Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 1

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  fluid responsiveness
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background: Ultrasound measurement of the inferior vena cava diameter and its respiratory variability are amongst the predictors of fluid volume status. The primary purpose of the present study was to compare the consistency of inferior vena cava diameter measurements and the collapsibility index, obtained with convex and cardiac transducers. A secondary aim was to assess the agreement of the patient’s allocation to one of the two groups: “fluid responder” or “fluid non-responder”, based on inferior vena cava collapsibility index calculation made with two different probes. Methods: 20 experienced clinicians blinded to the purpose of the study analysed forty anonymized digital clips of images obtained during ultrasound examination of 20 patients. For each patient, one digital loop was recorded with a cardiac and the second with a convex probe. The participants were asked to determine the maximal and minimal diameters of the inferior vena cava in all presented films. An independent researcher performed a comparative analysis of the measurements conducted with both probes by all participants. The calculation of the collapsibility index and allocation to “fluid responder” or “fluid non-responder” group was performed at this stage of the study. Results: The comparison of measurements obtained with cardiac and convex probes showed no statistically significant differences in the measurements of the maximal and minimal dimensions and in the collapsibility index. We also noticed that the decision of allocation to the “fluid responder” or “non-responder” group was not probe-dependent. Conclusion: Both transducers can be used interchangeably for the estimation of the studied dimensions.
PL
Wprowadzenie: Nie prowadzono jeszcze za pomocą ultrasonografii szeroko zakrojonych badań nad wewnętrznymi wymiarami anatomicznymi szyi i ich zależnościami po wprowadzeniu u pacjenta przyrządu do zapewniania drożności dróg oddechowych umieszczanego na zewnątrz nagłośni. Na podstawie zbiorowych doświadczeń autorów związanych z analizą zewnętrznych wymiarów anatomicznych oraz oceną wewnętrznych wymiarów anatomicznych z wykorzystaniem innych technik przyjęto za cel zbadanie za pomocą ultrasonografii wewnętrznych wymiarów anatomicznych szyi oraz ich zmian związanych z użyciem maski krtaniowej LMA Unique. Metody: Do obserwacyjnego badania pilotażowego zakwalifikowano pacjentów nieotyłych, bez cech nieprawidłowości dróg oddechowych. Dokonano pomiaru zewnętrznych wymiarów anatomicznych szyi za pomocą zwalidowanej i ustandaryzowanej metody z wykorzystaniem taśmy mierniczej. Pod kontrolą ultrasonografii dokonano też pomiaru ośmiu wewnętrznych wymiarów anatomicznych, które według hipotezy badawczej odpowiadały zewnętrznym wymiarom anatomicznym. Po optymalnym umiejscowieniu i napompowaniu mankietu maski krtaniowej LMA-U dokonano ponownego pomiaru wewnętrznych wymiarów anatomicznych. Wyniki: W badaniu wzięło udział sześć osób. Stwierdzono, że wartości odległości gnykowo-bródkowej, odległości tarczowo-pierścieniowej, wysokości tarczowej oraz szerokości tarczowej wyznaczone na podstawie pomiaru taśmą mierniczą były przeszacowane w stopniu istotnym statystycznie (p < 0,05). Wymiary anatomiczne szyi w płaszczyźnie strzałkowej, takie jak wysokość tarczowa, odległość mostkowo-bródkowa oraz odległość tarczowo-pierścieniowa, uległy znacznemu zmniejszeniu po wprowadzeniu maski krtaniowej Unique. Wnioski: Zastosowanie maski krtaniowej Unique powodowało znaczne zmiany w anatomii wewnętrznej szyi. Powstałe zmiany i odpowiadające im wewnętrzne wymiary anatomiczne szyi mogą być pomocne w opracowywaniu sprzętu, który mógłby odpowiednio modyfikować swój kształt w obszarach największych odkształceń. Choć pomiary zewnętrznych wymiarów anatomicznych szyi skutkują przeszacowaniem odpowiadających im wymiarów wewnętrznych, jak donosili wcześniej autorzy niniejszej pracy, stopień zgodności każdego z pomiarów oraz ich współczynnik konwersji mogą być nadal pomocne w dobieraniu rozmiaru maski krtaniowej LMA-U. Ze względu na pilotażowy charakter pracy wskazane są dalsze badania. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/issues/volume-17-no-71
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.