Search results

Search:
in the keywords: gady

Sort By:

Limit search:

Morfologia kontra molekuły - o konflikcie pomiędzy hipotezami filogenetycznymi na przykładzie łuskonośnych

100%

Skawiński T., Kaczmarek P.

Kosmos

2017

vol. 66

issue 2

253-259

Łuskonośne to jedna z największych grup współczesnych kręgowców. Przez wiele lat jej systematyka wydawała się dobrze ustalona, jednak zaawansowane badania molekularne prowadzone w XXI wieku sugerują zupełnie odmienny jej obraz. Tradycyjne dane morfologiczne wskazują, że łuskonośne obejmują dwie główne grupy - Iguania i Scleroglossa. Z kolei według badań molekularnych Iguania są zagnieżdżone głęboko wewnątrz Scleroglossa i blisko spokrewnione z zupełnie odmiennymi morfologicznie waranami, padalcami, czy wężami. Wskazywałoby to na ogromną konwergencję w morfologii lub sekwencjach genów pomiędzy różnymi grupami łuskonośnych i ich krewnych.

Squamates are one of the largest groups of extant vertebrates. For many years, their systematics seemed to be well established, yet comprehensive molecular genetics analyses conducted in the XXI century suggest completely different picture of the squamate phylogeny. Traditional morphological data suggest that squamates comprise two main groups - iguanians and scleroglossans. However, molecular data imply that iguanians are deeply nested within Scleroglossa and most closely related to squamates of strikingly different morphology such as monitor lizards, slow worms and snakes. This would suggest a huge amount of convergence either in morphology or gene sequences between many groups of squamates and their closest relatives.

Ewolucyjna utrata kończyn u jaszczurek

100%

Skórzewski G.

Kosmos

2017

vol. 66

issue 3

435-440

Redukcja kończyn u łuskonośnych, zaszła w obrębie 52 linii ewolucyjnych przynajmniej 62 razy, z czego w przypadku jaszczurek, redukcje w obrębie obu kończyn jednocześnie zaszły 20 razy. Wśród jaszczurek o zredukowanej liczbie kończyn (lub też paliczków), występują dwa główne typy morfologiczno-ekologiczne, które można określić mianami "krótkoogonowych kopaczy" i "długoogonowych lądowców". Jedną z teorii tłumaczących zanikanie, lub też redukcje składowych części kończyny, jest usprawnienie metod ucieczki przed drapieżnikiem - teoria ta jest dobrze opisana na przykładzie scynków z rodzaju Chalcides. Alternatywna hipoteza wyjaśnia redukcje kończyn adaptacją do drapieżnictwa. Przykładami jaszczurek, które obrały tą strategię są australijskie Pygopodidae, których przedstawiciele spełniają ekologiczną funkcję węży.

Reduction of limbs has occurred within 52 evolutionary lines of Squamata at least 62 times, of which in the case of lizards, the manus and pes has been reduced together at least 20 times. Among lizards with the reduced number of limbs (or phalanges), there are two morpho-ecological types, which can be named "short tail diggers" and "long tail surface dwellers". One of the theories explaining the occurrence of loss of the whole limbs or reduction of their parts points to improvement of the ways of escape from the predators. This theory is well supported by an example of genus Chalcides belonging to the skinks family. The cause of limb reduction in the Australian Pygopodidae is different, as they play an ecological function of snakes and their limb reduction is an adaptation to hunt.

Refine search results

2 Kosmos

2 2017

1 Kaczmarek P.

1 Skawiński T.

1 Skórzewski G.

Search results

Morfologia kontra molekuły - o konflikcie pomiędzy hipotezami filogenetycznymi na przykładzie łuskonośnych

Ewolucyjna utrata kończyn u jaszczurek