Search results

1

Characteristics of emergency medical service (EMS) calls to mentally disabled residents of a social welfare home.

100%

Zdzieborska P., Sholokhova D., Zalewski R.

|

EN

INTRODUCTION: The problem of disability in the modern world affects a significant number of people of different ages. Mental disability is a disorder characterised by limitations in a person's intellectual functioning, social, and adaptive behavior, appearing before the age of 18. According to a report published in 2022, there were 897 social welfare homes in Poland, of which there were up to 16,412 residents with disabilities. Interventions in emergency medical services for mentally disabled patients require an interdisciplinary approach. The purpose of the study is to attempt to outline the profile of a patient with mental disabilities from the perspective of the emergency medical services (EMS) team, as well as to indicate the characteristics of calls to social welfare homes. MATERIAL AND METHODS: A retrospective analysis included 125 patients who were treated by emergency services at the "Pomocna Dłoń" Social Welfare Home (SWH) in Wirów (central Poland). Data on the time of call, urgency code, type of team dispatched, and reason for call were analysed. The following data were extracted from all information about patients: age, gender, medical rescue procedures performed, supply of sedatives to patients, diagnosis, and destination of patient transport. In the statistical analysis, the significance threshold was established at p<0.05. RESULTS: During the period under study, the emergency services performed a total of 125 interventions. The highest number of interventions took place in the afternoon and evening (49.6%). 59.2% of the trips were made to men (n=74) and 40.8% to women (n=51). The mean age of the patients was 62.6 (SD ± 17.91) years. The most common reason for calling EMS was shortness of breath (n=16; 12.8%), while the most common diagnosis was cystostomy dysfunction (n=15; 12%). The final destination of transport for most patients was the hospital outpatient department (52.8%), the second place was the emergency department - ED (23.2%), and the third place was the psychiatric department (11.2%). 12.8% of the patients were helped at the scene, without having to be transported to hospital. CONCLUSIONS: A mentally disabled patient in a nursing home to whom EMS is called is usually a middle-aged man. The number of interventions increases in the evenings. The most common reason for emergency medical services calls is shortness of breath, which is not confirmed by on-scene examination. Every tenth patient did not require transport to the hospital, raising doubts as to the validity of calling an emergency medical team. Human resources and organizational solutions should be considered to improve the quality of medical care and the supply of emergency medicines in social welfare homes, without the need for emergency services.

PL

WSTĘP: Problem niepełnosprawności we współczesnym świecie dotyka znaczną liczbę osób w różnym wieku. Niepełnosprawność umysłowa to zaburzenie charakteryzujące się ograniczeniami w funkcjonowaniu intelektualnym, społecznym i adaptacyjnym człowieka, pojawiające się przed 18. rokiem życia. Według raportu opublikowanego w 2022 r. w Polsce funkcjonowało 897 domów pomocy społecznej, z czego do 18 r. 16 412 mieszkańców niepełnosprawnych. Interwencje w ratownictwie medycznym dla pacjentów z niepełnosprawnością intelektualną wymagają podejścia interdyscyplinarnego. Celem pracy jest próba zarysowania profilu pacjenta z niepełnosprawnością intelektualną z perspektywy zespołu ratownictwa medycznego (ZRM), a także wskazanie charakterystyki wezwań do domów pomocy społecznej. MATERIAŁ I METODY: Retrospektywną analizą objęto 125 pacjentów objętych opieką ratunkową w Domu Pomocy Społecznej „Pomocna Dłoń” w Wirowie (centralna Polska). Analizie poddano dane dotyczące czasu wezwania, kodu pilności, rodzaju wysłanego zespołu i powodu wezwania. Ze wszystkich informacji o pacjencie wyodrębniono następujące dane: wiek, płeć, wykonane procedury ratownictwa medycznego, zaopatrzenie pacjenta w leki uspokajające, rozpoznanie i cel transportu pacjenta. W analizie statystycznej próg istotności ustalono na poziomie p<0,05. WYNIKI: W badanym okresie służby ratownicze przeprowadziły łącznie 125 interwencji. Najwięcej interwencji miało miejsce w godzinach popołudniowych i wieczornych (49,6%). 59,2% wyjazdów dotyczyło mężczyzn (n=74), a 40,8% kobiet (n=51). Średni wiek pacjentów wynosił 62,6 (SD ± 17,91) lat. Najczęstszą przyczyną wezwania ZRM była duszność (n=16; 12,8%), natomiast najczęstszą diagnozą była dysfunkcja cystostomii (n=15; 12%). Ostatecznym kierunkiem transportu dla większości pacjentów była przyszpitalna przychodnia (52,8%), na drugim miejscu znajdował się oddział ratunkowy – SOR (23,2%), a na trzecim – oddział psychiatryczny (11,2%). 12,8% chorych uzyskało pomoc na miejscu zdarzenia, bez konieczności transportu do szpitala. WNIOSKI: Niepełnosprawnym umysłowo pacjentem domu opieki, do którego wzywa się ZRM, to najczęściej mężczyzna w średnim wieku. Liczba interwencji wzrasta wieczorami. Najczęstszą przyczyną wezwania służb ratownictwa medycznego jest duszność, która nie jest potwierdzona badaniem na miejscu zdarzenia. Co dziesiąty pacjent nie wymagał transportu do szpitala, co budziło wątpliwości co do zasadności wezwania zespołu ratownictwa medycznego. Należy rozważyć rozwiązania kadrowe i organizacyjne poprawiające jakość opieki medycznej i podaży leków ratunkowych w domach pomocy społecznej, bez konieczności wzywania służb ratunkowych.

2

Social reactions to emergencies and illnesses: identifying the validity of EMS calls.

100%

Bakalarski P., Jędral K., Przychodzeń B., Leszczyński P. K.

Critical Care Innovations

|

2023

|

vol. 6

|

issue 4

48-57

EN

INTRODUCTION: Poland’s healthcare systems is based on insurance and universal and equal access. The first component of the system is primary healthcare. At night and on holidays, the medical help can be obtained by means of After Hours Medical Services. Private paid visits can also be arranged. In emergencies, and cases of risk to health or life, emergency medical team can be called at 112 or 999, or a patient can go to the hospital emergency department (ED) on their own. There are also pharmacies where selected over-the-counter medicines can be bought. MATERIALS AND METHODS: The study was conducted in the first quarter of 2023 using a proprietary questionnaire with 5 sociodemographic questions and 20 case descriptions for which the participants indicated the type of medical help which they would use. The expert panel prepared a set of cases (accidents and illnesses), taking into account patient’s age and gender, time of day and working days and holidays when the incident occurred. The group of participants was selected using the snowball sampling method. The results were subjected to statistical analysis using nonparametric tests, the Spearman’s rho test and the Wilcoxon test. The used significance level was p<0.05. RESULTS: The study comprised 233 participants (166 females and 66 males). The mean age was 25 years (SD ± 9.50). A significant correlation was showed between the decision made and the gender in case of stroke occurring on a weekday (p=0.042); stroke symptoms on a holiday (p=0.024); head injury in a child (p=0,024); chest pain in an adult (p=0.009), and also the place of residence in case of an infection in a child (p=0.008). The decision was also influenced by education in case of chest pain in an adult (p=0.048); stroke (p=0.046) and sudden weakness (p=0.009). Also performing a medical profession correlated with the decision in case of arterial hypertension (p=0.028) and chest pain (p=0.010) in adults. The type of day (working/holiday) and the time of day were also analysed, revealing statistical differences depending on the type and time of day for infection in a child (p<0.000 in each comparison); working day and holiday for abdominal pain (p=0.000), stroke (p=0.023), diarrhea (p<0.000) and weakness (p<0.000), and also depending on the time of day in arterial hypertension (p<0.000); however, no differences were found in case of chest pain depending on the time of day(p=0.073). CONCLUSIONS: Emergency medical teams are called both in urgent cases, such as stroke or chest pain, and also in cases that do not require an immediate responses, such as diarrhea or weakness. Solutions need to be sought which would provide information what healthcare system units should be used in specific situations. The EMTs are called more often during the day on weekdays than at night or on holidays. The ambulance service responds most often in emergency cases such as convulsions, stroke or chest pain, but a significant number of calls is related to cases of weakness or arterial hypertension where the medical help should be sought in other healthcare units.

PL

WSTĘP: W Polsce funkcjonuje oparty na modelu ubezpieczeniowym, powszechny i równy dostęp do opieki zdrowotnej. Jego pierwszym elementem jest podstawowa opieka zdrowotna. W nocy oraz dni świąteczne pomoc można uzyskać w Nocnej i Świątecznej Pomocy Lekarskiej. Istnieje również możliwość odpłatnego umówienia prywatnych wizyt lekarskich. W sytuacjach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia można wezwać pogotowie ratunkowe dzwoniąc pod 112 lub 999, albo samodzielnie zgłosić się na szpitalny oddział ratunkowy. Dostępne są również apteki, gdzie każdy może zakupić wybrane leki bez recepty. Celem badania była ocena reakcji społeczeństwa na nagłe zachorowania i wypadki w zakresie podjęcia decyzji o wezwaniu adekwatnej pomocy medycznej. MATERIAŁY I METODY: Badanie przeprowadzono w pierwszym kwartale 2023 roku wykorzystując autorski kwestionariusz ankiety składający się z 5 pytań socjodemograficznych oraz 20 opisów przypadków, dla których badani wskazywali rodzaj pomocy medycznej, z jakiej by skorzystali. Zespół ekspertów przygotował zestaw przypadków (wypadków i zachorowań) uwzględniając wiek i płeć pacjenta, a także porę dnia oraz dni powszednie i świąteczne, w których dochodziło do zdarzeń. Badaną grupę dobrano metodą „śnieżnej kuli”. Wyniki poddano analizie statystycznej przy użyciu testów nieparametrycznych, testu rho-Spearman’a oraz testu Wilcoxona. Poziom istotności przyjęto na poziomie p < 0,05. WYNIKI: W badaniu wzięły udział 233 osoby (166 kobiet oraz 66 mężczyzn). Średnia wieku wyniosła 25 lat (SD ± 9,50). Wykazano istotną korelację podejmowanej decyzji z płcią w sytuacji objawów udaru mózgu występującego w dzień powszedni (p=0,042); objawów udaru mózgu podczas dnia świątecznego (p=0,024); urazu głowy u dziecka (p=0,024); bólu w klatce piersiowej u dorosłego (p=0,009), jak również z miejscem zamieszkania w przypadku infekcji u dziecka (p=0,008). Na decyzję wpływało również wykształcenie w przypadku wystąpienia u osoby dorosłej bólu w klatce piersiowej (p=0,048); udaru mózgu (p=0,046) oraz nagłego osłabienia (p=0,009). Także wykonywanie zawodu medycznego korelowało z podjętą decyzją w sytuacji nadciśnienia tętniczego (p=0,028) oraz bólu w klatce piersiowej (p=0,010) u osoby dorosłej. Przeanalizowano również dzień tygodnia (powszedni/świąteczny) i porę dnia uzyskując różnice statystyczne w zależności od rodzaju i pory dnia w infekcji u dziecka (p<0,000 w każdym porównaniu); dnia powszedniego i świątecznego w bólu brzucha (p=0,000), udaru mózgu (p=0,023), biegunki (p<0,000) oraz osłabienia (p<0,000), a także w zależności od pory dnia powszedniego w nadciśnieniu tętniczym (p<0,000), jednak nie stwierdzono różnicy w przypadku bólu w klatce piersiowej zależnie od rodzaju dnia (p=0,073). WNIOSKI: Zespoły ratownictwa medycznego są wzywane zarówno do wezwań pilnych np.: udar mózgu czy bóle w klatce piersiowej, jak również niewymagających natychmiastowej interwencji np.: biegunka czy osłabienie. Należy poszukać rozwiązań, które informowałyby z jakich jednostek systemu opieki zdrowotnej należy korzystać w określonych sytuacjach. ZRM-y są wzywane częściej w dni powszednie w ciągu dnia niż nocami czy w dni świąteczne. Pogotowie ratunkowe interweniuje najczęściej w sytuacjach nagłych jak drgawki, udar mózgu czy bóle w klatce piersiowej, jednak znaczna liczba wezwań dotyczy przypadków osłabienia bądź nadciśnienia tętniczego, w których pomocy należy poszukiwać w innych jednostkach opieki zdrowotnej.

3

Characteristics of emergency medical service (EMS) calls to mentally disabled residents of a social welfare home

100%

Zdzieborska P., Sholokhova D., Zalewski R.

Critical Care Innovations

|

2023

|

vol. 6

|

issue 3

1-12

EN

INTRODUCTION: The problem of disability in the modern world affects a significant number of people of different ages. Mental disability is a disorder characterised by limitations in a person's intellectual functioning, social, and adaptive behavior, appearing before the age of 18. According to a report published in 2022, there were 897 social welfare homes in Poland, of which there were up to 16,412 residents with disabilities. Interventions in emergency medical services for mentally disabled patients require an interdisciplinary approach. The purpose of the study is to attempt to outline the profile of a patient with mental disabilities from the perspective of the emergency medical services (EMS) team, as well as to indicate the characteristics of calls to social welfare homes. MATERIAL AND METHODS: A retrospective analysis included 125 patients who were treated by emergency services at the "Pomocna Dłoń" Social Welfare Home (SWH) in Wirów (central Poland). Data on the time of call, urgency code, type of team dispatched, and reason for call were analysed. The following data were extracted from all information about patients: age, gender, medical rescue procedures performed, supply of sedatives to patients, diagnosis, and destination of patient transport. In the statistical analysis, the significance threshold was established at p<0.05. RESULTS: During the period under study, the emergency services performed a total of 125 interventions. The highest number of interventions took place in the afternoon and evening (49.6%). 59.2% of the trips were made to men (n=74) and 40.8% to women (n=51). The mean age of the patients was 62.6 (SD ± 17.91) years. The most common reason for calling EMS was shortness of breath (n=16; 12.8%), while the most common diagnosis was cystostomy dysfunction (n=15; 12%). The final destination of transport for most patients was the hospital outpatient department (52.8%), the second place was the emergency department - ED (23.2%), and the third place was the psychiatric department (11.2%). 12.8% of the patients were helped at the scene, without having to be transported to hospital. CONCLUSIONS: A mentally disabled patient in a nursing home to whom EMS is called is usually a middle-aged man. The number of interventions increases in the evenings. The most common reason for emergency medical services calls is shortness of breath, which is not confirmed by on-scene examination. Every tenth patient did not require transport to the hospital, raising doubts as to the validity of calling an emergency medical team. Human resources and organizational solutions should be considered to improve the quality of medical care and the supply of emergency medicines in social welfare homes, without the need for emergency services.

4

Epidemiology of Cranio-Cerebral Injuries in Emergency Medical Services Practice

100%

Szarpak Ł., Madziała M.

Polish Journal of Surgery

|

2011

|

vol. 83

|

issue 12

646-651

EN

Head injuries have always accompanied the man. Cranio-cerebral injuries are the most common and often can lead to an imminent threat to life.The aim of the study was the analysis of interventions of Emergency Medical Service teams in respect of patients manifesting symptoms indicative of suffered cranio-cerebral injuries.Material and methods. We analyzed the emergency intervent card (protection medically Piaseczno and Otwock in 2009) - the cranio-cerebral injuries (CCI).Results. We analyzed 1049 cases of CCI. Twice as likely to cranial injuries - brain affected men population. Most accidents happened in the afternoon (13-18) and in the summer months (June - August). Falls from height were the most common cause of cranio-cerebral injuries, but most cases related to the superficial bruising of the head.Conclusions. Cranio-cerebral injuries are the predominant group among all the injuries. Men twice as likely to suffer injury - cranial cerebral compared to women. Most CCI suffer economically active people of 30-39 years age bracket. The most common cause of injury - cranial brain are falls from height, also traffic accidents and falls at the same level. Contusion skins, open wound of the head and concussion injuries are the most common forms of cranio-cerebral injuries.

5

Diagnostic problems of acute coronary syndrome in ambulance service

88%

Zagawa S., Leszczyński P., Bakalarski P., Fedorov S.

Critical Care Innovations

|

2018

|

vol. 1

|

issue 1

25-33

EN

INTRODUCTION: Acute coronary syndromes are one of the leading causes of death due to cardiovascular diseases. The diagnosis is made on the basis of the clinical picture, ECG record and laboratory tests. Diagnosis of critical myocardial ischemia in pre-hospital conditions is a challenge for emergency medical teams. MATERIAL AND METHODS: In order to determine the level of knowledge and the ability to recognize and deal with patients with acute coronary syndrome tests were carried out among fifty employees of the emergency medical service (doctors, nurses and paramedics) in the region of central Poland. Statistical analysis was carried out using the normality test of the Shapiro-Wilk distribution and non-parametric chi-square test of independence. The results were considered significant at the level p < 0,05. RESULTS: In the field of diagnostics, doctors obtained the result of 73.20% (SD ± 32.23), paramedics: 52.00% (SD ± 24.51), and nurses: 30.00% (SD ± 13.75). Correct treatment was best implemented by paramedics who obtained an average of 51.11% (SD ± 34.98). In turn, doctors gave 49.33% (SD ± 39.05) correct answers, and nurses 43.22% (SD ± 34.17). There was no statistical dependence of the test results on the profession (ᵡ² = 1.13; p> 0.05), nor being the head of the emergency medical team (ᵡ² = 0,43; p>0,05). CONCLUSIONS: The level of preparation of ambulance service personnel in the field of identifying and dealing with patients with suspected acute coronary syndrome is insufficient. Further research is indicated indicating the greatest substantive deficiencies of emergency doctors, paramedics and emergency nurses to implement the necessary professional development.

PL

WSTĘP: Ostre zespoły wieńcowe są jedną z głównych przyczyn zgonów z powodu chorób sercowo-naczyniowych. Diagnozę stawia się na podstawie obrazu klinicznego, zapisu ekg oraz badań laboratoryjnych. Rozpoznanie krytycznego niedokrwienia mięśnia sercowego w warunkach przedszpitalnych stanowi wyzwanie dla zespołów ratownictwa medycznego. MATERIAŁ I METODY: W celu określenia poziomu wiedzy i umiejętności rozpoznawania oraz postępowania z pacjentem z ostrym zespołem wieńcowym przeprowadzono testy wśród pięćdziesięciu pracowników systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego (lekarzy, pielęgniarek i ratowników medycznych) w rejonie centralnej Polski. Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą testu normalności rozkładu Shapiro-Wilka oraz testu nieparametrycznego chi-kwadrat niezależności. Wyniki uznano za istotne na poziomie p < 0,05. WYNIKI: W zakresie diagnostyki lekarze uzyskali wynik 73,20% (SD ± 32,23), ratownicy medyczni: 52,00% (SD ± 24,51), a pielęgniarki: 30,00% (SD ± 13,75). Poprawne postępowanie najlepiej potrafili wdrożyć ratownicy medyczni, którzy uzyskali średnią 51,11% (SD ± 34,98). Z kolei lekarze udzielili 49,33% (SD ± 39,05) poprawnych odpowiedzi, zaś pielęgniarki 43,22% (SD ± 34,17). Nie wykazano zależności statystycznej wyników testu z wykonywanym zawodem (ᵡ² = 1,13; p>0,05), ani pełnieniem funkcji kierownika zespołu ratownictwa medycznego (ᵡ² = 0,43; p>0,05). WNIOSKI: Poziom przygotowania personelu zespołów ratownictwa medycznego w zakresie rozpoznawania i postępowania z pacjentem z podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego jest niewystarczający. Wskazane są dalsze badania wskazujące na największe braki merytoryczne lekarzy systemu, ratowników medycznych i pielęgniarek systemu, aby wdrożyć niezbędne doskonalenie zawodowe.

6

The paediatric trauma patient profile from the perspective of the emergency medical team.

88%

Sholokhova D., Sviatoslav M.

Critical Care Innovations

|

2019

|

vol. 2

|

issue 2

1-8

EN

INTRODUCTION: Injuries are one of the main causes of mortality in the world. Emergency services should have appropriate knowledge and skills in the field of trauma research at the scene and proper therapeutic treatment. A special group of traumatic patients are children, which are often more difficult to assess and secure by medical personnel. The work aims to determine the profile of a paediatric patient after an injury secured by an ambulance. MATERIAL AND METHODS: The research tool was medical documentation in the form of 68,441 medical charts of rescue operations from 2016-2017, out of which 464 interventions were selected for children with injuries. The factors taken into account were: age and sex of the injured, a combination of hours of travel and months per year, the place where the injury occurred, the type of injury and the type of ambulance. RESULTS: At the scene, teams without a doctor were dispensed with 354 times, and teams with a doctor 110 times. The highest number of injuries in children occurred in educational institutions. The increase in the number of interventions was observed in the afternoon in the summer and autumn seasons. Trips to girls accounted for 39% (n=181), and 61% (n=283) were trips to boys. The average age of injured paediatric patients was 10.8 years (SD±4.84). The greatest number of injuries in children were head and neck injuries. CONCLUSIONS: Children with injuries usually have a medical emergency team without a doctor. Interventions are usually carried out at schools, in June and October, around noon. Typically, injuries are experienced by several-year-old boys. The dominant regions of injuries are head and neck and limbs.

PL

WSTĘP: Urazy stanowią jedną z głównych przyczyn śmiertelności na świecie. Służby ratunkowe powinny posiadać odpowiednią wiedzę i umiejętności w zakresie badania urazowego na miejscu zdarzenia i właściwego postępowania terapeutycznego. Szczególną grupę pacjentów urazowych stanowią dzieci, które są niejednokrotnie trudniejsze w ocenie i zabezpieczeniu przez personel medyczny. Praca ma na celu określenie profilu pacjenta pediatrycznego po urazie zabezpieczanego przez pogotowie ratunkowe. MATERIAŁ I METODY: Narzędzie badawcze stanowiła dokumentacja medyczna w postaci 68441 kart medycznych czynności ratunkowych z lat 2016-2017, z których wyselekcjonowano 464 interwencje do dzieci z obrażeniami ciała. W wzięto pod uwagę takie czynniki jak: wiek i płeć poszkodowanych, zestawienie godzin wyjazdów i miesięcy w skali roku, miejsce zdarzenia w którym doszło do urazu, rodzaj urazu oraz rodzaj karetki. WYNIKI: Na miejsce zdarzenia 354 razy zadysponowano zespoły bez lekarza, a 110 razy zespoły z lekarzem. Do największej ilości urazów u dzieci dochodziło w placówkach oświatowych. Wzrost liczby interwencji obserwowano w godzinach popołudniowych w sezonie letnim oraz jesiennym. Wyjazdy do dziewczynek stanowiły 39 % (n=181) , a w 61 % (n=283) były to wyjazdy do chłopców. Średnia wieku poszkodowanych pacjentów pediatrycznych wyniosła 10,8 lat (SD±4,84). Największą liczbę urazów u dzieci stanowiły urazy głowy i szyi. WNIOSKI: Do dzieci z urazami najczęściej dysponowane są zespoły ratownictwa medycznego bez lekarza. Interwencje zazwyczaj są realizowane w szkołach, w okresie czerwca i października, w okolicach południa. Obrażeń doznają zazwyczaj kilkunastoletni chłopcy. Dominującymi rejonami urazów jest głowa i szyja oraz kończyny.

7

Use of the educational mobile applications by emergency medical services personnel.

88%

Sobolewska P., Pinet Peralta L. M.

Critical Care Innovations

|

2019

|

vol. 2

|

issue 2

25-31

EN

INTRODUCTION: The specificity of work in the emergency medical service requires making quick and accurate diagnostic and therapeutic decisions on the spot. To this end, a variety of educational materials proves to be helpful. This study describes the role of mobile applications used on a daily basis by the Emergency Medical Services (EMS) team. MATERIAL AND METHODS: We conducted a survey in 2018 among EMS workers using an on-line questionnaire. The surveyed group consisted of 91 people (paramedics, nurses and doctors). We expressed the results of our research in the form of arithmetic mean and mean standard errors. We also used the Chi-square test for independence and considered results significant at the p < 0.05 level. RESULTS: Mobile applications are used by 96.7% of respondents (n=88), regardless of gender (x2=0.184; p=0.668), occupation (x2=1.163; p=0.559) or length of service (x2=7.449; p=0.114). The vast majority (92.3%; n=84) consider them necessary in everyday work. Applications for smartphones are most often used (91.2%; n=83), especially in the field of pharmacotherapy. The majority of study participants (68.1%) indicate the need for new graphic mobile applications, especially in the field of paediatric patient management. CONCLUSIONS: The majority of EMS workers nowadays use teaching aids in their daily practice and use is not dependent on sociodemographic factors. Respondents most often use smartphone applications that incorporate pharmacotherapy. Further work on making mobile applications available is desirable.

PL

WSTĘP: Specyfika pracy w pogotowiu ratunkowym wymaga podejmowania na miejscu zdarzenia szybkich i trafnych decyzji diagnostyczno-terapeutycznych. W tym celu pomoce okazują się różnorodne materiały edukacyjne. Przeprowadzone badanie ukazuje rolę aplikacji mobilnych stosowanych na co dzień przez personel medyczny zespołów ratunkowych. MATERIAŁ I METODY: Badanie zostało przeprowadzone w 2018 roku wśród pracowników pogotowia ratunkowego, za pomocą kwestionariusza on-line. Grupę badaną stanowiło 91 osób (ratowników medycznych, pielęgniarek i lekarzy). Wyniki badań własnych zostały wyrażone w postaci średnich arytmetycznych i średnich błędów standardowych. Do analizy wyników statystycznych posłużono się testem niezależności Chi2. Wszystkie wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: Z pomocy dydaktycznych korzysta 96,7% respondentów (n=88), niezależnie od płci (x2=0,184; p=0,668), wykonywanego zawodu (x2=1,163; p=0,559), czy stażu pracy (x2=7,449; p=0,114). Zdecydowana większość (92,3%; n=84) uważa je za niezbędne w codziennej pracy. Najczęściej wykorzystywane są aplikacje na smartfona (91,2%; n=83), szczególnie w zakresie farmakoterapii. Większość uczestników badania (68,1%) wykazuje zapotrzebowanie na powstanie nowych środków dydaktycznych, zwłaszcza z zakresu postępowania z pacjentem pediatrycznym. WNIOSKI: Pomoce dydaktyczne są współcześnie używane wśród większości pracowników pogotowia ratunkowego. Użytkowanie pomocy dydaktycznych nie jest zależne od czynników socjodemograficznych. Badani najczęściej korzystają z aplikacji na smartfona, obejmujących tematykę farmakoterapii. Pożądane są dalsze prace nad udostępnianiem aplikacji mobilnych.

8

Adequacy of placement of EMS units in Central Poland based on an analysis of interventions in road accidents.

88%

Fejtko E., Wejnarski A.

Critical Care Innovations

|

2020

|

vol. 3

|

issue 4

13-20

EN

INTRODUCTION: Road accidents lead to injuries which are one of the most common causes of hospitalisation in trauma centres. Proper placement and number of EMS units determine quick arrival in the scene of accident and need for transport to the adequate healthcare entity. MATERIAL AND METHODS: An analysis was carried out of the profile of the patient, the distance to the scene of accident as well as the allocation of accident casualties to healthcare entities. A statistical analysis was conducted by means of the Chi-Square Test of Independence and the Kruskal–Wallis test by ranks. RESULTS: Distances between the scenes of accidents and places where EMS units were stationed was from 0.5 to 37 kilometres (mean: 9.8 km). 170 patients participated in the accidents. Most frequently, these were males at the age from 21 to 40 (mean: 35.77 ± 15.45). The most common diagnoses according to ICD-10 were injuries to the head (42.7%) and injuries of lower limbs (12%). In most cases, the accident casualties were transported to the Emergency Department in Łuków. 21 patients in total were placed in hospital facilities outside the catchment area. The Polish Medical Air Rescue transported the 10 patients in the most severe condition. CONCLUSIONS:Road accidents are most frequently experienced by middle-aged men. Injuries to the head and of lower limbs are the most common injuries. The placement of EMS units in the area under analysis is optimal, but the mean distance covered by the ambulance to reach to scene of accident is nearly 10 kilometres. Despite the presence of the Emergency Department in Łuków, one in ten injured patient warrants transport outside the catchment area and almost 6% of patients qualify for transport by air.

PL

WSTĘP: Wypadki drogowe powodują obrażenia, które stanowią jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji w centrach urazowych. Prawidłowe rozlokowanie i liczba zespołów ratownictwa medycznego (ZRM) decyduje o szybkim dotarciu do miejsca zdarzenia, a także potrzebie transportu do właściwego podmiotu leczniczego. MATERIAŁ I METODY: Analizie poddano profil pacjenta, odległości do miejsca zdarzenia, a także alokację poszkodowanych do podmiotów leczniczych. Do opracowania statystycznego wykorzystano testy niezależności Chi kwadrat oraz Test Kruskalla-Wallisa. WYNIKI: Odległości do wypadków od miejsc wyczekiwania ZRM wynosiły od 0.5 do 37 kilometrów (średnia 9.8 km). W wypadkach brało udział 170 pacjentów, najczęściej byli nimi mężczyźni w wieku od 21 do 40 lat (średnia 35.77 ± 15.45). Najczęstszymi rozpoznaniami według ICD-10 były urazy głowy (42.7%) i kończyn dolnych (12%). W większości przypadków, miejscem transportu poszkodowanych był SOR w Łukowie. Do jednostek szpitalnych, poza rejonem operacyjnym skierowano łącznie 21 osób. Lotnicze Pogotowie Ratunkowe przetransportowało 10 pacjentów w najcięższym stanie. WNIOSKI: Zdarzeniom drogowym ulegają najczęściej mężczyźni w średnim wieku. Dominują obrażenia głowy i kończyn dolnych. Rozlokowanie ZRM w badanym rejonie jest optymalne, lecz średni dystans karetki do miejsca zdarzenia wynosi prawie 10 kilometów. Pomimo istnienia SOR w Łukowie, co dziesiąty ranny wymaga transportu poza rejon operacyjny, a prawie 6% pacjentów kwalifikuje się do transportu lotniczego.

9

Gynecological and obstetric interventions in the emergency medical service in Poland during the COVID-19 pandemic: a pilot study.

75%

Dudziński Ł., Glinka M., Zalewski R., Panczyk M.

Critical Care Innovations

|

2022

|

vol. 5

|

issue 1

38-48

EN

INTRODUCTION: : Functioning of the EMS during one year pre-pandemic compared to one year pandemic outbreak was analysed in relation to specific intervention groups alongside each other. Our observations focused on women requiring implementation of medical procedures and treatment by gynecology and obstetrics departments with the initial participation of EMS. Cases of both pregnant women and those with reproductive system diseases were analysed. MATERIAL AND METHODS: The study included a retrospective analysis of EMS interventions from the Łuków region in the two-year period from March 2019 to the end of February 2021 (one year before the epidemic - period I, and the year of the epidemic in Poland - period II). The material consisted of departure order flowsheet and the ambulance flowsheet records. RESULTS: In the 2-year period, there were 101 events that met the criteria for inclusion in the analysis, respectively 58 - period I and 43 - period II. In both periods, cases related to the commencement of the patient's labor outside the hospital ward are analyzed more often. The percentage share of interventions in the period before and during the pandemic for subsequent months of the year showed no significant correlations (χ2 = 14.886; p = 0.188). CONCLUSIONS: The COVID-19 pandemic did not significantly affect the number of EMS interventions related to gynecological and obstetric events in the area covered by the analysis. The mean duration of EMS interventions to gynecological and obstetric conditions slightly increased during the epidemic period.

PL

WSTĘP: Analizie poddano funkcjonowanie jednostek PRM w początkowym okresie epidemii wobec konkretnej grupy interwencji. Obserwacje ogniskowały wokół kobiet wymagających wdrożenia procedur medycznych i leczenia przez oddziały ginekologiczno-położnicze przy udziale jednostek PRM. Analizowano przypadki zarówno kobiet w ciąży, jak i kobiet z chorobami układu rozrodczego. MATERIAŁ I METODY: Badanie obejmowało retrospektywną analizę wyjazdów ZRM powiatu łukowskiego (północna część woj. lubelskiego) w dwuletnim okresie od marca 2019 do końcalutego 2021(rok przed epidemią – okres I, oraz rok trwania epidemii w Polsce- okres II).Materiał stanowiły Karty Zlecenia Wyjazdu i Karty Medycznych Czynności Ratunkowych ZRM. WYNIKI: W 2-letnim okresie wystąpiło 101 zdarzeń spełniających kryteria włączenia do analizy, odpowiednio 58 – okres I i43 – okres II. W obu okresach częściej przedmiotem analizy przypadki związane z rozpoczęciem akcji porodowej pacjentki poza oddziałem szpitalnym. WNIOSKI: Pandemia COVID–19 nie wpłynęła w znaczący sposób na liczbę interwencji ZRM związanych ze zdarzeniami ginekologiczno- położniczymi w rejonie objętym analizą. Średni czas realizacji interwencji ZRM do stanów ginekologiczno-położniczych nieznacznie zwiększył się w okresie epidemii.

Refine search results

8 Critical Care Innovations

1 Polish Journal of Surgery

3 2023

1 2022

1 2020

2 2019

1 2018

1 2011

3 Sholokhova D.

3 Zalewski R.

2 Bakalarski P.

2 Zdzieborska P.

1 Dudziński Ł.

1 Fedorov S.

1 Fejtko E.

1 Glinka M.

1 Jędral K.

1 Leszczyński P.

1 Leszczyński P. K.

1 Madziała M.

1 Panczyk M.

1 Pinet Peralta L. M.

1 Przychodzeń B.

1 Sobolewska P.

1 Sviatoslav M.

1 Szarpak Ł.

1 Wejnarski A.

1 Zagawa S.

Characteristics of emergency medical service (EMS) calls to mentally disabled residents of a social welfare home.

Social reactions to emergencies and illnesses: identifying the validity of EMS calls.

Characteristics of emergency medical service (EMS) calls to mentally disabled residents of a social welfare home

Epidemiology of Cranio-Cerebral Injuries in Emergency Medical Services Practice

Diagnostic problems of acute coronary syndrome in ambulance service

The paediatric trauma patient profile from the perspective of the emergency medical team.

Use of the educational mobile applications by emergency medical services personnel.

Adequacy of placement of EMS units in Central Poland based on an analysis of interventions in road accidents.

Gynecological and obstetric interventions in the emergency medical service in Poland during the COVID-19 pandemic: a pilot study.