Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  electroencephalography
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Neuroelectrophysiological tests enable a non-invasive assessment of the nervous system function, thus playing an important role in the diagnostic process of neurological diseases. Electroencephalography is the most commonly used test in this group and primarily applied in the diagnosis of paroxysmal diseases. The undoubted advantages of the method are its repeatability and the possibility of comparison over time, which, combined with non-invasiveness, extends its application to monitoring the course of the disease. In this paper we present descriptions of three patients with diagnosis of encephalitis treated in our Department, for whom the use of electroencephalography was important in confirming the initial diagnosis and enabled the early initiation of adequate, intensive treatment.
PL
Badania neuroelektrofizjologiczne umożliwiają nieinwazyjną ocenę czynności układu nerwowego, pełniąc tym samym istotną rolę w procesie diagnostycznym schorzeń neurologicznych. Elektroencefalografia jest najpowszechniej wykorzystywanym badaniem z tej grupy, mającym przede wszystkim zastosowanie w rozpoznawaniu chorób o charakterze napadowym. Niewątpliwymi zaletami metody są powtarzalność i możliwość porównywania w czasie, co w połączeniu z bezinwazyjnością rozszerza jej zastosowanie o monitorowanie przebiegu choroby. W pracy przedstawiamy opisy trojga pacjentów leczonych w Klinice z powodu zapalenia mózgu, u których wykorzystanie elektroencefalografii miało istotne znaczenie w potwierdzeniu wstępnego rozpoznania i umożliwiło włączenie adekwatnego, intensywnego leczenia.
EN
Autism spectrum disorder (ASD) is a common clinical problem.Currently, apart from psychological and psychiatric methodsbased on observation of child’s behavior, there is no biomarkerthat would be pathognomonic for ASD. Routine electroencephalographicand neuroimaging examinations do not contributemuch to the diagnosis of ASD or monitoring its course. However,electroencephalography can be a tool that will help in thefuture to understand the processes underlying ASD.
PL
Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) stanowią częsty problem kliniczny. Aktualnie poza metodami psychologicznymi i psychiatrycznymi bazującymi na obserwacji zachowań dziecka nie istnieje żaden biomarker, który byłby patognomoniczny dla ASD. Wykonywane rutynowo badania elektroencefalograficzne i neuroobrazowe niewiele wnoszą do rozpoznania ASD i monitorowania jego przebiegu. Elektroencefalografia może być jednak narzędziem, które w przyszłości pomoże poznać procesy leżące u podłoża ASD.
EN
The article presents a brief description of American studies from the ‘60s and the ‘70s in the field of neuroscience which led towards substantial changes in behavioral methods which enabled to modify permanently patterns of brain activity. Furthermore, cultural and historical background of these findings is discussed. First recordings of the brain’s spontaneous electrical activity in humans in the 1920’s made it possible to observe changes in brain’s activity, especially those that occur during learning processes. Based on learning theories that underlie changes in behavioral patterns: Pavlovian conditioning, and Thorndike’s operant conditioning, American researchers have shown that brain’s electrical activity may be considered as behavior and according to the principles of conditioning, it may be modified. Sterman’s further research on rocket fuel and sensorimotor rhythm in cats led to a spectacular achievement which was soon transformed into a complementary technique of reducing the number of epileptic seizures in humans. The new therapeutic method was named neurofeedback (or EEG biofeedback) and nowadays it can be applied in treating ADHD, ADD, mood disorders, anxiety disorders, chronic pain but also in mind fitness trainings. There are some characteristics of the American mentality which could have contributed to the global distribution of neurofeedback. However, traditional origins of learning how to modify brain and body functions can be found in taoism, hinduism, sufism and christianity.
PL
W artykule zaprezentowano krótki opis badań amerykańskich z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych przeprowadzonych na gruncie neuronauki, które doprowadziły do zasadniczych zmian w technikach behawioralnych i umożliwiły trwałe modyfikowanie wzorca aktywności mózgu. Omówiono także kulturowe oraz historyczne tło tych odkryć. Uzyskanie pierwszego zapisu spontanicznej aktywności bioelektrycznej mózgu ludzkiego w latach dwudziestych XX wieku pozwoliło na dokładną obserwację zmian w jego pracy, szczególnie tych, które zachodzą podczas procesu uczenia się. W oparciu o podstawowe teorie uczenia się, stanowiące podłoże zmian wzorców behawioralnych: warunkowanie pawłowowskie oraz warunkowanie instrumentalne Thorndike’a, badacze amerykańscy udowodnili, że także aktywność bioelektryczna mózgu może być rozpatrywana jako zachowanie i, zgodnie z zasadami warunkowania, można ją modyfikować. Dalsze badania Stermana nad paliwem rakietowym i rytmem sensomotorycznym u kotów doprowadziły do spektakularnego osiągnięcia, które okazało się pomocne w redukcji ilości napadów padaczkowych u ludzi. Ta nowa metoda terapeutyczna została nazwana neurofeedback (lub EEG biofeedback) i obecnie znajduje również zastosowanie w leczeniu ADHD, ADD, zaburzeń nastroju, zaburzeń lękowych, bólu chronicznego, a także w treningach typu mind fitness. Prawdopodobnie istnieją takie cechy charakterystyczne dla amerykańskiej mentalności, które mogły przyczynić się do światowej dystrybucji metody neurofeedback. Tradycyjne korzenie uczenia się modyfikacji funkcji mózgu i ciała można zaś odnaleźć w taoizmie, hinduizmie, sufizmie oraz w chrześcijaństwie...
EN
Hashimoto’s encephalopathy (HE) is a rare neurologic syndrome that can accompany Hashimoto’s disease or occur independently. The spectrum of symptoms – broad and uncharacteristic – hinders the diagnostic process. Hashimoto’s encephalopathy can resemble every kind of delirium disease and rapidly progressive dementia, which is why the case report presented in the paper is significant for doctors of all specialisations. The majority of patients are in the euthyroid state. The course of the illness may be acute stroke-like or with psychiatric symptoms and epileptic seizures. HE is most often diagnosed by excluding other causes of neurological disorders, and by identifying encephalopathy and high levels of thyroid peroxidase and thyreoglobulin antibodies, which is crucial for a quick and accurate diagnosis. Cerebro-spinal fluid examination and electroencephalography are also very useful. Therapy with steroids is the treatment of choice, however, if no clinical improvement is apparent or resistance to steroids occurs, other methods like plasmapheresis, immunoglobulins, immunosuppression or biological drugs are used. Quick and accurate diagnosis followed by appropriate treatment ensures a promising prognosis.
PL
Encefalopatia Hashimoto (EH) jest rzadkim zespołem neurologicznym, mogącym towarzyszyć chorobie Hashimoto albo występować niezależnie od niej. Spektrum objawów – szerokie i niecharakterystyczne – utrudnia proces diagnostyczny. Encefalopatię Hashimoto mogą przypominać wszelkie choroby związane z zespołem majaczenia i szybko postępującym otępieniem, dlatego przedstawiony w pracy opis przypadku jest istotny dla lekarzy wszystkich specjalności. Większość pacjentów znajduje się w stadium eutyreozy. Przebieg choroby może być ostry udaropodobny lub z przewagą objawów psychiatrycznych i z napadami padaczkowymi. Rozpoznanie stawia się najczęściej poprzez wykluczenie innych przyczyn zaburzeń neurologicznych oraz stwierdzenie encefalopatii i wysokiego miana przeciwciał przeciwtarczycowych. U prawie wszystkich pacjentów stwierdza się podwyższony poziom przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej oraz tyreoglobulinie, dlatego badanie poziomu przeciwciał stanowi podstawę szybkiej i trafnej diagnozy. Pomocne w rozpoznaniu jest również badanie płynu mózgowo-rdzeniowego oraz badanie elektroencefalograficzne. Leczeniem z wyboru jest przewlekła sterydoterapia, natomiast w przypadku braku poprawy lub steroidooporności stosuje się inne metody, takie jak plazmafereza, immunoglobuliny, immunosupresja czy leczenie biologiczne. W przypadku postawienia szybkiej i trafnej diagnozy oraz włączenia odpowiedniego leczenia, rokowanie jest dobre.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.