Search results

Search:
in the keywords: dawka

Sort By:

Limit search:

Wczesna fizjoterapia kończyny górnej chorych po udarze mózgu. Pytania bez odpowiedzi

100%

Sidaway M., Głowacka-Popkiewicz J., Krawczyk M., Waraksa T.

2017

vol. 31

issue 1

37-47

Stroke is still the most common cause of disability in Poland and in western countries. As many as 80% of patients report reduced upper limb function in the acute phase after stroke. It is estimated that only 5% to 20% of patients experience full functional recovery of an upper limb. In clinical practice, paretic upper limb stimulation after stroke is usually treated as of secondary importance. However, it constantly poses a challenge to physical therapists. The existing procedures do not provide detailed guidelines regarding upper limb rehabilitation model particularly in the first four weeks after stroke. It is hard to predict biological limitations and the effectiveness of upper limb rehabilitation. The aim of this work is to make an attempt at reviewing the knowledge of the current state of early upper limb physiotherapy, its intensity and strategy type as well as neurobiological foundations of the improvement process. Ample scientific evidence confirms that early post-stroke rehabilitation is crucial. There are relatively few foreign (and virtually no Polish) reports related to early upper limb rehabilitation that would take into account the type of exercises and their therapeutic dose. There are still no solid foundations for determining optimal intensity and type of upper limb rehabilitation (including physical and occupational therapy). There is a scarcity of extensive and uniform (in terms of research groups and tools) multicentre investigations aimed at defining an optimal model of upper limb rehabilitation at an early stage after stroke. Thus, a number of questions still remain unanswered.

Udar mózgu nadal pozostaje główną przyczyną niepełnosprawności w Polsce i krajach zachodnich. Aż 80% pacjentów ma obniżoną sprawność kończyny górnej w fazie ostrej po udarze mózgu. Szacuje się, że tylko 5% do 20% pacjentów osiąga pełną poprawę funkcjonalną kończyny górnej. Stymulowanie niedowładnej kończyny górnej po udarze mózgu w praktyce klinicznej jest zwykle traktowane jako drugoplanowe. Stanowi to nadal wyzwanie dla współczesnej fizjoterapii. Istniejące standardy postępowania nie opisują szczegółowo modelu usprawniania kończyny górnej, zwłaszcza w okresie pierwszych 4 tygodni po udarze mózgu. Trudno ocenić, jakie są granice możliwości biologicznych i jaka może być efektywność poprawy sprawności kończyny górnej. Celem tej pracy jest próba podsumowania dotychczasowej wiedzy na temat obecnego stanu wczesnej fizjoterapii kończyny górnej, jej intensywności i rodzaju strategii oraz neurobiologicznego podłoża procesu poprawy. Wiele naukowych dowodów potwierdza, że rehabilitacja we wczesnej fazie poudarowej jest istotna. Stosunkowo mało jest światowych wiarygodnych doniesień, a polskich właściwie barak, odnoszących się do wczesnej fizjoterapii kończyny górnej uwzględniających rodzaj zastosowanych ćwiczeń i ich dawkę terapeutyczną. Nadal brakuje wystarczających przesłanek, aby określić optymalną intensywność i rodzaj stosowanej rehabilitacji kończyny górnej w tym fizjoterapii i terapii zajęciowej. Brakuje dużych, ujednoliconych pod względem grup i narzędzi badawczych wieloośrodkowych badań dla określenia optymalnego modelu rehabilitacji kończyny górnej we wczesnej fazie po udarze mózgu. Zatem nadal wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi.

Refine search results

1 Advances in Rehabilitation

1 2017

1 Głowacka-Popkiewicz J.

1 Krawczyk M.

1 Sidaway M.

1 Waraksa T.

Search results

Wczesna fizjoterapia kończyny górnej chorych po udarze mózgu. Pytania bez odpowiedzi