyjnego jest zjawiskiem powszechnie występującym i potencjalnie niebezpiecznym dla pacjenta, dlatego konieczna jest: edukacja na temat czynników ryzyka, sposobów zapobiegania oraz diagnostyki.
Introduction: Leaving a foreign object (retained surgical item, or RSI) during surgery involving the abdominal cavity and pelvis minor is a relatively frequent, underestimated phenomenon which is dangerous to the health of the patient and the legal security of the medical personnel. These adverse events are easy to avoid through the use of appropriate means of prevention. The aim of the present paper is the collection of epidemiological data and determination of risk factors, symptomatology, health effects, and prevention methods associated with RSIs. Material and methods: Analysis of global scientific publications in the databases PubMed, ClinicalKey, Google Scholar, ScienceDirect, and Scopus related to the subject of RSIs. Results: The frequency of RSI incidents ranges from 1 to 10 in 10,000 surgeries, which results in at least one case in an average multispeciality hospital on a yearly basis. The items most frequently left behind include soft foreign objects, such as swabs and bandages (90%). Risk factors include emergency surgical procedures, high patient BMI, significant loss of blood during surgery, and neglect in counting the material and surgical tools. The postoperative course, although in many cases asymptomatic, may be complicated by inflammation, bleeding, or perforation, leading to the necessity of a second operation and, in 2 to 4% of cases, even ending in death. Imaging tests are effective diagnostic tools. Effective methods of preventing RSIs are based on checklists and systems for counting and monitoring the location of material and tools. Conclusions: The globally occurring problem of RSIs requires education of the operating block personnel regarding risk factors and identification with elimination of adverse events of this type. Diagnostics based on imaging should take into account non-specific complaints resulting from a possible oligosymptomatic course. An RSI should not be regarded as a medical error. Changes in the perception of the phenomenon aim aimed at minimising the legal liability of the staff in the event of leaving a foreign object in a patient’s body.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.