Search results

Search:
in the keywords: diagnoza neuropsychologiczna

Sort By:

Limit search:

Rola psychologa w procesie diagnozy i rehabilitacji osób chorych na stwardnienie rozsiane

100%

Mielnik A.

Aktualności Neurologiczne

2018

vol. 18

issue 1

27-33

Multiple sclerosis is one of the most common neurological diseases among young people. Treatment and physical therapy are usually focused on motor and sensory deficits experienced by patients. Less attention is paid to cognitive dysfunction, which is very common in this population (30–70% patients). Neuropsychological impairment has a negative effect on numerous aspects of daily living, for instance ability to maintain employment or social life. Cognitive deficits also detrimentally affect functional therapy. Neuropsychological impairment may vary in its severity and type from subtle deficits to dementia. Because of their character and frequent lack of patient’s or caregiver’s complaints, they can remain underestimated or missed during routine neurological examination. Therefore, formal neuropsychological assessment performed with sensitive and reliable methods is required. Patients with cognitive dysfunction should also be provided with neuropsychological therapy. Comprehensive therapy should be aimed at improving motor as well as social and psychological functioning. Hence, it is necessary to include the psychologist in the diagnosis and treatment of multiple sclerosis patients. The psychologist’s presence is important not only to the patient but also to the interdisciplinary treatment team. Information provided by the psychologist helps to assess the patient’s emotional and cognitive functioning, allowing to improve the quality of pharmacological and physical therapy interventions and nursing care.

Stwardnienie rozsiane należy do najczęściej diagnozowanych chorób neurologicznych w populacji osób młodych. Proces leczenia i rehabilitacji pacjentów koncentruje się na deficytach ruchowych i czuciowych, znacznie mniej uwagi poświęca się natomiast zaburzeniom funkcji poznawczych, które dotykają wielu chorych (30–70%). Obecność deficytów poznawczych negatywnie wpływa zarówno na codzienne funkcjonowanie pacjenta, jak i na jego życie społeczne czy zawodowe. Zmniejsza też korzyści odnoszone dzięki rehabilitacji ruchowej. Trudności poznawcze obserwowane w stwardnieniu rozsianym mają różne nasilenie: od wybiórczych deficytów po zespół otępienny. Badanie neurologiczne zwykle nie pozwala na wykrycie deficytów poznawczych – z uwagi na ich często subtelny charakter oraz brak skarg pacjentów i ich bliskich na pogorszenie funkcjonowania umysłowego. Pojawia się zatem potrzeba uzupełnienia procesu diagnostycznego o badanie neuropsychologiczne z wykorzystaniem czułych i trafnych metod. Istotne jest też zagwarantowanie rehabilitacji neuropsychologicznej osobom z już stwierdzonymi deficytami. Celem kompleksowej rehabilitacji powinno być zapewnienie choremu umiejętności potrzebnych do optymalnego funkcjonowania fizycznego, psychicznego oraz społecznego – dlatego istnieje potrzeba włączenia psychologa do procesu diagnozy i rehabilitacji. Obecność psychologa jest istotna z punktu widzenia nie tylko pacjenta, lecz także interdyscyplinarnego zespołu leczącego. Informacje przekazywane przez psychologa pozwalają na ocenę stanu emocjonalnego i poznawczego osoby chorej, co może w istotny sposób przekładać się na proces leczenia, rehabilitacji i opieki.

Refine search results

1 Aktualności Neurologiczne

1 2018

1 Mielnik A.

Search results

Rola psychologa w procesie diagnozy i rehabilitacji osób chorych na stwardnienie rozsiane