Search results

1

Useful tool for general practitioners, home health care nurses and social workers in assessing determinants of the health status and treatment of patients visited in their homes

100%

Brodziak A., Erenkfeit K., Zarzyka E., Ziółko E.

Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

|

2012

|

vol. 15

|

issue 3

21-34

EN

The necessity is emphasized to distinguish between the traditional model of data acquisition reported by a patient in doctor’s office and the more valuable and desired model to become acquainted with the core of the problem by going to a patient’s domicile. In the desired model it is possible to come across various determinants of health during home visits. Family members can be approached and there is a possibility to evaluate the relationships between the patient and his loved ones. One can visually assess one’s living conditions and predictable environmental hazard. For several years, the desired model has been put into practice by general practitioners and home health care nurses. Recently this model is also promoted by “health care therapists” who are members of “teams of home health care”. The authors, being convinced of the merits of “home and environmental model” of practical medicine, have developed a method of recording and illustrating data collected during visits in patient’s home. The elaborated tool helps to communicate and exchange information among general practitioners, home health care nurses, social workers of primary health care centers and specialists. The method improves the formulation of the plan of further therapeutic steps and remedial interventions in psycho-social relations and living conditions of patients.

PL

Autorzy pracy podkreślają na wstępie, iż należy rozróżnić tradycyjny model obsługi problemu zdrowotnego, zgłaszanego przez pacjenta w gabinecie lekarza, na ogół przy jego biurku od bardziej wartościowego sposobu zaznajomienia się z istotą problemu poprzez udanie się do miejsca zamieszkania chorego. W trakcie takiej wizyty domowej jest możliwe zapoznanie się z rozmaitymi uwarunkowaniami stanu zdrowia pacjenta. Można poznać członków rodziny i ocenić relacje jakie zachodzą pomiędzy chorym a jego osobami najbliższym. Można naocznie ocenić jego warunki bytowe i ewentualne szkodliwości środowiskowe. Od kilkunastu lat ten drugi model czasami realizują lekarze rodzinni i tzw. pielęgniarki środowiskowe (środowiskowo – rodzinne). Ostatnio propaguje się poszerzenie takiego sposobu zaznajamiania się z problemami zdrowotnymi przez zalecenie go tzw. terapeutom środowiskowym, którzy są członkami tzw. „zespołów leczenia środowiskowego”. Autorzy pracy, będąc przekonani o zaletach owego „środowiskowego modelu” medycyny praktycznej opracowali metodę odnotowywania i ilustrowania danych pozyskiwanych w trakcie wizyt w domu chorego. Opracowanie przez nich narzędzie ułatwia przekazywanie i dyskutowanie danych pomiędzy pielęgniarka środowiskową, a lekarzami ośrodków podstawowej opieki zdrowotnej i specjalistami jak i pracownikami socjalnymi. Metoda doskonali ustalanie planu dalszych działań terapeutycznych i interwencji korygujących relacje psychospołeczne i warunki bytowe pacjentów.

2

Pacjent z zespołem Marfana w gabinecie lekarza rodzinnego

63%

Czerżyńska M., Tyrakowska Z. J., Wiśniewska A., Rozwadowska E.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2015

|

vol. 11

|

issue 2

134-144

EN

Marfan syndrome is a disorder of the connective tissue (fibrillins and elastins). It is an autosomal dominant disease associated with a defect of chromosome 15 which encodes fibrillin-1. The syndrome is characterised by a varying extent of connective tissue disorders. A mutation in the gene encoding connective tissue can be manifested in all organs irrespective of the patient’s age. This disorder is characterised by multiple symptoms manifested mainly in the cardiovascular and skeletal systems as well as in the organ of vision. Ghent criteria are commonly recognised in the diagnosis of Marfan syndrome. Moreover, clinical symptoms reported by patients should also be considered. Patients presenting at the office of a general practitioner with symptoms resembling Marfan-like syndromes should undergo a detailed medical interview for the presence of cardiovascular diseases in the family. A general practitioner should examine the patient, drawing particular attention to organs that are frequently affected by disorders of connective tissue encoding (chest, oral cavity and general body stature). The family of a patient with Marfan syndrome should be referred to a genetic clinic to conduct tests for the presence of gene mutation. The diagnosis of Marfan syndrome in neonates is complex since not all symptoms of the syndrome are clinically manifested. In female patients with Marfan syndrome, pregnancy is contraindicated if the size of the aorta exceeds 50 mm. In other cases, women must be informed about possible risks and monitored for a change in the width of the aorta. Sometimes, procedures of prophylactic aortic replacement on its entire course are conducted prior to a planned pregnancy. Regular echocardiographic check-ups (every 4–7 weeks) as well as cooperation of a gynaecologist and cardiologist are necessary. A general practitioner should inform the patient’s family about any sudden conditions that can develop in the course of Marfan syndrome (aortic dissection) and explain to them the algorithms of management (immediate call for an ambulance).

PL

Zespół Marfana wynika z wady tkanki łącznej (fibryliny, elastyny). Choroba najczęściej przenoszona jest w sposób autosomalny dominujący, związany z defektem chromosomu 15 kodującego białko fibrylinę-1. Cechą charakterystyczną zespołu jest różnorodna ekspresja zaburzeń tkanki łącznej. Mutacja w genie kodującym tkankę łączną może objawić się we wszystkich narządach, niezależnie od wieku pacjenta. Zaburzenie to cechuje się mnogością objawów, manifestujących się głównie w układzie krążenia i kostno-stawowym, a także w narządzie wzroku. Powszechnie przyjętymi kryteriami rozpoznawania zespołu Marfana są kryteria Ghenta. Ocenie powinny zostać poddane także objawy kliniczne zgłaszane przez pacjenta. Osoby zgłaszające się do lekarza pierwszego kontaktu z symptomatologią zespołów marfanopodobnych powinny przejść dokładny wywiad medyczny pod kątem chorób sercowo-naczyniowych występujących w rodzinie. Lekarz rodzinny powinien zbadać pacjenta, zwracając szczególną uwagę na narządy najczęściej dotknięte zaburzeniem kodowania tkanki łącznej (klatka piersiowa, jama ustna, ogólna budowa ciała). Rodziny pacjentów z zespołem Marfana należy skierować do poradni genetycznej w celu przeprowadzenia testu na obecność mutacji. Diagnostyka noworodków jest skomplikowana, z uwagi na fakt, że nie wszystkie symptomy zespołu Marfana demonstrują się klinicznie. U pacjentek ze stwierdzonym zespołem Marfana ciąża jest przeciwwskazana, gdy wymiar aorty przekracza 50 mm. W innych przypadkach pacjentkę należy poinformować o istniejącym ryzyku oraz monitorować zmiany w szerokości aorty. Przed planowaną ciążą wykonuje się czasami zabieg profilaktycznej wymiany aorty na całym przebiegu. Nieodzowna jest stała kontrola echokardiograficzna (co 4–7 tygodni) oraz współpraca lekarza ginekologa i kardiologa. Lekarz pierwszego kontaktu powinien wyjaśnić rodzinie chorego stany nagłe mogące wystąpić w przebiegu zespołu Marfana (rozwarstwienie aorty) oraz wytłumaczyć algorytmy postępowania (natychmiastowe wezwanie pogotowia).

3

Depresja w praktyce lekarza POZ – diagnostyka i farmakoterapia

63%

Krawczyk P.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2014

|

vol. 10

|

issue 2

174-189

EN

Depression is one of the most common mental disorders. Epidemiological studies indicate a growing risk of depression as a complication of chronic or severe somatic diseases. Depression itself has also a significant influence on the course and efficacy of therapy of many somatic diseases, thus the relationship between depression and physical illness is bidirectional. There is convincing evidence of comorbidity of depression and diseases such as diabetes, stroke, cardiovascular diseases, cancer, dementia, chronic pain or infectious diseases. Given the prevalence of these diseases and a high population risk of depression, primary care physicians should be prepared to carry out diagnosis and implement proper treatment. Due to the nature of general practitioners’ work, diagnosis of depressive disorders should be limited to the essential minimum. Both current diagnostic criteria as well as simple lists of symptoms may occur helpful. Pharmacotherapy is an effective and widely available treatment of depressive disorders. It is emphasised to individualise the selection of the right antidepressant in a group of patients with somatic burden. When choosing the drug, it is vital to take into account not only depressive symptoms. Potential side effects of antidepressants and their interaction with other drugs are equally important. In the following study, in addition to the characteristics of co-occurrence of depression and somatic diseases as well as guidelines for the diagnosis of depressive disorders, the choice of drugs with proven antidepressant efficacy is presented. Their safety profiles enable their use in outpatient settings.

PL

Depresja należy do najczęstszych zaburzeń psychicznych. Badania epidemiologiczne wskazują na rosnące ryzyko pojawienia się depresji jako powikłania przewlekłych lub ciężkich chorob somatycznych. Wystąpienie tego zaburzenia ma znaczący wpływ na przebieg i skuteczność leczenia wielu z tych schorzeń, zatem zależność między depresją a chorobami somatycznymi jest dwukierunkowa. Istnieją silne dowody na wspołwystępowanie depresji i takich chorob, jak cukrzyca, udar mozgu, choroby układu krążenia, nowotwory, zespoły otępienne, przewlekłe zespoły bolowe czy choroby zakaźne. Wobec powszechności tych schorzeń oraz wysokiego populacyjnego ryzyka zachorowania na depresję lekarze podstawowej opieki zdrowotnej powinni umieć rozpoznawać i leczyć to zaburzenie. Ze względu na specyfikę pracy lekarza rodzinnego diagnostyka w kierunku zaburzeń depresyjnych musi ograniczyć się do niezbędnego minimum. Pomocne mogą w tym być zarowno aktualne kryteria diagnostyczne, jak i proste listy objawow. Farmakoterapia jest skuteczną i szeroko dostępną metodą leczenia zaburzeń depresji – podkreśla się, że wybor właściwego leku przeciwdepresyjnego w grupie pacjentow z obciążeniami somatycznymi powinien być zindywidualizowany. W doborze farmaceutykow istotne jest uwzględnienie nie tylko objawow depresyjnych, lecz rownież potencjalnych działań niepożądanych preparatow przeciwdepresyjnych oraz ich interakcji z innymi lekami. W poniższym opracowaniu, obok charakterystyki wspołwystępowania depresji i chorob somatycznych, a także wskazowek dotyczących diagnostyki zaburzeń depresyjnych, przedstawiono wybor lekow o udowodnionej skuteczności przeciwdepresyjnej. Profil ich bezpieczeństwa umożliwia ich stosowanie w warunkach opieki ambulatoryjnej.

4

Rola badania ultrasonograficznego w praktyce lekarza rodzinnego na przykładzie autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek. Opis przypadku

63%

Cwojdzińska-Jankowska I., Plewa A.

|

issue 54

344-349

EN

Autosomal dominant polycystic kidney disease is a genetic disorder which results in the development of multiple cysts in the kidneys and other parenchymal organs. The two genes in which mutations are known to cause autosomal dominant polycystic kidney disease are PKD1 and PKD2. Approximately 50% of individuals with autosomal dominant polycystic kidney disease will develop end-stage renal disease by the age of 60. Early stages of the disease are usually asymptomatic and at the moment of establishing a definitive diagnosis, complications and associated disorders, including end-stage renal disease, occur frequently. About 95% of individuals with autosomal dominant polycystic kidney disease have an affected parent and about 5% have a de novo mutation. Each child of an affected individual has a 50% chance of inheriting the mutation. The first symptoms of disease usually develop in the third or fourth decades of life. Imaging examinations of relatives at risk allow for an early detection when no clinical symptoms are present as well as enable treatment of complications and associated disorders. Ultrasound examination as a basic and minimally invasive imaging technique can be easily used in general practice. In the majority of patients with autosomal dominant polycystic kidney disease, sonography allows for a certain and reliable diagnosis of this disease. Additionally, it enables to perform follow-up examinations both of the patient and their family. The possibility of ultrasound imaging in general practice broadens clinical examination and facilitates establishing a proper diagnosis. The paper presents a case report of a patient with autosomal dominant polycystic kidney disease. Its aim was to present the relevance of ultrasound examination in general practice.

PL

Autosomalnie dominująca wielotorbielowatość nerek polega na uwarunkowanym genetycznie powstawaniu licznych torbieli w nerkach, a także innych organach miąższowych. Jest chorobą związaną z mutacją pojedynczego genu – PKD1 lub PKD2. U prawie 50% chorych rozwinie się schyłkowa niewydolność nerek przed 60. rokiem życia. Na początku autosomalnie dominująca wielotorbielowatość nerek zwykle przebiega bezobjawowo, dlatego często przy ustalaniu rozpoznania współistnieją już powikłania, do schyłkowej niewydolności nerek włącznie. Około 95% osób z tym schorzeniem ma chorego rodzica, u 5% mutacja występuje de novo. Prawdopodobieństwo odziedziczenia mutacji u każdego dziecka osoby chorej wynosi 50%. Pierwsze objawy autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek pojawiają się zazwyczaj w trzeciej i czwartej dekadzie życia. Badania obrazowe krewnych z grupy podwyższonego ryzyka pozwalają na wczesne wykrycie choroby, jeszcze przy braku objawów klinicznych, a także leczenie powikłań i schorzeń współistniejących. Minimalnie inwazyjnym badaniem obrazowym, które może być dostępne w ramach praktyki lekarza rodzinnego, jest badanie ultrasonograficzne. W większości przypadków autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek metoda ta pozwala na pewne i wiarygodne rozpoznanie tej jednostki chorobowej. Dodatkowo umożliwia monitorowanie chorego, jak również jego rodziny. Możliwość wykonania badania ultrasonograficznego przez lekarza rodzinnego poszerza zakres badania przedmiotowego pacjenta i ułatwia oraz przyspiesza postawienie właściwej diagnozy. W pracy przedstawiono przypadek pacjentki z autosomalnie dominującą wielotorbielowatością nerek oraz wykazano zasadność przeprowadzania badań ultrasonograficznych w praktyce lekarza rodzinnego.

Refine search results

2 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Journal of Ultrasonography

1 Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine

1 2015

1 2014

1 2013

1 2012

1 Brodziak A.

1 Cwojdzińska-Jankowska I.

1 Czerżyńska M.

1 Erenkfeit K.

1 Krawczyk P.

1 Plewa A.

1 Rozwadowska E.

1 Tyrakowska Z. J.

1 Wiśniewska A.

1 Zarzyka E.

1 Ziółko E.

Useful tool for general practitioners, home health care nurses and social workers in assessing determinants of the health status and treatment of patients visited in their homes

Pacjent z zespołem Marfana w gabinecie lekarza rodzinnego

Depresja w praktyce lekarza POZ – diagnostyka i farmakoterapia

Rola badania ultrasonograficznego w praktyce lekarza rodzinnego na przykładzie autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek. Opis przypadku