Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  empatia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Głównym celem prezentowanych badań było określenie uwarunkowań relacji między rodzeństwem w okresie wczesnej dorosłości. Analizie poddano następujące zmienne: wiek, płeć, status rodzica, percepcję warunków materialnych oraz poziom empatii. Poszukiwano także związków empatii z psychologicznymi aspektami relacji dorosłego rodzeństwa. W badaniach uczestniczyło 79 osób w okresie wczesnej dorosłości, pochodzących z województwa łódzkiego (M= 27 lat; SD = 4.23). Kobiety stanowiły 52% badanych, mężczyźni 48%. Zastosowano następujące narzędzia badawcze: ankietę, Kwestionariusz Relacji Dorosłego Rodzeństwa (KRDR) Stockera i in. (1997) w adaptacji Walęckiej-Matyja (2014) oraz Skalę Wrażliwości Empatycznej Davisa w opracowaniu Kaźmierczak, Plopy i Retowskiego (2007). Uzyskane rezultaty badań potwierdziły istotne znaczenie czynników o charakterze psychospołecznym, kształtujących wymiary relacji między rodzeństwem w okresie wczesnej dorosłości. Zweryfikowano znaczącą rolę empatii w regulacji więzi dorosłego rodzeństwa.
PL
Rozpatrujemy rodzinę jako podstawowe środowisko socjalizacyjne, w którym kształtuje się osobowość oraz czynnik znaczacy dla rozwoju samoświadomości - indywidualnej i społecznej (na wymiarze indywidualnym i społecznym). W badaniach poszukiwano związków korelacyjnych pomiędzy wskaźnikami empatii u nastolatków i postrzeganymi przez nich postawarni rodzicielskirni.
PL
W niniejszym artykule przedstawiono zagadnienie komunikacji interpersonalnej pomiędzy pacjentem a fizjoterapeutą wraz z jego implikacjami dla procesu fizjoterapii. Głównym celem prezentowanego artykułu jest przełożenie w praktyczne wskazówki postępowania choć fragmentu dostępnej wiedzy teoretycznej z zakresu komunikacji. W pierwszej części starano się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego komunikacja interpersonalna może być ważna dla fizjoterapeuty. Przedstawiono w tym celu analizę doniesień naukowych dotyczących znaczenia komunikacji pomiędzy pacjentem a fizjoterapeutą w procesie rehabilitacji. W drugiej części artykułu próbowano ukazać praktyczne, zaczerpnięte z literatury przedmiotu sposoby mogące posłużyć zwiększaniu efektywności komunikacji pomiędzy rehabilitantem a jego pacjentem. Tekst kończy podsumowanie, w którym starano się krótko scharakteryzować obecny stan wiedzy na temat komunikacji pomiędzy fizjoterapeutą a pacjentem oraz przedstawić możliwości dalszego rozwoju tej dziedziny nauki.
EN
In this paper the problem of interpersonal communication between the patient and the physiotherapist along with its implications for the process of physiotherapy are presented. The main goal of the present article is to transform theoretical knowledge about communication into clinical practice. In the first part of the article the author attempts to answer the question as to why interpersonal communication could be important for the physiotherapist. To encompass this aim a brief analysis of the scientific reports on the importance of communication between patient and therapist in the rehabilitation process has been conducted. In the second part of the article the practical ways of increasing the efficiency of communication between the physiotherapist and the patient have been shown. The text ends with a summary, in which the author presents a short resume of the current state of knowledge in the field of communication with the patient and outlines the opportunities and possibilities for further development in this field.
|
|
vol. 7
|
issue 3
138-143
EN
Aim of paper: The aim of our study was to determine, if there is any correlation between medical students’ level of empathy and their preferred medical specialty. Material and methods: One hundred and ninety-nine students of Medical Faculty of £ódŸ Medical University were included in the study. There were 124 females and 75 males; 45.23% were 5th year students, 54.77% were 6th year students; their mean age was 24.07 years (SD=0.92). Subjects included in the study were asked to fill in a psychological test and a questionnaire with demographic data. Empathy was tested using the Empathy Understanding Questionnaire by A. Wêgliñski. Statistical analyinnysis included the two-factor variance analysis using post hoc Tukey tests. Results: The study revealed significant gender-dependent differences in empathy level (F=4.755; df=1; p=0.0305) and interaction of gender and preferred medical specialty in the field of influence on empathy level (F=2.138; df=7; p=0.0417). No significant association was noticed between empathy level and preferred specialty, although statistical analysis of test results almost reached statistical significance (F=2.001; df=7; p=0.0571). Male medical students declaring a preference for surgery show a significantly lower empathy than female medical students who prefer specialization in psychiatry, internal medicine, both in basic medical care and in hospital setting. Conclusions: Our results confirm a correlation of medical students’ empathy level and their gender, as well as between gender and preferred medical specialty. Male students who preferred surgery had significantly lower empathy level than female students who wanted to pursue a career in psychiatry and internal medicine.
PL
Cel pracy: Celem naszych badań była odpowiedź na pytanie, czy istnieje związek pomiędzy poziomem empatii studentów wydziału lekarskiego a preferowaną przez nich specjalizacją medyczną. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 199 studentów Wydziału Lekarskiego UM w Łodzi, w tym 124 kobiety i 75 mężczyzn. W grupie badanych 45,23% było na roku V a 54,77% na roku VI. Średni wiek osób badanych wynosił 24,07 roku (SD=0,92). Poproszono ich o wypełnienie testu psychologicznego oraz ankiety z danymi demograficznymi. Empatię badano za pomocą Kwestionariusza Rozumienia Empatycznego A. Węglińskiego. W analizie statystycznej wykorzystano dwuczynnikową analizę wariancji z testami post hoc zaproponowanymi przez Tukeya. Wyniki: Przeprowadzone badania wykazały istnienie statystycznie istotnych różnic poziomu empatii w zależności od płci badanych (F=4,755; df=1; p=0,0305) oraz interakcję płci i wybieranej specjalizacji w zakresie wpływu na poziom empatii (F=2,138; df=7; p=0,0417). Nie stwierdzono istotnych związków pomiędzy poziomem empatii a preferowaną przez studentów specjalizacją medyczną, choć wartości statystyk testowych osiągały poziomy bliskie istotności (F=2,001; df=7; p=0,0571). Udowodniono, iż studenci - mężczyźni, deklarujący chęć wyboru chirurgii wykazują istotnie mniejszą empatię od studentek - kobiet preferujących specjalizację z psychiatrii, chorób wewnętrznych w podstawowej opiece zdrowotnej lub szpitalu. Wnioski: Wyniki badania potwierdzają istnienie związku pomiędzy poziomem empatii studentów wydziału lekarskiego a płcią badanych i wskazują na istnienie interakcji pomiędzy płcią a wybieraną specjalizacją. Studenci preferujący chirurgię charakteryzują się istotnie niższym poziomem empatii niż studentki pragnące specjalizować się w zakresie psychiatrii i chorób wewnętrznych.
EN
One of the newest methods of dealing with stress is museotherapy. It is a conscious use by art therapists of the positive impact of art collected in museums on the mental, physical, spiritual and social well-being of a specific person. This form of adjunctive therapy in the treatment of somatic and mental disorders offers unique benefits. It reduces the harmful effects of stress, improving quality of life with illness and future prognosis, and even accelerating recovery. Museotherapy increases awareness and, thanks to the participation of an art therapist, who establishes a bond with the patient, causes the patient to become more open, more likely to tell their own stories, and share their associations and emotions. This method also develops empathy, which is especially recommended for medical students and doctors as well. Museotherapy has already been introduced in the world to support the treatment of patients. In Canada and France there is a practice of the so-called “prescription museum” and “hospital museum”. In Poland, the pioneer of this therapy is Prof. Robert Kotowski, director of the National Museum in Kielce. This form of therapy is most often used by oncological patients, those with dementia (Alzheimer’s disease, Parkinson’s disease and other), hypertension, diabetes, chronic pain, people on the autism spectrum and also the disabled. Mentioned activities promote creativity and achieve well-being, reduce anxiety, pain, depression, loneliness and insomnia, facilitate overcoming life difficulties, increase self-esteem and acceptance. Modern medicine is also integrated medicine, which combines classical medicine with other forms of therapy, among which museotherapy has a special place.
PL
Jedną z najnowszych metod radzenia sobie ze stresem jest muzeoterapia. To świadome wykorzystanie przez arteterapeutów pozytywnego oddziaływania sztuki zgromadzonej w muzeach na samopoczucie psychiczne, fizyczne, duchowe i socjalne konkretnej osoby. Ta forma terapii wspomagającej klasyczne leczenie chorób somatycznych i psychicznych daje wyjątkowe korzyści. Zmniejsza szkodliwe działanie stresu, polepszając jakość życia w chorobie i rokowania na przyszłość, a nawet przyspieszając powrót do zdrowia. Muzeoterapia zwiększa uważność, a dzięki udziałowi arteterapeuty, który nawiązuje z chorym więź, powoduje, że chory staje się bardziej otwarty, częściej opowiada własne historie, dzieli się skojarzeniami i emocjami. Metoda ta rozwija także empatię, szczególnie pożądaną u studentów medycyny i lekarzy. Muzeoterapia jest już stosowana na świecie jako leczenie wspomagające. W Kanadzie i Francji funkcjonuje praktyka tzw. „muzeum na receptę” i „muzeum w szpitalu”. W Polsce pionierem tej terapii jest prof. Robert Kotowski, dyrektor Muzeum Narodowego w Kielcach. Najczęściej korzystają z niej pacjenci z chorobami onkologicznymi, z demencją (choroby Alzheimera, Parkinsona i inne), nadciśnieniem, cukrzycą, przewlekłym bólem, osoby ze spektrum autyzmu, a także niepełnosprawne. Wspomniane działania wpływają na kreatywność i dobre samopoczucie, pomagają obniżyć poziom lęku, bólu i depresji, zmniejszają samotność i bezsenność, ułatwiają pokonywanie życiowych trudności, zwiększają poczucie własnej wartości, pomagają też w akceptacji samego siebie. Myśląc o przyszłości nowoczesnej medycyny, należy pamiętać o uzupełnieniu zajęć dydaktycznych dla studentów medycyny o takie zagadnienia jak terapie wspomagające, które zyskują coraz większe znaczenie. Nowoczesna medycyna to także medycyna zintegrowana, łącząca medycynę klasyczną z innymi formami terapii, wśród których muzeoterapia zajmuje szczególne miejsce.
|
2010
|
vol. 18
|
issue 3
15-24
PL
Opierając się na własnym doświadczeniu fizjoterapeutycznym, autorka analizuje ontologiczne, metodologiczne i humanistyczno-behawioralne aspekty masażu relaksacyjnego o charakterze oddziaływania komplementarnego w odniesieniu do relacji pacjent-terapeuta.
EN
Basing on her own physiotherapeutic experience the author analyses the ontological, methodological as well as humanistic and behavioural aspects of relaxing massage as complementary treatment in the patient-therapist relationship.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.