Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  fizjologia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Estrogens, without doubt, play a pivotal role in the regulation of both physiological and pathological processes. A plethora of intercellular signaling pathways are regulated by estrogens on both genomic, and non–genomic pathways via canonical ERα and ERβ receptors. Studies published in recent years showed that not all biological effects of estrogens can be attributed to the classical model of estrogen signaling. Aside canonical ERα and ERβ receptors a G–protein coupled estrogen receptor plays its role in estrogen mediated regulation of various tissues and organs. Ubiquitous presence of G–protein coupled estrogen receptor in different tissues, as well as observed de–regulation of its expression in multiple pathologies suggest an important role of this receptor in functioning of cells, tissues and organisms. Activation/deactivation of GPER estrogen receptor takes place during the metabolism of carbohydrates, lipids and immunological response, it is involved in a number of events from reproductive, cardiovascular, neurological and skeletal systems.
PL
Estrogeny, bez wątpienia, odgrywają istotną rolę w regulacji procesów fizjologicznych i patofizjologicznych. Za pośrednictwem kanonicznych recepto– rów estrogenów ERα i ERβ hormony te modulują wiele ścieżek sygnałowych w komórce zarówno na drodze genomowej, jak i niegenomowej. Wyniki badań ostatnich lat ujawniają, że nie wszystkie biologiczne efekty estrogenów wynikają z ich klasycznego modelu działania. Obok kanonicznych receptorów ERα i ERβ w estrogenozależnej regulacji funkcjonowania wielu tkanek i narządów pośred– niczy receptor estrogenów oddziałujący z białkami G. Powszechne występowa– nie receptora estrogenów oddziałującego z białkami G w różnych tkankach, jak i obserwowana deregulacja jego ekspresji w określonych patologiach pozwala domniemywać o istotnej roli tego receptora w funkcjonowaniu komórek, tkanek i organizmów. Aktywacja/dezaktywacja receptora estrogenów GPER ma miejsce podczas metabolizmu węglowodanów i lipidów czy odpowiedzi immunologicznej, zaangażowana jest w wiele zdarzeń ze strony układu rozrodczego, sercowo– naczyniowego, nerwowego oraz kostnego.
EN
Introduction: The recognition of the influence of olfactory stimuli on the olfactory organ aims at identifying damages within this area, diagnosing many diseases and smell impairments such as parosmia, hyposmia, anosmia and cacosmia. This work is focused on presenting current knowledge on fundamentals of anatomy and physiology of the olfactory tract and possibilities of its topodiagnostic damages by means of olfactory evoked potentials. Definition of smell: In the surrounding world the sense of smell operates through a series of sensations, which are described as smell. The smell of a compound depends both on the structure of a carbon chain and a ring, and on the presence and type of functional groups and their arrangement in a molecule. Defining a smell on the basis of its structure can be particularly difficult. In future the answer should be found in the electron theory of organic compounds structure. Anatomy and physiology of the sense of smell: The receptors, which are responsible for receiving olfactory sensations, are located in the nasal cavity, the upper part of the nasal septum, the root and anterior portion of the superior nasal concha. In adults the olfactory epithelium covers 1-3 cm2 of the mucosa in each nasal passage. The olfactory tract comprises three neurons, whereas the cortical centre is situated in the hippocampal gyrus and amygdalic nucleus of the temporal lobe. Olfactory sensations are perceived via the olfactory epithelium, which is often accompanied by additional stimulation of endings of the trigeminal, facial, glossopharyngeal and vagus nerve. Diagnostics of the sense of smell: Registering olfactory evoked potentials is an objective method of testing the sense of smell by detecting changes in bioelectrical functions of the brain. In Poland this method is quite modern and, in fact, is seldom used because of the lack of an appropriate batcher. Conclusion: Uniform standards and methodology of the study should lead to further implementation of this objective testing method in topodiagnostics of smell disorders.
PL
Wprowadzenie: Poznanie wpływu bodźców węchowych na zmysł powonienia ma na celu rozpoznawanie uszkodzeń w tym obszarze, wykrywanie wielu chorób oraz badanie uszkodzeń węchu, takich jak: parosmia, hiposmia, anosmia oraz kakosmia. Celem pracy jest przedstawienie aktualnej wiedzy dotyczącej podstaw anatomii i fizjologii drogi węchowej oraz możliwości topodiagnostyki jej uszkodzeń z użyciem węchowych potencjałów wywołanych. Definicja zapachu: W otaczającym nas świecie za pomocą zmysłu powonienia odczuwany jest szereg wrażeń, które określa się jako zapach. Wyróżnia się związki zapachowe. Ich zapach zależy zarówno od budowy łańcucha węglowego oraz pierścienia, jak i od obecności oraz rodzaju grup funkcyjnych i sposobu rozmieszczenia ich w cząsteczce. Ustalenie zapachu na podstawie jego budowy jest rzeczą trudną. Należy oczekiwać, że w przyszłości odpowiedź przyniesie nam elektronowa teoria budowy związków organicznych. Anatomia i fizjologia zmysłu powonienia: Receptory węchowe odpowiedzialne za odbiór wrażeń zapachowych zlokalizowane są w jamie nosowej, w górnym odcinku przegrody nosa, na stropie i na przednim końcu małżowiny nosowej górnej. Nabłonek węchowy zajmuje u dorosłego człowieka od 1 do 3 cm2 błony śluzowej w każdym przewodzie nosowym. Droga węchowa składa się z trzech neuronów, a ośrodek korowy znajduje się w zakręcie hipokampa i jądrze migdałowym płata skroniowego. Doznania węchowe odbierane są za pomocą nabłonka węchowego, ale towarzyszy temu często dodatkowe podrażnienie z zakończeń nerwu trójdzielnego, twarzowego, językowo-gardłowego oraz błędnego. Diagnostyka zmysłu powonienia: Obiektywną metodą badania powonienia rejestrującą zmiany czynności bioelektrycznej mózgu po pobudzeniu receptorów i nabłonka węchowego jest rejestracja węchowych potencjałów wywołanych, która w Polsce jest metodą nową i praktycznie rzadko stosowaną ze względu na brak odpowiedniego dozownika. Podsumowanie: Opracowanie jednolitych standardów i metodyki badania powinno doprowadzić do szerszego zastosowania tej obiektywnej metody badania w topodiagnostyce zaburzeń zmysłu powonienia.
PL
Zawroty głowy są dolegliwością często zgłaszaną przez pacjentów w fizjoterapii ortopedycznej i ogólnej praktyce medycznej. Mogą być wynikiem dysfunkcji wielu układów istotnych dla utrzymywania równowagi. Znajomość anatomii układu przedsionkowego, jego ukrwienia oraz fizjologii układu przedsionkowo-wzrokowego jest koniecznym warunkiem skutecznego klinicznego diagnozowania i postępowania z pacjentami skarżącymi się na zawroty głowy. W artykule omawiana jest obwodowa i ośrodkowa anatomia układu przedsionkowego z odpowiadającymi eferentnymi i aferentnymi drogami nerwowymi, ze szczególnym uwzględnieniem odruchowych pętli przedsionkowo-ocznych, przedsionkowo-rdzeniowych i przedsionkowo-szyjnych. Artykuł zawiera także informacje dotyczące unaczynienia układu przedsionkowego oraz fizjologii układu przedsionkowego i odpowiadających zagadnień dotyczących układu wzrokowego. Omówiony jest udział odruchów przedsionkowo-ocznych i szyjno-ocznych, systemu płynnego śledzenia i sakkadowego oraz odpowiedzi optokinetycznej w stabilizacji funkcji widzenia. Informacje dotyczące nauk podstawowych są odniesione do sytuacji klinicznych poprzez przedstawienie ich znaczenia dla badania pacjenta, którego główną dolegliwością są zawroty głowy. Wskazana jest konieczność całościowego wieloukładowego badania pacjentów tej grupy.
EN
Dizziness is a frequent complaint in orthopaedic physical therapy and general medical practice. It can result from dysfunctions in multiple body systems relevant to balance control. Knowledge of vestibular anatomy, vascular supply, and vestibular and visual system physiology is a necessary prerequisite for the successful clinical diagnosis and management of patients complaining of dizziness. This article discusses peripheral and central vestibular anatomy and relevant afferent and efferent pathways with emphasis on the vestibuloocular, vestibulo-spinal, and vestibulo-collic reflex circuits. The article also provides information on vestibular system vascularization and vestibular and relevant visual system physiology including a discussion of the contribution to gaze stabilization by the vestibuloocular and cervico-ocular reflex circuits, the smooth pursuit and saccadic systems, and the optokinetic response. The basic science information provided is made clinically relevant by discussing specific clinical implications for evaluation and management of patients with a main complaint of dizziness clarifying the need for comprehensive multi-system evaluation in this patient group.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.