Search results

1

Suspected ovarian cancer in a young patient with a congenital heart defect and a history of cardiac surgery and pacemaker implantation – difficult therapeutic decisions

100%

Kaźmierczak K., Stempniewski T., Kufel-Grabowska J., Nowakowski B.

|

vol. 8

|

issue 2

38-41

EN

After uterine cancer, ovarian cancer is the second most common female reproductive tract malignancy. In Poland, in 2015, there were 3735 new cases and 2738 deaths from ovarian cancer. Over 80% of all cases are diagnosed in women aged over 50, whereas only 6% – before 35 years of age. Most cases are diagnosed, when clinical symptoms have already appeared, and the disease is at least locally advanced. The case presented below describes a very young 28-year-old woman with a tumour in the pelvis, ascites and very high Ca 125 and HE 4 levels. The clinical symptoms as well as laboratory and imaging tests were suggestive of epithelial ovarian cancer that required urgent surgery due to progression of the disease. The surgery posed a significant risk of complications, but owing to the deterioration of the patient’s condition it was considered necessary. The patient was born with a severe, complex heart defect, had undergone two cardiac surgeries, and had a pacemaker (first VVIR, then DDD). She was also intensively treated for iatrogenic HCV infection and hypothyroidism. A multidisciplinary team (a gynecologist, cardiologist and anesthetist) were behind the decision to carry out a major gynecological operation which ended with success. For the past 6 years, the patient has been under constant oncological follow-up and enjoys a good health.

2

Abdominal Wall Endometrioma

100%

Paszkowiak J., Dudrick S., Dardik A.

Polish Journal of Surgery

|

2007

|

vol. 79

|

issue 4

319-321

EN

Endometriosis is characterized by ectopic endometrial tissue, which responds to ovarian stimulation. Endometrioma is the term given to extra-pelvic endometriosis that forms a discrete mass surrounded by a connective tissue capsule. We present a retrospective review of five patients diagnosed with abdominal wall endometrioma in our institution within the last three years. We review symptoms, diagnostic methods, and surgical management, as well as current literature regarding this patient population.Endometrioma is an unusual disease process that must be included in the differential diagnosis of chronic abdominal pain associated with a mass in the incisional area of a patient with a previous Cesarean section. The development, cell biology, complex biochemical and endocrine features of its pathogenesis, and obvious intricate interaction with musculofascial elements relative to other abdominal wall layers are intriguing and merit further investigation.

3

Lokalizacja raków jajnika związanych z endometriozą w poszczególnych strukturach jamy brzusznej i miednicy

88%

Stasienko E., Wicherek Ł.

Current Gynecologic Oncology

|

2016

|

vol. 14

|

issue 3

139-144

EN

Aim: The aim of the study was to determine the frequency of the malignant endometrioma transformation in the structures of the abdominal cavity organs and the pelvis. Material and methods: Making use of the hospital database, we have analyzed histopathological results of patients with ovarian carcinoma operated on between 2004 and 2012 at the Oncology Center in Bydgoszcz. In the case of 69 patients meeting the Sampson criteria, endometriosis and ovarian carcinoma were confirmed in one tissue sample. Following a thorough analysis of operation reports and histopathological results, we have observed the presence of carcinoma texture and endometriosis in: the adnexa, rectovaginal septum, sigmoid colon and the rectum, abdominal integuments, urinary bladder. Results: Endometriosis related to the texture of the carcinoma was present in the adnexa of 30 patients (44.7%), in the rectovaginal septum – in 25 (37.3%), in abdominal integuments – in 7 (10.4%), in the sigmoid colon or rectum – in 3 (4.5%) and within the urinary bladder – in 2 (3%); in the case of 2 patients, endometriosis was focused in several sites. Summary: Differences between patients with ovarian carcinomas, either associated with endometriosis or not – concerning the degree of clinical advancement, histopathological type and prognosis – induce one to search for new methods and new schemes of known therapies.

PL

Cel: Celem badania było określenie częstotliwości transformacji złośliwej endometrioma w strukturach narządowych jamy brzusznej i miednicy. Materiał i metody: Korzystając ze szpitalnej bazy danych, przeanalizowaliśmy wyniki histopatologiczne pacjentek z rakiem jajnika, które były operowane między 2004 a 2012 rokiem w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. U 69 chorych spełniających kryteria Sampsona potwierdziliśmy endometriozę i raka jajnika w jednym preparacie tkankowym. Po dokładnej analizie protokołów operacyjnych oraz wyników histopatologicznych ustaliliśmy obecność utkania raka i endometriozy w: przydatkach, przegrodzie odbytniczo-pochwowej, esicy i odbytnicy, powłokach brzusznych, pęcherzu moczowym. Wyniki: Endometrioza związana z utkaniem raka występowała w przydatkach u 30 pacjentek (44,7%), w przegrodzie odbytniczo-pochwowej – u 25 (37,3%), w powłokach jamy brzusznej – u 7 (10,4%), w esicy lub odbytnicy – u 3 (4,5%), a w obrębie pęcherza moczowego – u 2 (3%); u 2 chorych ogniska endometriozy występowały w kilku lokalizacjach. Podsumowanie: Różnice między pacjentkami z rakami jajnika związanymi i niezwiązanymi z endometriozą – dotyczące stopnia zaawansowania klinicznego, typu histopatologicznego oraz rokowania – skłaniają do poszukiwania nowych metod lub nowych schematów znanych terapii.

4

Multiplexed Immunobead-Based Cytokine Profiling in patients with ovarian cancer

88%

Wyciszkiewicz A., Lach M., Kalinowska A., Michalak S., Nowakowski B.

European Journal of Translational and Clinical Medicine

|

2021

|

vol. 4

|

issue 2

31-43

EN

Due to late diagnosis, ovarian cancer is the most deadly gynecologic malignancy. Inflammation is one of the risk factors of ovarian cancer and the inflammatory response implicates all stages of tumorigenesis. The purpose of this study was to analyze the concentration of molecules, which can take part in malignant processes. We analyzed patients with ovarian cancer, with endometriosis and healthy controls. Thirty-seven analytes were measured in serum using BioPlex Pro Human Inflammation Panel. We were able to detect 28 of the proteins among the studied groups. We found a significant increase in 22 of the tested molecules (BAFF, Chitinase3-like 1, IFN-alpha2, IFN-beta, IFN-gamma, IFN-lambda2, IFN-lambda1, gp130, IL-2, IL-12 (p40), IL-11, IL-32, IL-35, MMP3, Osteocalcin, Pantraxin-3, sCD163, TNFRSF8, sIL-6Ralpha, STNF-R1, STNF-R2, and TSLP) in the ovarian cancer group in comparison to the healthy controls. Two of them (IL-20, MMP1) did not show significant differences between groups. Moreover, we identified decreased concentrations of APRIL and osteopontin in ovarian cancer vs. healthy controls. While this study is a preliminary report, we hope this will encourage a further use of multiplex analysis in ovarian cancer biomarker research.

5

Histopatologia raków jajnika współistniejących z endometriozą

75%

Stasienko E., Wiśniewska M., Kamecki K., Skręt-Magierło J., Opławski M., Brożyna A., Maleńczyk M., Koper K., Roszkowski K.

Current Gynecologic Oncology

|

2015

|

vol. 13

|

issue 2

85-92

EN

Objective: The objective of this study was to demonstrate the histological diversity of endometriosis-associated ovarian carcinoma. Material and methods: Using record linkage techniques, we have conducted histopathological assessment in patients with endometriosis-associated ovarian cancer who received surgical treatment between 2004–2010 in the Oncology Centre in Bydgoszcz. Endometriosis and cervical carcinoma were confirmed in one tissue specimen in 62 patients. Results: Endometriosis seemed to promote the development of specific histologic types of ovarian cancer. Of 62 subjects, 53.22% (33/62) had endometrioid adenocarcinoma, 25.8% (16/62) had clear-cell carcinoma, 19.35% (12/62) had serous adenocarcinoma, and 1.61% (1/62) had mucinous adenocarcinoma. Our results support the hypothesis that coexistent endometriosis is more often associated with endometrioid and clear-cell carcinomas than other histologic subtypes as well as that clear-cell variant is the most common cancer developing in the abdominal wall scar from a previous laparotomy. Among patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar, three (75%) had clear-cell carcinoma and one had papillary serous adenocarcinoma. Conclusions: According to Sampson’s criteria, endometrioid carcinoma of the ovary was the most common histological diagnosis in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma. The clear-cell variant of cancer was the most common type in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar after laparotomy.

PL

Cel: Celem pracy jest prezentacja zróżnicowania histopatologicznego raków jajnika współistniejących z endometriozą. Materiał i metody: Korzystając ze szpitalnej bazy danych, przeanalizowaliśmy wyniki histopatologiczne pacjentek z rakiem jajnika, które były operowane między 2004 a 2010 rokiem w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. U 62 chorych potwierdziliśmy endometriozę i raka jajnika w jednym preparacie tkankowym. Wyniki: Wydaje się, iż endometrioza wpływa na rozwój specyficznych typów histopatologicznych raków jajnika. Spośród 62 pacjentek 53,22% (33 przypadki) miało raka endometrioidalnego, 25,8% (16) – raka jasnokomórkowego, 19,35% (12) – raka surowiczego, a 1,61% (1) – raka śluzowego. Nasze wyniki potwierdzają tezę, że endometrioza może promować rozwój określonych typów histopatologicznych raka jajnika. Odnotowaliśmy częstsze występowanie raka endometrioidalnego i jasnokomórkowego niż innych podtypów raka jajnika, a także przewagę raka jasnokomórkowego wśród raków powstałych w bliźnie po laparotomii. W grupie pacjentek z rakiem w bliźnie trzy (75%) miały raka jasnokomórkowego, a jedna – surowiczego. Podsumowanie: Jeśli przyjąć klasyczne kryteria Sampsona, typ endometrialny był najczęstszym rozpoznaniem histopatologicznym u pacjentek z rakiem jajnika, któremu towarzyszyła endometrioza. Typ jasnokomórkowy okazał się zaś najczęstszym rozpoznaniem wśród chorych z rakiem, któremu towarzyszyła endometrioza w bliźnie po laparotomii.

6

Rak jasnokomórkowy jajnika

63%

Przybyłkowska M., Kowalska M., Gerulewicz G., Śpiewankiewicz B.

Current Gynecologic Oncology

|

2015

|

vol. 13

|

issue 4

224-233

EN

Ovarian clear cell carcinoma belongs to rather rare ovarian neoplasms and is believed to be a separate disease with a specific pathogenetic mechanism. It is diagnosed in women younger than 60 years of age, usually in early stages (FIGO I–II in 60% of cases). The National Comprehensive Cancer Network recommends surgical staging in early cancers and cytoreduction with adjuvant platinum- or taxane-based chemotherapy in later stages. Clear cell carcinoma of the ovary is characterized by worse response to chemotherapy and high carboplatin resistance. The mechanisms of its chemoresistance are unknown. The response to first-line chemotherapy is observed in only 11–27% of cases (vs. 73–81% for high grade carcinoma). Progression during chemotherapy is noted in 52% of patients (vs. 29% for high grade carcinoma). A relapse is associated with poor prognosis since it usually means considerable chemoresistance. Mean overall survival amounts to 25.3 months (vs. 42 months in epithelial ovarian carcinoma). Due to poor treatment outcomes in advanced stages of ovarian clear cell carcinoma, molecular targeted therapies are being developed. Research is being conducted in three directions: to develop new cytostatics, angiogenesis inhibitors and immunomodulators. Moreover, combinations of these drugs are also being investigated. It occurs that the future treatment is a therapy targeted to specifically impaired cell proliferation mechanisms in ovarian clear cell carcinoma. Moreover, the importance of adjuvant radiotherapy in stages FIGO IC–II must be emphasized.

PL

Rak jasnokomórkowy należy do grupy rzadziej występujących nowotworów jajnika i jest uważany za oddzielną chorobę ze specyficznym mechanizmem patogenetycznym. Raka tego rozpoznaje się u kobiet poniżej 60. roku życia, zwykle w niskim stopniu zaawansowania (60% FIGO I–II). National Comprehensive Cancer Network rekomenduje we wczesnych stadiach zaawansowania chirurgiczny staging, a w wyższych stopniach – operację cytoredukcyjną i uzupełniającą chemioterapię opartą na platynie lub taksanach. Rak jasnokomórkowy jajnika charakteryzuje się gorszą odpowiedzią na chemioterapię i wysokim odsetkiem oporności na karboplatynę. Mechanizmy chemiooporności nie są znane. Odpowiedź na chemioterapię pierwszego rzutu występuje jedynie w 11–27% przypadków (vs 73–81% dla wysoko zróżnicowanych raków). Progresję w czasie chemioterapii odnotowuje się u 52% pacjentek (vs 29% dla wysoko zróżnicowanych raków). Wznowa raka jasnokomórkowego jajnika wiąże się ze złym rokowaniem, ponieważ zwykle oznacza dużą oporność na chemioterapię. Czas całkowitego przeżycia wynosi średnio 25,3 miesiąca, w porównaniu z 42 miesiącami w przypadku nabłonkowych raków jajnika. Ze względu na złe wyniki leczenia chorych w zaawansowanych stadiach raka jasnokomórkowego trwają poszukiwania terapii ukierunkowanej molekularnie. Badania są prowadzone w trzech kierunkach: nowe cytostatyki, leki hamujące angiogenezę, leki immunomodulujące; bada się też kombinacje wymienionych grup leków. Wydaje się, że przyszłością leczenia jest terapia ukierunkowana na mechanizmy proliferacji komórek swoiście zaburzonych w raku jasnokomórkowym jajnika. Należy podkreślić ważną rolę radioterapii w leczeniu pacjentek w stopniu FIGO IC–II.

7

Dyspareunia i bolesne miesiączki u kobiet z endometriozą – obserwacje kliniczne dotyczące zastosowania dienogestu

63%

Jarząbek-Bielecka G., Radomski D., Mizgier M., Wilczak M., Durda M., Kaczmarek M., Pawlaczyk M., Kędzia W., Pisarska-Krawczyk M.

Current Gynecologic Oncology

|

2014

|

vol. 12

|

issue 4

271-277

EN

Introduction: Dyspareunia is defined as tenderness experienced during sexual intercourse without coexisting shrinkage of the vulva or vagina. Dyspareunia is a common sexual disorder in women and can be caused by endometriosis. Dienogest is an important medicine in the treatment of endometriosis. This study assesses the influence of the type of endometriosis (peritoneal vs. endometrioid cysts) on the prevalence of dyspareunia. Material: The examined group consisted of 28 women with endometrioid ovarian (chocolate) cysts without scattered foci of endometriosis, and 33 patients with peritoneal endometriosis. The control group included 60 women without gynecologic problems. Results: In women with endometriosis, dyspareunia was observed four times as frequently as in healthy women. Moreover, it was five times more frequent in women with peritoneal foci of endometriosis than in patients with endometrioid cysts. Conclusion: A diagnosis of dyspareunia should lead to evaluation for peritoneal endometriosis as a possible cause, given the significant relationship between these conditions. The association between peritoneal endometriosis and dyspareunia suggests that pain upon intercourse could stem from inflammatory mediators or adhesions connected with peritoneal endometriosis.

PL

Wstęp: Dyspareunię definiuje się jako odczuwanie bólu podczas stosunku płciowego bez współistniejącego obkurczenia sromu i pochwy. To powszechna dysfunkcja seksualna u kobiet, którą może powodować endometrioza. Bardzo ważną substancją stosowaną w leczeniu endometriozy jest dienogest. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu postaci endometriozy (otrzewnowa vs torbiele endometrioidalne) na częstość występowania dyspareunii. Materiał: Do grupy badanej włączono 28 pacjentek z torbielami endometrioidalnymi (czekoladowymi) jajników bez rozsianych ognisk gruczolistości i 33 – z endometriozą otrzewnową. Grupę kontrolną stanowiło 60 kobiet bez rozpoznanych chorób ginekologicznych. Wyniki: U badanych z endometriozą dyspareunię obserwowano czterokrotnie częściej niż w grupie kontrolnej. U pacjentek z endometriozą otrzewnową dyspareunia występowała pięć razy częściej niż u tych z torbielami endometrioidalnymi. Wnioski: Rozpoznanie dyspareunii powinno prowadzić do oceny pod kątem obecności endometriozy otrzewnowej jako prawdopodobnej przyczyny – ze względu na obserwowane korelacje między tymi schorzeniami. Związek endometriozy otrzewnowej i dyspareunii sugeruje, iż bolesność w trakcie stosunku płciowego może wynikać z działania mediatorów zapalnych lub zrostów związanych z endometriozą.

8

Rak jasnokomórkowy jajnika na podłozu zaawansowanej endometriozy pomenopauzalnej – opis przypadku i przeglad pismiennictwa

63%

Myszewska A., Dudziak M., Kadylak B., Sznurkowski J. J.

Current Gynecologic Oncology

|

2013

|

vol. 11

|

issue 1

82-88

EN

Endometriosis has a multifactorial etiology and its association with ovarian cancer is known since the beginning of the past century. As has been well documented, endometriosis possesses all the features of cancer phenotype, but a matter of debate remains whether ovarian cancer develops as a result of malignant transformation of pre-existing endometriosis or both conditions develop synchronously on a common basis. Active endometriosis is estrogen-dependent and rarely develops in postmenopausal women. Endometriosis-associated ovarian cancer (EAOC) is a distinct clinical entity, differing by age at diagnosis, histological type, clinical stage and prognosis. EAOC may develop both before and after menopause and the commonest histological types are clear cell and endometrioid. The purpose of this paper was to present a rare case of EAOC developing within the wall of an endometrial cyst, 7 years after meno-pause in a slim woman, not presenting features of estrogenization. A 54 years old female, on long-term oral antico-agulant (Sintrom) after mitral valve surgery, was admitted for surgical treatment due to an adnexal tumor on the right detected by sonography with CA-125 level of 354.7 U/ml. Intraoperative inspection revealed advanced endometriosis manifesting by numerous endometrial implants to the pelvic parietal peritoneum, visceral peritoneum and greater omentum as well as endometrial cysts within both ovaries. Intraoperative histological study revealed grade 2 clear cell carcinoma (CCC), while final histological study showed the area of transition from endometriosis to CCC with an intermediate stage of atypical endometriosis. The patient’s FIGO stage was defined as IA and her TNM stage – as T1aN0M0 G2. Conclusion: Active endometriosis resulting in presence of endometrial implants and endometrial cysts may manifest at postmenopausal age. Endometrial cyst may undergo malignant transformation, as suggested by doc-umented evolution of endometriosis to clear cell ovarian cancer with intermediate stage of atypical endometriosis.

PL

Endometrioza ma etiologię wieloczynnikową, a jej związek z występowaniem raka jajnika jest obserwowany już od początku ubiegłego stulecia. Wykazano, że endometrioza posiada wszystkie cechy fenotypu raka, ale nie rozstrzyg- nięto, czy rak jajnika powstaje na drodze transformacji złośliwej endometriozy, czy też oba zjawiska rozwijają się równolegle na wspólnym podłożu. Czynna endometrioza związana jest z estrogenami i rzadko występuje w okre-sie pomenopauzalnym. Rak jajnika towarzyszący endometriozie (endometriosis-associated ovarian cancer, EAOC) stanowi odrębną jednostkę kliniczną, różniącą się wiekiem w momencie rozpoznania, typem histologicznym, stop-niem zaawansowania oraz rokowaniem. EAOC występują w okresie przed- i okołomenopauzalnym, a wśród typów histologicznych dominują raki jasnokomórkowe i endometrioidalne. Celem pracy była prezentacja szczególnego przypadku EAOC, który rozwinął się w ścianie torbieli endometrialnej 7 lat po menopauzie u szczupłej, pozbawio-nej cech estrogenizacji kobiety. Pięćdziesięcioczteroletnia chora przewlekle przyjmująca Sintrom z powodu wszcze-pionej zastawki mitralnej została zakwalifikowana do leczenia operacyjnego na Oddziale Ginekologii Onkologicz-nej z powodu podejrzanego w USG guza przydatków lewych, przy stężeniu markera CA-125 354,7 U/ml. W trakcie zabiegu stwierdzono zaawansowaną endometriozę wyrażoną obecnością licznych wszczepów endometriotycznych na otrzewnej miednicy, na surowicówce jelit oraz w obrębie sieci większej, a także torbieli endometrioidalnych obu jajników. W badaniu doraźnym rozpoznano raka jasnokomórkowego w stopniu zróżnicowania G2 (clear cell carci-noma, CCC – G2), a w badaniu ostatecznym udało się potwierdzić obszar przejścia endometriozy do raka jasnoko-mórkowego poprzez etap pośredni endometriozy atypowej. Stopień zaawansowania według FIGO określono na IA, natomiast wg klasyfikacji TNM – T1aN0M0 G2. Wnioski: Czynna endometrioza wyrażona obecnością wszczepów endometriotycznych oraz torbieli endometrioidalnych może ujawnić się w okresie pomenopauzalnym. Torbiel endometrialna może ulec transformacji złośliwej, co sugeruje udokumentowana w ścianie torbieli ewolucja endome-triozy do raka jasnokomórkowego jajnika z etapem pośrednim tzw. endometriozy atypowej.

9

Endometrioza i proces nowotworowy

63%

Sznurkowski J. J.

Current Gynecologic Oncology

|

2012

|

vol. 10

|

issue 1

61-70

EN

Endometriosis is a benign proliferative process, where tissues of the uterine mucosa are present ectopically, generally manifesting by infertility and pain. Awareness of similarity between endometriosis and neoplastic process, as well as of oncological risk associated therewith is low. Since 1925, when Sampson was the first to highlight the fact that endometriosis may transform into a malignant lesion, several papers appeared in the medical literature extensively documenting the correlation between endometriosis and tumors, in particular with ovarian cancer. The aim of this paper was to examine correlations linking endometriosis with the neoplastic process by reviewing medical literature published in English in the aspect of epidemiological evidence of endometriosis – cancer correlation, comparison of clinical-pathological features of both entities and comparison of molecular and genetic features of endometriosis with the “cancer phenotype” as defined by Hanahan and Weinberg in their paper The hallmarks of cancer. A large body of evidence has been collected documenting similarity of endometriosis to the neoplastic process, its association with malignant transformation and increased risk of cancer and other malignant tumors. It is not clear, whether endometriotic lesions may undergo malignant transformation directly, indirectly with an intermediate phase, the so-called atypical endometriosis, or endometriosis and cancer possess common initial antecedent mechanisms and/or predisposing factors (e.g. genetic susceptibility, sensitivity to exposure to environmental toxins) with subsequent divergence on the molecular level. Incidence of endometriosis undoubtedly creates an oncological risk, necessitating elucidation by further genetic and molecular studies.

PL

Endometrioza to łagodny proces rozrostowy, w którym tkanki błony śluzowej macicy występują ekotopowo. Schorzenie kojarzone jest powszechnie z niepłodnością oraz z bólem. Mała jest świadomość podobieństw endometriozy do procesu nowotworowego oraz zagrożeń onkologicznych związanych z jej występowaniem. Od 1925 roku, kiedy Sampson jako pierwszy zwrócił uwagę, że endometrioza może przekształcić się w zmianę złośliwą, w literaturze medycznej pojawiły się liczne publikacje obszernie dokumentujące związek gruczolistości z nowotworami, a w szczególności z rakiem jajnika. Celem pracy było zbadanie powiązań endometriozy z procesem nowotworowym poprzez przeszukanie anglojęzycznego piśmiennictwa medycznego pod kątem dowodów epidemiologicznych na związek endometriozy z rakiem, porównania cech kliniczno-patologicznych endometriozy i raka oraz porównanie cech molekularnych i genetycznych endometriozy z cechami „fenotypu raka” zdefiniowanymi przez Hanahana i Weinberga w publikacji zatytułowanej The hallmarks of cancer. Zebrano liczne dowody dużego podobieństwa endometriozy do procesu nowotworowego, związku z transformacją złośliwą oraz ze zwiększonym ryzykiem raka i innych nowotworów złośliwych. Nie jest jasne, czy zmiany endometriotyczne mogą bezpośrednio ulegać przemianie złośliwej, z etapem pośrednim, tzw. atypowej endometriozy, czy też endometrioza oraz rak posiadają wyłącznie wspólne początkowe, antecendentne mechanizmy i/lub czynniki predysponujące (np. genetyczną podatność, wrażliwość na ekspozycję toksynami środowiskowymi) z oczywistą dywergencją w przebiegu molekularnym. Występowanie endometriozy niewątpliwie stwarza zagrożenie onkologiczne, którego źródło powinno być wyjaśnione poprzez dalsze badania genetyczne i molekularne.

10

Czy istnieje możliwość diagnostyki endometriozy z poziomu endometrium?

63%

Szubert M., Ziętara M., Suzin J.

Current Gynecologic Oncology

|

2016

|

vol. 14

|

issue 1

30-38

EN

The endometrium of women with endometriosis has a different expression of cytokines, angiogenic and hormonal factors compared to healthy women. Endometriosis is a disease occurring mostly in women at a reproductive age with a frequency of 7–10%. Despite many studies and hypotheses on the pathogenesis of the disease, marker specific to endometriosis has not yet been detected. Thus, laparoscopy remains the gold standard in the diagnosis, particularly in the case of peritoneal form that cannot be visualized by means of an ultrasound test. Other forms of endometriosis – ovarian (chocolate cysts) and deep infiltrating – can be identified in an ultrasound test. Scientists are currently searching for markers that in a specific combination would ensure maximum sensitivity and specificity of the non-invasive detection of endometriosis, even at early stages. The article presents selected factors, such as interleukin 8, vascular endothelial growth factor, platelet-derived growth factor, nerve growth factor, detected in the endometrium, which can be a potential diagnostic target. Diagnoses made at the level of endometrium would facilitate the identification of endometriosis and would significantly reduce costs associated with the necessity to conduct laparoscopy.

PL

Endometrium pacjentek z endometriozą charakteryzuje się inną ekspresją cytokin, czynników angiogennych i hormonalnych niż u kobiet zdrowych. Endometrioza występuje głównie u kobiet w wieku reprodukcyjnym, z częstością około 7–10%. Mimo wielu badań i hipotez dotyczących patogenezy nie wykryto dotychczas swoistego markera dla endometriozy. Złotym standardem diagnostycznym, zwłaszcza w przypadku postaci otrzewnowej, której nie udaje się uwidocznić w badaniu ultrasonograficznym, pozostaje laparoskopia. Inne formy endometriozy – jajnikową (torbiele czekoladowe) i głęboko naciekającą – można rozpoznać w badaniu ultrasonograficznym. Obecnie poszukuje się markerów, które w określonej kombinacji zapewniłyby maksymalną czułość i swoistość nieinwazyjnego wykrywania endometriozy, nawet we wczesnych stadiach. Czułość oznaczeń wykonywanych z krwi nie jest niestety satysfakcjonująca w odniesieniu do otrzewnowej postaci choroby. W artykule zaprezentowano potencjalne cele diagnostyczne – wybrane czynniki wykrywane w endometrium, czyli interleukinę 8, czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego, płytkopochodny czynnik wzrostu i czynnik wzrostu nerwów. Pobranie endometrium do badań jest łatwe i może być wykonywane ambulatoryjnie. Diagnozowanie z poziomu endometrium ułatwiłoby rozpoznawanie endometriozy i znacząco zmniejszyło koszty związane z koniecznością przeprowadzania laparoskopii.

11

Rozległa endometrioza – opis przypadku

63%

Markowska J., Mądry R., Kasprzak B.

Current Gynecologic Oncology

|

2014

|

vol. 12

|

issue 4

290-293

EN

Endometriosis develops in about 10% of women in their fertile age, it is estrogen-dependent and is an important clinical problem. The main symptoms are: chronic pain of the minor pelvis, dysmenorrhea, and dyspareunia, with about 50% of patients being infertile; relapses of the disease are frequent. There are many theories linked to the etiopathogenesis: 1) implantation of the endometrium through salpinges to the abdominal cavity and organs located in the minor pelvis, 2) local immunodeficiency, 3) changes in cellular adhesion and cytokine profile, 4) environmental factors, 5) angiogenesis disorders, 6) genetic predispositions. In our report, we described a case of a patient, age 46, nullipara. The patient’s examination revealed a mass that was palpable in the abdomen and could be felt up to the level of four fingers below the navel. Serum CA-125 was 40.4 U/mL. The ultrasound examination per rectum showed a slightly enlarged uterus with normal endometrium, the right ovary without any pathological changes, and the left ovary changed into a cyst of 15 centimeters in diameter with the superior border not clearly visible. Typical clinical symptoms for endometriosis, like persistent pain in the abdomen, flatulence, bloating, dysmenorrhea, urinary incontinence were not observed in that patient. Surgery was performed in which 1000 mL of fluid were evacuated from the endometrial cyst.

PL

Endometrioza rozwija się u około 10% kobiet, głównie w wieku rozrodczym, jest chorobą estrogenozależną i stanowi istotny problem kliniczny. Dominującymi objawami są: przewlekły ból w miednicy mniejszej, bolesne miesiączkowanie i współżycie płciowe, a około 50% kobiet jest niepłodnych; często występują nawroty choroby. Istnieje wiele teorii związanych z jej etiopatogenezą: 1) implantacja endometrium poprzez jajowody do jamy otrzewnej i narządów miednicy mniejszej, 2) osłabienie układu immunologicznego (głównie lokalnego), 3) zmiany w adhezji komórkowej, profilu cytokin, macierzy komórkowej, 4) czynniki środowiskowe, 5) zaburzenia w procesie angiogenezy, 6) predyspozycje genetyczne. W pracy opisano przypadek 46-letniej pacjentki, nieródki. W badaniu palpacyjnym brzucha stwierdzono opór sięgający cztery palce poniżej pępka. Poziom CA-125 w osoczu wynosił 40,4 U/ml. Badanie ultrasonograficzne per rectum wykazało macicę nieco powiększoną z linijnym endometrium, jajnik prawy prawidłowej wielkości, lewy zmieniony w około 15-centymetrową torbiel, której górny biegun nie był dokładnie widoczny. U pacjentki nie występowały typowe objawy kliniczne dla endometriozy, takie jak pobolewanie, bolesne miesiączki czy też nietrzymanie moczu. Przeprowadzono zabieg operacyjny, w którym ewakuowano 1000 ml płynu z torbieli.

12

The influence of perinatal and current dioxin and PCB exposure on reproductive parameters (sex-ratio, menstrual cycle characteristics, endometriosis, semen quality, and prematurity): a review

51%

Leijs M. M., van der Linden L. M., Koppe J. G., Olie K., van Aalderen W. M. C., ten Tusscher G. W.

Biomonitoring

|

2014

|

vol. 1

|

issue 1

EN

Polychlorinated biphenyls (PCBs) and dioxins (PCDDs/Fs) are well-known endocrine disrupters. This paper strives to elucidate the data on reproductive consequences of perinatal dioxin and PCB exposure in men and women. We focused on the following end-points: sex-ratio, endometriosis, menstrual cycle characteristics, sperm quality, and prematurity. We summarize 46 papers and compare their results including effects seen after exposure to background concentrations. Seven of twelve studies showed a decrease in sex-ratio after parental dioxin or PCB exposure. In three of the seven studies, effects were seen after paternal exposure and in three after maternal exposure. In eight of the nine studies on menstrual cycle characteristics, abnormalities were associated with PCB or dioxin exposure, however the results differed. In three studies PCB and TCDD were associated with longer menstrual cycles, while three studies indicated that an increase in PCB/PCDF exposure was associated with shorter cycles. Five studies showed effects on menstrual bleeding with higher PCB or dioxin exposure. A higher rate of irregular menstrual cycles in exposed women was seen in four studies. The conflicting outcomes probably result from variability in study design, timing of exposure and endocrine disrupting properties of the measured congeners. Nine of sixteen studies detected higher PCB or dioxin exposure in women with endometriosis. However, the manner of diagnosing endometriosis and the character of the studies varied from prospective to retrospective. Five of eight studies focusing on sperm quality showed that men, with higher serum concentrations of PCBs and/or PCB congeners and/or PCDFs, had reduced sperm quality, including increased abnormal morphology and reduced motility. The exposure timeframe seemed important here. There are two studies addressing preterm birth in relation to PCBs, one mentioned a shortening of three days of gestational age, two other studies did not find a relation. Recently one study related a shorter gestational age of half a week with overall dioxin activity measured with the CALUX method in cord blood, particularly in boys. In conclusion, exposure to PCBs and dioxins has a negative effect on the reproductive systems of human populations. Although some speculations have been made, the exact mechanism of these effects and the interactions of these compounds with other endocrine disruptors are not yet known. Age at exposure and congener specific properties are probably crucial in interpreting the observed results.

Refine search results

Suspected ovarian cancer in a young patient with a congenital heart defect and a history of cardiac surgery and pacemaker implantation – difficult therapeutic decisions

Abdominal Wall Endometrioma

Lokalizacja raków jajnika związanych z endometriozą w poszczególnych strukturach jamy brzusznej i miednicy

Multiplexed Immunobead-Based Cytokine Profiling in patients with ovarian cancer

Histopatologia raków jajnika współistniejących z endometriozą

Rak jasnokomórkowy jajnika

Dyspareunia i bolesne miesiączki u kobiet z endometriozą – obserwacje kliniczne dotyczące zastosowania dienogestu

Rak jasnokomórkowy jajnika na podłozu zaawansowanej endometriozy pomenopauzalnej – opis przypadku i przeglad pismiennictwa

Endometrioza i proces nowotworowy

Czy istnieje możliwość diagnostyki endometriozy z poziomu endometrium?

Rozległa endometrioza – opis przypadku

The influence of perinatal and current dioxin and PCB exposure on reproductive parameters (sex-ratio, menstrual cycle characteristics, endometriosis, semen quality, and prematurity): a review