Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  głuchota odbiorcza
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Ocenia się, że zaburzenie słuchu dotyczy około 12% populacji. Niektóre formy zaburzeń słuchu z powodzeniem można leczyć zachowawczo, w innych kluczowe jest postępowanie chirurgiczne. Niejednokrotnie metody terapeutyczne ulegają wyczerpaniu i pacjent stoi przed decyzja o konieczności protezowania narządu słuchu. Zależnie od przyczyn nieprawidłowości stosuje się aparaty na przewodnictwo powietrzne, przewodnictwo kostne czy implanty ślimakowe. Implant ślimakowy zastępuje uszkodzone komórki słuchowe ucha wewnętrznego. Jest to elektroniczna proteza narządu słuchu, złożona z dwóch części. Część wewnętrzna (wszczepiana do ucha wewnętrznego) składa się z implantu i elektrod przewodzących sygnały elektryczne do ślimaka. Część zewnętrzna, złożona jest z mikrofonu, mikroprocesora mowy i transmitera. Opis przypadku: Chory lat 70 z głębokim niedosłuchem odbiorczym ucha prawego oraz głuchotą ucha lewego. W wywiadzie pacjent negował urazy mechaniczne głowy i szyi, urazy akustyczne, stany zapalne czy wycieki z uszu. Na podstawie przeprowadzonych badań przeprowadzono kwalifikacje otolaryngologiczną oraz audiologiczno – otoneurologiczną, radiologiczną, surdologopedyczna oraz psychologiczną do założenia implantu ślimakowego. Pacjent został zakwalifikowany do założenia implantu ślimakowego na ucho lewe w znieczuleniu ogólnym. Przeprowadzono zabieg operacyjny w składzie dr hab. Maciej Wiatr, prof. dr hab. Kazimierz Niemczyk, prof. dr hab. Jacek Składzień, dr n. med. Agnieszka Wiatr pod nadzorem anestezjologicznym pod kierunkiem dr n. med. Renaty Witkowskiej. Chory wypisany został do domu w 7 dobie po zabiegu operacyjnym w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. Równoczasowo rozpoczęto rehabilitację w Ośrodku Dziennym Rehabilitacji Słuchu i Mowy przy Specjalistycznej Poradni Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu PZG w Krakowie.
EN
Hearing loss (HL) is one of the most common sensory disorders in humans, causing hearing disability in over 5% of people in general population. The prevalence of hearing loss systematically increases generaing higher medical and nonmedical costs. Etiopathogenesis of sensorineural HL is complex and can be conditioned by genetic, environmental, as well as individual factors. Up to date over 100 genes whose mutations cause an isolated deafness and over 400 syndromic deafness have been described. Frequently both genetic and environmental factors underlie HL development. The examples of such complex diseases are age-related hearing loss (ARHL) and noise-induced hearing loss (NIHL), in the development of which environmental factors, as well as familial gene polymorphisms may play a role. In recent years, the strategies of medical care based on precise medicine are being introduced in the treatment and prevention of several diseases. This approach offers the medical care based on a patient’s unique genome, biomarkers as well as environmental and individual factors. Precise medicine is a very near future to be offered for management of sensorineural hearing loss, which is an advantage resulting from the progress in basic research and development of new diagnostic and therapeutic tools and methods, such as diagnostics with the use of new gene sequencing technologies and experimental gene therapy as well as research on regeneration processes of sensory cells and auditory neurons including the use of stem cells. The aim of this article is to present the progress and achievement in experimental research on regeneration of the inner ear in the aspect of its transitional value in the management of sensorineural hearing loss in humans.
PL
Uszkodzenia słuchu są najczęstszym zaburzeniem narządów zmysłów, będąc przyczyną niepełnosprawności słuchowej u ponad 5% ludzi na świecie. Częstość uszkodzeń słuchu systematycznie zwiększa się, generując coraz większe koszty społeczne. Etiopatogeneza rozwoju odbiorczych uszkodzeń słuchu jest złożona. Mogą być one powodowane zaburzeniami genetycznymi, a także czynnikami środowiskowymi i osobniczymi. Aktualnie opisanych zostało ponad 100 genów, których mutacje są przyczyną wystąpienia izolowanej głuchoty lub niedosłuchu oraz scharakteryzowano ponad 400 zespołów złożonych wad rozwojowych, którym towarzyszy niedosłuch. Często jednak uszkodzenia słuchu są wypadkową uwarunkowań genetycznych oraz czynników środowiskowych. Przykładami chorób o zło- żonej etiologii są uszkodzenie słuchu spowodowane procesem starzenia się i uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem, któ- rych rozwój zależy zarówno od czynników środowiskowych, jak i rodzinnie występujących polimorfizmów genów. W ostatnich latach w leczeniu i prewencji wielu chorób stosowane jest podejście oparte na medycynie spersonalizowanej, uwzględniające unikalny genom pacjenta, biomarkery, a także indywidualne czynniki środowiskowe i osobnicze. Spersonalizowane postępowanie w odbiorczych uszkodzeniach słuchu jest niedaleką przyszłością, dzięki dynamicznemu rozwojowi badań podstawowych nad narządem słuchu, w tym diagnostyki z zastosowaniem nowych technologii sekwencjonowania genów i doświadczalnej terapii genowej oraz badań nad procesami regeneracji komórek i neuronów słuchowych, w tym z zastosowaniem komórek macierzystych. W pracy przedstawiono osiągnięcia w zakresie badań doświadczalnych nad narządem słuchu w aspekcie przełożenia wyników tych prac na postępowanie w głuchotach odbiorczych u człowieka.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.